„Uczono mnie, że obrazy pomogą mi zbliżyć się do Boga” (Mack).

„Nasz dom był pełen obrazów religijnych. Myśleliśmy, że to się podoba Bogu” (Herta).

„Kłanialiśmy się różnym wizerunkom. Nie zastanawialiśmy się, jak patrzy na to Bóg” (Sandra).

CO SĄDZISZ o tych wypowiedziach? Wielu ludzi wierzy, że wizerunki religijne są pomocne w wielbieniu Boga. Czy taki pogląd jest słuszny? A co ważniejsze, jak się na to zapatruje sam Bóg? Zobaczmy, co w tej sprawie ma do powiedzenia Jego spisane Słowo — Biblia Święta.

Boży pogląd na wizerunki religijne

Wizerunki religijne i bożki to wyobrażenia lub symbole kogoś bądź czegoś będącego przedmiotem kultu. Można zaliczyć do nich krzyże, figury, obrazy i wszelkie inne podobizny tego, co w niebie lub na ziemi *. Czcią otaczane bywają również flagi.

Takimi przedmiotami kultu posługiwano się już przed tysiącami lat. Dlatego gdy w roku 1513 p.n.e. Bóg dał nowo powstałemu narodowi izraelskiemu Dziesięć Przykazań, jasno przedstawił swój pogląd w tej sprawie. Powiedział: „Nie wolno ci robić sobie rzeźbionego wizerunku ani postaci podobnej do czegokolwiek, co jest w niebiosach w górze, lub tego, co jest na ziemi na dole, lub tego, co jest w wodach pod ziemią. Nie wolno ci kłaniać się im ani dać się namówić do służenia im, gdyż ja, Jehowa, twój Bóg, jestem Bogiem wymagającym wyłącznego oddania” (Wyjścia 20:4, 5).

Zauważmy, że Bóg zabronił Izraelitom dwóch rzeczy: sporządzania wizerunków kultowych oraz ‛kłaniania się i służenia im’. Dlaczego nasz Stwórca zakazał ich wykonywania? Między innymi dlatego, że „żaden człowiek nigdy nie widział Boga”. Jehowa nie jest istotą z krwi i kości, ale duchem, i żyje w dziedzinie niewidzialnej (Jana 1:18; 4:24). Sporządzania  jakichkolwiek podobizn otaczanych czcią zabronił także dlatego, że wymaga „wyłącznego oddania”. Oświadczył: „Chwały mojej nie oddam nikomu innemu ani mej sławy rytym wizerunkom” (Izajasza 42:8). Z tego powodu nie wolno tworzyć nawet takich wizerunków, które miałyby jedynie stanowić pomoc w oddawaniu czci Bogu. Gdy Aaron, jeden z czołowych Izraelitów, złamał ten zakaz, Jehowa bardzo się rozgniewał (Wyjścia 32:4-10).

Dlaczego nie można się im kłaniać?

O wizerunkach otaczanych kultem religijnym napisano w Biblii: „Mają usta, lecz nie mówią; mają oczy, lecz nie widzą; mają uszy, lecz nie słyszą”. Następnie dodano trzeźwiące ostrzeżenie: „Do nich staną się podobni ich twórcy” — będą martwi! (Psalm 115:4-8).

Darzenie czcią wizerunków i bożków jest również aktem niesprawiedliwości. Jak byś się czuł, gdybyś dał swojemu dziecku cenny prezent, a ono by poszło i podziękowało obcemu człowiekowi albo, co gorsza, martwemu przedmiotowi? Nietrudno więc zrozumieć, jak się czuje nasz Stwórca, Dawca życia, gdy uznanie i chwała należne wyłącznie Jemu przypadają innym — w tym martwym bożkom (Objawienie 4:11).

Pomyśl też, jak poniżające dla człowieka, stworzonego przecież na obraz Boży, jest oddawanie czci nieożywionym przedmiotom! (Rodzaju 1:27). O takich bałwochwalcach prorok Izajasz napisał: „Kłaniają się dziełu rąk, temu, co uczyniły czyjeś palce. I ziemski człowiek się upadla, i człowiek się poniża, a ty [Jehowo Boże] w żadnym wypadku nie możesz im przebaczyć” (Izajasza 2:8, 9).

Praktyki te obrażają Boga tym bardziej, że w rzeczywistości są równoznaczne z oddawaniem czci demonom — Jego przeciwnikom. Kiedy Izraelici opuścili Jehowę i zwrócili się ku bożkom, „składali ofiary demonom, a nie Bogu” (Powtórzonego Prawa 32:17).

Czy pierwsi naśladowcy Chrystusa adorowali jakieś wizerunki lub używali ich podczas wielbienia Boga? W żadnym wypadku! Apostoł Jan napisał: „Dziateczki, strzeżcie się bożków” (1 Jana 5:21). W książce Early Church History to the Death of Constantine (Wczesna historia Kościoła aż do śmierci Konstantyna) czytamy: „Dla pierwszych chrześcijan nie istniało nic bardziej odrażającego niż kult obrazów”.

Jak należy czcić Boga

Jezus powiedział: „Prawdziwi czciciele będą czcić Ojca duchem i prawdą, bo właśnie takich szuka Ojciec, aby go czcili” (Jana 4:23). Bóg pragnie zatem, byśmy poznali, jaką jest osobą — co lubi, a czego nienawidzi, jakimi kieruje się zasadami i jakie ma wobec nas zamierzenie (Jana 17:3). Właśnie w tym celu polecił spisać Biblię (2 Tymoteusza 3:16). A ponieważ „nie jest on daleko od nikogo z nas”, możemy modlić się do Niego o każdej porze i w każdym miejscu, i to bez pomocy wizerunków religijnych (Dzieje 17:27).

„Kiedy weszłam do Sali Królestwa Świadków Jehowy, nie widziałam tam żadnych przedmiotów kultu” — mówi cytowana wcześniej Sandra. „Świadkowie na podstawie Biblii pomogli mi poznać przymioty Boga i Jego wymagania. W ten sposób nauczyłam się zanosić do Niego modlitwy, które On wysłuchuje. Teraz wiem, że poznałam prawdę o Stwórcy i nawiązałam z Nim bliską więź”. Sandra faktycznie przekonała się, jakie wyzwolenie i jaki spokój ducha zapewnia prawda biblijna (Jana 8:32). Tak samo może być w twoim wypadku.

[Przypis]

CZY SIĘ NAD TYM ZASTANAWIAŁEŚ?

▪ Dlaczego nie powinniśmy używać żadnych wizerunków do oddawania czci Bogu? (Psalm 115:4-8; 1 Jana 5:21)

▪ Jak należy oddawać cześć prawdziwemu Bogu? (Jana 4:24)

▪ Jak można poznać prawdę o Bogu i jakie przynosi to korzyści? (Jana 8:32; 17:3)