1, 2. Czego możemy się nauczyć z przykładu Angelita?

CZY wychowują cię rodzice będący Świadkami Jehowy? Jeżeli tak, to nie zapominaj, że przyjaźni z Jehową nie da się odziedziczyć. Nawet jeśli nasi rodzice służą Bogu, każdy z nas musi sam nawiązać z Nim więź.

² Pomyśl o bracie, który ma na imię Angelito. Wychował się w rodzinie Świadków Jehowy. Ale kiedy był młodszy, nie czuł się szczególnie blisko Boga. Przyznaje: „Służyłem Jehowie po prostu dlatego, że chciałem robić to, co moja rodzina”. Jednak później Angelito postanowił poświęcić czas na czytanie Słowa Bożego i rozmyślanie nad jego treścią oraz zaczął się częściej modlić do Jehowy. Jaki przyniosło to skutek? Angelito mówi: „Zrozumiałem, że jedyny sposób, żeby przybliżyć się do naszego kochającego Ojca, Jehowy, to samemu dobrze Go poznać”. Słowa tego brata skłaniają nas do zadania sobie ważnych pytań: Czym różni się prawdziwe poznanie Jehowy od znajomości pewnych faktów o Nim? I w jaki sposób możemy dobrze poznać Jehowę?

3. Czym różni się prawdziwe poznanie Jehowy od znajomości pewnych faktów o Nim?

³ Może nam się wydawać, że znamy Jehowę, ponieważ znamy Jego imię i wiemy o pewnych rzeczach, które powiedział i zrobił. Ale żeby naprawdę poznać Jehowę,  trzeba czegoś więcej. Musimy poświęcić czas na uczenie się o Nim i o Jego wspaniałych cechach. Dopiero wtedy zaczniemy rozumieć, co skłania Jehowę do podejmowania określonych działań. Pomoże nam to też ocenić, czy Jehowie podobają się nasze poglądy, decyzje i postępowanie. Kiedy już zrozumiemy, jaka jest wola Jehowy względem nas, powinniśmy wprowadzić w życie to, czego się dowiedzieliśmy.

4. Jak może nam pomóc przeanalizowanie przykładu osób opisanych w Biblii?

⁴ Niektórzy mogą się śmiać z tego, że chcemy służyć Jehowie. Kiedy zaczynamy chodzić na zebrania, możemy spotkać się z jeszcze większym sprzeciwem. Ale jeśli ufamy Jehowie, On nigdy nas nie zawiedzie. Będziemy wtedy kłaść fundament pod przyjaźń z Bogiem — przyjaźń na całe życie. Czy naprawdę możemy tak bardzo przybliżyć się do Boga? Dowodem na to jest przykład niedoskonałych ludzi, takich jak Mojżesz i król Dawid. Przeanalizujmy teraz ich postępowanie i poszukajmy odpowiedzi na dwa pytania: Jak poznali Jehowę? I czego możemy się nauczyć z ich przykładu?

5. Jaką decyzję podjął Mojżesz?

⁵ Mojżesz postanowił służyć Bogu. Kiedy Mojżesz miał jakieś 40 lat, postanowił, że woli dołączyć do ludu Bożego, niż „być nazywany synem córki faraona” (Hebr. 11:24). Zrezygnował z wysokiej pozycji. Przechodząc na stronę Hebrajczyków, będących w Egipcie niewolnikami, ryzykował, że ściągnie na siebie gniew faraona — potężnego władcy, którego uważano za boga. Wymagało to od niego wielkiej wiary! Mojżesz zaufał Jehowie. Takie zaufanie leży u podstaw trwałej przyjaźni (Prz. 3:5).

6. Czego możemy się nauczyć z przykładu Mojżesza?

⁶ Czego się uczymy z przykładu Mojżesza? Tak jak on, każdy z nas musi podjąć decyzję, czy będzie służyć Bogu i dołączy do Jego sług. Możliwe, że aby służyć Bogu, będziemy musieli zdobyć się na pewne wyrzeczenia i że spotkamy się ze sprzeciwem osób, które Go nie znają. Ale jeśli zaufamy naszemu niebiańskiemu Ojcu, możemy liczyć na Jego wsparcie.

