W idealnym świecie wszyscy rodzice wychowywaliby dzieci w sposób konsekwentny i troskliwy. Okazywaliby im zrozumienie, prowadzili z nimi rozmowy, czytali im i wspólnie jadali posiłki. Niestety, nie ma doskonałych rodziców. Biblia słusznie zauważa: „Wszyscy zgrzeszyli i brakuje im chwały Bożej” (Rzymian 3:23).

Być może jesteś młody i uważasz, że twojej rodzinie daleko do ideału. I niewykluczone, że to prawda. Ale istnieje wiele sposobów, by zaoszczędzić sobie napięć i zaznawać więcej radości. Zobacz, jak może ci w tym pomóc stosowanie w życiu zasad biblijnych.

Wskazówka 1

Zamiast się izolować, otwórz się na ludzi

„Kto się odosabnia, będzie szukał swej samolubnej tęsknoty; wybuchnie przeciwko wszelkiej praktycznej mądrości” (Przysłów 18:1). Czasami młodzi czują się nieswojo wśród ludzi, więc wolą oglądać telewizję albo grać w gry wideo. Niektórzy są tak nieśmiali, że woleliby się zaszyć w jakiś kąt. Na przykład Elizabeth mówi: „Nieśmiałość towarzyszy mi non stop. Przypomina paraliżujący strach. Bardzo trudno mi jest do kogoś podejść i porozmawiać”.

Jak Elizabeth sobie radzi? Ponieważ jest Świadkiem Jehowy, regularnie uczęszcza na zebrania chrześcijańskie. Opowiada: „Pomimo nieśmiałości postawiłam sobie za cel, by na każdym zebraniu zagadnąć jedną osobę. Jeżeli mi się nie uda, staram się nie zniechęcać. Skupiam się raczej na tym, co zdołałam osiągnąć. Przekonuję się, że kontakty z innymi dużo mi dają”.

Zapisz imiona dwóch lub trzech osób, które chciałbyś lepiej poznać. Postanów sobie, że w nadchodzącym tygodniu z którąś z nich nawiążesz bliższy kontakt. Następnie zapisz po jednej miłej rzeczy, jaką w ciągu miesiąca mógłbyś zrobić dla każdej z tych osób, a potem to zrób (Dzieje 20:35).

Jeżeli odetniesz się od ludzi, grozi ci, że zaczniesz przesadnie skupiać się na sobie. Tymczasem Biblia radzi, abyśmy mieli „na oku nie tylko osobiste zainteresowanie własnymi sprawami, ale także osobiste zainteresowanie sprawami drugich” (Filipian 2:4). Stosując tę zasadę w kontaktach z rodziną i znajomymi, nabierzesz dystansu do własnych problemów i lepiej sobie z nimi poradzisz.

 Wskazówka 2

Wystrzegaj się współżycia bez ślubu

„Uciekajcie od rozpusty. Każdy inny grzech, który by człowiek popełnił, jest poza jego ciałem, ale kto się dopuszcza rozpusty, grzeszy przeciw własnemu ciału” (1 Koryntian 6:18). Skoro młodzi podchodzą dziś do seksu tak swobodnie, jak możesz nie ulec ich naciskom?

Po pierwsze, musisz dokładnie przemyśleć całą sprawę, zanim staniesz oko w oko z presją lub pokusą. Mądre przysłowie powiada: „Roztropny rozważa swe kroki” (Przysłów 14:15). Mbali, młoda kobieta z RPA, wspomina: „W szkole średniej kolega z klasy ciągle chciał się ze mną umówić. To był prawdziwy przystojniak — pracował jako model i grał w szkolnej drużynie piłkarskiej — więc dziewczyny suszyły mi głowę, żebym się z nim spotkała. Mnie zresztą też się podobał, ale już wcześniej postanowiłam, że nie odstąpię od swoich zasad moralnych. Chociaż dla moich koleżanek seksualny luz był czymś normalnym, ja potrafiłam odróżnić, co jest dobre, a co złe, i na długo przed wyłonieniem się tej sytuacji podjęłam decyzję, jak się zachowam”.

Po drugie, módl się do Boga o pomoc w obstawaniu przy Jego zasadach. Maggie, nastolatka z Wielkiej Brytanii, mówi: „Modlitwa daje mi siłę do opierania się presji, by rozpocząć współżycie. Nie zakładam, że poradzę sobie z naciskami na własną rękę. Rozmawiam też o tym z rodzicami, a czasami z innymi dojrzałymi przyjaciółmi”.

