Kiedy zniknie AIDS?

Młodzi już w bardzo wczesnym wieku są bombardowani niemoralnymi treściami, które zachęcają ich do swobody seksualnej. Popularne jest też wstrzykiwanie sobie narkotyków. A przecież sprzyja to rozprzestrzenianiu się wirusa HIV. Skoro tylu ludzi zachowuje się dziś tak nieodpowiedzialnie, można by powątpiewać, czy AIDS kiedykolwiek zniknie.

LEKARZE i inni pracownicy służby zdrowia słusznie podkreślają, że ważnym elementem walki z AIDS jest zmiana stylu życia społeczeństwa. W raporcie opublikowanym przez Ośrodek Profilaktyki i Zwalczania Chorób czytamy: „Każde pokolenie młodzieży potrzebuje wszechstronnej, ciągłej edukacji zdrowotnej, a także praktycznej pomocy. Dzięki temu młodzi na całe życie nauczą się wystrzegać zachowań grożących infekcją HIV. W taką działalność wychowawczą muszą się angażować zarówno pedagodzy, jak i rodzice”.

Oczywiście rodzice powinni porozmawiać z dzieckiem o wspomnianych niebezpieczeństwach, zanim jeszcze dotrą do niego wypaczone informacje z innych źródeł, na przykład od rówieśników. Nie zawsze jest to proste. Ale może uratować dziecku życie. Uświadamianie seksualne i ostrzeganie przed narkotykami nie odbierze mu niewinności. Niewykluczone natomiast, że uchroni je przed jej utratą.

Znaczenie rodzicielskich pouczeń

W czasach starożytnych od bogobojnych rodziców oczekiwano, że będą uświadamiać swoje dzieci i pouczać je, jak dbać o zdrowie. Co ciekawe, wśród praw danych Izraelitom znalazły się konkretne wytyczne dotyczące życia płciowego oraz wskazówki chroniące przed chorobami zakaźnymi (Kapłańska 18:22, 23; 19:29; Powtórzonego Prawa 23:12, 13). Jak należało uczyć tych wszystkich przepisów? Jehowa powiedział do Izraelitów: „Te słowa, które ci dzisiaj nakazuję, mają być w twoim sercu”. A zatem rodzice mieli najpierw sami zrozumieć,  jakie korzyści przynosi przestrzeganie tych praw, a z czym wiąże się ich łamanie. Bóg polecił również: „Wpajaj je swym synom, i mów o nich, gdy siedzisz w domu i gdy idziesz drogą, i gdy się kładziesz, i gdy wstajesz” (Powtórzonego Prawa 6:6, 7).

Według pewnego słownika „wpajać” to inaczej „uczyć i zaszczepiać przez częste powtarzanie lub napominanie”. Rzecz jasna wymaga to czasu. Jeśli rodzice znajdują czas, by ostrzegać synów i córki przed narkotykami oraz niedozwolonymi kontaktami płciowymi, zapewne zbiorą dobre owoce — ich dzieci będą unikać postępowania, które grozi zarażeniem się HIV czy też innymi chorobami. *

Pociecha dla ludzi z HIV/AIDS

Profilaktyka nie przyniesie jednak ulgi milionom ludzi już zakażonych HIV. Nie dość, że zmagają się oni z przykrymi objawami choroby, to jeszcze są często piętnowani i odrzucani przez otoczenie. Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ w społeczeństwie pokutuje pogląd, że wirusem HIV można się zarazić przez zwykły kontakt z chorym. Naturalnie obawa przed infekcją jest zrozumiała, bo AIDS to choroba zaraźliwa i na domiar złego śmiertelna. Ale niektórzy pozwolili, żeby lęk przed chorobą zamienił się w irracjonalny lęk przed ludźmi, którzy na nią cierpią. W związku z tym chorzy bywają wydalani z kościołów, spotykają się z odmową leczenia lub nawet brutalnymi napaściami.

Niekiedy też słyszy się, że AIDS to kara Boża za złe postępowanie. Trzeba przyznać, iż wiele osób uniknęłoby zakażenia, gdyby trzymało się zasad biblijnych dotyczących życia płciowego, narkotyków i krwi (Dzieje 15:28, 29; 2 Koryntian 7:1). Niemniej z Biblii wynika, że obecnie choroby wcale nie są karą za grzechy zsyłaną przez Boga. Wręcz przeciwnie. Jak podaje ta Księga, Bóg „nie może być doświadczany przez coś złego ani sam nikogo nie doświadcza” (Jakuba 1:13; Jana 9:1-3). Jeżeli ktoś zaraził się HIV wskutek nieprzestrzegania zasad biblijnych, lecz potem zmienił swe postępowanie, to może być pewny, że Bóg go nie odrzuca.

Ludziom przewlekle chorym Bóg okazuje współczucie i miłość. Wyraźnie się to uwidoczniło, gdy na ziemi przebywał Jego Syn. Na przykład w trakcie jednej ze swych wędrówek Jezus spotkał człowieka trędowatego. „Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go” i w cudowny sposób uzdrowił (Marka 1:40-42). Bez wątpienia więc nie pogardzał chorymi. A miłość, którą ich darzył, stanowiła doskonałe odzwierciedlenie uczuć jego niebiańskiego Ojca (Łukasza 10:22).

AIDS niedługo zniknie!

Jednakże cuda Jezusa nie tylko upewniają nas o miłości Bożej. Jak informuje Biblia, Jezus Chrystus jest teraz Królem w niebie (Objawienie 11:15). W czasie swej służby na ziemi dowiódł, że dysponuje mocą potrzebną do uleczenia wszelkich chorób nękających ludzi. Pokazał również, iż pragnie tego dokonać. I rzeczywiście dokona!

Pismo Święte zapowiada, że wkrótce „żaden mieszkaniec nie powie: ‚Jestem chory’” (Izajasza 33:24). Ludzie nie potrafią powstrzymać pandemii AIDS ani zapewnić skutecznego leczenia wszystkim potrzebującym. Możemy być jednak pewni, że AIDS zniknie raz na zawsze. Król Dawid oświadczył: „Błogosław Jehowę, duszo moja, i nie zapominaj o wszystkich jego czynach; tego, który przebacza wszelkie twe przewinienie, który uzdrawia wszystkie twe dolegliwości” (Psalm 103:2, 3).

Kiedy to się stanie? I jakie wymagania Bóg stawia osobom, które pragną dostąpić takich błogosławieństw? Jeżeli chciałbyś się tego dowiedzieć, zachęcamy cię do nawiązania kontaktu ze Świadkami Jehowy. Z przyjemnością powiedzą ci coś więcej o tej cudownej obietnicy biblijnej.

[Przypis]

[Napis na stronie 11]

Pismo Święte zapowiada, że wkrótce „żaden mieszkaniec nie powie: ‚Jestem chory’”

[Ilustracja na stronie 10]

Uświadamianie dzieci i ostrzeganie ich przed narkomanią będzie dla nich ochroną

[Ilustracja na stronie 10]

Jezus pragnął i potrafił uzdrawiać chorych — pokazał, co uczyni w przyszłości