„To było strasznie trudne. Chodziło przecież o mojego dobrego przyjaciela” (Jakub) *.

„Z początku atmosfera była bardzo napięta. Traktowano mnie jak czarną owcę, bo o wszystkim powiedziałam” (Anna).

BIBLIA oznajmia: „Istnieje przyjaciel bardziej przywiązany niż brat” (Przysłów 18:24). Jeżeli masz takiego przyjaciela, to znalazłeś prawdziwy skarb.

Ale co wtedy, gdy przyjaciel, który uważa się za chrześcijanina, zrobi coś złego? Na przykład zacznie palić papierosy, brać narkotyki, wbrew woli rodziców pić alkohol lub go nadużywać, dopuści się niemoralności czy innego poważnego grzechu? (1 Koryntian 6:9, 10; 1 Tymoteusza 1:9, 10). Jak powinieneś postąpić w takiej sytuacji? Porozmawiać z przyjacielem? Pójść do jego rodziców albo do swoich? A może powiedzieć o wszystkim któremuś ze starszych w zborze? * Jeżeli tak zrobisz, co się stanie z waszą przyjaźnią? Czy nie lepiej po prostu siedzieć cicho?

Powiedzieć czy nie?

Każdy popełnia błędy. Biblia wyraźnie mówi: „Wszyscy zgrzeszyli i brakuje im chwały Bożej” (Rzymian 3:23). Jednak niektórzy dopuszczają się poważnych występków. Innym przytrafia się jakiś „fałszywy krok”, który wymaga skorygowania, bo w przeciwnym razie pociągnie za sobą fatalne skutki (Galatów 6:1). Zwróć uwagę na następujący przykład wzięty z życia.

▪ Zuzanna odkryła, że jej przyjaciółka, która także była chrześcijanką, zamieściła na swojej stronie internetowej prowokacyjne zdjęcia oraz piosenki z nieprzyzwoitymi tekstami.

Zastanów się: Co byś zrobił na miejscu Zuzanny? Czy zdobyłbyś się na jakieś kroki? Czy może doszedłbyś do wniosku, że strona internetowa koleżanki to jej osobista sprawa? Co byś poradził Zuzannie, gdyby przyszła do ciebie ze swoim dylematem?

․․․․․

Co zrobiła Zuzanna? Po namyśle zdecydowała się na rozmowę z rodzicami przyjaciółki.  „Bałam się”, opowiada, „bo z nimi również jestem na przyjacielskiej stopie. Było mi tak ciężko o tym mówić, że aż się rozpłakałam”.

Jak myślisz? Czy Zuzanna postąpiła słusznie? A może powinna milczeć?

Zastanów się nad tym, uwzględniając kilka aspektów:

Jak by postąpił prawdziwy przyjaciel? W Księdze Przysłów 17:17 czytamy: „Prawdziwy towarzysz miłuje przez cały czas i jest bratem urodzonym na czasy udręki”. Gdy ktoś zaczyna łamać zasady biblijne, to żyje w „udręce”, nawet jeśli nie jest tego świadomy. I choć nie należy stawać się „nazbyt prawym” i robić kwestii z drobiazgów, prawdziwy przyjaciel nie przymknie oczu na niechrześcijańskie postępowanie (Kaznodziei 7:16). Po prostu nie może zbagatelizować takiego problemu (Kapłańska 5:1).

A gdyby tak role się odwróciły? Zadaj sobie następujące pytania: „Gdybym to ja był rodzicem, a moje dziecko miało stronę internetową z nieprzyzwoitymi treściami, czy nie chciałbym o tym wiedzieć? Jak bym się czuł, gdyby kolega syna lub córki trzymał to w sekrecie?”.

Jak to wygląda w świetle zasad Bożych? Gdy w grę wchodzą Boże zasady moralne, nakreślone w Biblii, nie można milczeć. Kiedy stajesz w obronie tego, co słuszne, rozweselasz serce Stwórcy (Przysłów 27:11). Ponadto ty sam czujesz się lepiej, bo wiesz, że masz na względzie dobro przyjaciela (Ezechiela 33:8).

„Czas mówienia”

Biblia wyjaśnia, że jest „czas milczenia i czas mówienia” (Kaznodziei 3:7). Dzieci często nie potrafią tego właściwie ocenić. Kiedy ich kolega coś przeskrobie, myślą: „Nie chcę mu narobić kłopotów” albo „Nie chcę, żeby się na mnie pogniewał”. Gdyby chodziło tylko o takie czynniki, decyzja byłaby prosta — to „czas milczenia”.

Jednak w miarę jak dorastasz, zaczynasz patrzeć na sprawy w sposób bardziej dojrzały. Uświadamiasz sobie, że przyjaciel już ma kłopoty i potrzebuje pomocy — a ty możesz coś zrobić, by ją otrzymał. Jak zatem mógłbyś się zachować, gdybyś się dowiedział, że ktoś z twoich przyjaciół złamał zasadę lub prawo podane w Biblii?

