Od naszego korespondenta z Meksyku

Liście i dojrzałe strąki kłębianu kątowatego, pnącej rośliny strączkowej, nie wyglądają apetycznie. Ale nic nie szkodzi, bo i tak nie są jadalne. Jadalna część znajduje się w ziemi — to bulwa korzeniowa.

Mieszkańcy Meksyku żywili się kłębianem kątowatym już od dawien dawna. Jego rodzima nazwa, jicama, wywodzi się z języka nahuatl i znaczy dosłownie „coś do skosztowania”. Już samo zdjęcie popularnej meksykańskiej przekąski, na którą składają się kawałki surowej bulwy przyprawione sokiem z cytryny, solą oraz sproszkowaną papryką piquin lub chilli, może sprawić, że ślinka napłynie nam do ust.

Z Meksyku i Ameryki Środkowej roślina ta zawędrowała do tak odległych krajów, jak Filipiny, Chiny i Nigeria, i dziś uprawiana jest w wielu miejscach. Podaje się ją grillowaną, marynowaną, a także jako dodatek do sałatek albo zup.

Warzywo to ma szczególnie cenną właściwość — zachowuje kruchość nawet po ugotowaniu. Dotyczy to zwłaszcza odmiany Pachyrrhizus palmatilobus, która wytwarza mleczny sok, czego nie można powiedzieć o odmianie Pachyrrhizus erosus. Co ciekawe, jedna i druga może wyrosnąć z tego samego nasienia.

Kłębian kątowaty doskonale nadaje się na przekąskę. Jest pożywny, orzeźwiający, soczysty, chrupiący, lekkostrawny i ma niewiele kalorii. Jak wynika z badań przeprowadzonych przez pewien instytut żywności i żywienia, 100 gramów frytek ma wartość energetyczną 540 kilokalorii, natomiast ta sama ilość kłębianu kątowatego — tylko 40! Ponadto jest on bogaty w wapń, fosfor i witaminę C.

Chociaż oprócz bulwy korzeniowej pozostałe części tej rośliny w zasadzie nie są jadalne, nie oznacza to, iż są zupełnie nieużyteczne. Na przykład pewne składniki zawarte w nasionach rozwijających się w strąku wykazują silne właściwości owadobójcze. Takie nasiona trzeba najpierw sproszkować. Wykorzystuje się je także w dermatologii. Z kolei mocne włókna łodygi są używane do wyrobu sieci rybackich.

Korzenie kłębianu kątowatego osiągają najróżniejsze rozmiary — niektóre ważą niecałe 300 gramów, a inne przeszło kilogram. W lodówce można je przechowywać przez jakieś trzy tygodnie. Łatwo je też przyrządzić, wystarczy tylko dokładnie umyć, obrać i — jeśli nie są młode — usunąć z nich zewnętrzną włóknistą warstwę.

Jeżeli więc będziesz mieć gdzieś taką możliwość, koniecznie spróbuj, jak smakuje jicama. Z pewnością ta przekąska wyjdzie ci na zdrowie!