Zwiedź piękne miasta Mediolan i Turyn

OD NASZEGO KORESPONDENTA Z WŁOCH

ZWIEDZANIE Włoch może być fascynującym przeżyciem. Jedzenie, wino, krajobraz, historia, kultura, muzyka i język — wszystko to pozostawia niezatarte wrażenia. Tego lata nadarza się wyjątkowa okazja, zwłaszcza dla osób zaproszonych na jedno z zaplanowanych tu międzynarodowych zgromadzeń Świadków Jehowy. Wybierzmy się zatem na krótką wycieczkę po dwóch niezwykłych regionach i ich stolicach.

Mediolan — faktyczna stolica Włoch?

Mediolan, często uważany za handlową i przemysłową stolicę Włoch, w porównaniu z innymi miastami tego kraju nie słynie ze sztuki ani antycznej zabudowy. Współczesność zdaje się dominować tu nad przeszłością. Mimo to w Mediolanie również można znaleźć wyjątkowe dzieła i zabytki, które poświadczają jego wielowiekową historię.

Około VI wieku p.n.e. żyli tu Galowie — starożytni Celtowie z obszaru dzisiejszej Francji. W 222 roku p.n.e. miasto zajęli Rzymianie i nadali mu łacińską nazwę Mediolanum, a dziś znane jest ono jako Milano (po polsku Mediolan). W ciągu stuleci Półwysep Apeniński podbijano i dzielono. Niepodległość uzyskał dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Mediolan był więc celem ciągłych napaści. Tereny te zagarnęli między innymi Longobardowie, pochodzący prawdopodobnie ze Skandynawii. Od nich wywodzi się nazwa regionu Lombardia, którego stolicą jest Mediolan.

Zwiedźmy miasto

W dziejach Mediolanu, tak jak całych Włoch, najbardziej widać wpływy Kościoła katolickiego. Nic więc dziwnego, że tamtejsza katedra, inaczej duomo, to trzeci co do wielkości kościół w Europie i jedna z największych gotyckich budowli sakralnych na świecie. Ma przeszło 150 metrów długości, mnóstwo wieżyczek, a także 3000 posągów i gargulców. Jej budowa, rozpoczęta  w 1385 roku, trwała aż pięć stuleci. Dlatego wszelkie przedłużające się prace Włosi zwykle nazywają „budowaniem katedry”.

Uwagę czytelników Pisma Świętego z pewnością przykuje gotyckie okno w fasadzie katedry, gdyż widnieje tam imię Boże, „Jahwe”. Zewnętrzną część elewacji pokrywają liczne malowidła przedstawiające sceny biblijne.

Do budowli, które zyskały miano symboli miasta, należy pałac Sforzów, który powstał w XV wieku z inicjatywy tego arystokratycznego rodu panującego w Mediolanie. Dziś mieści się tu kilka muzeów. Jedną słynną komnatę zdobią freski namalowane przypuszczalnie przez sławnego artystę i uczonego Leonarda da Vinci.

Do najbardziej znanych dzieł tego malarza należy fresk w XV-wiecznym klasztorze Santa Maria delle Grazie, ukazujący Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy. Uchodzi on za najwybitniejszy obraz epoki Renesansu. Inne muzeum, Pinakoteka di Brera, posiada jedną z największych kolekcji obrazów Belliniego, Rafaela, Tintoretta i Caravaggia.

Osoby studiujące Pismo Święte zapewne zainteresuje Pinakoteka Ambrosiana, w której oprócz biblioteki jest też galeria sztuki. Można tu zobaczyć Kanon Muratoriego — łaciński katalog ksiąg Chrześcijańskich Pism Greckich powstały pod koniec II wieku n.e. Stanowi on potwierdzenie, że kanon „Nowego Testamentu” był już wtedy skompletowany. *

W tej samej bibliotece znajduje się kodeks sporządzony w IX wieku n.e., zawierający hebrajski tetragram imienia Bożego, o czym wspomina opublikowane w języku angielskim Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata — z przypisami. * Są tam również inne starożytne odpisy Biblii i Kodeks Atlantycki — zbiór przeszło 2000 rysunków i naukowych notatek Leonarda da Vinci.

