Terroryzm nabiera nowego charakteru

Kiedy ostatnim razem strona tytułowa tego czasopisma zapowiadała temat terroryzmu, zamieszczono na niej charakterystyczną ilustrację: na pierwszym planie zamaskowani zabójcy z bronią, a w tle potężny wybuch. Obecnie jednak mamy do czynienia z innym obliczem terroryzmu.

O ZMIERZCHU kolumna nieoznakowanych ciężarówek sunie cicho przez osiedle mieszkaniowe. Samochody zatrzymują się przy szkole. Chwilę potem specjalnie przygotowani mężczyźni w maskach przeciwgazowych i kombinezonach chroniących przed skażeniem chemicznym przedzierają się przez zarośla. Wiedzą jedynie, że podczas zawodów rozgrywanych na szkolnym stadionie detonował nieduży ładunek wybuchowy, a rozchodzące się opary zaszkodziły dziesiątkom widzów. W porozumieniu z miejscowymi ratownikami czteroosobowa ekipa ostrożnie wchodzi na skażony teren, by ocenić sytuację. Co rozprzestrzeniło się w powietrzu? Zarazki wąglika? Środek paralityczno-drgawkowy?

Biorący udział w akcji wolno zbliżają się do niebezpiecznego obszaru, niosąc ze sobą zestaw przyborów do analizy chemicznej. W niewielkim pomieszczeniu znajdują resztki ładunku wybuchowego. Ich praca, polegająca zarówno na obsłudze maleńkich detektorów, jak i przesuwaniu ciężkich przedmiotów, wymaga daleko posuniętej ostrożności.

Maski szybko zachodzą parą. Nawet wyszkoleni specjaliści muszą w to zadanie włożyć dużo wysiłku. Nie mija jednak dziesięć minut, a resztki zostają zidentyfikowane. „To niewątpliwie wąglik” — stwierdza chemik towarzyszący ekipie.

Zmieniające się oblicze terroryzmu

Opisane zdarzenie w gruncie rzeczy nie stwarzało poważnego zagrożenia. Były to ćwiczenia — przeprowadzono je w północnej części stanu Nowy Jork w celu sprawdzenia gotowości zespołu na wypadek ataku chemicznego lub biologicznego. Grupa ta to jedna z cywilnych ekip utworzonych niedawno w USA do niesienia pomocy w razie użycia broni masowego rażenia. Mają one za zadanie ocenić zasięg i intensywność działań terrorystycznych o nowym charakterze, identyfikując szkodliwe mikroorganizmy, substancje chemiczne czy materiały radioaktywne.

 Podobne ekipy powstają na całym świecie, co jest reakcją na zmieniające się zagrożenia i trudności stwarzane przez terroryzm. * Wydarzenia z ostatnich lat pokazują, że wzrasta liczba aktów terrorystycznych, których dopuszczają się niezależne ugrupowania albo pojedynczy ekstremiści. Co prawda wielu terrorystów wciąż atakuje obiekty wojskowe i placówki dyplomatyczne, jednak niektórzy rozszerzyli listę celów o tak zwane cele „miękkie”, na przykład środki komunikacji masowej, imprezy sportowe, ruchliwe punkty w miastach, hotele i miejsca uczęszczane przez turystów.

O zmianie w zachowaniu terrorystów świadczy następujące spostrzeżenie Portera Gossa, przewodniczącego Komisji Wywiadowczej przy amerykańskiej Izbie Reprezentantów: „Musimy się przestawić z naszego starego sposobu myślenia o terroryzmie finansowanym przez państwo na myślenie o nowym obliczu terroryzmu. Coraz częściej mamy do czynienia z działalnością terrorystyczną jednostek walczących o jakąś sprawę”.

Ze względu na swe zmieniające się oblicze terroryzm zaczyna obejmować działania i strategie, którym coraz trudniej zapobiegać i które coraz trudniej zwalczać. Terroryści częściej mają możliwość korzystać z najnowszych osiągnięć techniki oraz niezależnych źródeł finansowania. Gazeta USA Today donosi: „Nowoczesne techniki komputerowe i komunikacyjne, do których mają dostęp terroryści, oraz powiązania ze zorganizowanym światem przestępczym sprawiają, że walka z nimi jest jeszcze uciążliwsza”. Ponadto atakowane są nowe cele, toteż dziennikarze i analitycy byli zmuszeni ukuć takie wyrażenia, jak „cyberterroryzm”, „ekoterroryzm” czy „terroryzm biologiczny”.

