1. Co Jehowa czuje, kiedy zagubiona owca do Niego wraca?

JAK wspomniano w poprzednim artykule, Jehowa przyrównał siebie do dobrego pasterza, który troskliwie dba o wszystkie swoje owce. Szuka każdej, która się zgubiła. Izraelitów, którzy od Niego odeszli, zachęcił: „Wróćcie do mnie, a ja wrócę do was”. Wiemy, że ta zachęta dalej jest aktualna, bo Jehowa oświadczył: „Ja się nie zmieniam” (Malach. 3:6, 7). Jezus powiedział, że Jehowa oraz aniołowie ogromnie się cieszą, kiedy choćby jeden z Jego zagubionych sług do Niego wraca (Łuk. 15:10, 32).

2. Co omówimy w tym artykule?

² Omówimy teraz trzy przypowieści Jezusa dotyczące pomagania osobom, które oddaliły się od Jehowy. Zastanowimy się, jakie cechy są nam potrzebne, żeby wspierać słabych. Zobaczymy też, dlaczego warto zdobywać się na takie wysiłki.

3, 4. Dlaczego kobieta wspomniana w Łukasza 15:8-10 starannie szukała zgubionej drachmy?

³ Żeby odnaleźć tych, którzy chcą wrócić do Jehowy, musimy włożyć sporo wysiłku. W Ewangelii według Łukasza znajdziemy przypowieść Jezusa, która mówi o kobiecie szukającej czegoś cennego — zgubionej drachmy. Przypowieść ta wskazuje na potrzebę pilnego poszukiwania (odczytaj Łukasza 15:8-10).

⁴ Jezus opisał, jakie uczucia przeżywa ta kobieta. W czasach Jezusa żydowskie matki prawdopodobnie miały  w zwyczaju dawać córkom w dniu ślubu 10 drachm. Niewykluczone, że ta zgubiona drachma należała do takiego kompletu. Kobieta zakłada, że moneta musiała upaść na podłogę. Zapala lampę i rozgląda się dookoła, ale bez skutku. Być może lampa oliwna nie daje zbyt mocnego światła. Dlatego kobieta zaczyna dokładnie zamiatać cały dom. W końcu wśród zebranego kurzu dostrzega połyskującą w świetle lampy monetę. Co za ulga! Zwołuje przyjaciółki i sąsiadki, żeby podzielić się z nimi dobrą wiadomością.

5. Dlaczego odszukanie osób, które oddaliły się od zboru, może nie być łatwe?

⁵ Jak wynika z przypowieści Jezusa, żeby znaleźć coś zgubionego, trzeba zdobyć się na wysiłek. Podobnie jest z odszukaniem tych, którzy oddalili się od zboru — musimy w to włożyć dużo wysiłku. Odkąd przestali spotykać się ze zborem, mogło minąć wiele lat. Być może nawet gdzieś się przeprowadzili i miejscowi bracia ich nie znają. Bez wątpienia jednak niektórzy bardzo chcą wrócić do Jehowy i służyć Mu razem z rodziną Jego czcicieli. Ale potrzebują naszej pomocy.

6. Jak wszyscy w zborze mogą pomóc w odszukiwaniu nieczynnych?

⁶ Kto może pomóc w odszukiwaniu nieczynnych? Każdy z nas — starsi, pionierzy, członkowie rodziny oraz inni głosiciele. Czy masz przyjaciela albo krewnego, który stał się nieczynny? A może spotkałeś taką osobę w służbie od domu do domu albo w trakcie świadczenia publicznego? Wyjaśnij jej, że jeśli chciałaby, żeby odwiedzili ją starsi, chętnie im przekażesz jej dane kontaktowe.

7. Czego się uczysz z wypowiedzi Thomasa?

⁷ W odszukiwaniu tych, którzy chcą wrócić do Jehowy, główną rolę odgrywają starsi. Co konkretnie mogą oni zrobić? Starszy z Hiszpanii o imieniu Thomas * pomógł wznowić współpracę ze zborem ponad 40 osobom. Oto jego spostrzeżenia: „Najpierw pytam różnych braci i siostry, czy nie wiedzą, gdzie mieszka teraz któryś z nieczynnych. Albo pytam, czy pamiętają kogoś, kto przestał chodzić na zebrania. Większość zboru reaguje entuzjastycznie, bo bracia czują, że mają swój udział w wyszukiwaniu. Później, kiedy odwiedzam nieczynnych, pytam ich o dzieci albo o innych krewnych. Niektórzy nieczynni zabierali wcześniej dzieci na zebrania, a czasem były już one głosicielami. Im też można pomóc wrócić do Jehowy”.