Warto pamiętać, że mnóstwo muzeów i bibliotek mieści się w starych budynkach, które — choć piękne — nie są przystosowane do rosnącego napływu turystów. Bilety często trzeba rezerwować, a niektóre muzea ograniczają czas zwiedzania.

Przed opuszczeniem starego miasta miłośnicy muzyki może  zechcą zobaczyć La Scalę, jeden z najsłynniejszych teatrów operowych na świecie. Nawet gdyby nie było okazji pójść na spektakl, warto zwiedzić muzeum i obejrzeć liczne pamiątki po muzykach i znanych śpiewakach. *

Dopełnieniem obrazu tego miasta, jednego z najbogatszych w Europie, będzie wycieczka po jego nowoczesnej części, słynącej z drapaczy chmur oraz stadionu sportowego. Niewątpliwie spodoba ci się różnorodność, piękno i długa historia Mediolanu. Turyści, którzy lubią zakupy i zwiedzanie, zapewne zechcą zobaczyć ogromną Galerię Wiktora Emanuela II ze wspaniałym szklanym dachem w kształcie kopuły.

Wizyta w Mediolanie z pewnością sprawi ci wiele radości! Teraz jednak przenieśmy się na zachód i poznajmy zupełnie inne słynne miasto Włoch.

Turyn — kolejny klejnot Italii

Turyn — liczący około miliona mieszkańców — położony jest prawie 100 kilometrów od granicy francuskiej na przedgórzu Alp Zachodnich, w najwęższym punkcie Niziny Padańskiej. Miasto otacza imponujący „amfiteatr” Alp, które ciągną się jak okiem sięgnąć. Prawie połowa obszaru Piemontu to  góry, lasy i doliny. Po godzinie jazdy samochodem można dotrzeć do górskich ośrodków wypoczynkowych, a w niecałe dwie godziny znaleźć się na którejś z plaż Ligurii.

Turyn powstał jeszcze przed okresem rzymskim. Początkowo mieszkali tu Taurynowie; później osada stała się kolonią rzymską, a jej pozostałości znajdują się w zabytkowej dzielnicy. W mieście zachowały się elementy średniowieczne, jednak większość budowli pochodzi z XVII i XVIII wieku. W centrum przeważa zabudowa w stylu barokowym.

W Turynie mieści się jedno z najciekawszych muzeów egipskich na świecie. Zbiór przedmiotów pochodzących ze starożytnej cywilizacji, która rozwinęła się wzdłuż Nilu, ustępuje rangą tylko podobnej kolekcji w Kairze.

W ciągu zaledwie kilku godzin można również zwiedzić historyczne i artystyczne centrum miasta, pałac Madama, Pałac Królewski oraz zabytkową budowlę Mole Antonelliana o wysokości prawie 170 metrów, do niedawna jedną z najwyższych konstrukcji kamiennych w Europie. Obiekt ten, górujący nad miastem, bywa nazywany turyńską wieżą Eiffla. Jest tu również park miejski Parco del Valentino z ogrodami botanicznymi, trawnikami, alejkami i fontannami. W parku tym znajduje się średniowieczna twierdza — wierna rekonstrukcja malowniczej XV-wiecznej osady piemonckiej.

Turyn to jeden z największych ośrodków przemysłowych Włoch. Znajduje się tutaj fabryka samochodów FIAT (Fabbrica Italiana Automobili Torino). Jeżeli interesujesz się starymi samochodami, w Museo dell’Automobile, usytuowanym jakieś 3 kilometry od miasta, możesz zobaczyć kolekcję 150 starych aut, między innymi marki Bugatti, Maserati i Lancia. Nie zaskakuje zatem fakt, iż połowa mieszkańców Turynu jest zatrudniona w przemyśle samochodowym.

