1. Pod jakim względem Szatan przypomina myśliwego?

NA CZYM zależy myśliwemu? Żeby schwytać swoją ofiarę albo ją zabić. W tym celu, jak zauważono w Biblii, używa różnych sideł lub pułapek (Hioba 18:8-10). Jak próbuje zwabić zwierzę? Uważnie je obserwuje: Gdzie najczęściej chodzi? Co lubi? W jaką pułapkę da się złapać? Takiego myśliwego przypomina Szatan. Uważnie nas obserwuje. Zwraca uwagę na to, gdzie przebywamy i czym się interesujemy. Potem zastawia sidło i ma nadzieję, że uda mu się nas zaskoczyć. Na szczęście Biblia zapewnia, że nawet jeśli daliśmy się złapać w jego sidła, to możemy się z nich wyrwać. Co więcej, uczy nas, jak zupełnie ich uniknąć.

2. Jakimi dwoma skutecznymi sidłami posługuje się Szatan?

² Jednymi z najskuteczniejszych sideł Szatana są pycha i chciwość *. Z powodzeniem się nimi posługuje już od tysięcy lat. Jest jak łowca ptaków, który wabi ofiarę w pułapkę albo zastawia na nią sieci (Ps. 91:3). Możemy jednak uniknąć jego sideł. Dlaczego? Bo Jehowa wyjawia nam jego metody działania (2 Kor. 2:11).

3. Dlaczego Jehowa polecił zapisać w Biblii pewne przykłady?

³ Jehowa ostrzega nas przed pychą i chciwością między innymi za pomocą przykładów wziętych z życia.  Analizując je, zwróćmy uwagę, że Szatanowi udało się usidlić nawet dojrzałych sług Jehowy. Czy to znaczy, że jesteśmy skazani na porażkę? Nic podobnego. Jehowa polecił zapisać w Biblii te przykłady „jako przestrogę dla nas” (1 Kor. 10:11). Wie, że jeśli wyciągniemy z nich wnioski, będziemy w stanie uniknąć sideł Szatana albo się z nich wyrwać.

4. Do czego może doprowadzić pycha?

⁴ Szatan chciałby rozbudzić w nas poczucie wyższości. Wie, że jeśli pozwolimy, by opanowała nas pycha, staniemy się tacy jak on i stracimy widoki na życie wieczne (Prz. 16:18). Apostoł Paweł ostrzegł, że gdybyśmy ‛nadęli się pychą, ściągnęlibyśmy na siebie wyrok wydany na Diabła’ (1 Tym. 3:6, 7). Coś takiego może się przydarzyć każdemu z nas, bez względu na to, czy służymy Jehowie od niedawna, czy od wielu lat.

5. W czym może przejawiać się pycha, biorąc pod uwagę Kaznodziei 7:16, 20?

⁵ Pycha jest formą samolubstwa. Szatan chciałby, żebyśmy skupili się na sobie zamiast na Jehowie, zwłaszcza gdy przechodzimy próby. Załóżmy, że zostałeś fałszywie oskarżony albo ktoś potraktował cię niesprawiedliwie. Szatan bardzo by się cieszył, gdybyś winił za to Jehowę albo Jego organizację. Chciałby, żebyś wziął sprawy w swoje ręce, zamiast zastosować się do wskazówek, które Jehowa daje ci w swoim Słowie (odczytaj Kaznodziei 7:16, 20).

6. Czego się uczysz z przeżyć pewnej siostry?

⁶ Zastanówmy się nad przeżyciami siostry z Holandii, którą zaczęła irytować niedoskonałość innych. Doszła do wniosku, że dłużej tego nie zniesie. „Nie potrafiłam zmienić swojego nastawienia i czułam się bardzo samotna” — wspomina. „Powiedziałam mężowi, że musimy zmienić zbór”. Ale wtedy obejrzała  audycję JW Broadcasting^® z marca 2016 roku. Zawierała ona wskazówki, jak radzić sobie z niedociągnięciami współwyznawców. Siostra opowiada: „Uświadomiłam sobie, że zamiast próbować zmieniać braci i siostry w zborze, muszę uczciwie i pokornie przyznać się przed sobą do własnych błędów. Audycja ta pomogła mi skoncentrować się na Jehowie i Jego zwierzchnictwie”. Czego się z tego uczysz? Kiedy przechodzisz jakąś próbę, skupiaj się na Jehowie. Błagaj Go, żeby pomógł ci patrzeć na innych z Jego perspektywy. On widzi ich błędy, ale jest gotowy im przebaczać i chce, żebyś robił to samo (1 Jana 4:20).

