Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Od naszych Czytelników

Od naszych Czytelników

Coś cenniejszego niż bogactwo [marzec 2009] W tym artykule przytoczono następujące słowa Kostasa: „Bóg nie chce, żebyśmy żyli w przepychu”. Myślę, że dopóki w swoim życiu przyznajemy pierwszeństwo Bogu, On nie wyznacza nam dolnej ani górnej granicy posiadania. Czy życie w dostatku to coś złego, gdy się wiernie służy Jehowie?

J.D., USA

„Przebudźcie się!” odpowiada: Biblia nie potępia bogactwa. W przeszłości niejeden sługa Boży był bogaty (Rodzaju 25:5; 26:12-16; Hioba 1:1-3). Jednak osoby zamożne muszą pamiętać, że „popisywanie się swymi środkami do życia (...) nie pochodzi od Ojca, lecz pochodzi od świata” (1 Jana 2:16). Ponadto apostoł Paweł powiedział: „Korzeniem wszelkich szkodliwych rzeczy jest umiłowanie pieniędzy”. Podkreślił, że gdy pragnienie wzbogacenia się wypiera z życia wartości duchowe, ‛niektórzy dają się odwieść od wiary na manowce i sami się przebijają wieloma boleściami’ (1 Tymoteusza 6:10). Oczywiście ze Słowa Bożego nie wynika, że bogaci powinni poczuwać się do winy, ponieważ posiadają więcej od innych. Chrześcijan zachęcono, żeby byli „hojni, gotowi się dzielić”, niezależnie od tego, czy mają dużo, czy mało (1 Tymoteusza 6:18).

Głos uwięziony, lecz jednak słyszany [październik 2008] Wielką zachętą był dla mnie poruszający artykuł o Hillary, cierpiącej na zespół Retta. Mój pięcioletni wnuczek nie widzi, nie słyszy, nie mówi, nie chodzi ani nie siedzi. Wstąpiła we mnie nadzieja, że kiedy mu śpiewam, czytam albo do niego mówię, kiedy go głaszczę i masuję, w jego mózgu coś się dzieje. Płakałam, czytając słowa matki Hillary: „Choć ja nie mogę usłyszeć tego, co mówi, z pewnością słyszy to Jehowa”. Uświadomiłam sobie, że chociaż mój wnuczek nie potrafi wypowiedzieć ani słowa, Jehowa słyszy głos jego serca.

M.A., Japonia

Moja córka ma 43 lata, a jednak dopiero ten artykuł pozwolił mi zrozumieć chorobę, na którą cierpi, oraz jej przyczyny. Bardzo współczuję Hillary, jak również jej matce i siostrze. Chociaż mieszkamy tysiące kilometrów od nich, czuję, że są mi bliskie. Szczerze podziwiam ich wiarę, miłość i wytrwałość.

T.Y., Ghana

Aborcja wcale nie jest wygodnym rozwiązaniem [czerwiec 2009] Dziękuję za serię artykułów na temat aborcji. Kiedy miałam dwadzieścia parę lat, zdecydowałam się przerwać ciążę i bardzo tego żałuję. Gdybym nie poznała prawdy biblijnej, zupełnie upadłabym na duchu. Jestem niezmiernie wdzięczna, że zyskałam nadzieję i mogę ufać miłosierdziu Jehowy.

Czytelniczka z USA

Młodzi ludzie pytają: Jak się otrząsnąć po śmierci któregoś z rodziców? [sierpień 2009] Nagła śmierć taty zupełnie mnie zaskoczyła i załamała. Mam dopiero 22 lata i tak jak powiedziano w artykule, tato nie będzie mi towarzyszyć w najważniejszych momentach życia. Od tamtej chwili minęły trzy lata, wciąż jednak nie mogę pogodzić się ze stratą. Mimo to wspomniany artykuł bardzo mnie pocieszył. Zawarte w nim rady były wprawdzie niełatwe do zastosowania, ale okazały się skuteczne. Dziękuję za Waszą piękną pracę.

N.P., Francja