Najpierw sprawdź, czy ta informacja jest zgodna z faktami. Być może to tylko kłamliwa plotka (Przysłów 14:15). Nastoletnia Kasia wspomina: „Koleżanka zaczęła opowiadać na mój temat niestworzone rzeczy, a moi znajomi myśleli, że to prawda. Bałam się, że nikt mi nigdy nie uwierzy!”. W proroctwie biblijnym zapowiedziano, że Jezus nie będzie „upominał po prostu na podstawie tego, co słyszą jego uszy”, albo jak to oddaje Biblia Tysiąclecia, „wyrokował według pogłosek” (Izajasza 11:3). Jaka z tego płynie lekcja? Nie zakładaj pochopnie, że każda docierająca do ciebie informacja jest rzetelna. Spróbuj ustalić fakty. Zwróć uwagę na przeżycie chłopaka wspomnianego na początku artykułu.

▪ Jakub usłyszał, że jego dobry przyjaciel sięgnął na imprezie po narkotyki.

Zastanów się: Co byś zrobił na miejscu Jakuba? Jak mógłbyś ustalić, czy to prawda?

․․․․․

 Co zrobił Jakub? Z początku udawał, że nic nie wie o całym zajściu. „Ale później zaczęło mnie gryźć sumienie” — opowiada. „Czułem, że muszę o tym porozmawiać z przyjacielem”.

Jak myślisz? Dlaczego warto najpierw porozmawiać z osobą, która mogła się uwikłać w niechrześcijańskie postępowanie?

․․․․․

Co możesz zrobić, jeżeli trudno ci się zdobyć na taką rozmowę?

․․․․․

Przyjaciel Jakuba do wszystkiego się przyznał. Potem jednak poprosił go, by nikomu o tym nie mówił. Jakub chciał zachować się właściwie. Ale chciał również, żeby i jego przyjaciel uporządkował swoje sprawy. Dlatego dał mu tydzień na udanie się do starszych zboru. W przeciwnym razie sam miał z nimi porozmawiać.

Czy uważasz, że Jakub postąpił słusznie? Uzasadnij swoje zdanie.

․․․․․

Kolega Jakuba nie poszedł do starszych, więc zrobił to Jakub. Później jednak kolega się zreflektował. Z pomocą starszych uświadomił sobie, że musi okazać skruchę i naprawić stosunki z Jehową.

Czy to donosicielstwo?

Być może jednak zastanawiasz się: „Czy wydając przyjaciela, nie staję się donosicielem? Czy nie prościej udawać, że o niczym nie wiem?”. Jak postąpisz, gdy się znajdziesz w takiej sytuacji?

Po pierwsze, pamiętaj, że to, co przychodzi nam łatwo, nie zawsze świadczy o życzliwości, a to, co świadczy o życzliwości, nie zawsze przychodzi łatwo. Żeby okazać miłość, często trzeba się zdobyć na wysiłek. Wyjawienie występku przyjaciela wymaga odwagi. Porozmawiaj o tym z Bogiem w modlitwie. Poproś Go o mądrość i śmiałość. On z pewnością ci pomoże (Filipian 4:6).

Po drugie, pomyśl o tym, jaką korzyść odniesie z tego twój przyjaciel. Zilustrujmy to przykładem. Wyobraź sobie, że idziecie razem stromym zboczem. Nagle przyjaciel potyka się i spada na występ skalny. Rzecz jasna potrzebuje pomocy, ale ponieważ jest zakłopotany całą sytuacją, mówi, że spróbuje sam wdrapać się z powrotem. Czy pozwolisz mu narażać się na śmiertelne niebezpieczeństwo?

Podobnie jest, gdy przyjaciel potknął się na chrześcijańskiej drodze życia. Choć może uważać, że sam zdoła odzyskać zdrowie duchowe, nie jest to rozsądne myślenie. To prawda, że pewnie jest mu wstyd. Jednak twoje „wołanie o pomoc” może uratować mu życie! (Jakuba 5:15).

A zatem jeśli twój przyjaciel wplątał się w coś złego, nie bój się o tym powiedzieć. Dzięki temu otrzyma pomoc, a ty postąpisz lojalnie zarówno wobec niego, jak i wobec Jehowy Boga. No i być może któregoś dnia przyjaciel podziękuje ci za twoje życzliwe starania.

Więcej artykułów z serii „Młodzi ludzie pytają” znajdziesz na stronie internetowej www.watchtower.org/ypp

[Przypisy]

ZASTANÓW SIĘ

▪ Dlaczego poinformowanie odpowiednich osób o występku przyjaciela w gruncie rzeczy świadczy o lojalności wobec niego?

▪ Jakie postacie biblijne znalazły się w sytuacji, która wystawiła na próbę ich lojalność wobec przyjaciela? Czego możesz się od nich nauczyć?

[Ilustracja na stronie 20]

Jeżeli przyjaciel potknął się na chrześcijańskiej drodze życia, musisz się postarać, by otrzymał pomoc