OD NASZEGO KORESPONDENTA Z JAPONII

▪ W roku 2006 wśród 1,3 miliona mieszkańców japońskiej wyspy Okinawa było blisko 740 stulatków. W gronie tym aż 90 procent stanowiły kobiety. Jak podaje tamtejszy Ośrodek Badań nad Długowiecznością, którym kieruje dr Makoto Suzuki, oznacza to, że na 100 000 osób przypada około 50 stulatków, podczas gdy w większości krajów rozwiniętych — od 10 do 20.

Wspomniany ośrodek uchodzi za „najdłużej działającą placówkę naukową na świecie, która nieprzerwanie prowadzi badania nad długowiecznością”. Uczeni z tej placówki zauważyli, że „zdumiewająca liczba stulatków zachowuje wyjątkowo dobrą kondycję”. Żeby poznać przyczynę tego fenomenu, dr Suzuki i jego współpracownicy przeanalizowali styl życia i cechy genetyczne wielu mieszkańców Okinawy mających ponad 70 lat, w tym przeszło 900 stulatków. Okazało się, że byli oni szczupli, sprawni fizycznie, mieli drożne tętnice i tylko nieliczni zapadali na raka czy choroby serca. U osób zbliżających się do setki rzadziej niż u ich równolatków z innych krajów rozwiniętych występowała demencja. W czym tkwi sekret?

Uczeni odkryli, że spory wpływ mają uwarunkowania genetyczne. Ale dużą rolę odgrywają też inne czynniki, takie jak unikanie tytoniu, umiar w piciu alkoholu i właściwy sposób odżywiania. Mieszkańcy Okinawy mają w swym jadłospisie dużo owoców i warzyw, jedzą niskokaloryczne posiłki bogate w błonnik oraz pożyteczne tłuszcze (omega-3 i jednonienasycone kwasy tłuszczowe). Poza tym nie przejadają się — wypełniają żołądek mniej więcej w 80 procentach. „Pierwszy sygnał o sytości to znak, że należy przestać jeść” — mówi Bradley Willcox, współautor badań. „Potrzeba około 20 minut, by żołądek przesłał do mózgu informację o tym, że jest pełen”.

Poza tym ludzie na Okinawie chętnie zażywają ruchu, między innymi uprawiają ogródki, tańczą tradycyjne tańce i codziennie spacerują. A testy psychologiczne pokazały, że stulatkowie mają optymistyczne nastawienie i duże zdolności adaptacyjne. Dobrze radzą sobie ze stresem i — co stwierdzono zwłaszcza u kobiet — „silnie integrują się ze społecznością”.

Bradley Willcox podsumowuje: „Nie ma cudownej pigułki”. Jak wynika z przeprowadzonych badań, o długowieczności decydują geny, nawyki żywieniowe, ruch, zdrowe zwyczaje oraz „właściwe sposoby rozładowywania stresu”.