BOGA słusznie opisuje się jako wszechpotężnego i wszechwiedzącego, czyli mającego nieograniczoną moc i wiedzę. Żeby jeszcze bardziej podkreślić Jego wielkość, niektórzy dodają trzeci element: wszechobecność. Wierzą w jednoczesną obecność Boga we wszystkich miejscach.

Chociaż te trzy określenia Boga nie zostały bezpośrednio użyte w Biblii, dwa pierwsze znajdują w niej potwierdzenie (Rodzaju 17:1; Hebrajczyków 4:13; Objawienie 11:17). Bóg rzeczywiście jest wszechpotężny; jest również wszechwiedzący w tym sensie, że nic się przed Nim nie ukryje. Ale czy naprawdę jest wszechobecny? Czy przebywa wszędzie, czy też w jakimś określonym miejscu?

Gdzie przebywa Bóg?

W Piśmie Świętym wielokrotnie powiedziano, że „niebiosa” to „ustalone miejsce zamieszkania” Boga (1 Królów 8:39, 43, 49; 2 Kronik 6:33, 39). Co ciekawe, pewien werset w następujący sposób uwydatnia wielkość Stwórcy: „Czy Bóg naprawdę zamieszka z ludźmi na ziemi? Oto niebo, wręcz niebo niebios, nie może cię pomieścić” (2 Kronik 6:18).

„Bóg jest Duchem” — czytamy w Biblii (Jana 4:24). Przebywa On zatem w dziedzinie duchowej, całkowicie odmiennej od fizycznego wszechświata. Kiedy Biblia mówi o „niebiosach” jako o mieszkaniu Boga, podkreśla wzniosłość tego miejsca w stosunku do świata materialnego, w którym żyje człowiek. Tak czy inaczej, z Pisma Świętego wynika, że siedziba Boga to coś zupełnie odrębnego od fizycznego wszechświata oraz że ma ona ściśle określoną lokalizację (Hioba 2:1-2).

Bóg jest osobą

Jezus w rozmowie z uczniami w następujących słowach nawiązał do miejsca pobytu Boga: „W domu mego Ojca jest wiele pomieszczeń. (...) Idę, żeby wam przygotować miejsce” (Jana 14:2). A dokąd później się udał? „Wszedł (...) do samego nieba, żeby się teraz na naszą rzecz ukazywać przed osobą Boga” (Hebrajczyków 9:24). Wersety te uczą nas dwóch ważnych rzeczy: po pierwsze, Jehowa Bóg ma konkretne miejsce zamieszkania; po drugie, jest osobą, a nie jakąś nieokreśloną siłą przebywającą wszędzie.

 Dlatego Jezus nauczył swych naśladowców modlitwy zaczynającej się od słów: „Nasz Ojcze w niebiosach”. Jest ona zatem kierowana do konkretnej Osoby — do Jehowy, znajdującego się w określonym miejscu, czyli w duchowych niebiosach (Mateusza 6:9; 12:50). Podobne wskazówki dotyczące modlitwy lud Boży otrzymał już 1500 lat wcześniej. Jedna z najstarszych części natchnionego tekstu biblijnego zawiera błaganie: „Racz spojrzeć w dół ze swego świętego mieszkania, z niebios, i pobłogosław swój lud” (Powtórzonego Prawa 26:15).

Święty duch Boży dociera wszędzie

Jeśli chodzi o samego Boga, wersety biblijne zgodnie poświadczają, że przebywa On w konkretnym miejscu. Natomiast o Jego świętym duchu dowiadujemy się, że potrafi dotrzeć wszędzie. Psalmista Dawid pytał: „Dokądże pójdę od twego ducha i dokądże ucieknę od twego oblicza?” (Psalm 139:7). Pod wpływem takich sformułowań niektórzy ludzie doszli do wniosku, że Bóg jest wszechobecny. Ale kontekst tego i podobnych wersetów wskazuje, że mowa tu o czymś innym: o świętym duchu Jehowy — Jego czynnej sile. Tego ducha może On ze swej ustalonej siedziby skierować do dowolnego obszaru w materialnym wszechświecie.

Jak ojciec wyciąga rękę, żeby pocieszyć dzieci lub im pomóc, tak „ręka” Jehowy, czyli Jego święty duch, potrafi sięgnąć wszędzie, w każde miejsce dziedziny duchowej bądź wszechświata fizycznego — po to, by spełnić zamierzenie Boże. Dlatego psalmista przyznał: „Gdybym wziął skrzydła brzasku, aby zamieszkać na najdalszym morzu, również tam prowadziłaby mnie twa ręka i chwyciłaby mnie twa prawica” (Psalm 139:9, 10).

Możesz być przyjacielem Boga

W swej pokorze i życzliwości Jehowa pozwolił, by zarówno Jego samego, jak i miejsce, gdzie przebywa, opisano w zrozumiałych dla ludzi słowach — takich, które najlepiej unaoczniają te wzniosłe treści. Bóg pokornie „zniża się, by spojrzeć na niebo i ziemię” (Psalm 113:6). Ale i tak nasz człowieczy umysł nie zdoła w pełni objąć natury Boga.

Jehowa jest po prostu zbyt wzniosły, zbyt wielki i wspaniały, by można Go było dokładnie opisać ludzkim językiem. Chociaż więc Biblia mówi o Jego niebiańskim miejscu przebywania jako o siedzibie mającej konkretną lokalizację, to przecież żaden człowiek nie pojmie do końca, czym jest ta duchowa sfera, w której mieszka Bóg (Psalm 139:6).

Mimo to powinniśmy być wdzięczni, że możemy mieć pewne wyobrażenie o prawdziwej naturze Jehowy i wiedzieć, że bynajmniej nie jest On jakąś nieokreśloną, bezosobową siłą przenikającą cały wszechświat. Wprost przeciwnie — jest indywidualnym Bytem, przebywającym w konkretnym miejscu i mającym ustaloną osobowość, odznaczającą się nade wszystko miłością i delikatnością. Dzięki tej świadomości otwiera się przed nami najwspanialsza sposobność dana ludziom: możemy nawiązać wiecznotrwałą, osobistą więź z Wszechmocnym Władcą wszechświata (Jakuba 4:8).