ROXANA * boi się powiedzieć mężowi, że chciałaby podjąć pracę na pół etatu. Kiedy zamierzała odwiedzić matkę i poprosiła go o pieniądze na bilet, uderzył ją tak mocno, że musiała skorzystać z pomocy lekarza. Roxana żyje w ciągłym strachu.

Dawniej Rolando był spokojny, gdy jego żona wracała wieczorem do domu środkami transportu publicznego, ale teraz jeździ po nią samochodem. Tak często słychać o napadach w ich okolicy, że Rolando boi się o jej bezpieczeństwo.

Haidé pracuje w centrum stolicy. Pewnego dnia w drodze do domu dostała się w tłum demonstrantów, którzy zaczęli zachowywać się agresywnie. Teraz ilekroć usłyszy odgłosy jakiejś manifestacji, narasta w niej napięcie. „Nie czuję się bezpiecznie” — mówi. „Nie chcę tu pracować. Ale nie mam wyboru”.

Roxana, Rolando i Haidé dobrze wiedzą, co to strach — i to nie tylko w wyjątkowych sytuacjach. Odczuwają go bezustannie. Ciągłe zmaganie się z nim ograbia z sił. Skłania do rezygnacji z wielu planów i w rezultacie pozbawia mnóstwa radości. Lęk potrafi zdominować myśli człowieka i uniemożliwić skupienie uwagi na innych rzeczach.

Życie w strachu jest bardzo stresujące. Często wywołuje depresję i może zrujnować zdrowie. „Stres osłabia układ odpornościowy i przyczynia się do większości chorób” — wyjaśniono w pewnym czasopiśmie. „Wyniszcza organizm, zwłaszcza te narządy, które są na niego najbardziej czułe. Człowiek zaczyna się skarżyć na nadciśnienie, choroby serca i nerek, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wrzody, bóle głowy, bezsenność, depresję bądź stany lękowe. Przedłużający się stres prowadzi do ogólnego wyczerpania”.

We współczesnym świecie piętnem strachu naznaczone jest życie wielu ludzi. Czy kiedyś się od niego uwolnimy?

[Przypis]