Od naszych Czytelników

Zespół pourazowych zaburzeń emocjonalnych (PTSD) Kiedy otrzymałam Przebudźcie się! z 22 sierpnia 2001 roku, zatytułowane „Zmaganie się z zaburzeniami emocji”, byłam tak uradowana, że nie mogłam powstrzymać łez. Bez przerwy prosiłam Jehowę, by mi pomógł radzić sobie z moją chorobą. Czułam się nic niewarta i zaczęłam tracić szacunek dla samej siebie. Dziś dostałam odpowiedź na moje modlitwy. Nie potrafię wyrazić słowami, ile znaczą dla mnie te artykuły zarówno pod względem duchowym, jak i emocjonalnym.

C.K., Japonia

Mam 40 lat, a na stres pourazowy cierpię z powodu wydarzeń z dzieciństwa. Wasze artykuły były odpowiedzią na moje modlitwy. Odniosłem z nich korzyść i poczułem się pokrzepiony. Dziękuję za tak wnikliwie opracowany materiał. Dalej publikujcie takie artykuły!

R.D.M., USA

Trudno opisać, ile cierpień i bólu przysparza ta dolegliwość. Mój ojciec był alkoholikiem, więc od dzieciństwa wyładowywał na mnie złość. Wykorzystywał mnie też seksualnie. Cieszę się, że zwróciliście uwagę na fakt, iż cierpiący na PTSD często się obwiniają i potrzebują wielu zachęt. Z głębi serca dziękuję Jehowie i Wam wszystkim za te cudowne artykuły.

Y.S., Japonia

Takie artykuły wspierają nas pod względem emocjonalnym i psychicznym. Dzięki nim lepiej radzimy sobie w życiu. Proszę, nadal publikujcie tak bardzo potrzebne materiały, które pomagają nam zrozumieć samych siebie!

C.L., USA

Rozpoznano u mnie PTSD, ale wiedziałam o tej chorobie tylko to, że towarzyszą jej nawroty przykrych wspomnień. W Waszych artykułach znalazłam więcej szczegółów. W przeszłości obwiniałam się, myśląc, że osłabłam pod względem duchowym. Bardzo pomogło mi stwierdzenie, że powinniśmy patrzeć na siebie oczami Jehowy, a nie swoimi.

J.S., Japonia

Lektura tego materiału przychodziła mi z trudnością — czytałam przez łzy. Od dwóch lat cierpię z powodu koszmarów i uporczywych obrazów z przeszłości. Przypomina mi się noc, kiedy dziadek zmarł w moich ramionach na zawał serca. Na zebraniach chrześcijańskich często płakałam. Te informacje pomogły mi zrozumieć, dlaczego nadal tak bardzo to przeżywam. Teraz wiem, gdzie zwrócić się o pomoc — do kochającego i troskliwego Ojca niebiańskiego oraz do Jego organizacji.

P.T., Australia

Pięć lat temu w wypadku samochodowym straciłam męża. Rok później pojawiły się u mnie nietypowe dolegliwości fizyczne. Kiedy otrzymałam ten artykuł, poczułam, że najlepiej rozumie mnie Jehowa i Jego organizacja. Dodało mi to nowych sił. Z całego serca dziękuję za pracę, jaką wykonujecie!

A.K., Japonia

Czytanie Biblii Serdecznie dziękuję za artykuł „Młodzi ludzie pytają: Co zrobić, by czytanie Biblii sprawiało mi więcej radości?” [22 sierpnia 2001]. Mam 17 lat. Nigdy nie udało mi się zapoznać z całą Biblią. Czasami przerywałam czytanie, bo albo sądziłam, że jestem zbyt zajęta, albo myślałam, że te informacje do niczego mi się nie przydadzą. Ale wspomniani w artykule młodzi ludzie czytali Biblię z przyjemnością i odnosili z tego wiele korzyści. Zachęcona ich przykładem, postanowiłam tym razem osiągnąć cel.

Y.T., Japonia