CZY zauważyłeś, że obecnie wielu ludzi oczekuje szczególnych przywilejów, praw lub traktowania? Bez względu na to, ile dostają, uważają, że zasługują na więcej. Taki sposób myślenia wynika z samolubstwa oraz braku wdzięczności, które miały charakteryzować dni ostatnie (2 Tym. 3:2).

Oczywiście samolubstwo nie jest niczym nowym. Adam i Ewa chcieli sami decydować, co jest dobre, a co złe — miało to fatalne skutki. Setki lat później judzki król Uzzjasz myślał, że ma prawo spalić kadzidło w świątyni, ale grubo się mylił (2 Kron. 26:18, 19). Z kolei faryzeusze i saduceusze uważali, że zasługują na szczególne uznanie Boga tylko dlatego, że są potomkami Abrahama (Mat. 3:9).

W dzisiejszym świecie otaczają nas samolubni ludzie, a ich nastawienie może się nam udzielić (Gal. 5:26). Moglibyśmy zacząć myśleć, że zasługujemy na jakiś przywilej albo specjalne traktowanie. Jak możemy tego uniknąć? Najpierw powinniśmy spojrzeć na sprawy z punktu widzenia Jehowy. Pomogą nam w tym dwie zasady zawarte w Biblii.

To Jehowa ustala, co powinniśmy otrzymać. Weźmy pod uwagę kilka przykładów.

• Jehowa chce, żeby mąż czuł się szanowany przez żonę, a żona czuła się kochana przez  męża (Efez. 5:33). Małżonkowie słusznie oczekują, że będą okazywać romantyczne uczucia wyłącznie sobie nawzajem (1 Kor. 7:3). Rodzice mają prawo wymagać posłuszeństwa od swoich dzieci, a dzieciom należy się miłość i troska ze strony rodziców (2 Kor. 12:14; Efez. 6:2).

• W zborze ciężko pracujący starsi zasługują na nasz szacunek (1 Tes. 5:12). Nie mają jednak prawa wynosić się nad braci i siostry (1 Piotra 5:2, 3).

• Bóg dał ludzkim rządom prawo nakładać podatki i oczekiwać od obywateli szacunku (Rzym. 13:1, 6, 7).

Jehowa życzliwie daje nam dużo więcej, niż na to zasługujemy. Ponieważ jesteśmy grzeszni, zasługujemy jedynie na śmierć (Rzym. 6:23). Ale Jehowa okazuje nam lojalną miłość i dlatego zapewnia nam wiele błogosławieństw (Ps. 103:10, 11). Każde błogosławieństwo lub przywilej, które od Niego otrzymujemy, jest wyrazem Jego niezasłużonej życzliwości (Rzym. 12:6-8; Efez. 2:8).

Nie ulegajmy sposobowi myślenia tego świata. Niepostrzeżenie moglibyśmy zacząć myśleć, że zasługujemy na więcej niż inni. Jezus pokazał, jak łatwo mogłoby do tego dojść, podając przykład o pracownikach, którym zapłacono po denarze. Niektórzy z nich zaczęli pracę wcześnie rano i wysilali się w upale cały dzień. Inni pracowali tylko przez godzinę. Ci pierwsi uważali, że zasługują na wyższą zapłatę (Mat. 20:1-16). Na tym przykładzie Jezus wyjaśnił, że jego naśladowcy powinni być zadowoleni ze wszystkiego, co Bóg życzliwie im daje.

Bądźmy wdzięczni, a nie roszczeniowi (1 Tes. 5:18). Naśladujmy postawę apostoła Pawła. Nie oczekiwał on od braci z Koryntu wsparcia materialnego, chociaż miał do tego prawo (1 Kor. 9:11-14). Powinniśmy cenić każde otrzymane błogosławieństwo i unikać roszczeniowej postawy.

Rozwijajmy pokorę. Kiedy ktoś za dużo o sobie myśli, zwykle uważa, że zasługuje  na więcej, niż ma. Pokora to antidotum na taki niebezpieczny sposób myślenia.

Piękny przykład pokory dał prorok Daniel. Jego pochodzenie, wygląd, inteligencja i zdolności mogły wzbudzić w nim poczucie, że zasłużył na specjalne traktowanie oraz na przywileje, które otrzymał (Dan. 1:3, 4, 19, 20). Pozostał jednak pokorny, a to sprawiło, że był cenny dla Jehowy (Dan. 2:30; 10:11, 12).

Odrzucajmy więc tak powszechne w dzisiejszym świecie samolubstwo. Dalej cieszmy się też z każdego błogosławieństwa, którego w swojej niezasłużonej życzliwości udziela nam Jehowa.