„W szkole czujesz się jak człowiek drugiej kategorii, jeśli nie spotykasz się z kimś — z kimkolwiek!” (Brittany).

„Presja, by umawiać się na randki, jest ogromna. I co gorsza, jest tylu fajnych chłopaków” (Whitney).

▪ Podczas przerwy w szkole widzisz, jak chłopak z dziewczyną spacerują po korytarzu, trzymając się za ręce. Co czujesz?

□ nic

□ ukłucie zazdrości

□ zawiść

▪ Jesteś w kinie z przyjaciółmi i nagle zdajesz sobie sprawę, że wszyscy oprócz ciebie mają parę! Co czujesz?

□ nic

□ ukłucie zazdrości

□ zawiść

▪ Twoja najlepsza przyjaciółka niedawno poznała chłopaka i zaczęła się z nim spotykać. Co czujesz?

□ nic

□ ukłucie zazdrości

□ zawiść

JEŻELI przy którymś z powyższych pytań zaznaczyłaś odpowiedź „ukłucie zazdrości” lub „zawiść”, to nie jesteś odosobniona. * W krajach, w których randki stały się normą, wielu młodych odpowiedziałoby podobnie. „Niekiedy czujesz się poza nawiasem, ponieważ wszystkie twoje koleżanki mają chłopaków, a ty nie” — mówi 14-letnia Yvette.

Pragnienie przebywania z kimś wyjątkowym, dla kogo również ty jesteś wyjątkowa, może być niezwykle silne. „Chciałbym mieć dziewczynę i z każdym dniem męczy mnie to coraz bardziej!” — wyznał pewien nastolatek. Niektórzy zaczynają umawiać się na randki w bardzo młodym wieku. Na przykład ankieta przeprowadzona dla tygodnika Time ujawniła, że 25 procent 13-latków z kimś chodzi. Czy sądzisz, że są na to gotowi? A czy ty jesteś gotowa na randki? Żeby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba najpierw rozstrzygnąć podstawową kwestię.

Czym jest „randka”?

▪ Regularnie spotykasz się z chłopakiem.

Czy to są randki? □ Tak □ Nie

 ▪ Kilka razy dziennie wysyłasz SMS-y lub dzwonisz do zaprzyjaźnionego kolegi.

Czy to są randki? □ Tak □ Nie

▪ Potajemnie przyjaźnisz się z chłopakiem. Rodzice nic o tym nie wiedzą — nie powiedziałaś im, bo wiesz, że byliby temu przeciwni.

Czy to są randki? □ Tak □ Nie

▪ Gdy wychodzisz gdzieś z przyjaciółmi, zawsze towarzyszy ci ten sam chłopak.

Czy to są randki? □ Tak □ Nie

Zapewne nie miałaś trudności z odpowiedzeniem na pierwsze pytanie, choć następne być może trochę cię zastanowiły. Czym tak naprawdę jest randka? W tym artykule zdefiniujemy ją jako każdą formę kontaktów towarzyskich między dwoma osobami płci odmiennej, które okazują sobie większe zainteresowanie. Jeśli w grę wchodzą uczucia, to niezależnie od tego, jak się kontaktujecie — w grupie czy sam na sam, jawnie czy potajemnie, przez telefon czy osobiście — są to randki.

Czy jesteś na nie gotowa? W znalezieniu odpowiedzi pomoże ci rozważenie trzech kwestii.

Jakie masz intencje?

W wielu kulturach randki są przyjętym sposobem wzajemnego poznawania się dwojga ludzi. Ale takie spotykanie się z kimś powinno mieć szlachetny cel: pomóc młodemu mężczyźnie i młodej kobiecie ustalić, czy będą dla siebie odpowiednimi partnerami małżeńskimi. Dlaczego?

Biblia wspomina o „rozkwicie młodości” — okresie, w którym popęd płciowy i skłonność do romantycznych uczuć są szczególnie silne (1 Koryntian 7:36). Utrzymywanie w tym okresie bliskich kontaktów z jedną osobą płci odmiennej może doprowadzić do rozbudzenia pożądania i wtedy boleśnie się przekonasz o prawdziwości zasady z Listu do Galatów 6:7: „Co człowiek sieje, to będzie też żąć”.

