1. Co wiele osób sądzi na temat życia wiecznego?

 WIELE osób stara się zdrowo odżywiać i dbać o regularną aktywność fizyczną, żeby cieszyć się dobrym zdrowiem. Ale raczej nie oczekują, że zapewni im to życie wieczne. Może nawet by tego nie chcieli, bo z wiekiem pojawia się coraz więcej problemów. Jednak Jezus powiedział, że „życie wieczne” jest czymś realnym i błogosławieństwem od Boga. Wskazują na to jego słowa zapisane w Ewangelii według Jana 3:16 oraz 5:24.

2. Czego o życiu wiecznym dowiadujemy się z 6 rozdziału Ewangelii według Jana? (Jana 6:39, 40).

² Jak mówiliśmy w poprzednim artykule, pewnego razu Jezus w cudowny sposób nakarmił chlebem i rybami tysiące osób. To było coś niesamowitego! Ale jeszcze bardziej zaskakujące były słowa, które następnego dnia wypowiedział do ludzi, którzy poszli za nim do Kafarnaum w Galilei. Wskazał, że w przyszłości ludzie zmartwychwstaną i że będą mogli żyć wiecznie (odczytaj Jana 6:39, 40). Pomyśl, co to oznacza dla twoich przyjaciół oraz bliskich, którzy umarli. Ze słów Jezusa wynika, że wielu z nich zmartwychwstanie i że razem będziecie mogli cieszyć się życiem wiecznym. Jednak dalsze  słowa Jezusa zapisane w 6 rozdziale Ewangelii według Jana są dla wielu trudne do zrozumienia. Przyjrzyjmy się im bliżej.

3. Co Jezus wyjawił na swój temat zgodnie z Jana 6:51?

³ Kiedy Jezus za sprawą cudu nakarmił ludzi chlebem, przypomnieli oni sobie o mannie, którą Jehowa dawał Izraelitom na pustkowiu. W gruncie rzeczy Biblia nazywa mannę „chlebem z nieba” (Ps. 105:40; Jana 6:31). Na jej przykładzie Jezus chciał nauczyć swoich słuchaczy czegoś ważnego. Chociaż była ona cudownym darem od Boga, to ci, którzy ją jedli, w końcu i tak umarli (Jana 6:49). Tymczasem Jezus nazwał siebie „prawdziwym chlebem z nieba”, „chlebem Bożym” oraz „chlebem życia” (Jana 6:32, 33, 35). Dodał też: „Ja jestem chlebem, który daje życie i który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś je ten chleb, będzie żyć wiecznie” (odczytaj Jana 6:51). Żydzi byli bardzo zdziwieni. Jak Jezus mógł twierdzić, że jest ‛chlebem, który zstąpił z nieba’, i że jest lepszy od manny, którą Bóg zapewniał ich przodkom? Jezus wyjaśnił to w interesujący sposób: „Tym chlebem jest moje ciało”. Co miał na myśli? Gdy znajdziemy odpowiedź na to pytanie, zrozumiemy, w jaki sposób życie wieczne stanie się możliwe dla nas i naszych bliskich. Przyjrzyjmy się temu bliżej.

CO OZNACZA „CHLEB ŻYCIA” I „CIAŁO”

4. Dlaczego niektórych zszokowały słowa Jezusa?

⁴ Niektórzy słuchacze Jezusa byli zszokowani, gdy usłyszeli, że chleb, który mają jeść, oznacza jego ciało, które ma dać za „życie świata”. Być może sądzili, że Jezus ma na myśli literalne ciało — a przecież jedzenie go byłoby kanibalizmem (Jana 6:52). Co więcej, chwilę później Jezus wypowiedział słowa, które musiały zszokować ich jeszcze bardziej: „Jeśli nie jecie ciała i nie pijecie krwi Syna Człowieczego, nie uzyskacie życia” (Jana 6:53).

5. Skąd wiemy, że Jezus nie miał na myśli literalnego spożywania jego krwi?

⁵ W czasach Noego Bóg zakazał ludziom spożywania krwi (Rodz. 9:3, 4). Później powtórzył to prawo Izraelitom. Każdy, kto spożywał krew, miał być zgładzony (Kapł. 7:27). Jezus przestrzegał Prawa (Mat. 5:17-19). Jest więc nie do pomyślenia, żeby miał zachęcać Żydów do spożywania jego literalnego ciała i krwi. Jednak za pomocą tych intrygujących słów chciał pokazać ludziom, jak mogą zyskać „życie wieczne” (Jana 6:54).

