Dzień ślubu — radosny, lecz wyczerpujący

Z BIBLII dowiadujemy się, że to Jehowa Bóg, który najlepiej zna człowieka, udzielił pierwszego ślubu. Małżeństwo miało być podstawą społeczeństwa (Rodzaju 2:18-24). W natchnionym Słowie Bożym, Biblii, możemy znaleźć różne zasady pomocne podczas planowania zaślubin.

Na przykład Jezus oświadczył, że chrześcijanie powinni ‛spłacać to, co Cezara, Cezarowi’ (Mateusza 22:21). Muszą więc przestrzegać obowiązującego ustawodawstwa. Małżeństwo zawarte zgodnie z prawem pod wieloma względami stanowi ochronę — określa obowiązki w stosunku do dzieci (łącznie z utrzymaniem i zapewnieniem wykształcenia) oraz gwarantuje prawo dziedziczenia. Różne przepisy chronią także członków rodziny przed maltretowaniem i wyzyskiem. *

Przygotowania

Jakie kwestie trzeba rozważyć po podjęciu decyzji o ślubie zgodnym z miernikami biblijnymi i prawem świeckim? Między innymi należy ustalić datę i rodzaj uroczystości.

W pewnej książce dotyczącej tego tematu powiedziano: „Może się zdarzyć, że narzeczeni nie mają dokładnie takich samych planów jak rodzice i trudno im wybrać pomiędzy tym, czego chcą oni sami, a tym, czego wymaga tradycja rodzinna”. Co można zrobić w takiej sytuacji? „Nie ma prostych rozwiązań, trzeba taktownie wysłuchać innych, omówić problemy oraz iść na ustępstwa. Ten okres we wszystkich budzi silne emocje, dlatego odrobina przezorności i wyrozumiałości ogromnie ułatwi zadanie” (The Complete Wedding Organizer and Record).

Chociaż kochający rodzice mogą w dużej mierze przyczynić się, żeby dzień ślubu był udany, muszą odeprzeć pokusę narzucania swojej woli. Z drugiej strony narzeczeni — mimo że podejmują ostateczne decyzje — powinni wysłuchać rad udzielanych w dobrej wierze. Wybierając, które rozwiązania zaakceptować, para zrobi dobrze, jeśli będzie pamiętać o następującej radzie biblijnej: „Wszystko wolno, ale nie wszystko jest korzystne. Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje. Niech każdy szuka korzyści nie swojej własnej, lecz drugiego” (1 Koryntian 10:23, 24).

 W ramach przygotowań należy wykonać różne prace — od wysłania zaproszeń aż po zorganizowanie przyjęcia weselnego. „Im sprawniej zaczniemy przygotowania, im więcej zdołamy przewidzieć i zaplanować, tym mniejsze będzie zmęczenie i napięcie” — oznajmił Henry Bowman w książce Marriage for Moderns (Śluby w dobie obecnej). Ostrzegł jednak, że „nawet w najlepszych warunkach, może pojawić się zmęczenie, a wszelkie rozważne próby zminimalizowania go świadczą o rozsądku”.

Trzeba będzie załatwić wiele spraw i zająć się gośćmi. Czy przyjaciele i krewni mogą pomóc? Czy inni mogliby wziąć na siebie odpowiedzialność za część zadań, które państwo młodzi niekoniecznie muszą wykonać sami?

Wydatki

Niezbędne jest też ustalenie rozsądnego budżetu. Oczekiwanie, że narzeczeni lub ich rodzice się zadłużą, by móc urządzić wystawne wesele, świadczyłoby o braku rozwagi i miłości. Wiele osób, które nawet stać na huczną uroczystość, decyduje się jedynie na skromne przyjęcie. Niejednej parze pomaga lista wydatków zarówno spodziewanych, jak i bieżących. Warto też przygotować odpowiedni terminarz. Zawierzanie pod tym względem pamięci może stresować.

Ile będzie kosztować uroczystość ślubna? Ceny różnią się w zależności od miejsca zamieszkania, mimo to mądrze jest zapytać samych siebie: „Czy stać nas na wszystko, co zaplanowaliśmy? Czy naprawdę jest to konieczne?” Tina, młoda mężatka, przyznaje: „Pewne rzeczy, które w tamtym okresie wydawały się ‚nieodzowne’, okazały się zbędne”. Rozważcie następującą radę Jezusa: „Kto z was, chcąc zbudować wieżę, nie siądzie najpierw i nie obliczy kosztów, by zobaczyć, czy mu wystarczy na jej dokończenie?” (Łukasza 14:28). Jeśli nie macie pieniędzy na wszystko, zrezygnujcie z czegoś. A nawet jeżeli jesteście w stanie pokryć spore wydatki, to i tak możecie zdecydować się na skromną uroczystość.

