Biblijny punkt widzenia

Czy chrześcijanie mogą świętować Nowy Rok?

„SYLWESTROWE popołudnie jest niezwykle spokojne” — mówi Fernando, lekarz z Brazylii. „Później jednak, około 23.00, zaczyna napływać strumień pacjentów z ranami kłutymi lub postrzałowymi, nastolatków poszkodowanych w wypadkach samochodowych oraz pobitych żon. Niemal zawsze winny jest alkohol”.

Nic więc dziwnego, że w jednym z brazylijskich czasopism pierwszy dzień roku nazwano międzynarodowym dniem kaca. Pewien europejski serwis internetowy orzekł, że „obchody Nowego Roku dostosowane są do potrzeb hedonistów”, a ponadto jest to „kolejna runda w odwiecznej walce człowieka z alkoholem”.

Oczywiście nie każdy się upija i dopuszcza przemocy, by uczcić Nowy Rok. Sporo osób miło wspomina ten dzień. „W dzieciństwie wprost nie mogliśmy się doczekać wieczoru sylwestrowego” — wyznaje Fernando. „Zawsze świetnie się bawiliśmy, mieliśmy mnóstwo jedzenia i napojów. O północy były uściski, całusy i życzenia ‚Szczęśliwego Nowego Roku’”.

Wielu ludzi stara się zachowywać umiar podczas zabaw noworocznych. Jednakże chrześcijanie powinni przeanalizować pochodzenie i znaczenie tych popularnych obchodów. Czy świętowanie Nowego Roku nie jest sprzeczne z naukami Biblii?

Fakty z przeszłości

Uroczystości noworoczne nie są niczym nowym. Ze starożytnych inskrypcji wynika, że w Babilonie organizowano je już w trzecim tysiącleciu p.n.e. Święto to przypadało na połowę marca i było bardzo ważne. Według The World Book Encyclopedia „w owym czasie bóg  Marduk decydował o losach kraju w nadchodzącym roku”. Babilońskim obchodom, które trwały 11 dni, towarzyszyły procesje, obrzędy płodności i składanie ofiar.

Przez jakiś czas również Rzymianie zaczynali rok w marcu. Ale w roku 46 p.n.e. Gajusz Juliusz Cezar zreformował kalendarz, przenosząc to święto na 1 stycznia. Dzień ten był już poświęcony Janusowi, bóstwu wszelkiego początku, a od tej pory miał być również pierwszym dniem rzymskiego roku. Zmieniła się data, ale atmosfera karnawału pozostała. W Cyclopedii McClintocka i Stronga podano, że 1 stycznia ludzie „oddawali się rozpasanym hulankom i hołdowali najróżniejszym pogańskim zabobonom”.

Nawet dziś przesądy odgrywają istotną rolę. Na przykład w pewnych rejonach Ameryki Południowej wiele osób wita Nowy Rok, stojąc na prawej nodze. Inni trąbią i strzelają z petard. W Czechach sylwestrowy zwyczaj każe jeść zupę z soczewicy, a na Słowacji umieszcza się pod obrusem pieniądze lub rybie łuski. Takie rytuały, rzekomo odpędzające nieszczęścia i gwarantujące powodzenie, odzwierciedlają dawne przekonanie, że zdarzenia z przełomu lat mają wróżebne znaczenie.

Pogląd biblijny

Biblia napomina chrześcijan, by „chodzili przyzwoicie (...) nie w hulankach i pijatykach” (Rzymian 13:12-14; Galatów 5:19-21; 1 Piotra 4:3). * A uroczystości noworoczne często charakteryzują się właśnie takim zachowaniem, które Piśmo Święte potępia. Z tego względu chrześcijanie nie biorą w nich udziału. Nie oznacza to, jakoby byli ponurakami. Wręcz przeciwnie — pamiętają, że Biblia wielokrotnie zachęca chwalców prawdziwego Boga do radowania się, i to z wielu powodów (Powtórzonego Prawa 26:10, 11; Psalm 32:11; Przysłów 5:15-19; Kaznodziei 3:22; 11:9). Biblia przyznaje też, że radości może towarzyszyć jedzenie i picie (Psalm 104:15; Kaznodziei 9:7a).

Jak jednak mogliśmy się przekonać, uroczystości noworoczne wywodzą się ze zwyczajów pogańskich. Jehowa Bóg uważa fałszywy kult za nieczysty i odrażający, toteż chrześcijanie odrzucają zakorzenione w nim praktyki (Powtórzonego Prawa 18:9-12; Ezechiela 22:3, 4). Apostoł Paweł napisał: „Cóż wspólnego ma prawość z bezprawiem? Albo jakaż jest wspólnota światła z ciemnością? Ponadto jakaż jest zgoda między Chrystusem a Belialem?” Słusznie więc dodał: „Przestańcie dotykać tego, co nieczyste” (2 Kor. 6:14-17a).

Chrześcijanie zdają sobie również sprawę, iż udział w zabobonnych obrzędach nie gwarantuje szczęścia i pomyślności — zwłaszcza że może doprowadzić do utraty uznania Bożego (Kaznodziei 9:11; Izajasza 65:11, 12). Ponadto Biblia zachęca ich do panowania nad sobą i zachowywania umiaru w nawykach (1 Tymoteusza 3:2, 11). Nie ulega wątpliwości, że dla kogoś, kto twierdzi, że postępuje według nauk Chrystusa, oddawanie się rozpasanym hulankom byłoby niewłaściwe.

Obchody Nowego Roku mogą się wydawać atrakcyjne i oddziaływać na zmysły. Ale Biblia wyraźnie mówi: „Przestańcie dotykać tego, co nieczyste”, po czym zachęca: „Oczyśćmy się z wszelkiego skalania ciała i ducha”. Do osób, które będą spełniać powyższe wymagania, Jehowa kieruje pokrzepiającą obietnicę: „Ja was przyjmę. I ja będę dla was ojcem, a wy będziecie dla mnie synami i córkami” (2 Koryntian 6:17b do 7:1). Wszystkim lojalnym obiecuje On pomyślność i nieprzemijające błogosławieństwa (Psalm 37:18, 28; Objawienie 21:3, 4, 7).

[Przypis]