8. Jak ojciec z przypowieści zapisanej w Łukasza 15:17-24 potraktował skruszonego syna?

⁸ Jakie cechy są nam potrzebne, jeśli chcemy pomóc komuś wrócić do Jehowy? Zobaczmy, czego możemy się nauczyć z przypowieści Jezusa o nieposłusznym synu, który opuścił dom (odczytaj Łukasza 15:17-24). Syn z tej przypowieści w końcu się opamiętał i postanowił wrócić. Ojciec wybiegł mu na spotkanie i serdecznie go przytulił, czym upewnił go o swojej miłości. Syn miał wyrzuty sumienia. Czuł się niegodny, żeby dalej uznawać go za członka rodziny, i szczerze o tym powiedział. Ojciec bardzo mu współczuł. Pokazał mu,  że jest mile widziany — i to nie jako pracownik, ale jako ukochany syn. Żeby go o tym upewnić, urządził ucztę i dał skruszonemu synowi najlepsze ubranie.

9. Jakie cechy musimy przejawiać, żeby pomóc nieczynnym wrócić do Jehowy? (Zobacz ramkę „ Jak pomagać tym, którzy chcą wrócić”).

⁹ Do ojca z tej przypowieści można porównać Jehowę. On kocha naszych nieczynnych braci i siostry i pragnie, żeby do Niego wrócili. Jeśli naśladujemy Jehowę, możemy im w tym pomóc. Wymaga to cierpliwości, empatii i miłości. Dlaczego powinniśmy przejawiać te cechy i jak możemy to robić?

10. Dlaczego potrzeba cierpliwości, żeby pomóc komuś odzyskać zdrowie duchowe?

¹⁰ Zanim ktoś odzyska zdrowie duchowe, upłynie trochę czasu. Dlatego musimy być cierpliwi. Dawniejsi nieczynni nieraz przyznają, że zareagowali pozytywnie dopiero po wielu wizytach starszych i innych głosicieli. Nancy, siostra z południowo-wschodniej Azji, napisała: „Bardzo pomogła mi przyjaciółka ze zboru. Kochała mnie jak starszą siostrę. Przypominała mi, co dobrego razem przeżyłyśmy. Kiedy się jej zwierzałam, cierpliwie słuchała, ale też nie wahała się udzielić mi rad. Okazała się prawdziwą przyjaciółką, gotową w każdej chwili pomóc”.

11. Dlaczego żeby pomóc komuś, kto ma zranione uczucia, potrzebna jest empatia?

¹¹ Empatia działa jak skuteczna maść — leczy zranione uczucia. Niektórzy nieczynni od lat żywią urazę do jakiejś osoby ze zboru, co może tłumić ich pragnienie  powrotu do Jehowy. Inni uważają, że zostali potraktowani niesprawiedliwie. Mogą potrzebować życzliwego słuchacza, który postara się zrozumieć ich uczucia (Jak. 1:19). María, która przez pewien czas była nieczynna, mówi: „Potrzebowałam kogoś, kto by mnie wysłuchał, dał mi się wypłakać i podał pomocną dłoń”.

12. Podaj przykład ilustrujący, jak miłość Jehowy może z powrotem przyciągnąć nieczynnych do zboru.

¹² Biblia przyrównuje miłość, jaką Jehowa okazuje swoim sługom, do powrozów, do grubych sznurów. Dlaczego? Wyobraź sobie, że toniesz we wzburzonym morzu i ktoś rzuca ci koło ratunkowe. Na pewno będziesz bardzo wdzięczny, bo pomoże ci ono utrzymać się na powierzchni. Ale samo koło nie wystarczy, żebyś ocalił życie. Woda jest zimna, więc nie przeżyjesz, jeśli nie znajdziesz się w łodzi. Ktoś musi rzucić ci linę i wciągnąć cię na pokład. Jehowa powiedział o Izraelitach, którzy od Niego odeszli: „Przyciągałem ich do siebie powrozami ludzkiej życzliwości, sznurami miłości” (Oz. 11:4). W naszych czasach Jehowa chce zrobić to samo dla tych, którzy przestali Mu służyć i toną w problemach oraz zmartwieniach. I w tym celu może posłużyć się tobą.