Zapewne niektóre twoje koleżanki umawiają się na randki, wcale nie myśląc o małżeństwie.  Może uważają chłopaka za „zdobycz” albo chcą się z nim publicznie pokazywać, żeby się dowartościować. Igranie z cudzymi uczuciami jest okrutne, toteż trudno się dziwić, że tego rodzaju znajomości są krótkotrwałe. „Wielu młodych zrywa ze sobą po tygodniu lub dwóch” — mówi Heather. „Nie traktują związków serio, co przygotowuje ich raczej do rozwodu niż do małżeństwa”.

Umawianie się na randki bez poważnych zamiarów — tylko po to, by mieć z kim spędzać wolny czas lub móc się tym pochwalić przed innymi — może łatwo prowadzić do zranienia uczuć drugiej osoby. Na przykład Eric w wieku 18 lat beztrosko przyjaźnił się z pewną dziewczyną. Jednakże w pewnym momencie uświadomił sobie, że dla niej ta znajomość znaczy coś więcej. „Byłem w szoku, że tak szybko się zaangażowała” — wspomina. „Naprawdę myślałem, że jesteśmy tylko przyjaciółmi”.

Oczywiście nie ma nic złego w spotykaniu się z osobami płci przeciwnej w odpowiednio nadzorowanych grupach. Ale z randkami najlepiej poczekaj, aż przeminie „rozkwit młodości” i będziesz gotowa poważnie myśleć o małżeństwie. Do takiego wniosku doszła Chelsea. „Czasami miałabym ochotę pójść na randkę, żeby się rozerwać”, przyznaje, „ale nie jest to nieszkodliwa zabawa, gdy jedna osoba bierze sprawę na serio, a druga nie”.

Ile masz lat?

▪ W jakim wieku twoim zdaniem można zacząć chodzić na randki? ․․․․․

▪ Zadaj to samo pytanie rodzicom i wpisz ich odpowiedź. ․․․․․

Bardzo prawdopodobne, że pierwsza z wpisanych liczb jest mniejsza. A może wcale nie. Może należysz do tych licznych młodych ludzi, którzy mądrze czekają z umawianiem się na randki do czasu, gdy lepiej poznają samych siebie. Takie postanowienie powzięła młoda chrześcijanka imieniem Sondra, mimo iż osiągnęła już wiek umożliwiający zawarcie związku małżeńskiego. Wyjaśnia: „Kiedy zaczynasz się z kimś spotykać, chcesz, żeby cię poznał. Ale jeśli sama nie znasz siebie, to jak możesz się spodziewać, że zrozumie cię ktoś inny?”

Podobnie myśli 17-letnia Danielle: „Dwa lata temu moje oczekiwania względem kandydata na męża były zupełnie inne niż dzisiaj. Nawet teraz nie uważam, że potrafię podjąć decyzję w tej sprawie. Dopiero kiedy  zobaczę, że moja osobowość przez parę lat się nie zmienia, wtedy pomyślę o randkach”.

Czy jesteś gotowa do małżeństwa?

Skoro randki są ważnym etapem na drodze do znalezienia partnera małżeńskiego, zastanów się, czy jesteś gotowa przyjąć na siebie obowiązki żony, a nawet matki. Jak możesz to sprawdzić? Rozważ poniższe dziedziny życia.

▪ Relacje z innymi Jak odnosisz się do rodziców i rodzeństwa? Czy często się na nich denerwujesz? A może szorstko lub sarkastycznie wyrażasz swoje zdanie? Co oni powiedzieliby na ten temat? Twoje zachowanie w domu pokazuje, jak będziesz traktowała przyszłego męża (Efezjan 4:31, 32).

▪ Sytuacja finansowa Jak gospodarujesz pieniędzmi? Czy ciągle masz długi? Czy umiesz utrzymać się na posadzie? A jeśli nie, to dlaczego? Czy problemem jest praca, pracodawca, czy raczej ty sama? Jeśli nie potrafisz zadbać o własny budżet, to jak sobie poradzisz z budżetem całej rodziny? (1 Tymoteusza 5:8).

▪ Stan duchowy Jeżeli jesteś Świadkiem Jehowy, jakie jest twoje usposobienie duchowe? Czy z własnej inicjatywy czytasz Słowo Boże, uczestniczysz w służbie kaznodziejskiej i chrześcijańskich zebraniach? Jeśli masz z tym trudności, to jaką zachętą będziesz dla współmałżonka? (2 Koryntian 13:5).

To tylko część spraw, które powinnaś wziąć pod uwagę, jeśli myślisz o randkach i małżeństwie. Zanim będziesz do tego gotowa, możesz przebywać w towarzystwie chłopców w większych grupach. Kiedy później zdecydujesz się z kimś umawiać, będziesz już lepiej wiedziała, jaka jesteś i czego oczekujesz od kandydata na partnera życiowego.

