Nauka Jestem nauczycielką i właśnie skończyłam czytać serię artykułów wstępnych „Bez względu na wiek możesz czerpać radość z nauki” [8 sierpnia 2004]. Często się zastanawiam, jak Wam się udaje pisać tak treściwe, zrozumiałe i praktyczne artykuły. Naprawdę doceniam zapał, z jakim zachęcacie do nauki ludzi w każdym wieku.

F.S., Włochy

Kiedy byłam na półmetku szkoły średniej, bardzo źle się w niej czułam. Dlatego rodzice pozwolili mi dalej kształcić się w domu. Teraz mam 20 lat i jestem szczęśliwa, że uczenie się znów sprawia mi radość. Dzięki lekturze tej serii uświadomiłam sobie, iż wszyscy niezależnie od okoliczności mogą polubić naukę.

N.G., USA

Mam problemy z najstarszym, siedmioletnim synem. Najwyraźniej nie lubi czytać książek, odrabiać zadań szkolnych ani uczyć się na zebraniach zborowych. Zamierzam zastosować rady podane w tym numerze.

M.O., Japonia

W jednym z artykułów zalecono między innymi krótkie powtórki po studium, ponieważ mamy tendencję do zapominania. Uczymy się z żoną języka hindi, by docierać w służbie kaznodziejskiej do ludności hinduskiej. Bardzo mi pomaga zapisywanie nowych słówek na kartkach, po które sięgam w wolnej chwili. Dzięki temu utrwalam sobie to, czego się akurat uczyłem.

E.T., USA

Mam 56 lat. W naszym zborze utworzono grupę języka migowego. Chociaż moje możliwości są ograniczone, chciałam być przydatna i przyłączyłam się do niej. Miałam obawy, czy sobie poradzę, i właśnie wtedy przeczytałam tę serię artykułów. Informacje zawarte pod śródtytułem „Na naukę nigdy nie jest za późno” i w ostatnim artykule naprawdę mnie pokrzepiły. Znów nabrałam odwagi, by na miarę swoich możliwości kontynuować naukę i współpracować z tą grupą.

R.N., Japonia

Pisma ilustrowane Pragnę, byście wiedzieli, jak wiele dał mi do myślenia artykuł „Pisma ilustrowane — ‚Wybierz mnie’” [8 sierpnia 2004]. Dotychczas nie zdawałam sobie sprawy, jaki mogą one wywierać wpływ. Podobała mi się wypowiedź, że „złudne poczucie bliskości”, jakie daje sama znajomość twarzy, może wzbudzić w ludziach emocje związane ze śmiercią człowieka, którego nigdy nie spotkali osobiście. Ja też to kiedyś przeżyłam. Teraz takimi czasopismami zaczytuje się moja córka. Przedyskutujemy wspólnie ten artykuł.

S.M., USA

Wygląd Chciałabym podziękować za artykuł „Gdy troska o wygląd przeradza się w obsesję” [22 lipca 2004]. Odnosiłam wrażenie, jakby napisano go specjalnie dla mnie. Mam 19 lat i niestety od jakiegoś czasu cierpię na zaburzenia apetytu. Niełatwo jest leczyć tę chorobę. Dziękuję za artykuły, które omawiają takie tematy. Skłaniają mnie do poważnego zastanowienia się nad tą kwestią i mam nadzieję, że dzięki nim poradzę sobie z moim problemem.

G.L., Włochy

Inne przekonania religijne Bardzo dziękuję za artykuł „Biblijny punkt widzenia: Gdy bliscy nie podzielają twych przekonań religijnych” [8 listopada 2003]. Od młodości wiem, że rodziców należy darzyć szacunkiem. Ale jakiś czas temu zostałam Świadkiem Jehowy i zamieszkałam za granicą. Tymczasem mama i tata pozostali w kraju i trwają przy swych wierzeniach, odmiennych od religii prawdziwej. Ten artykuł pomógł mi lepiej zrozumieć, jak w takiej sytuacji mogę okazywać rodzicom miłość. Zgodnie z podaną tam wskazówką postaram się podtrzymywać z nimi kontakt przez pisanie listów i rozmowy telefoniczne.

I.Ż., Włochy