Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Czemu on mnie tak źle traktuje?

Czemu on mnie tak źle traktuje?

Młodzi ludzie pytają:

Czemu on mnie tak źle traktuje?

„[Mój chłopak] często ma do mnie głupie pretensje. Ale nie umiem bez niego żyć” (Katarzyna). *

„Na zewnątrz nic (...) nie było widać, jednak w środku strasznie bolało” (Andrea, którą chłopak uderzył w twarz).

JAKŻE często zdarza się następująca sytuacja: Młoda kobieta spotyka się z mężczyzną, który jest czarujący i uprzejmy. Ale powoli ten dżentelmen zaczyna się zmieniać. Kobieta nie słyszy już ciepłych słów, lecz jadowite i poniżające uwagi. Na początku tłumaczy sobie, że to tylko takie przekomarzanie się — trochę grubiańskie, lecz w gruncie rzeczy czułe. Jednak z czasem sytuacja się pogarsza — mężczyzna atakuje ją słownie, wybucha gniewem, po czym okazuje głęboką skruchę. Młoda kobieta nie wiadomo dlaczego czuje się współodpowiedzialna za ten stan rzeczy, więc cierpi w milczeniu, ufając, że wszystko wróci do normy. Ale tak się nie dzieje. Chłopak coraz częściej na nią krzyczy, aż w końcu w napadzie złości gwałtownie ją popycha! Dziewczyna zaczyna się bać, że następnym razem ją uderzy. *

Osoby doświadczające fizycznych lub słownych napaści ze strony swych sympatii bywają narażone na nieustanną falę krytyki, raniącej mowy i złości. Czy dotyczy to również ciebie? (Zobacz ramkę „Sygnały ostrzegawcze”). Jeśli tak, to być może zmagasz się z przygnębieniem, uczuciem wstydu i po prostu nie wiesz, co robić.

Sytuacje takie wcale nie należą do rzadkości. Według ocen badaczy z jakąś formą przemocy zetknęło się na randce około 20 procent ankietowanych. Jeżeli uwzględnimy też agresję słowną, wskaźnik ten zwiększa się do 80 procent. Wbrew popularnej opinii nie wszystkie ofiary to kobiety. Jak wynika z badania przeprowadzonego w Wielkiej Brytanii, odsetek mężczyzn i kobiet mających agresywnych partnerów jest prawie taki sam. *

Dlaczego w okresie narzeczeństwa dochodzi do takich sytuacji? Co powinnaś zrobić, jeśli znajdujesz się w podobnym położeniu?

Boży punkt widzenia

Przede wszystkim musisz sobie uświadomić, jak poważnie tę sprawę traktuje Bóg. To prawda, że niedoskonali ludzie często mówią lub czynią coś, co rani innych (Jakuba 3:2). Prawdą jest też, że nawet wśród osób, które darzą się miłością i zaufaniem, niekiedy pojawiają się nieporozumienia. Na przykład apostoł Paweł i Barnabas byli dojrzałymi chrześcijanami, a mimo to pewnego razu doszło między nimi do „gwałtownego wybuchu gniewu” (Dzieje 15:39). Jeśli więc spotykasz się z kimś w poważnych zamiarach, zapewne od czasu do czasu się posprzeczacie.

Poza tym oczekiwanie, że twój chłopak nigdy cię nie skrytykuje, byłoby nierealistyczne. Przecież myślicie o małżeństwie. Jeżeli niepokoi go jakaś twoja cecha charakteru lub jakiś twój nawyk, czy nie da dowodu życzliwości, gdy ci o tym powie? To prawda, że słowa krytyki bywają bolesne (Hebrajczyków 12:11). Ale jeśli są wypowiadane delikatnie i w duchu miłości, nie można ich stawiać na równi z obelżywą mową (Przysłów 27:6).