 Wskazówka 3

Staraj się zrozumieć rodziców

„Wszyscy bądźcie podobnie usposobieni, okazując wzajemne zrozumienie, żywiąc uczucie braterskie, będąc tkliwie współczującymi” (1 Piotra 3:8). Jeżeli twoi rodzice się rozstają albo oboje muszą pracować na pełen etat, nie masz na to wpływu. Ale do pewnego stopnia masz wpływ na to, jak różne okoliczności życiowe będą rzutować na wasze relacje. Dlatego postaraj się wczuć w położenie rodziców, zrozumieć, z jakimi borykają się problemami.

Tak właśnie robi Amber. Jak przyznaje, w jej kontaktach z mamą dochodzi czasami do napięć i zadrażnień. Dziewczyna mówi jednak: „Mama dużo w życiu przeszła. Sama wychowała naszą czwórkę. Zawsze umiała zapewnić nam dach nad głową, jedzenie i ubranie. Podziwiam jej siłę i mam nadzieję, że w razie trudności wykażę się takim samym hartem ducha”.

Jeżeli postarasz się wczuć w sytuację rodziców i zrozumieć ich emocje, łatwiej ci będzie zdystansować się do własnych kłopotów. Pomoże ci to również dostrzec i naśladować zalety rodziców.

Źródło niezawodnych rad

Powyższe wskazówki to tylko próbka praktycznej mądrości zawartej w Słowie Bożym, Biblii. Im lepiej poznasz tę Księgę, tym bardziej docenisz jej niezawodne rady *.

Dlatego zachęcamy do studiowania Biblii ze Świadkami Jehowy. Znajdziesz wśród nich prawdziwych przyjaciół, którzy będą przy tobie w trudnych chwilach i pomogą ci wprowadzać w czyn mądre rady biblijne. Trzymanie się w życiu zasad Bożych z pewnością wymaga wysiłku. Ale jeżeli obierzesz taką drogę, odniesiesz trwały pożytek (Izajasza 48:17, 18).

[Przypis]

[Ramka i ilustracje na stronach 8, 9]

Czego nastolatki potrzebują od rodziców

Wspólne spędzanie czasu Jehowa Bóg zachęcał izraelskich rodziców, by często rozmawiali ze swymi dziećmi — ‛gdy siedzą w domu i gdy idą drogą’ (Powtórzonego Prawa 6:6, 7). A zatem ojcowie i matki powinni poświęcać czas na takie rozmowy. Sam Jezus uważał, że dzieci zasługują na jego uwagę. Jak zareagował, gdy „ludzie zaczęli do niego przyprowadzać małe dzieci, żeby ich dotknął”? Otóż „brał (...) [je] w ramiona i zaczął je błogosławić” (Marka 10:13, 16). Jakże piękny przykład dla rodziców!

Szczera i otwarta wymiana myśli W Biblii czytamy, że „plany zostają zniweczone, gdzie nie ma poufnej rozmowy” (Przysłów 15:22). Gdy twoje dzieci były młodsze, potrzebowały takich rozmów. Ale jeszcze ważniejsze jest to teraz, gdy są nastolatkami i prawdopodobnie więcej czasu niż w domu spędzają w szkole lub z przyjaciółmi. Jeżeli nie będzie między wami „poufnej rozmowy”, czyli szczerej i otwartej wymiany myśli, nastolatki mogą oddalić się od rodziny.

Stosowne karcenie W sensie biblijnym karcenie wiąże się przede wszystkim z wychowywaniem i kształtowaniem — choć nie wyklucza też wymierzenia kary. W Księdze Przysłów 15:5 czytamy: „Głupiec gardzi skarceniem od swego ojca, ale kto zważa na upomnienie, jest roztropny”. Nastolatek nie mógłby ‛zważać na upomnienie’, gdyby go nie otrzymał. Oczywiście rodzice muszą zachowywać równowagę. Nie powinni być nadmiernie surowi, gdyż to mogłoby zniechęcać nastoletnie dziecko, a nawet ograbiać je z poczucia własnej wartości (Kolosan 3:21). Ale jednocześnie nie będą mu dawać zbytniego luzu ani pozbawiać go niezbędnych wskazówek. Pobłażliwość bywa zgubna w skutkach *.

[Przypis]