1. Dlaczego słudzy Jehowy czasami czują się osamotnieni?

WIĘKSZOŚĆ z nas czasami czuje się samotna. U jednych to uczucie szybko mija, ale u drugich utrzymuje się dłużej. Może się pojawić nawet wtedy, gdy otaczają nas ludzie. Niektórym trudno jest odnaleźć się w nowym zborze. Inni mieszkają z dala od rodziny, z którą byli mocno zżyci. Jeszcze inni stracili bliską osobę i bardzo za nią tęsknią. A niektórzy chrześcijanie, zwłaszcza jeśli poznali prawdę niedawno, boleśnie odczuwają to, że członkowie rodziny albo dawni przyjaciele odrzucają ich, a nawet prześladują.

2. Na jakie pytania odpowiemy w tym artykule?

² Jehowa wie o nas wszystko i dobrze nas rozumie. Wie, kiedy czujemy się osamotnieni, i chce nam pomóc. Jak to robi? Co sami możemy robić, żeby radzić sobie z samotnością? I jak możemy pomagać w tym naszym braciom i siostrom? Zobaczmy.

3. Co Jehowa zrobił dla Eliasza?

³ Jehowa szczerze interesuje się wszystkimi swoimi sługami. Jest blisko każdego z nas i wie, kiedy zaczynają nas przytłaczać negatywne uczucia (Ps. 145:18, 19). Zwróćmy uwagę, jak wiele empatii okazał prorokowi Eliaszowi. Żył on w trudnym okresie historii Izraela. Wpływowe osoby w kraju bezlitośnie prześladowały sług Jehowy, a sam Eliasz stał się ich szczególnym  celem (1 Król. 19:1, 2). Dodatkowo mogła przygnębiać go myśl, że oprócz niego nie ma już żadnego wiernego proroka (1 Król. 19:10). Jehowa szybko zareagował. Wysłał swojego anioła, żeby upewnić Eliasza, że nie został sam — że wielu Izraelitów wciąż zachowuje lojalność (1 Król. 19:5, 18).

4. Jak słowa z Marka 10:29, 30 wyrażają troskę Jehowy o Jego sług, którzy nie mogą liczyć na wsparcie rodziny?

⁴ Jehowa rozumie, że aby Mu służyć, niektórzy z nas musieli się zdobyć na duże wyrzeczenia. Na przykład nie mogą już liczyć na wsparcie dawnych przyjaciół ani krewnych, którzy nie służą Jehowie. Apostoł Piotr, być może z nutą niepokoju w głosie, zapytał kiedyś Jezusa: „Zostawiliśmy wszystko i poszliśmy w twoje ślady. Co więc nam z tego przyjdzie?” (Mat. 19:27). Jezus serdecznie zapewnił swoich uczniów, że zyskają ogromną rodzinę duchową (odczytaj Marka 10:29, 30). A Jehowa, Głowa tej rodziny, obiecuje, że nie opuści tych, którzy chcą Mu służyć (Ps. 9:10). Zobacz, co konkretnie mógłbyś zrobić, żeby skorzystać z pomocy Jehowy, jeśli walczysz z uczuciem osamotnienia.

5. Jakie korzyści odniesiesz z koncentrowania się na tym, jak Jehowa cię wspiera?

⁵ Koncentruj się na tym, jak Jehowa cię wspiera (Ps. 55:22). Pomoże ci to zachowywać zrównoważony pogląd na swoją sytuację. Carol *, siostra w stanie wolnym, której rodzina nie jest w prawdzie, mówi: „Rozmyślanie o tym, jak Jehowa wspierał mnie w trudnych chwilach, przypomina mi, że nie jestem sama. Upewnia mnie, że On zawsze przy mnie będzie”.

6. Jak słowa z 1 Piotra 5:9, 10 pokrzepiają tych, którzy walczą z uczuciem osamotnienia?

⁶ Myśl o tym, jak Jehowa pomaga innym braciom i siostrom, którzy  mają problemy (odczytaj 1 Piotra 5:9, 10). Hiroshi, brat, który od lat jest jedynym Świadkiem Jehowy w rodzinie, zauważa: „W zborze łatwo dostrzec, że nikt nie ma idealnej sytuacji. Mimo to każdy stara się służyć Jehowie na miarę swoich możliwości. Bardzo zachęca to tych z nas, którzy są w prawdzie sami”.

7. Jak pomaga ci modlitwa?

⁷ Trzymaj się dobrych zwyczajów duchowych. Otwarcie mów Jehowie o tym, co czujesz (1 Piotra 5:7). Młoda siostra o imieniu Massiel czuła się samotna, bo poznała prawdę jako jedyna w rodzinie. Opowiada: „Jedną z najważniejszych rzeczy, które pomogły mi radzić sobie z samotnością, były gorące modlitwy. Jehowa był dla mnie prawdziwym Ojcem. Modliłam się do Niego codziennie, wiele razy w ciągu dnia, i otwierałam przed Nim serce”.