Jak groźne jest nowe oblicze terroryzmu? Czy stanowi zagrożenie dla twego osobistego bezpieczeństwa? Czy istnieje środek zaradczy na plagę terroryzmu międzynarodowego? Następne artykuły rzucą snop światła na te zagadnienia.

[Przypis]

 [Ramka i mapa na stronach 4, 5]

[Patrz publikacja]

 Dekada TERRORYZMU

1. Buenos Aires, Argentyna

17 marca 1992

Eksplozja samochodu-pułapki niszczy ambasadę izraelską. Zabitych: 29. Rannych: 242

2. Algier, Algieria

26 sierpnia 1992

Wybuch bomby na lotnisku międzynarodowym. Zabitych: 12. Rannych: co najmniej 128

3. Nowy Jork, USA

26 lutego 1993

Ekstremiści religijni podkładają potężną bombę w Światowym Centrum Handlu. Zabitych: 6. Rannych: około 1000

4. Matsumoto, Japonia

27 czerwca 1994

Członkowie sekty Najwyższa Prawda rozpylają w dzielnicy mieszkaniowej gaz o nazwie sarin. Zabitych: 7. Innych poszkodowanych: 270

5. Tokio, Japonia

20 marca 1995

Członkowie sekty Najwyższa Prawda wnoszą do tokijskiego metra sześć pakunków, z których uwalnia się zabójczy sarin. Zabitych: 12. Innych poszkodowanych: przeszło 5000

6. Oklahoma City, USA

19 kwietnia 1995

Eksplozja ładunku wybuchowego ukrytego w ciężarówce niszczy budynek federalny. Winą zostają obarczeni prawicowi ekstremiści. Zabitych: 168. Rannych: ponad 500.

7. Kolombo, Sri Lanka

31 stycznia 1996

Separatyści etniczni taranują budynek banku ciężarówką z materiałami wybuchowymi. Zabitych: 90. Rannych: ponad 1400

8. Londyn, Wielka Brytania

9 lutego 1996

Terroryści irlandzcy podkładają bombę na parkingu. Zabitych: 2. Rannych: ponad 100

9. Jerozolima, Izrael

25 lutego 1996

Zamachowiec samobójca wysadza w powietrze autobus. Podejrzenie pada na ekstremistów religijnych. Zabitych: 26. Rannych: około 80

10. Az-Zahran, Arabia Saudyjska

25 czerwca 1996

Przed budynkiem mieszkalnym w amerykańskiej bazie wojskowej eksploduje cysterna z paliwem. Zabitych: 19. Rannych: 515

11. Phnom Penh, Kambodża

30 marca 1997

Zamachowcy rzucają w kierunku grupy demonstrantów cztery granaty. Zabitych: prawdopodobnie 16. Rannych: ponad 100

12. Kojambatur, Indie

14 lutego 1998

Bojownicy religijni przeprowadzają serię zamachów bombowych. Zabitych: 43. Rannych: 200

13. Nairobi, Kenia, i Dar es-Salam, Tanzania

7 sierpnia 1998

Zamachy bombowe na ambasady amerykańskie. Zabitych: 250. Rannych: ponad 5500

14. Kolumbia

18 października i 3 listopada 1998

Atak bombowy, a następnie rakietowy. Celem pierwszego jest rurociąg naftowy. Zabitych: 209. Rannych: ponad 130

15. Moskwa, Rosja

9 i 13 września 1999

Dwie silne eksplozje burzą dwa bloki mieszkalne. Zabitych: 212. Rannych: przeszło 300

[Prawa własności]

Źródło: Centrum Badań Interdyscyplinarnych, Herzliyya, Izrael

Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.

Victor Grubicy/Sipa Press

[Ramka i ilustracja na stronie 6]

Ataki cybernetyczne

Marzec 1999: Jak wynika z doniesień, hakerzy przypuszczają „skoordynowany, planowy” szturm na komputery Pentagonu. Codziennie odnotowuje się od 60 do 80 prób włamań do systemów komputerowych amerykańskiego Departamentu Obrony.

Połowa roku 1999: W ciągu trzech miesięcy hakerzy wdarli się do witryn internetowych amerykańskiego Senatu, Federalnego Biura Śledczego, sił zbrojnych USA, Białego Domu i kilku departamentów rządowych.

Styczeń 2000: Jak poinformowano, rok wcześniej przedsiębiorstwa na całym świecie wydały 12,1 miliarda dolarów na walkę z „terroryzmem gospodarczym”, polegającym na rozpowszechnianiu niebezpiecznych wirusów komputerowych.

Sierpień 2000: W Wielkiej Brytanii haker włamuje się na strony internetowe agencji rządowej i lokalnych władz.