Czy należy płacić podatki?

„Oddawajcie wszystkim to, co im się należy — kto żąda podatku, temu podatek, kto żąda daniny, temu daninę, kto żąda bojaźni, temu taką bojaźń, kto żąda szacunku, temu taki szacunek” (Rzymian 13:7).

W OBLICZU stale rosnących podatków powyższy nakaz może się wydawać trudny do przełknięcia. Ale słowa te, wypowiedziane przez apostoła Pawła, zostały zapisane w Biblii. Zapewne darzysz tę Księgę szacunkiem. Być może zastanawiasz się jednak, czy chrześcijanie naprawdę muszą płacić wszystkie podatki — nawet te, które są postrzegane jako wygórowane i niesprawiedliwe.

Zwróćmy uwagę na wskazówkę, której Jezus udzielił swoim uczniom. Chociaż wiedział, że Żydzi ostro sprzeciwiają się podatkom nałożonym przez Rzymian, polecił: „Spłacajcie to, co Cezara, Cezarowi, a co Boże, Bogu” (Marka 12:17). Rzecz ciekawa, Jezus kazał płacić podatki władzom, które krótko potem wydały na niego wyrok śmierci.

Po latach Paweł wypowiedział słowa zacytowane na wstępie. Zachęcił, by chrześcijanie płacili podatki, mimo że znaczna część zebranych pieniędzy szła na finansowanie armii rzymskiej oraz niemoralnego i rozrzutnego stylu życia cesarzy. Dlaczego Paweł zajął tak niepopularne stanowisko?

Władze zwierzchnie

Przeanalizujmy kontekst jego wypowiedzi. W Liście do Rzymian 13:1 apostoł ten napisał: „Niech każda dusza będzie podporządkowana władzom zwierzchnim, bo nie ma władzy, jak tylko za sprawą Boga; istniejące władze zajmują swe względne pozycje za sprawą Boga”. Kiedy w narodzie izraelskim panowali bogobojni królowie, świadczenia materialne na rzecz państwa traktowano naturalnie jako obowiązek obywatelski i religijny. Ale czy  podobny obowiązek spoczywał na chrześcijanach podlegających poganom, którzy oddawali cześć bożkom? Tak! Ze słów Pawła wynika, że Bóg zezwolił władcom sprawować rządy.

Władza w ogromnej mierze przyczynia się do utrzymania porządku. Dzięki temu chrześcijanie mogą brać udział w różnych zajęciach związanych z wielbieniem Boga (Mateusza 24:14; Hebrajczyków 10:24, 25). Dlatego Paweł powiedział o władzy świeckiej: „Jest ona tobie sługą Bożym dla twojego dobra” (Rzymian 13:4). Apostoł zresztą sam korzystał z ochrony zapewnianej przez państwo rzymskie. Na przykład rzymscy żołnierze wyrwali go z rąk motłochu. Później Paweł odwołał się do rzymskiego wymiaru sprawiedliwości, żeby zagwarantować sobie możliwość dalszego usługiwania jako misjonarz (Dzieje 22:22-29; 25:11, 12).

Paweł podał trzy powody, dla których należy płacić podatki. Po pierwsze, władza wywiera „srogi gniew”, karząc za łamanie prawa. Po drugie, przez dopuszczanie się oszustw podatkowych bogobojna osoba obciążałaby swoje sumienie. I po trzecie, podatki to po prostu rodzaj zapłaty za usługi, które rządy świadczą jako „publiczni słudzy” (Rzymian 13:1-6).

Czy współwyznawcy wzięli sobie do serca słowa Pawła? Najwyraźniej tak, gdyż apologeta Justyn Męczennik (ok. 110-165 n.e.) napisał, że chrześcijanie płacą podatki „chętniej niż wszyscy inni”. Obecnie, gdy władza wymaga od obywateli poświęcenia czasu lub środków finansowych, chrześcijanie sumiennie się temu podporządkowują (Mateusza 5:41). *

Oczywiście chrześcijanie mają prawo korzystać z wszelkich legalnych odliczeń. W niektórych krajach istnieją na przykład ulgi dla osób przekazujących datki na cele religijne. Ale zgodnie ze Słowem Bożym prawdziwi chrześcijanie nie uchylają się od płacenia podatków. Skrupulatnie rozliczają się z fiskusem, pozwalając władzy ponieść pełną odpowiedzialność za sposób wykorzystania zebranych środków.

Zbyt wysokie podatki to tylko jeden z dowodów poświadczających, że „człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie” (Kaznodziei 8:9). Świadkowie Jehowy czerpią pociechę z biblijnej obietnicy, że już wkrótce nastanie powszechna sprawiedliwość. Zaprowadzi ją rząd Boży — rząd, który nigdy nie obciąży ludzi brzemieniem niesprawiedliwych podatków (Psalm 72:12, 13; Izajasza 9:7).

[Przypis]

[Napis na stronie 11]

Pierwsi chrześcijanie płacili podatki „chętniej niż wszyscy inni” (JUSTYN MĘCZENNIK)

[Ilustracja na stronie 10]

Prawdziwi chrześcijanie przestrzegają przepisów podatkowych

[Ilustracja na stronie 11]

Jezus polecił: „Spłacajcie to, co Cezara, Cezarowi”

[Prawa własności do ilustracji, strona 10]

© European Monetary Institute