8. Jak pomaga ci czytanie Słowa Bożego i rozmyślanie nad nim?

⁸ Regularnie czytaj Słowo Boże i rozmyślaj nad relacjami, które szczególnie świadczą o tym, że Jehowa cię kocha. Bianca, która musi znosić przykre uwagi ze strony rodziny, wyjaśnia: „Bardzo pomaga mi rozmyślanie o różnych relacjach biblijnych i przeżyciach sług Jehowy, którzy byli w podobnej sytuacji jak ja”. Niektórzy uczą się na pamięć pokrzepiających wersetów, na przykład Psalmu 27:10 czy Izajasza 41:10. Inni podczas przygotowywania się do zebrań albo czytania Biblii słuchają nagrań, dzięki czemu czują się mniej samotni.

9. Jak pomaga ci korzystanie z zebrań?

⁹ Rób, co możesz, żeby regularnie być na zebraniach. Odniesiesz korzyści z zachęcającego programu i lepiej poznasz braci i siostry (Hebr. 10:24, 25). Cytowana wcześniej Massiel mówi: „Chociaż byłam nieśmiała, postanowiłam sobie, że będę na każdym zebraniu i na każdym zgłoszę się do odpowiedzi. To pomogło mi poczuć się częścią zboru”.

10. Dlaczego to ważne, żeby przyjaźnić się z wiernymi sługami Jehowy?

¹⁰ Nawiązuj przyjaźnie z wiernymi sługami Jehowy. Szukaj w zborze przyjaciół, od których możesz się czegoś nauczyć, nawet jeśli różnią się od ciebie wiekiem czy pochodzeniem. Biblia przypomina, że „mądrość (...) jest u sędziwych” (Hioba 12:12). Z drugiej  strony można się też dużo nauczyć od młodszych. Dawid był o wiele młodszy od Jonatana, a jednak „nawiązała się między nimi bliska przyjaźń” (1 Sam. 18:1). Pomagali sobie nawzajem służyć Jehowie mimo różnych wyzwań (1 Sam. 23:16-18). „Współwyznawcy naprawdę mogą stać się dla nas duchowymi rodzicami, braćmi i siostrami” — mówi Irina, która jest teraz jedynym Świadkiem w rodzinie. „Jehowa może się nimi posłużyć, żeby pomóc nam, kiedy tego potrzebujemy”.

11. Co jest potrzebne do nawiązania bliskiej przyjaźni?

¹¹ Nawiązywanie nowych przyjaźni może nie być łatwe, zwłaszcza gdy jesteś nieśmiały. Ratna, nieśmiała siostra, która poznała prawdę mimo sprzeciwu, przyznaje: „Musiałam zaakceptować fakt, że potrzebuję wsparcia mojej duchowej rodziny”. Dzielenie się z kimś swoimi uczuciami może być wyzwaniem, ale taka otwarta wymiana myśli to podstawa bliskiej przyjaźni. Przyjaciele chcą cię zachęcać i wspierać, ale najpierw muszą się dowiedzieć, jak mogą to robić.

12. Jak może nam pomóc służba?

¹² Jednym z najlepszych sposobów na znalezienie przyjaciół jest wyruszanie ze współwyznawcami do służby. Cytowana wcześniej Carol mówi: „Nawiązałam wiele przyjaźni dzięki temu, że spędzałam z siostrami czas w służbie i na innych teokratycznych zajęciach. Jehowa od lat posługuje się tymi osobami, żeby mnie wspierać”. Naprawdę warto szukać przyjaciół wśród współwyznawców. Za ich pośrednictwem Jehowa może pomóc ci walczyć z przytłaczającymi uczuciami, takimi jak samotność (Prz. 17:17).

13. Co powinien robić każdy z nas?

¹³ Wszyscy powinniśmy przyczyniać się do tego, żeby w zborze panowała serdeczna atmosfera i żeby nikt nie czuł się opuszczony (Jana 13:35). To, co robimy i mówimy, ma ogromne znaczenie! Pewna siostra stwierdziła: „Kiedy poznałam prawdę, zbór stał się dla mnie jak rodzina. Bez wsparcia braci i sióstr nigdy nie zostałabym Świadkiem Jehowy”. Co możesz zrobić, żeby ci, którzy są sami w prawdzie, poczuli się częścią zboru?

14. Co możemy zrobić, żeby zaprzyjaźnić się z nowymi osobami w zborze?

¹⁴ Zrób pierwszy krok do przyjaźni. Możemy zacząć od tego, że będziemy serdecznie witać nowe osoby w zborze (Rzym. 15:7). Ale serdeczne przywitanie to jeszcze nie wszystko. Z biegiem czasu chcemy nawiązywać silne przyjaźnie. Dlatego szczerze interesuj się nowymi. Szanuj ich prywatność, a jednocześnie staraj się zrozumieć, przez co przechodzą. Niektórym trudno jest mówić o swoich uczuciach, więc ich nie naciskaj. Zamiast tego zadawaj im taktowne pytania i cierpliwie słuchaj odpowiedzi. Na przykład mógłbyś ich zapytać, jak poznali prawdę.