6. Dlaczego możemy powiedzieć, że słowa Jezusa dotyczące jedzenia jego ciała i picia jego krwi są przenośnią?

⁶ Co więc Jezus miał na myśli? Najwyraźniej posłużył się przenośnią. Podobnie zrobił w rozmowie z Samarytanką, gdy powiedział: „Kto napije się wody, którą ja mu dam, już nigdy nie będzie odczuwał pragnienia. Bo woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem, które tryska i daje życie wieczne” (Jana 4:7, 14) a. Jezus nie sugerował, że Samarytanka otrzyma życie wieczne, gdy napije się jakiejś literalnej wody. Podobnie ludzie, do których przemawiał  w Kafarnaum, nie mieli otrzymać życia wiecznego dzięki dosłownemu jedzeniu ciała Jezusa i piciu jego krwi.

CZY SŁOWA JEZUSA MAJĄ ZWIĄZEK Z WIECZERZĄ PAŃSKĄ?

7. Jak niektórzy rozumieją słowa z Jana 6:53?

⁷ Niektóre religijne osoby twierdzą, że słowa Jezusa z Ewangelii według Jana 6:53 wskazują, co powinno się robić podczas Wieczerzy Pańskiej. Argumentują, że tamtego wieczoru Jezus użył podobnych słów (Mat. 26:26-28). Uważają, że każdy, kto jest obecny na Wieczerzy Pańskiej, powinien spożywać podawane z rąk do rąk chleb i wino. Czy to uzasadnione? Poznanie odpowiedzi na to pytanie jest bardzo ważne, bo na tę uroczystość każdego roku przychodzą z nami miliony osób na całym świecie. Znajdziemy sporo różnic między tym, co napisano w Ewangelii według Jana 6:53, a tym, co Jezus powiedział w trakcie Wieczerzy Pańskiej.

8. Jakie są różnice między wydarzeniami opisanymi w Jana 6:53-56 a Wieczerzą Pańską? (Zobacz też ilustracje).

⁸ Zwróćmy uwagę na dwie różnice. Po pierwsze, kiedy i gdzie Jezus wypowiedział słowa z Ewangelii według Jana 6:53-56? Zrobił to w roku 32 n.e. Było to jakiś rok przed Wieczerzą Pańską,  którą ustanowił w Jerozolimie. Po drugie, do kogo Jezus się zwracał? Większość osób słuchających go w Galilei była bardziej zainteresowana zaspokojeniem swoich potrzeb fizycznych niż duchowych (Jana 6:26). Gdy mówił coś, co trudno im było zrozumieć, szybko przestawali w niego wierzyć. Nawet niektórzy jego uczniowie przestali za nim podążać (Jana 6:14, 36, 42, 60, 64, 66). Ci ludzie bardzo różnili się od 11 wiernych apostołów, którzy rok później obchodzili z Jezusem Wieczerzę Pańską. Apostołowie pozostali przy Jezusie nawet wtedy, gdy nie do końca rozumieli to, czego nauczał. W odróżnieniu od osób słuchających go w Galilei byli przekonani, że jest on Synem Bożym, który zstąpił z nieba (Mat. 16:16). Jezus pochwalił ich: „Wy zawsze byliście przy mnie, gdy przechodziłem próby” (Łuk. 22:28). Już tylko te dwie różnice wskazują, że słowa z Ewangelii według Jana 6:53 nie miały związku z Wieczerzą Pańską. Ale jest na to jeszcze więcej dowodów.

CO SŁOWA JEZUSA OZNACZAJĄ DLA CIEBIE

9. Do kogo odnoszą się słowa wypowiedziane przez Jezusa podczas Wieczerzy Pańskiej?

⁹ W trakcie Wieczerzy Pańskiej Jezus dał swoim apostołom chleb i powiedział, że oznacza on jego ciało. Następnie dał im do picia wino i powiedział, że oznacza ono „krew przymierza” (Marka 14:22-25; Łuk. 22:20; 1 Kor. 11:24). To bardzo ważne informacje. Nowe przymierze zostało ‛zawarte z ludem Izraela’ duchowego, który ma panować w Królestwie Bożym, a nie z ogółem ludzi (Hebr. 8:6, 10; 9:15). Apostołowie wtedy tego nie rozumieli, ale wkrótce mieli zostać namaszczeni duchem świętym i objęci nowym przymierzem, co oznaczało, że razem z Jezusem będą panować w niebie (Jana 14:2, 3).

10. Jaką jeszcze różnicę widać między słowami, które Jezus wypowiedział w Galilei, a tymi, które wypowiedział podczas Wieczerzy Pańskiej? (Zobacz też ilustrację).

¹⁰ Zwróćmy uwagę, że podczas Wieczerzy Pańskiej Jezus skupił się na „małej trzódce”. W skład tej grupy weszli najpierw apostołowie, którzy byli obecni z Jezusem na tej uroczystości (Łuk. 12:32). Oni oraz inne osoby, które miały później dołączyć do „małej trzódki”, mogły spożywać emblematy — chleb oraz wino. To właśnie ta grupa będzie przebywać z Jezusem w niebie. Widać tu kolejną różnicę między Wieczerzą Pańską a wspomnianymi wydarzeniami w Galilei. Słowa, które Jezus wypowiedział w trakcie Wieczerzy Pańskiej, odnosiły się do małej grupy ludzi — w odróżnieniu od słów, które wypowiedział w Galilei.