7. Co spotkało króla Uzzjasza?

⁷ Z powodu pychy judzki król Uzzjasz nie posłuchał rady i postąpił zuchwale. Był bardzo zdolnym człowiekiem. Odnosił sukcesy militarne, a także dużo osiągnął w budownictwie i rolnictwie. „Prawdziwy Bóg sprawiał, że dobrze mu się wiodło” (2 Kron. 26:3-7, 10). „Jednak gdy tylko urósł w siłę, jego serce stało się wyniosłe i to doprowadziło go do zguby”. Zgodnie z prawem Jehowy tylko kapłani mogli spalać w świątyni kadzidło. Ale Uzzjasz zuchwale postanowił sam je ofiarować. Jehowie bardzo się to nie spodobało i poraził go trądem. Za swoją pychę Uzzjasz pozostał trędowaty do końca życia (2 Kron. 26:16-21).

8. Jak w myśl 1 Koryntian 4:6, 7 możemy uniknąć pychy?

⁸ Czy my też moglibyśmy wpaść w takie samo sidło jak Uzzjasz? Pomyśl, co się przytrafiło José. Był odnoszącym sukcesy biznesmenem, a zarazem szanowanym starszym zboru. Wygłaszał przemówienia na zgromadzeniach i kongresach, a nadzorcy obwodów zwracali się do niego o radę. „Niestety, polegałem na własnych zdolnościach i doświadczeniu” — przyznaje. „Jehowę odsunąłem na bok. Myślałem, że jestem silny, więc przestałem słuchać Jego rad i ostrzeżeń”. José dopuścił się poważnego grzechu i został wykluczony. Kilka lat temu wrócił do zboru. Teraz mówi: „Jehowa nauczył mnie, że nieważne jest, czy mamy jakiś przywilej, tylko czy  robimy to, o co nas prosi”. Pamiętajmy, że wszystkie nasze talenty i zadania w zborze pochodzą od Jehowy (odczytaj 1 Koryntian 4:6, 7). Jeśli pozwolimy, żeby opanowała nas pycha, On nie będzie się nami posługiwał.

9. Do czego chciwość doprowadziła Szatana, a także Ewę?

⁹ To, na czym polega chciwość, pokazuje przykład Szatana Diabła. Jako jeden z aniołów Jehowy musiał mieć wiele zaszczytnych zadań. Ale chciał więcej. Chciał, żeby oddawano mu cześć, która należy się tylko Jehowie. I chciał, żeby inni stali się tacy jak on — niezadowoleni z tego, co mają. Po raz pierwszy wypróbował to na Ewie. Jehowa z miłości dał jej i Adamowi mnóstwo wybornego jedzenia. Mogli jeść owoce „ze wszystkich drzew ogrodu” z wyjątkiem jednego (Rodz. 2:16). Ale Szatan wmówił Ewie, że musi zjeść owoc z tego jednego drzewa, z którego nie powinna. Ewa nie doceniła tego, co miała. Chciała więcej. I wiemy, do czego to doprowadziło. Popełniła grzech i w końcu umarła (Rodz. 3:6, 19).

10. Jak w sidło chciwości wpadł król Dawid?

¹⁰ Chciwość sprawiła, że król Dawid stracił z oczu to, jak wiele dał mu Jehowa — bogactwo, wysoką pozycję i zwycięstwa nad wrogami. Kiedyś tak się wyraził o darach, które otrzymał od Boga: „Są tak liczne, że nie da się o nich opowiedzieć!” (Ps. 40:5). Ale w pewnym momencie o tym zapomniał. Zamiast cieszyć się z tego, co ma, zapragnął więcej. Chociaż miał kilka żon, zaczął pożądać żony innego mężczyzny. Była to Batszeba, żona Hetyty Uriasza. Pod wpływem samolubnego pragnienia dopuścił się z nią cudzołóstwa i w rezultacie zaszła w ciążę. Mało tego, doprowadził do śmierci Uriasza! (2 Sam. 11:2-15). Co sobie myślał? Że Jehowa tego nie widzi? Chociaż od lat wiernie Mu służył, to pozwolił, żeby ogarnęła go chciwość, i drogo za to zapłacił. Na szczęście z czasem przyznał się do winy i okazał skruchę. Musiał być bardzo wdzięczny Jehowie, że mu przebaczył (2 Sam. 12:7-13).

11. Co zgodnie z Efezjan 5:3, 4 pomoże nam walczyć z chciwością?

 ¹¹ Czego uczymy się z przeżyć Dawida? Że w walce z chciwością może nam pomóc wdzięczność za wszystko, co Jehowa nam daje (odczytaj Efezjan 5:3, 4). Bądźmy zadowoleni z tego, co mamy. Czasami zachęcamy osoby, które zaczynają studiować Biblię, żeby w ciągu dnia pomyślały o jednej rzeczy, którą otrzymały od Jehowy, i Mu za nią podziękowały. Jeżeli będą to robić codziennie, to w ciągu tygodnia podziękują Mu za siedem różnych rzeczy (1 Tes. 5:18). Czy sam też to robisz? Jeśli rozmyślasz o wszystkim, co Jehowa ci daje, pomoże ci to okazywać wdzięczność. Z kolei jeśli okazujesz wdzięczność, jesteś zadowolony z tego, co masz. A jeśli jesteś zadowolony, nie wpadniesz w sidło chciwości.