15. Jak mogą pomagać innym dojrzali chrześcijanie?

¹⁵ Kiedy dojrzali chrześcijanie, a zwłaszcza starsi zboru, interesują się innymi, przyczyniają się do ich duchowego  wzrostu. Melissa, którą wychowywała w prawdzie mama, mówi: „Brak mi słów, żeby wyrazić, jak bardzo jestem wdzięczna braciom, którzy od lat są dla mnie duchowymi ojcami. Zawsze kiedy potrzebuję z kimś porozmawiać, są do dyspozycji”. Młody brat o imieniu Mauricio poczuł się opuszczony, gdy głosiciel, który studiował z nim Biblię, stał się nieczynny. Opowiada: „Zainteresowanie, jakie okazali mi starsi, wiele dla mnie znaczyło. Często ze mną rozmawiali, wyruszali do służby, dzielili się ciekawymi myślami ze studium osobistego i zapraszali mnie do wspólnego spędzania czasu”. Melissa i Mauricio pełnią teraz służbę pełnoczasową.

16, 17. Na jakie praktyczne sposoby możemy pomagać innym?

¹⁶ Udzielaj praktycznej pomocy (Gal. 6:10). „Często wystarczy prosty, życzliwy gest w odpowiednim momencie” — mówi Leo, misjonarz, który pełni służbę z dala od rodzinnego kraju. „Pewnego dnia miałem wypadek samochodowy. Kiedy w końcu wróciłem do domu, byłem wyczerpany psychicznie. Ale wtedy jedno małżeństwo zaprosiło mnie na posiłek. Nie pamiętam, co jedliśmy, ale pamiętam, że życzliwie mnie wysłuchali. Czułem się potem o wiele lepiej”.

¹⁷ Wszyscy bardzo lubimy nasze zgromadzenia i kongresy, po części dlatego, że możemy spędzić czas z innymi i porozmawiać z nimi o programie. Jednak wspomniana już Carol zauważa: „Dla mnie zgromadzenia i kongresy są wyjątkowo trudne”. Dlaczego? „To prawda, że otaczają mnie setki czy nawet tysiące braci i sióstr, ale rodziny często trzymają się razem. To właśnie wtedy samotność szczególnie daje mi się we znaki”. Innym ciężko jest przyjść na pierwszy kongres lub zgromadzenie po śmierci współmałżonka. Czy znasz kogoś, kto znajduje się w którejś z tych sytuacji? Jeśli tak, to czy nie mógłbyś go zaprosić, żeby na następnym zgromadzeniu usiadł razem z twoją rodziną?

18. Jak możemy zastosować radę z 2 Koryntian 6:11-13?

 ¹⁸ Proponuj wspólne spędzanie czasu. Zapraszaj do wspólnych zajęć różnych braci i siostry, zwłaszcza tych, którzy mogą czuć się samotni. Chcemy ‛szeroko otworzyć swoje serca’ i zrobić w nich miejsce dla takich osób (odczytaj 2 Koryntian 6:11-13). Cytowana już Melissa wspomina: „Zawsze bardzo się cieszyłyśmy, kiedy przyjaciele zapraszali nas do siebie albo na jakąś wycieczkę”. Czy w twoim zborze jest ktoś, komu mógłbyś okazać gościnność?

19. W jakich sytuacjach nasi współwyznawcy mogą szczególnie potrzebować naszego towarzystwa?

¹⁹ Są takie chwile, kiedy bracia i siostry szczególnie potrzebują naszego towarzystwa. Niektórym może być trudno, gdy członkowie ich rodziny obchodzą niebiblijne święta. Dla innych bardzo bolesne mogą być pewne dni, na przykład rocznica śmierci kogoś bliskiego. Jeśli zaproponujemy takim osobom, żeby spędziły z nami czas, pokażemy, że ‛szczerze się o nie troszczymy’ (Filip. 2:20).

20. Jak w radzeniu sobie z samotnością mogą nam pomóc słowa Jezusa z Mateusza 12:48-50?

²⁰ Jest wiele powodów, dla których możemy czasami czuć się samotni. Nigdy jednak nie zapominajmy, że Jehowa dobrze wie, co przeżywamy. Udziela nam też potrzebnego wsparcia, często za pośrednictwem współwyznawców (odczytaj Mateusza 12:48-50). Możemy okazać Mu za to wdzięczność, gdy sami wspieramy naszych braci najlepiej, jak potrafimy. Bez względu na to, jak się czujemy, nigdy nie jesteśmy sami — zawsze jest z nami Jehowa!