OBSERWUJĄC przyrodę, niejeden człowiek odczuwa potrzebę wiary w jakąś nadnaturalną, boską siłę. Czy i ciebie zdumiewa złożoność wszechświata? Czy podziwiasz cuda natury i mistrzowsko zaprojektowane ludzkie ciało?

Jeśli tak, to być może skłaniasz się ku przeświadczeniu, że musi istnieć jakiś boski byt. Według pewnych religii mieszkaniem bóstw są góry, drzewa, niebo lub inne elementy materialnego wszechświata. Istnieje też pogląd, że dobre i złe duchy przodków jednoczą się, tworząc tajemniczą, zbiorowo pojętą siłę, będącą Bytem Najwyższym — Bogiem.

Tak czy inaczej, wyznawcy wielu religii wierzą, że ta nadprzyrodzona siła jest pozbawiona osobowości. Niektórzy nie potrafią sobie wyobrazić, że Bóg może myśleć i czuć, dążyć do jakichś celów albo mieć jakieś wymagania. Czy Bóg rzeczywiście jest nieokreśloną siłą? Na to pytanie wyczerpująco odpowiada Biblia — jedna z najstarszych i najbardziej rozpowszechnionych świętych ksiąg.

Wiedza o człowieku źródłem wiedzy o Bogu

Z Biblii dowiadujemy się, że ludzie zostali tak stworzeni, by mogli odzwierciedlać Boskie przymioty. W Księdze Rodzaju 1:27 czytamy, iż „Bóg przystąpił do stworzenia człowieka na swój obraz”.

Ze słów tych bynajmniej nie wynika, że pierwsi ludzie byli dokładnym odwzorowaniem Stwórcy. Jak dalej czytamy w Biblii, Bóg jest niewidzialny, natomiast ludzie zostali uczynieni z substancji widzialnych, fizycznych (Rodzaju 2:7; Jana 4:24). Gdy jednak pominiemy tę różnicę i zastanowimy się nad pewnymi cechami charakterystycznymi dla człowieka, możemy się wiele dowiedzieć o naturze Boga.

 Człowiek dysponuje pewną miarą siły oraz zdolnością podejmowania celowych, rozważnych działań. Potrafi się przy tym kierować życzliwością, umiejętnością myślenia, zdrowym rozsądkiem i poczuciem sprawiedliwości. Skala ludzkich uczuć obejmuje zarówno tkliwą, gorącą miłość, jak i gniew czy nienawiść. Każdy z nas ma nieco inną kombinację tych cech i dlatego odznacza się niepowtarzalną osobowością. Jest konkretną, jedyną w swoim rodzaju osobą.

Czy rozsądnie byłoby uważać, że Bóg, który stworzył ludzi z tak bogatą osobowością, sam jest nieokreśloną, abstrakcyjną siłą, przemieszczającą się bez celu w sferze duchowej? Skoro uczynił nas „na swój obraz”, to Jego natura pod wieloma względami powinna przypominać naszą. Rozważmy kilka faktów.

Bóg ma imię. W biblijnej Księdze Izajasza 42:8 Stwórca oznajmia: „Jam jest Jehowa. To jest moje imię”. Bóg życzy sobie, aby Jego imię było znane. W Biblii czytamy: „Niechaj imię Jehowy będzie błogosławione odtąd aż po czas niezmierzony. Od wschodu słońca aż do jego zachodu wysławiane ma być imię Jehowy” (Psalm 113:2, 3). Przez częste posługiwanie się tym imieniem czciciele Jehowy dowodzą, że uznają Go za Osobę.

Bóg jest kimś odrębnym i niepowtarzalnym. Pismo Święte uczy, że Bóg to rzeczywiście odrębna Osoba (1 Koryntian 8:5, 6). Księga ta oznajmia: „Jesteś naprawdę wielki, Wszechwładny Panie, Jehowo; nie ma bowiem nikogo innego takiego jak ty i oprócz ciebie nie ma Boga” (2 Samuela 7:22). O Jehowie mówi też, że to „prawdziwy Bóg w niebiosach w górze i na ziemi w dole. Nie ma innego” (Powtórzonego Prawa 4:39).

Jehowa nienawidzi zła. Nienawiść może odczuwać tylko ten, kto jest osobą. Z Biblii dowiadujemy się, jakich rzeczy nienawidzi Stwórca. Są to między innymi „wyniosłe oczy, język fałszywy i ręce, które przelewają krew niewinną, serce knujące nikczemne zamysły, stopy, które śpiesznie biegną do złego, świadek fałszywy, który szerzy kłamstwa, oraz każdy, kto wznieca swary między braćmi” (Przysłów 6:16-19). Zauważmy, iż Bóg czuje wstręt do zachowań mających na celu wyrządzenie komuś krzywdy. Zależy Mu na naszej pomyślności, toteż nienawidzi wszystkiego, co mogłoby nam zaszkodzić.

Jehowa jest kochającym Bogiem. Jak wyjaśniono w Biblii, Bóg bardzo miłuje „świat ludzki” (Jana 3:16, Contemporary English Version). Księga ta ukazuje go jako niebiańskiego Ojca o ujmującej osobowości, który chce dla swych ziemskich dzieci tego, co najlepsze (Izajasza 64:8). Uznając Go za kochającego Ojca, człowiek zjednuje sobie liczne błogosławieństwa.

Możesz być przyjacielem Boga

A zatem z Biblii wyraźnie wynika, że Stwórca jest konkretną Osobą: ma własne imię i osobowość. Dysponuje siłą oraz działa celowo i z rozwagą. Kieruje się przy tym szlachetnymi przymiotami: życzliwością, mądrością i sprawiedliwością. Nie jest wyniosły ani nieprzystępny. Wprost przeciwnie, zapewnia: „Ja, Jehowa, twój Bóg, ujmuję twoją prawicę — Ten, który do ciebie mówi: ‚Nie lękaj się. Ja ci pomogę’” (Izajasza 41:13).

Bóg ma względem ludzkości określony zamysł. W swym Słowie obiecuje: „Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze” (Psalm 37:29). Gdy mamy świadomość, że Jehowa jest konkretną, jedyną w swoim rodzaju Osobą, łatwiej się nam z Nim przyjaźnić oraz cieszyć wynikającymi stąd dobrodziejstwami (Powtórzonego Prawa 6:4, 5; 1 Piotra 5:6, 7).

CZY SIĘ NAD TYM ZASTANAWIAŁEŚ?

● Czy Bóg ma imię? (Izajasza 42:8)

● Czy istnieje wielu bogów? (1 Koryntian 8:5, 6)

● Czy człowiek może się zaprzyjaźnić z prawdziwym Bogiem? (1 Piotra 5:6, 7)

[Ilustracja na stronie 29]

Czy to możliwe, żeby Bóg, który stworzył ludzi z tak bogatą osobowością, sam był bezosobową siłą?