12. Do czego chciwość doprowadziła Judasza Iskariota?

¹² Pod wpływem chciwości Judasz Iskariot stał się zdrajcą. Z początku nie był złym człowiekiem (Łuk. 6:13, 16). Został przecież wybrany na apostoła. Najwyraźniej był godny zaufania, bo powierzono mu szkatułkę z pieniędzmi. Jezus i apostołowie korzystali z tych środków podczas działalności ewangelizacyjnej. W pewnym sensie przypominały one datki, które dzisiaj składamy na ogólnoświatową działalność. Ale z czasem Judasz zaczął kraść, mimo że wielokrotnie słyszał ostrzeżenia Jezusa przed chciwością (Marka 7:22, 23; Łuk. 11:39; 12:15). Wygląda na to, że je zignorował.

13. Kiedy ujawniła się chciwość Judasza?

¹³ Chciwość Judasza ujawniła się krótko przed śmiercią Jezusa. Jezus i jego uczniowie — w tym Maria i jej siostra, Marta — gościli u Szymona Trędowatego. W trakcie posiłku Maria wylała na głowę Jezusa bardzo kosztowny olejek. Judasz i inni uczniowie się na nią oburzyli. Niektórzy z nich uważali, że ten olejek można było sprzedać, a pieniądze rozdać biednym. Ale Judasz kierował się innymi pobudkami. „Był złodziejem” i myślał, że mógłby ukraść te pieniądze. Później z chciwości zdradził Jezusa za cenę niewolnika (Jana 12:2-6; Mat. 26:6-16; Łuk. 22:3-6).

14. Jak pewnemu małżeństwu pomogła zasada z Łukasza 16:13?

¹⁴ Jezus podał swoim uczniom ważną zasadę: „Nie możecie być niewolnikami Boga i Pieniądza” (odczytaj Łukasza 16:13). Te słowa dalej są aktualne. Zobaczmy, jak pomogły one pewnemu małżeństwu z Rumunii. Zaproponowano im wyjazd do pracy w bogatszym kraju. „Mieliśmy do spłacenia duży kredyt, więc w pierwszej chwili pomyśleliśmy, że ta praca to prezent od Jehowy” — przyznają. Ale był pewien haczyk. Gdyby przyjęli tę ofertę, mieliby mniej czasu na sprawy duchowe. W podjęciu decyzji pomógł im artykuł „Pozostańmy lojalni, mając zjednoczone serce”, zamieszczony w Strażnicy z 15 sierpnia 2008 roku. Opowiadają: „Gdybyśmy wyjechali do innego kraju, żeby zarabiać więcej pieniędzy kosztem spraw duchowych, pokazalibyśmy, że więź z Jehową nie jest dla nas najważniejsza. Z pewnością ucierpiałoby na tym nasze usposobienie duchowe”. Dlatego odrzucili tę propozycję. Co było dalej? Mąż znalazł pracę w rodzinnym kraju, która pozwalała  zaspokoić ich potrzeby. Żona mówi: „Ręka Jehowy nigdy nie jest za krótka”. Małżeństwo to cieszy się, że na swojego Pana wybrało Jehowę, a nie pieniądze.

15. Skąd wiemy, że można wyrwać się z sideł Diabła?

¹⁵ Co, jeśli zauważymy u siebie oznaki pychy lub chciwości? Możemy się zmienić. Jak napisał Paweł, ci, których Diabeł „złowił (...) żywcem”, mogą wyrwać się z jego sideł (2 Tym. 2:26). Tak właśnie było z Dawidem. Kiedy został surowo upomniany przez proroka Natana, okazał skruchę za swoją chciwość i odbudował więź z Jehową. Nigdy nie zapominajmy, że Jehowa jest silniejszy niż Szatan. Jeśli przyjmiemy Jego pomoc, możemy wyrwać się z każdego sidła zastawionego przez Diabła.

16. Co pomoże nam unikać sideł Szatana?

¹⁶ Oczywiście zamiast wyrywać się z sideł Szatana, znacznie lepiej zupełnie ich unikać. Z pomocą Jehowy jest to możliwe. Ale nie możemy popaść w samozadowolenie. Pysze i chciwości ulegli nawet wieloletni słudzy Jehowy. Codziennie błagaj Go więc, żeby pomógł ci upewniać się, czy te odrażające cechy nie zaczęły wpływać na twój sposób myślenia i postępowania (Ps. 139:23, 24). Nigdy nie pozwól, żeby nad tobą zapanowały!

17. Co wkrótce spotka Diabła?

¹⁷ Szatan zastawia pułapki od tysięcy lat. Ale wkrótce sam zostanie ‛schwytany’ i w końcu zniszczony (Obj. 20:1-3, 10). Nie możemy się tego doczekać! Ale dopóki to nie nastąpi, musimy strzec się jego sideł. Róbmy wszystko, co możemy, żeby nie opanowała nas pycha ani chciwość. Bądźmy zdecydowani ‛przeciwstawiać się Diabłu, a od nas ucieknie’ (Jak. 4:7).