Świadkowie Jehowy w Turynie i Mediolanie

Przez stulecia na nizinach otaczających Turyn mieszkało sporo Waldensów, potomków wędrownych kaznodziejów z okresu reformacji. Nic więc dziwnego, że Charles Taze Russell, który przewodził pierwszym Badaczom Pisma Świętego (jak wtedy określano Świadków Jehowy), podczas podróży do Europy w 1891 roku skontaktował się z pastorem Waldensów Daniele’em Rivoirem. Poprosił go o przetłumaczenie na język włoski kilku publikacji do studium Biblii. W roku 1903 powstała na tym terenie pierwsza grupa Badaczy Pisma Świętego. Kiedy w roku 1912 Russell ponownie odwiedził Włochy, w Pinerolo niedaleko Turynu regularnie spotykało się na zebraniach chrześcijańskich około 40 osób. W roku 1925 odbyło się tu pierwsze większe zgromadzenie w języku włoskim.

W Turynie Badacze Pisma Świętego pojawili się w latach dwudziestych ubiegłego stulecia. W roku 1946 wysłano do Włoch misjonarzy Świadków Jehowy. Założyli oni solidny fundament pod dzieło głoszenia. Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych w mieście utworzono pierwsze zbory. Dzisiaj w Turynie i okolicach mieszka około 13 000 Świadków. A jak wygląda sytuacja w Mediolanie?

Nieco dłużej niż rok w Mediolanie mieściło się Biuro Oddziału, koordynujące działalność Świadków Jehowy. W roku 1948 przeniesiono je do Rzymu. Pierwsze powojenne zgromadzenie odbyło się w roku 1947 w mediolańskim teatrze miejskim. Przybyło na nie około 700 osób z całego kraju. A w roku 1963 na Vigorelli Velodrome, najsłynniejszym wówczas torze wyścigowym w Europie, zorganizowano międzynarodowe zgromadzenie pod hasłem „Wiecznotrwała dobra nowina”.

Dzieło głoszenia prowadzone obecnie przez Świadków Jehowy przynosi w Mediolanie wspaniałe rezultaty. W mieście tym jest 57 zborów, w których aktywnie działa przeszło 4000 głosicieli. Powstała tam też Sala Zgromadzeń — przebudowano w tym celu stary teatr.

Zwiedzanie Mediolanu i Turynu może być naprawdę fascynującym przeżyciem. Przyjedź tu, kiedy tylko chcesz, a będziesz ciepło przyjęty i przeżyjesz niezapomniane chwile.

[Przypisy]

[Ramka na stronie 27]

Czy całun turyński jest autentyczny?

Wielu osobom Turyn kojarzy się głównie z całunem. Według niektórych w płótno to zawinięte było ciało Jezusa. Jak podano w pewnym informatorze turystycznym, „w turyńskiej duomo [katedrze] jest przechowywana najsłynniejsza, a zarazem najbardziej wątpliwa relikwia”. Spoczywa na stałe w jednej z kaplic, zamknięta w szczelnej kuloodpornej gablocie ze szkła, wypełnionej obojętnym gazem. Wspomniany przewodnik dodaje: „Jednakże w roku 1988 mit otaczający całun zastał obalony: badanie metodą radiowęglową wykazało, że tkanina ta powstała nie wcześniej niż w XII wieku”. *

[Przypis]

[Mapa na stronie 24]

[Patrz publikacja]

MEDIOLAN

TURYN

[Prawa własności]

Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.

[Ilustracja na stronie 24]

Katedra w Mediolanie

[Ilustracja na stronie 24]

W Mediolanie współczesność zdaje się dominować nad przeszłością

[Ilustracje na stronie 25]

Mediolan: La Scala (powyżej) i Galeria Wiktora Emanuela II (po prawej)

[Ilustracja na stronie 25]

„Ostatnia Wieczerza” Leonarda da Vinci

[Prawa własności]

Scala/Art Resource, NY

[Ilustracja na stronie 26]

Most zwodzony prowadzący do zrekonstruowanej średniowiecznej części Turynu

[Ilustracja na stronie 26]

Mole Antonelliana w Turynie; wieża ma prawie 170 metrów wysokości

[Ilustracja na stronie 26]

Przepływająca przez Turyn rzeka Pad