11. Jak słowa, które Jezus wypowiedział w Galilei, wskazują, że nie miał na myśli ograniczonej liczby osób?

¹¹ W roku 32 n.e. w Galilei, Jezus zwracał się głównie do Żydów, którzy po prostu chcieli się najeść. Skierował jednak ich uwagę na coś o wiele ważniejszego niż jedzenie — coś, co mogło im zapewnić życie wieczne. Powiedział nawet, że ci, którzy umarli, będą mogli zmartwychwstać i żyć wiecznie. Nie miał wtedy na myśli małej grupki osób, tak jak to było w wypadku Wieczerzy Pańskiej.  Nauczał o błogosławieństwach, które będą dostępne dla wszystkich ludzi. Oświadczył: „Jeśli ktoś je ten chleb, będzie żyć wiecznie. (...) Tym chlebem jest moje ciało. Dam je za życie świata” (Jana 6:51) b.

12. Co należy robić, żeby otrzymać życie wiecznie?

¹² Jezus nie powiedział Żydom w Galilei, że tych błogosławieństw doświadczą wszyscy, którzy się urodzili lub jeszcze się urodzą. Mieli ich zaznać jedynie ci, którzy ‛jedzą ten chleb’, czyli wierzą w Jezusa. Wielu podających się za chrześcijan uważa, że do zbawienia wystarczy po prostu wiara w Jezusa i uznawanie go za swojego zbawcę (Jana 6:29). Jednak część osób znajdujących się w tłumie w Galilei opuściła Jezusa, chociaż początkowo w niego wierzyła. Dlaczego?

13. Co jest potrzebne, żeby zostać prawdziwym naśladowcą Jezusa?

¹³ Większość osób, które nakarmił Jezus, była zadowolona, dopóki dawał im to, czego chcieli. Podobały się im cuda, darmowe jedzenie oraz nauki, które pokrywały się z ich poglądami. Ale Jezus dał im do zrozumienia, że nie przyszedł na ziemię po to, żeby po prostu zaspokajać cielesne potrzeby ludzi. Przede wszystkim uczył, jak mogą zostać jego prawdziwymi naśladowcami. Musieli do niego „przyjść”, czyli zaakceptować wszystkie jego nauki i się do nich stosować (Jana 5:40; 6:44).

14. Co musimy robić, żeby odnieść korzyści z ciała i krwi Jezusa?

 ¹⁴ Jezus wyraźnie wskazał tym ludziom, że muszą przejawiać wiarę. Ale w co konkretnie? W to, że ciało oraz krew, które miał później złożyć w ofierze, umożliwią ludziom życie wieczne. Żydzi musieli w to uwierzyć i to samo dotyczy też nas (Jana 6:40). Jak wspomniano w Ewangelii według Jana 6:53, wiara w okup jest niezbędna, żeby odnieść korzyści z ciała i krwi Jezusa. Taką możliwość ma nieograniczona liczba osób (Efez. 1:7).

15, 16. Czego ważnego nauczyliśmy się z 6 rozdziału Ewangelii według Jana?

¹⁵ Informacje zawarte w 6 rozdziale Ewangelii według Jana mają ogromne znaczenie dla nas i naszych bliskich. Dowiadujemy się z nich, że Jezus bardzo troszczy się o ludzi. Gdy przebywał w Galilei, leczył chorych, uczył o Królestwie Bożym i dbał o to, żeby ludzie mieli co jeść (Łuk. 9:11; Jana 6:2, 11, 12). A co ważniejsze, uczył, że jest „chlebem życia” (Jana 6:35, 48).

¹⁶ Osoby, które Jezus nazwał „drugimi owcami”, nie spożywają i nie powinny spożywać podczas Wieczerzy Pańskiej chleba i wina (Jana 10:16). Odnoszą jednak korzyści z ciała i krwi Jezusa Chrystusa. Dzieje się tak, gdy przejawiają wiarę w przebłagalną moc jego ofiary (Jana 6:53). Z kolei ci, którzy spożywają chleb i wino, pokazują, że są objęci nowym przymierzem i że mają nadzieję na panowanie z Jezusem w niebiańskim Królestwie. Bez względu na to, czy jesteśmy pomazańcami, czy należymy do drugich owiec, 6 rozdział Ewangelii według Jana ma dla nas wielką wartość. Podkreśla on, że przejawianie wiary jest bardzo ważne, bo dzięki temu zyskamy życie wieczne.