Jednakże krzyki, bicie czy obrzucanie wyzwiskami to już zupełnie inna sprawa. Biblia potępia „srogie zagniewanie, gniew, zło, obelżywe słowa” (Kolosan 3:8). Jehowa jest oburzony, gdy ktoś używa siły, by upokarzać, zastraszać lub gnębić drugich (Kaznodziei 4:1; 8:9). Według Słowa Bożego mężowie powinni „miłować swe żony, jak własne ciała (....), bo nigdy nikt nie miał w nienawiści swego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje” (Efezjan 5:28, 29). Mężczyzna, który ubliża kobiecie albo się nad nią znęca, pokazuje, że nie nadaje się na męża. Jednocześnie ściąga na siebie niezadowolenie samego Jehowy Boga!

To nie twoja wina!

Winę za własne zachowanie gnębiciele często zrzucają na swe ofiary. Może więc czasami sądzisz, że to przez ciebie twój chłopak wpada w złość. Najprawdopodobniej jednak nie ma to z tobą nic wspólnego. Brutalni mężczyźni nierzadko wywodzą się z domów, w których obelgi i nadużywanie siły uchodziło za coś normalnego. * W wielu krajach od młodego mężczyzny oczekuje się, że będzie panem i władcą. Niekiedy to rówieśnicy wywierają na niego presję, żeby zachowywał się jak prawdziwy macho. A jeśli brakuje mu pewności siebie, może poczuć się zagrożony niezależnie od tego, co byś powiedziała lub zrobiła.

Bez względu na okoliczności nie jesteś odpowiedzialna za czyjeś wybuchy gniewu. Przemocy i napastliwej mowy nigdy nie można usprawiedliwiać.

Zmień swój sposób myślenia

Niewykluczone jednak, że będziesz musiała dokonać zmian w swoim sposobie myślenia. Dlaczego? Jeżeli dziewczyna dorasta w środowisku, w którym przemoc i obelgi są na porządku dziennym, znieważanie może się jej wydawać czymś normalnym. Zamiast się oburzać na takie niechrześcijańskie zachowanie, mogłaby je tolerować albo wręcz uznawać za atrakcyjne. Niejedna ofiara złego traktowania przyznaje nawet, że nudzi ją towarzystwo mężczyzn, którzy są zbyt uprzejmi. Jeszcze inne dziewczyny łudzą się, że zdołają zmienić swego chłopaka.

Jeśli podobnie jest w twoim wypadku, powinnaś pod tym względem ‛przemieniać się przez przeobrażanie swego umysłu’ (Rzymian 12:2). Dzięki modlitwie, studium Biblii i rozmyślaniu przyswoisz sobie Boży punkt widzenia na ordynarne zachowania i uznasz je za odrażające. Musisz zrozumieć, że nie zasługujesz na złe traktowanie. A skromność — czyli świadomość własnych ograniczeń — pomoże ci zdać sobie sprawę z tego, że nie jesteś w stanie zmienić swojego chłopaka. To on sam powinien się zmienić! (Galatów 6:5).

Niekiedy młode kobiety znoszą zniewagi z powodu niskiego poczucia własnej wartości. Wspomniana na wstępie Katarzyna wyznała: „Nie wyobrażam sobie życia bez niego. Nie wyobrażam sobie, żebym znalazła kogoś lepszego”. Na temat swojego chłopaka podobnie wypowiedziała się Helga: „Pozwalam, żeby mnie bił, bo to i tak lepsze, niż gdyby nikt nie zwracał na mnie uwagi”.

Czy takie poglądy mogą stanowić fundament udanego związku? Czy będziesz umiała kochać kogoś, jeśli nie potrafisz kochać nawet samej siebie? (Mateusza 19:19). Postaraj się więc rozwijać wiarę we własne siły. * Nie pomoże ci w tym tolerowanie złego traktowania. Młoda kobieta imieniem Irena osobiście się przekonała, że znoszenie szykan „całkowicie ograbia z poczucia własnej wartości”.

