„Gdy jestem zdenerwowana, muszę się przed kimś wygadać. Gdy jest mi smutno, potrzebuję kogoś, kto mnie pocieszy. Gdy rozpiera mnie radość, chcę się tym podzielić. Bez przyjaciół nie wyobrażam sobie życia” (Brittany).

MÓWI SIĘ, że małe dzieci potrzebują kolegów, a nastolatki przyjaciół. Na czym polega różnica?

Kolega to ktoś, z kim spędzasz czas.

Przyjaciel to ktoś więcej — ktoś, kto wyznaje te same wartości.

Ale to jeszcze nie wszystko. Jak mówi Biblia, „przyjaciel kocha w każdym czasie, a bratem się staje w nieszczęściu” (Przysłów 17:17, Biblia Tysiąclecia). Ten werset z pewnością opisuje relacje znacznie głębsze niż te, które łączą dzieci bawiące się razem w piaskownicy!

Ważne: W miarę jak dorastasz, potrzebujesz przyjaciół, którzy:

1) mają wartościowe cechy,

2) trzymają się wzniosłych zasad,

3) wywierają na ciebie pozytywny wpływ.

Pytanie: Jak ustalić, czy twoi przyjaciele odpowiadają tym kryteriom? Rozważmy po kolei trzy podstawy przyjaźni.

Pierwsza podstawa przyjaźni: Wartościowe cechy

Co trzeba wiedzieć. Nie każdy, kto się podaje za przyjaciela, zasługuje na to miano. W Biblii czytamy nawet, że „są towarzysze skłonni się nawzajem roztrzaskać” (Przysłów 18:24). Brzmi to dość szokująco. Ale czy nie zdarzyło się, że jakiś „przyjaciel” cię wykorzystał albo obmówił za plecami? Pod wpływem takich bolesnych przeżyć można by przestać ufać ludziom *. Warto jednak pamiętać,  że gdy chodzi o przyjaciół, ważniejsza od ilości jest jakość!

Co możesz zrobić. Wybieraj na przyjaciół osoby, które przejawiają cechy warte naśladowania.

„O mojej przyjaciółce Fionie każdy ma dobre zdanie. Chciałabym się cieszyć podobną opinią. To coś naprawdę cennego” (17-letnia Yvette).

Ćwiczenie

1. Przeczytaj List do Galatów 5:22, 23.

2. Zadaj sobie pytanie: „Czy u moich przyjaciół widzę przymioty składające się na ‚owoc ducha’?”.

3. Zapisz poniżej imiona swoich najbliższych przyjaciół. Obok każdego zanotuj cechę, która najlepiej go charakteryzuje.

Imię Cecha

․․․․․ ․․․․․

․․․․․ ․․․․․

․․․․․ ․․․․․

Wskazówka: Jeżeli przychodzą ci na myśl tylko cechy negatywne, to chyba pora poszukać lepszych przyjaciół!

Druga podstawa przyjaźni: Wzniosłe zasady

Co trzeba wiedzieć. Im bardziej zależy ci na przyjaciołach, tym większe ryzyko, że zaakceptujesz w tej roli osoby, które nie są właściwym towarzystwem. Biblia ostrzega: „Kto się zadaje z głupcami, temu źle się powiedzie” (Przysłów 13:20). Określenie „głupcy” nie odnosi się do ludzi mało rozgarniętych. Chodzi raczej o tych, którzy wbrew rozsądkowi odrzucają zasady moralne. Takich przyjaciół z pewnością nie potrzebujesz!

Co możesz zrobić. Zamiast przyjaźnić się z każdym, kto cię polubi, bądź wybredny (Psalm 26:4). Rzecz jasna nie chodzi o to, żebyś przebierał w ludziach jak w ulęgałkach, lecz żebyś wnikliwie dostrzegał ‛różnicę między prawym a niegodziwym, między tym, który służy Bogu, a tym, który mu nie służy’ (Malachiasza 3:18).

Bóg nie jest stronniczy, ale jako ‛gości do swego namiotu’ zaprasza tylko osoby odpowiadające określonym kryteriom (Psalm 15:1-5). Możesz Go pod tym względem naśladować. Postępuj zgodnie ze wzniosłymi zasadami, a ci, którzy również je cenią, zapewne sami będą szukać twojego towarzystwa. Takie osoby są najlepszymi przyjaciółmi!

„Jestem wdzięczny rodzicom, że pomogli mi znaleźć przyjaciół wśród moich rówieśników, którzy są silni duchowo” (13-letni Christopher).

 Ćwiczenie

Odpowiedz na poniższe pytania:

▪ Czy w towarzystwie przyjaciół często stresuję się, że będą chcieli mnie namówić do czegoś niewłaściwego?

□ tak □ nie

▪ Czy mam opory, by przedstawić swoich kolegów w domu, gdyż obawiam się, że rodzice ich nie zaakceptują?