13. Opowiedz przeżycie ukazujące, jaką siłę oddziaływania ma braterska miłość.

¹³ To ważne, by upewniać nieczynnych, że Jehowa ich kocha i że my też ich kochamy. Wspomniany w poprzednim artykule Pablo był nieczynny ponad 30 lat.  Opowiada: „Kiedy pewnego dnia wychodziłem z domu, spotkałem miłą starszą siostrę, która życzliwie ze mną porozmawiała. Rozpłakałem się jak dziecko. Powiedziałem jej, że chyba to Jehowa ją do mnie przysłał. W tamtej chwili postanowiłem do Niego wrócić”.

14. Co według Łukasza 15:4, 5 robi pasterz, kiedy znajdzie zagubioną owcę?

¹⁴ Nieczynni potrzebują z naszej strony ciągłego wsparcia. Podobnie jak zagubiony syn z przypowieści Jezusa mogą być wyczerpani emocjonalnie. Przebywając w świecie Szatana, prawdopodobnie osłabli też duchowo. Musimy pomóc im odbudować zaufanie do Jehowy. W przypowieści o zagubionej owcy Jezus opisał, jak pasterz bierze ją na ramiona i niesie z powrotem do trzody. Pasterz już poświęcił sporo czasu i energii, żeby ją odnaleźć. Rozumie jednak, że owca potrzebuje dalszej pomocy. Nie ma siły, żeby sama wrócić do trzody, dlatego pasterz ją tam zanosi (odczytaj Łukasza 15:4, 5).

15. Jak możemy pomagać słabym, którzy chcą wrócić do Jehowy? (Zobacz ramkę „ Bezcenne narzędzie”).

¹⁵ Prawdopodobnie i my będziemy musieli poświęcić sporo czasu i energii, żeby pomóc niektórym nieczynnym pokonać ich słabości. Ale może się nam to udać dzięki duchowi Jehowy, Jego Słowu oraz publikacjom, które otrzymujemy w zborze (Rzym. 15:1). Pewien doświadczony starszy mówi: „Nieczynni najczęściej potrzebują studium Biblii, zanim naprawdę zdecydują się wrócić  do Jehowy” *. Gdyby więc poproszono cię o prowadzenie takiego studium, chętnie się tego podejmij. Wspomniany starszy dodaje: „Głosiciel prowadzący studium powinien być dobrym przyjacielem, kimś, komu nieczynny szczerze się zwierzy”.

16. Skąd wiemy, że możemy liczyć na wsparcie aniołów?

¹⁶ Wiele sytuacji pokazuje, że w odszukiwaniu nieczynnych, którzy pragną wrócić do Jehowy, wspierają nas aniołowie (Obj. 14:6). Pomyślmy o bracie z Ekwadoru imieniem Silvio. Pewnego razu gorąco modlił się o pomoc w powrocie do zboru. Jeszcze w trakcie modlitwy usłyszał dzwonek u drzwi. Przyszli do niego dwaj starsi. Bardzo się ucieszyli, że już podczas tej wizyty mogą zacząć udzielać mu duchowej pomocy.

17. Jaką nagrodę otrzymamy za pomaganie osobom słabym duchowo?

¹⁷ Pomaganie osobom słabym duchowo w powrocie do Jehowy daje mnóstwo radości. Salvador, pionier, który poświęca szczególną uwagę nieczynnym, mówi: „Czasami trudno mi powstrzymać łzy radości. Ogromnie się cieszę, że Jehowa uratował swoją owieczkę ze świata Szatana i że miałem zaszczyt z Nim współpracować” (Dzieje 20:35).

18. Czego mogą być pewni nieczynni głosiciele?

¹⁸ Jeśli oddaliłeś się od zboru, to możesz być przekonany, że Jehowa nadal bardzo cię kocha. Pragnie, żebyś do Niego wrócił. Oczywiście będziesz musiał się zdobyć na pewien wysiłek. Ale tak jak ojciec z przypowieści Jezusa, Jehowa wypatruje twojego powrotu i z radością powita cię w domu.