MOLOCH, Asztarte, Baal, Dagon, Merodach, Zeus, Hermes i Artemida to niektóre imiona bogów i bogiń wymienione w Biblii (Kapłańska 18:21; Sędziów 2:13; 16:23; Jeremiasza 50:2; Dzieje 14:12; 19:24). Jednak tylko Jehowę nazwano w tej Księdze Bogiem Wszechmocnym. W pieśni zwycięstwa Mojżesz śpiewał ze swym ludem: „Któż wśród bogów jest podobny do ciebie, Jehowo?” (Wyjścia 15:11).

Z Biblii jasno wynika, że Jehowa góruje nad wszystkimi innymi bogami. Ale jaką rolę odgrywają tacy bogowie? Czy niezliczone bóstwa wielbione przez wieki to rzeczywiste byty duchowe podległe Bogu Wszechmocnemu, Jehowie?

Wytwór wyobraźni

W Biblii nazwano Jehowę jedynym prawdziwym Bogiem (Psalm 83:18; Jana 17:3). On sam wypowiedział słowa zanotowane przez proroka Izajasza: „Przede mną nie został utworzony żaden Bóg ani po mnie nie ma żadnego. Ja, właśnie ja jestem Jehowa, a oprócz mnie nie ma wybawcy” (Izajasza 43:10, 11).

Wszyscy inni bogowie nie są więc jedynie trochę niżsi od Jehowy. Z reguły po prostu nie istnieją — zrodzili się w ludzkiej wyobraźni. Biblia nazywa ich „wytworem rąk człowieka” i mówi o nich, że „nie widzą ani nie słyszą, ani nie jedzą, ani nie wąchają” (Powtórzonego Prawa 4:28). A zatem Księga ta wyraźnie naucza, że jedynym prawdziwym Bogiem jest Jehowa.

Nic więc dziwnego, że Pismo Święte surowo przestrzega przed oddawaniem czci komukolwiek poza Jehową. Zakazywało tego na przykład pierwsze z Dziesięciorga Przykazań danych starożytnemu narodowi izraelskiemu za pośrednictwem Mojżesza (Wyjścia 20:3) Dlaczego?

Przede wszystkim otaczanie kultem martwych bóstw znieważa Stwórcę. O bałwochwalcach napisano w Biblii, że „prawdę Bożą zamienili na kłamstwo oraz wielbili stworzenie i dla niego pełnili świętą służbę zamiast dla Tego, który stworzył” (Rzymian 1:25). Bożyszcza to często wizerunki wykonane z metalu czy drewna. Reprezentują nieraz jakieś siły przyrody — burzę, wodę czy wiatr. Nie ulega wątpliwości, że wielbienie takich pseudobogów zdradza rażący brak szacunku dla Boga Wszechmocnego.

Fałszywe bóstwa i ich podobizny budzą w Stwórcy odrazę. Ale słowa szczególnego potępienia kieruje On do ich twórców. O Jego uczuciach dobitnie świadczy następująca wypowiedź: „Bożki narodów to srebro i złoto, dzieło rąk ziemskiego człowieka. Usta mają, lecz nic nie mówią; oczy mają, lecz nic nie widzą; uszy mają, lecz ku niczemu nie mogą nadstawić ucha. Nie ma też ducha w ich ustach. Podobni do nich staną się ci, którzy je czynią, każdy, kto im ufa” (Psalm 135:15-18).

Istnieje jeszcze inny powód, dla którego Biblia kategorycznie przestrzega przed oddawaniem  czci komukolwiek lub czemukolwiek oprócz Jehowy Boga. Otóż byłoby to bezsensownym marnotrawieniem czasu i sił. Prorok Izajasz trafnie zauważył: „Kto utworzył boga lub wykonał lany posąg? Na nic się to nie przydaje” (Izajasza 44:10). W Biblii czytamy też, że „wszyscy bogowie ludów to bogowie nic niewarci” (Psalm 96:5). Fałszywi bogowie nie istnieją, a oddawanie czci nicościom jest daremne.

Jezus, aniołowie i Diabeł

W Piśmie Świętym niektóre osoby rzeczywiście nazwano bogami. Ale dokładna analiza wyraźnie wskazuje, że w tych fragmentach nie chodzi o bóstwa. W językach, w których pierwotnie spisano Biblię, słowem „bóg” określano także kogoś potężnego bądź też mającego naturę duchową lub blisko związanego z Bogiem Wszechmocnym.

Na przykład w niektórych wersetach biblijnych bogiem nazwano Jezusa Chrystusa (Izajasza 9:6, 7; Jana 1:1, 18). Czy to znaczy, że powinniśmy oddawać mu cześć? Zwróćmy uwagę, co on sam powiedział na ten temat: „Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę” (Łukasza 4:8). A zatem chociaż Jezus dysponuje wielką mocą i ma boską naturę, Biblia nie przedstawia go jako istoty, której powinniśmy oddawać cześć.

Również o aniołach powiedziano, że są „podobni do Boga” (Psalm 8:5; Hebrajczyków 2:7). Jednak nigdzie w Piśmie Świętym nie zachęcono ludzi do otaczania ich czcią. Przy pewnej okazji sędziwy apostoł Jan był tak przejęty obecnością anioła, że padł na ziemię, by złożyć mu hołd. Tymczasem anioł zaprotestował: „Uważaj! Nie czyń tego! (...) Oddaj cześć Bogu” (Objawienie 19:10).

Apostoł Paweł nazwał Diabła „bogiem tego systemu rzeczy” (2 Koryntian 4:4). Jako „władca tego świata” Szatan krzewi kult niezliczonych fałszywych bóstw (Jana 12:31). A zatem to właśnie on odbiera wszelką cześć oddawaną bóstwom uczynionym przez człowieka. Bynajmniej jednak nie jest bogiem, który zasługuje na nasze uwielbienie. To samozwaniec, uzurpator. Zarówno jego samego, jak i wszystkie formy fałszywego kultu czeka unicestwienie. Kiedy już to nastąpi, cała ludzkość — wszelkie stworzenie — będzie na zawsze uznawać Jehowę za jedynego żywego i prawdziwego Boga (Jeremiasza 10:10).

CZY SIĘ NAD TYM ZASTANAWIAŁEŚ?

▪ Co Biblia mówi na temat kultu bożków? (Psalm 135:15-18)

▪ Czy Jezusowi i aniołom należy się boska cześć? (Łukasza 4:8)

▪ Kto jest jedynym prawdziwym Bogiem? (Jana 17:3)

[Ilustracje na stronach 28, 29]

Wizerunki (od lewej): Maria, Włochy; czczony przez Majów bóg kukurydzy, Meksyk i Ameryka Centralna; Asztarte, Kanaan; fetysz, Sierra Leone; Budda, Japonia; Chicomecóatl, Aztekowie, Meksyk; Horus przedstawiony jako sokół, Egipt; Zeus, Grecja

[Prawa własności]

Bóg kukurydzy, Horus przedstawiony jako sokół i Zeus: zdjęcia dzięki uprzejmości British Museum