„BÓG jest Duchem, a ci, którzy go czczą, muszą oddawać cześć duchem i prawdą” — wyjaśnia Biblia. Zdanie to wyjawia jedną z podstawowych prawd o naturze Boga — jest On istotą duchową (Jana 4:19-24). Według Pisma Świętego Bóg ma konkretną osobowość oraz imię, które brzmi Jehowa (Psalm 83:18).

Niektórzy czytelnicy Biblii miewają wątpliwości co do natury Boga. Pytają: Jeśli jest On niewidzialnym duchem, a nie istotą fizyczną, to dlaczego w tak wielu miejscach Biblia wspomina o Jego oczach, uszach, nosie, sercu, ramionach, rękach, palcach czy stopach *? Ktoś mógłby nawet dojść do wniosku, iż Bóg musi mieć ciało podobne do ludzkiego, skoro człowiek został stworzony na Jego podobieństwo (Rodzaju 1:26). Przeanalizujmy zatem dokładniej, co na ten temat mówi Biblia.

Dlaczego Bogu przypisano cechy ludzkie?

Bóg Wszechmocny chciał dać się ludziom poznać i dlatego natchnął pisarzy biblijnych, by przedstawiali Go za pomocą cech typowych dla człowieka. Takie przypisywanie cech ludzkich rzeczom lub istotom nadludzkim określa się mianem antropomorfizacji. Bez zastosowania tego typu przenośni nie dałoby się opisać Boga językiem ludzi. A tymczasem chodziło o to, by uchwycić istotę spraw niebiańskich i przedstawić je w sposób przystępny dla mieszkańców ziemi. Dlatego nie powinniśmy brać tych określeń dosłownie, tak samo jak innych biblijnych metafor odnoszących się do Boga — na przykład „Skała”, „słońce” czy „tarcza” (Powtórzonego Prawa 32:4; Psalm 84:11).

Podobnie biblijna wypowiedź, że człowiek został stworzony na obraz Boży, nie oznacza, jakoby ludzie byli duchami albo Bóg miał ciało podobne do ludzkiego. Wyraża ona myśl, że człowiek w ograniczonym stopniu odznacza się przymiotami, które Jehowa przejawia w sposób doskonały.

Płeć Boga?

„Bóg” to rzeczownik rodzaju męskiego, ale tak jak w wypadku wyrażeń antropomorficznych  nie powinniśmy tego rozumieć dosłownie. Zróżnicowanie płciowe jest właściwością stworzeń fizycznych, a rodzaj gramatyczny cechą języka ludzkiego, która nie pozwala w pełni opisać natury Wszechmocnego Boga, Jehowy.

Użycie w Biblii słowa „Ojciec” w odniesieniu do Boga uświadamia nam, że naszego Stwórcę można przyrównać do kochającego, troskliwego człowieczego ojca (Mateusza 6:9). Nie daje to jednak podstaw do postrzegania Boga czy też innych istot duchowych jako osób o płci męskiej lub żeńskiej. Nie ma wśród nich podziału na płeć. Co ciekawe, Biblia wskazuje, że ludzie powołani do współrządzenia z Chrystusem w niebiańskim Królestwie nie spodziewają się zachować swej płci. Apostoł Paweł przypomniał im, że wśród wyniesionych do chwały duchowych synów Bożych, jakimi mają się stać, „nie ma mężczyzny ani kobiety”. Grono to zostało też obrazowo nazwane „oblubienicą” Baranka, Jezusa Chrystusa. Wszystko to dowodzi, że nie należy rozumieć dosłownie wypowiedzi, w których cechy ludzkie przypisano Bogu, Jego jednorodzonemu Synowi, Jezusowi, bądź też innym stworzeniom duchowym (Galatów 3:26, 28; Objawienie 21:9; 1 Jana 3:1, 2).

Biblijni pisarze właściwie rozumieli rolę mężczyzny i w odniesieniu do Boga używali rodzaju męskiego. Wiedzieli, że mężczyzna, który stosuje się do zasad Bożych, odzwierciedla serdeczne ojcowskie zainteresowanie, jakie Jehowa okazuje swym ziemskim dzieciom (Malachiasza 3:17; Mateusza 5:45; Łukasza 11:11-13).

Dominujący przymiot Boży

Duchowa natura Władcy Wszechświata nie powoduje, że jest On tajemniczy bądź nieprzystępny. Nie stanowi też ona nieprzebytej bariery dla szczerych osób pragnących poznać Jego miłość, moc, mądrość i sprawiedliwość — fundamentalne przymioty Boga, widoczne w dziełach stwórczych (Rzymian 1:19-21).

Jednakże kwintesencję osobowości Boga stanowi Jego dominująca cecha — miłość. Jehowa przejawia ją w tak wyjątkowy sposób, że powiedziano, iż jest jej uosobieniem (1 Jana 4:8). Przymiot ten obejmuje również inne elementy Jego osobowości, takie jak miłosierdzie, gotowość do przebaczania i wielkoduszną cierpliwość (Wyjścia 34:6; Psalm 103:8-14; Izajasza 55:7; Rzymian 5:8). Jehowa jest więc Bogiem miłości, który zaprasza nas, ludzi, byśmy się do Niego zbliżyli (Jana 4:23).

[Przypis]

CZY SIĘ NAD TYM ZASTANAWIAŁEŚ?

▪ Jak Bóg ma na imię? (Psalm 83:18)

▪ Gdzie możemy dostrzec przymioty Boże? (Rzymian 1:19-21)

▪ Jaki jest dominujący przymiot Boga? (1 Jana 4:8)