„ŻAŁUJĘ, że to powiedziałem”. Czy zdarza ci się tak pomyśleć? Nie jest łatwo panować nad językiem. Człowiek potrafi ujarzmić niemal każde zwierzę, „języka zaś”, jak czytamy w Biblii, „nikt z ludzi ujarzmić nie potrafi” (Jakuba 3:7, 8). Czy więc mamy dać za wygraną? W żadnym wypadku! Przeanalizujmy kilka zasad biblijnych, które pomagają powściągać ten mały, ale pełen mocy narząd ciała.

● „W obfitości słów na pewno nie obejdzie się bez występku, lecz kto trzyma w ryzach swe wargi, postępuje roztropnie” (Przysłów 10:19). Im więcej mówimy, tym większe jest ryzyko powiedzenia czegoś niemądrego lub nawet szkodliwego. Nieokiełznany język, który szybko rozpowiada krzywdzące pogłoski i szerzy oszczerstwa, można przyrównać do ognia (Jakuba 3:5, 6). Kto natomiast ‛trzyma w ryzach swe wargi’ — czyli zastanawia się, zanim coś powie — ten pokazuje, że liczy się ze skutkami swoich wypowiedzi. Czyniąc tak, dowodzi roztropności oraz zyskuje szacunek i zaufanie innych.

● ‛Bądź prędki do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do srogiego gniewu’ (Jakuba 1:19). Kiedy uważnie słuchamy, sprawiamy rozmówcom przyjemność, ponieważ dajemy dowód nie tylko naszego zainteresowania, lecz także szacunku. A co wtedy, gdy ktoś rani nas bądź prowokuje swymi słowami? Trzeba wówczas robić wszystko, by okazać się ‛nieskorym do srogiego gniewu’ i nie odpłacać tą samą monetą. Kto wie, może taka osoba miała jakiś powód do zdenerwowania i przeprosi za nieżyczliwą uwagę. Czy trudno ci pohamować gniew? W takim razie módl się do Boga o panowanie nad sobą. On chętnie wysłuchuje szczerych próśb (Łukasza 11:13).

● „Język łagodny potrafi złamać kość” (Przysłów 25:15). Wbrew obiegowej opinii łagodność to oznaka siły. Łagodną odpowiedzią można przezwyciężyć opór z pozoru tak twardy i nieugięty jak kość — wynikający niekiedy z gniewu lub uprzedzenia. Oczywiście o łagodność nie jest łatwo, zwłaszcza w gorącej atmosferze. Dlatego rozmyślaj nad korzyściami ze stosowania się do rad biblijnych oraz nad przykrymi konsekwencjami ich lekceważenia.

Zasady biblijne rzeczywiście są „mądrością z góry” (Jakuba 3:17). Gdy tą mądrością kierujemy się w mowie, wówczas w stosownej chwili z naszych ust popłyną słowa godne, ujmujące i budujące — porównane do „złotych jabłek w srebrnych ornamentach” (Przysłów 25:11).