Tajemnica szczęścia rodzinnego

Więcej informacji zamieszczono na stronach od 13 do 26 tej książki, wydanej przez Świadków Jehowy.

Więcej artykułów z serii „Młodzi ludzie pytają” znajdziesz na stronie internetowej www.watchtower.org/ypp

[Przypis]

ZASTANÓW SIĘ

▪ W jakich stosownych okolicznościach mogłabyś przebywać w towarzystwie chłopców?

▪ Nad jaką cechą powinnaś najbardziej popracować, by stać się dobrą kandydatką na żonę?

[Ramka i ilustracje na stronie 28]

Co mówią niektórzy twoi rówieśnicy

„Czasami zazdroszczę spotykającym się parom, a nawet małżeństwom. Ale randki to nie zabawa. Jeśli tak je traktujesz, to bawisz się cudzymi uczuciami. Moim zdaniem randki mają pomóc ci ustalić, czy rzeczywiście chciałbyś poślubić tę osobę” (17-letni Blaine).

„Nie sądzę, że muszę umawiać się z chłopakami ‚na próbę’ — aż spotkam tego, który naprawdę mi się spodoba. W ten sposób można tylko kogoś zranić” (17-letnia Chelsea).

„Według mnie powinno się osiągnąć wiek odpowiedni do małżeństwa, zanim zacznie się chodzić na randki. W przeciwnym razie wygląda to tak, jakbyś poszedł na rozmowę kwalifikacyjną w sprawie zatrudnienia na cały etat, choć jeszcze chodzisz do szkoły i nie zamierzasz podjąć tej pracy” (21-letnia Sondra).

[Ramka na stronie 30]

DO RODZICÓW

Prędzej czy później wasze dzieci staną wobec kwestii randek. „Nawet nie muszę nic robić!” — mówi Phillip. „Dziewczyny same podchodzą i mnie zapraszają, a ja wtedy myślę: ‚I co teraz?’ Ciężko jest odmówić, bo niektóre z nich są bardzo atrakcyjne”.

Najlepsze, co możecie zrobić, to porozmawiać ze swym nastoletnim dzieckiem na temat randek. Moglibyście w tym celu wykorzystać ten artykuł. Spróbujcie się dowiedzieć, jak wasz syn lub córka radzi sobie z wyzwaniami, które napotyka w szkole czy nawet w zborze. Taką wymianę myśli można zainicjować bez specjalnej okazji — jak mówi Biblia — „gdy siedzisz w domu i gdy idziesz drogą” (Powtórzonego Prawa 6:6, 7). Bez względu na okoliczności bądźcie ‛prędcy do słuchania, nieskorzy do mówienia’ (Jakuba 1:19).

Gdy wasze dziecko zainteresuje się osobą płci odmiennej, nie wpadajcie w panikę. „Kiedy tata się dowiedział, że mam chłopaka, okropnie się zdenerwował!” — wspomina pewna nastolatka. „Próbował mnie przestraszyć pytaniami w rodzaju, czy jestem gotowa do małżeństwa. Ale na młodego człowieka działa to jak płachta na byka — masz ochotę na przekór rodzicom kontynuować tę znajomość i pokazać, że nie mają racji!”

Jeśli wasze dziecko doszłoby do wniosku, że w sprawie randek nie ma sensu z wami rozmawiać, może się zdarzyć coś bardzo niedobrego: zacznie się umawiać w tajemnicy przed wami. „Kiedy rodzice są przeczuleni”, mówi pewna dziewczyna, „dzieci ukrywają przed nimi swe znajomości. Wcale z nich nie rezygnują, tylko stają się sprytniejsze”.

O wiele lepsze rezultaty uzyskuje się dzięki otwartości. Pewna dwudziestolatka opowiada: „Moi rodzice bez skrępowania rozmawiają ze mną o chłopakach. Gdy mi się jakiś spodoba, przeżywają to razem ze mną, i to jest miłe! Tata zawsze z nim rozmawia. Jeśli rodziców coś niepokoi, szczerze mi o tym mówią. Zazwyczaj dochodzę do wniosku, że nie jestem zainteresowana dalszą znajomością, jeszcze zanim dojdzie do pierwszej randki”.

[Ilustracja na stronie 29]

Spotykanie się z osobami płci przeciwnej w odpowiednio zorganizowanych grupach może być ciekawe i pożyteczne