Spójrz prawdzie w oczy

Niektórym trudno przyznać, że tkwią w szponach niezdrowego związku — zwłaszcza jeśli silnie zaangażowali się uczuciowo. Ale nie patrz przez różowe okulary. Przysłowie biblijne powiada: „Roztropny, ujrzawszy nieszczęście, kryje się, lecz niedoświadczeni idą dalej i muszą ponieść karę” (Przysłów 22:3). Dziewczyna imieniem Hanna mówi: „Kiedy się w kimś zakochasz, jesteś zaślepiona i widzisz same jego zalety”. Jest jednak rzeczą bardzo ważną, żebyś poznała prawdziwe oblicze swojego chłopaka. Jeżeli źle cię traktuje — zastrasza lub poniża — to coś naprawdę jest nie w porządku. Nie zagłuszaj swoich odczuć, nie usprawiedliwiaj takiego zachowania ani nie obwiniaj siebie. Doświadczenie pokazuje, że złe traktowanie tylko się nasili. Może nawet poważnie zagrozić twojemu bezpieczeństwu!

Oczywiście najlepiej by było w ogóle nie wiązać się z kimś, kto nie potrafi nad sobą panować (Przysłów 22:24). Jeśli więc chce się z tobą umawiać mężczyzna, którego nie znasz zbyt dobrze, spróbuj się o nim czegoś dowiedzieć. Na początku możesz zaproponować spotkania w większej grupie. Będziesz miała okazję mu się przyjrzeć, ale nie rozwiniesz zbyt szybko romantycznych uczuć. Zadawaj sobie ważne pytania: Z kim się przyjaźni? Jakiej muzyki słucha? Jakie lubi filmy, gry komputerowe i sporty? Czy z rozmów z nim wynika, że interesuje się sprawami duchowymi? Zwróć się do osób, które go znają bliżej, na przykład do starszych z jego zboru. Na pewno ci powiedzą, czy ‛cieszy się dobrą opinią’ jako człowiek dojrzały i bogobojny (Dzieje 16:2).

Co jednak zrobić, jeśli już jesteś związana z kimś, kto cię źle traktuje? Na pytanie to odpowie kolejny artykuł z tej serii.

[Przypisy]

^ ak. 3 Niektóre imiona zostały zmienione.

^ ak. 5 Artykuł ten skierowany jest do ofiar znęcania się słownego i fizycznego. Rady, które mogłyby pomóc gnębicielom, podano w serii „Od słów, które ranią, do słów, które leczą” w Przebudźcie się! z 22 października 1996 roku oraz w artykule „Młodzi ludzie pytają: Co w tym złego, że komuś trochę podokuczam?” w numerze z 22 marca 1997 roku.

^ ak. 7 Pisząc o ofiarach złego traktowania, dla uproszczenia będziemy używać rodzaju żeńskiego. Jednak podane tu zasady odnoszą się zarówno do kobiet, jak i do mężczyzn.

^ ak. 14 Zobacz artykuł „Co się kryje za obelżywą mową” w Przebudźcie się! z 22 października 1996 roku.

^ ak. 20 Zobacz 12 rozdział książki Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, wydanej przez Świadków Jehowy.

[Ramka na stronie 21]

Sygnały ostrzegawcze

▪ Wypowiada się pogardliwie o tobie, twojej rodzinie lub twoich przyjaciołach — zarówno gdy jesteście sami, jak i w towarzystwie

▪ Zazwyczaj lekceważy twoje potrzeby lub życzenia

▪ Na każdym kroku cię kontroluje — musi wiedzieć, gdzie jesteś i co robisz, i chce podejmować za ciebie wszystkie decyzje

▪ Krzyczy na ciebie, zastrasza cię, popycha lub szarpie

▪ Namawia cię do niestosownego wyrażania uczuć

▪ Cokolwiek robisz, obawiasz się, że możesz go zdenerwować

[Ilustracja na stronie 20]

Jeżeli jesteś ciągle krytykowana lub obrzucana obelgami, to zapewne tkwisz w szponach niezdrowego związku