□ tak □ nie

Wskazówka: Jeżeli na powyższe pytania odpowiedziałeś twierdząco, poszukaj przyjaciół, którzy kierują się wznioślejszymi zasadami. Mógłbyś na przykład zaprzyjaźnić się z osobami trochę starszymi od ciebie, które prowadzą przykładne chrześcijańskie życie.

Trzecia podstawa przyjaźni: Pozytywny wpływ

Co trzeba wiedzieć. W Biblii czytamy: „Złe towarzystwo psuje pożyteczne zwyczaje” (1 Koryntian 15:33). Lauren opowiada: „Koledzy i koleżanki w szkole akceptowali mnie pod warunkiem, że robiłam to, czego ode mnie oczekiwali. Czułam się samotna, więc przejęłam ich sposób bycia, żeby zostać jedną z nich”. Lauren przekonała się, że człowiek, który daje sobie narzucić zasady innych ludzi, staje się pionkiem w ich rękach. Z pewnością zasługujesz na coś lepszego!

Co możesz zrobić. Zakończ znajomość z tymi, którzy oczekują, że dostosujesz się do ich stylu życia. Dzięki temu nabierzesz szacunku dla samego siebie i otworzysz się na przyjaźnie z wartościowszymi ludźmi, którzy wywrą na ciebie pozytywny wpływ (Rzymian 12:2).

„Clint, mój dobry przyjaciel, jest zrównoważony i wrażliwy. Jego towarzystwo działa na mnie bardzo budująco” (21-letni Jason).

Ćwiczenie

Odpowiedz na poniższe pytania:

▪ Czy chcąc zyskać aprobatę kolegów, zmieniam swój styl ubierania się, mówienia lub bycia?

□ tak □ nie

▪ Czy pozwalam, by przyjaciele wyciągnęli mnie gdzieś, gdzie sam bym nie poszedł ze względu na skrupuły moralne?

□ tak □ nie

Wskazówka: Jeżeli na powyższe pytania odpowiedziałeś twierdząco, zwróć się o radę do rodziców lub innej dojrzałej osoby. Młodzi Świadkowie Jehowy mogą porozmawiać z którymś z chrześcijańskich starszych i poprosić go o pomoc w wyborze wartościowych przyjaciół.

Więcej artykułów z serii „Młodzi ludzie pytają” znajdziesz na stronie internetowej www.watchtower.org/ypp

[Przypis]

ZASTANÓW SIĘ

▪ Jakie cechy najbardziej cenisz u przyjaciół i dlaczego?

▪ Nad jakimi cechami powinieneś popracować, żeby być lepszym przyjacielem?

[Ramka i ilustracje na stronie 19]

CO MÓWIĄ TWOI RÓWIEŚNICY

„Gdy rodzice odradzali mi towarzystwo pewnej grupy znajomych, wmawiałem sobie, że nikt inny mi nie odpowiada. Jednak nie miałem racji i kiedy wreszcie przejrzałem na oczy, zrozumiałem, że wokół jest wiele osób, z którymi naprawdę warto się zaprzyjaźnić” (Cole).

„Członków zboru najlepiej poznaję w służbie kaznodziejskiej. Mam wtedy okazję zacieśniać więzy z różnymi osobami, młodszymi i starszymi. A poza tym spędzam czas z tymi, którzy kochają Jehowę” (Yvette).

„Modliłem się o przyjaciół, ale w pewnym momencie uświadomiłem sobie, że nic nie robię, aby ich znaleźć. Zacząłem więc nawiązywać rozmowy na zebraniach chrześcijańskich. Wkrótce miałem wielu nowych przyjaciół. Teraz już prawie nigdy nie czuję się samotny” (Sam).

[Ramka na stronie 20]

SKORZYSTAJ Z PONIŻSZYCH RAD

Porozmawiaj z rodzicami. Zapytaj, z kim się przyjaźnili w twoim wieku. Czy żałują swoich wyborów w tej kwestii? Jeżeli tak, to dlaczego? Niech ci poradzą, jak uniknąć podobnych problemów.

Przedstaw rodzicom swoich przyjaciół. Jeśli masz przed tym opory, zastanów się dlaczego. Czyżbyś wiedział, że mogą mieć jakieś zastrzeżenia? Gdyby tak było, prawdopodobnie musisz staranniej dobierać sobie towarzystwo.

[Ramka na stronie 20]

JEŚLI NIE CHCESZ STRACIĆ DOBRYCH PRZYJACIÓŁ TO:

▪ Bądź dobrym słuchaczem. Interesuj się radościami i smutkami swoich przyjaciół (Filipian 2:4).

▪ Przebaczaj. Nie oczekuj doskonałości. „Wszyscy (...) wielokrotnie się potykamy” (Jakuba 3:2).

▪ Zostawiaj przyjaciołom swobodę. Nie bądź zaborczy. W razie potrzeby prawdziwy przyjaciel na pewno będzie przy tobie (Kaznodziei 4:9, 10).

[Ilustracja na stronach 18, 19]

Jeżeli nie chcesz odstawać od kolegów i dlatego dajesz sobie narzucić ich zasady, stajesz się pionkiem w ich rękach