We Włoszech, na wystawie promującej usługi i towary związane ze ślubami, pokazano przybliżone koszty, na które w tym kraju narażona jest typowa panna młoda. Zrobienie makijażu i fryzury pociąga za sobą wydatek w wysokości 450 dolarów, wynajęcie limuzyny — 300 dolarów, filmowanie kamerą wideo — 600 dolarów, album ślubny — od 125 do 500 dolarów, kwiaty — od 600 dolarów, przyjęcie weselne — od 45 do 90 dolarów na osobę, a suknia — od 1200 dolarów wzwyż. Biorąc pod uwagę znaczenie tego wydarzenia, zrozumiałe jest pragnienie, by przygotować coś szczególnego. Ale decyzje winny być zrównoważone.

Podczas gdy jedni wydają fortunę, drudzy wolą zaoszczędzić albo są do tego zmuszeni przez okoliczności. „Oboje byliśmy pionierami [pełnoczasowymi kaznodziejami] i brakowało nam pieniędzy, ale to nie miało żadnego znaczenia” — wspomina pewna mężatka. „Teściowa kupiła materiał na sukienkę, którą przyjaciółka uszyła w prezencie ślubnym. Mąż własnoręcznie wypisał zaproszenia, a zaprzyjaźniony chrześcijanin użyczył nam swojego samochodu. Rzeczy niezbędne na przyjęcie weselne kupiliśmy sami, natomiast wino ktoś nam podarował. Nie było niczego oszałamiającego, ale wystarczyło”. Według  pewnego mężczyzny praktyczna pomoc krewnych i przyjaciół „znacznie obniża koszty”.

Bez względu na sytuację finansową chrześcijańskie pary muszą stronić od wszelkiej przesady, świeckiej postawy czy ostentacji (1 Jana 2:15-17). Jakież by to było smutne, gdyby ślub — z reguły tak radosne wydarzenie — przyczynił się do naruszenia zasad biblijnych dotyczących umiaru, które przestrzegają przed przejadaniem się, pijaństwem lub czymkolwiek, co mogłoby nasuwać wątpliwości, czy dana osoba jest „nieposzlakowana”! (Przysłów 23:20, 21; 1 Tymoteusza 3:2).

Wystrzegaj się pokusy do urządzenia uroczystości mającej przyćmić swą świetnością inne śluby. W pewnym kraju dwie panny młode założyły ekstrawaganckie welony — jeden o średnicy 13 metrów ważył 220 kilogramów, a drugi miał 300 metrów długości i musiało go nieść 100 druhen. Czy wzorowanie się na takich widowiskach pozostawałoby w harmonii z biblijną radą, by przejawiać rozsądek? (Filipian 4:5).

Czy trzeba przestrzegać tradycji?

Tradycje ślubne różnią się w zależności od kraju, dlatego nie da się ich wszystkich tu omówić. Decydując się na postępowanie zgodne z miejscowym zwyczajem, warto się zastanowić nad następującymi kwestiami: „Jakie ma on znaczenie? Czy nie nawiązuje do jakichś zabobonnych praktyk mających zapewnić szczęście lub płodność, jak na przykład obsypywanie nowożeńców ryżem? Czy nie ma związku z religią fałszywą lub postępkami potępionymi w Biblii? Czy przestrzeganie go nie świadczy o braku rozsądku i miłości? Czy nie wprawi innych w zakłopotanie lub ich nie zgorszy? Czy nie wywoła wątpliwości co do pobudek państwa młodych? Czy nie jest w złym guście?” Jeżeli którakolwiek ze wspomnianych spraw budzi niepokój, lepiej nie trzymać się danego zwyczaju i w razie potrzeby zawczasu poinformować o tym gości.

Radość i emocje

W tym wyjątkowym dniu emocje wahają się od euforii do łez. „Radość była przeogromna. Czułam, że spełniają się moje marzenia” — opowiada pewna kobieta. Ale jej mąż wspomina: „To był najlepszy, ale zarazem najgorszy dzień w moim życiu. Teściowie zalewali się łzami, ponieważ zabierałem ich pierworodną córkę. Żona płakała, bo widziała reakcję swoich rodziców. W końcu i ja się rozpłakałem, gdyż nie mogłem już dłużej tego wszystkiego znieść”.

Takie zachowanie nie powinno budzić obaw — po prostu jest następstwem podenerwowania. Nie powinno też dziwić, jeśli dochodzi do niewielkich napięć pomiędzy członkami rodziny lub nawet samymi narzeczonymi. „Przecież to prawdopodobnie ich pierwsze doświadczenie we wspólnym przygotowywaniu ważnej uroczystości i podekscytowanie zapewne wpłynie na relacje między nimi” — powiedziano w książce The Complete Wedding Organiser and Record (Ślub od A do Z). „Przejmowanie się tym, że rzeczywistość nie spełnia naszych oczekiwań, nie przynosi ulgi — najwięcej pożytku daje korzystanie z rad i wsparcia innych”.

Pewien żonaty mężczyzna powiedział: „Byłbym bardzo wdzięczny, gdyby ktoś mi wtedy udzielił wskazówek. Żałuję, że nie miałem się komu zwierzyć i podzielić swoimi odczuciami”. Któż lepiej wywiązałby się z roli doradcy niż dojrzały przyjaciel, krewny lub doświadczony członek zboru chrześcijańskiego?

Kiedy rodzice widzą, że ich dziecko opuszcza gniazdo rodzinne, mogą doznawać mieszanych uczuć: radości, dumy, tęsknoty i lęku. Powinni uświadomić sobie, że nadszedł czas, by ich dziecko ‛opuściło ojca i matkę’, przylgnęło do swego partnera i by oboje ‛stali się jednym ciałem’, jak to zamierzył Stwórca (Rodzaju 2:24). Pewna matka tak wspomina, jak zareagowała na ślub pierworodnego syna: „Nie obyło się bez łez — nie tylko łez smutku, ale też łez radości z pozyskania naprawdę kochanej synowej”.

Aby dzień ślubu okazał się przyjemny i budujący, rodzice — podobnie jak narzeczeni — muszą przejawiać chrześcijańskie cechy: być chętni do współpracy, opanowani, niesamolubni i wyrozumiali (1 Koryntian 13:4-8; Galatów 5:22-24; Filipian 2:2-4).

 Niektóre kobiety obawiają się, że w dniu ślubu coś się nie uda — w samochodzie przebije się opona i spóźnią się na uroczystość, pogoda będzie fatalna albo w ostatniej chwili sukienka zostanie zniszczona. Prawdopodobnie nic takiego się nie wydarzy, warto jednak patrzeć realistycznie. Nie wszystko musi wypaść idealnie. Trzeba brać pod uwagę ewentualne komplikacje (Kaznodziei 9:11). W obliczu trudności nie traćcie poczucia humoru i zachowujcie pozytywne nastawienie. Gdyby się coś nie powiodło, pamiętajcie, że za parę lat pewnie będziecie o tym opowiadać ze śmiechem. Nie pozwólcie, by drobne niedociągnięcia przyćmiły radość w dniu ślubu.

[Przypis]

 [Napis na stronie 7]

„Pewne rzeczy, które w tamtym okresie wydawały się ‚nieodzowne’, okazały się zbędne” (TINA, MŁODA MĘŻATKA)

[Ramka i ilustracje na stronie 7]

PRZYKŁADOWY TERMINARZ ŚLUBNY *

6 miesięcy przed ślubem lub wcześniej

❑ Wraz z przyszłym współmałżonkiem omówcie plany z teściami i rodzicami

❑ Zadecydujcie o formie uroczystości

❑ Ustalcie budżet

❑ Zapoznajcie się z wymogami administracji państwowej

❑ Zarezerwujcie salę na przyjęcie weselne

❑ Ustalcie termin u fotografa

4 miesiące

❑ Wybierzcie (ze swojej garderoby), kupcie lub uszyjcie stroje ślubne

❑ Zamówcie kwiaty

❑ Wybierzcie i zamówcie zaproszenia

2 miesiące

❑ Wyślijcie zaproszenia

❑ Kupcie obrączki

❑ Zdobądźcie niezbędne dokumenty

Miesiąc

❑ Przymierzcie stroje ślubne

❑ Potwierdźcie zamówienia i rezerwacje wstępne

❑ Napiszcie listy z podziękowaniami za prezenty, które już otrzymaliście

2 tygodnie

❑ Zacznijcie przenosić rzeczy osobiste do nowego miejsca zamieszkania

Tydzień

❑ Upewnijcie się, czy wasi pomocnicy wiedzą, czego mają dopilnować

❑ Zaplanujcie zwrot wszystkich wypożyczonych przedmiotów

❑ Powierzcie innym wszelkie możliwe zajęcia

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 8]

„Co (...) Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego niech człowiek nie rozdziela”