7, 8. Co stale robił Mojżesz?

⁷ Mojżesz stale poznawał cechy Jehowy i spełniał Jego wolę. Na przykład kiedy otrzymał polecenie wyprowadzenia Izraelitów z niewoli egipskiej, nie czuł się na siłach, żeby to zrobić, o czym wspomniał Jehowie kilka razy. Jehowa okazał wtedy prawdziwe współczucie i mu pomógł (Wyjścia 4:10-16). Dzięki temu wsparciu Mojżesz zdołał przekazać faraonowi dobitne orędzie zawierające wyrok Jehowy. Później, kiedy Jehowa uśmiercił faraona i jego wojsko, ale ocalił Izraelitów, Mojżesz mógł zobaczyć Jego niesamowitą moc (Wyjścia 14:26-31; Ps. 136:15).

⁸ Po tym, jak Mojżesz wyprowadził Izraelitów z Egiptu, oni ciągle narzekali. Mojżesz mógł wtedy zobaczyć, jak cierpliwy jest Jehowa w kontaktach z narodem, który właśnie uwolnił (Ps. 78:40-43). A kiedy Jehowa na prośbę Mojżesza zmienił podjętą decyzję, Mojżesz mógł się przekonać o Jego niezwykłej pokorze (Wyjścia 32:9-14).

9. Jak bliska więź łączyła Mojżesza z Jehową w myśl Hebrajczyków 11:27?

 ⁹ Mojżesz bardzo zbliżył się do Jehowy — w sensie przenośnym można powiedzieć, że widział swojego niebiańskiego Ojca (odczytaj Hebrajczyków 11:27). W Biblii tak wskazano na bliskość tej relacji: „Jehowa rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, tak jak człowiek rozmawia z drugim człowiekiem” (Wyjścia 33:11).

10. Co trzeba robić, żeby dobrze poznać Jehowę?

¹⁰ Czego się z tego uczymy? Żeby dobrze znać Jehowę, musimy nie tylko poznać Jego cechy, ale też spełniać Jego wolę. Obecnie wolą Jehowy jest, „żeby najróżniejsi ludzie zostali wybawieni i dokładnie poznali prawdę” (1 Tym. 2:3, 4). Jeden ze sposobów spełniania woli Boga to uczenie o Nim innych.

11. Dlaczego ucząc innych o Jehowie, sami lepiej Go poznajemy?

¹¹ Ucząc innych o Jehowie, często sami lepiej Go poznajemy. Na przykład dostrzegamy wyraźne dowody Jego współczucia, kiedy pomaga nam odnaleźć tych, którzy chcą zostać Jego przyjaciółmi (Jana 6:44; Dzieje 13:48). Widzimy moc Jego Słowa, kiedy osoby, z którymi prowadzimy studium, pozbywają się złych nawyków i zaczynają wkładać na siebie nową osobowość (Kol. 3:9, 10). Przekonujemy się też, że Jehowa jest cierpliwy, bo wielokrotnie posyła nas do ludzi na naszym terenie, żeby mogli Go poznać i zostać wybawieni (Rzym. 10:13-15).

12. O co w myśl Wyjścia 33:13 Mojżesz poprosił Jehowę i dlaczego?

¹² Mojżesz bardzo cenił przyjaźń z Jehową. Jehowa posłużył się nim, żeby dokonać wielu niezwykłych rzeczy. Dzięki temu Mojżesz dobrze Go znał. Mimo to poprosił, żeby mógł Go poznać lepiej (odczytaj Wyjścia 33:13). Kiedy Mojżesz wypowiedział tę prośbę, miał już ponad 80 lat, jednak wiedział, że musi się jeszcze dużo nauczyć o swoim niebiańskim Ojcu.

13. W jaki między innymi sposób możemy pokazać, że cenimy przyjaźń z Bogiem?

¹³ Czego nas to uczy? Bez względu na to, od jak dawna służymy Jehowie, nigdy nie powinniśmy uważać naszej więzi z Nim za coś oczywistego. Jednym ze sposobów pokazywania, że cenimy tę przyjaźń, jest zwracanie się do Niego w modlitwie.

14. Dlaczego modlitwa odgrywa kluczową rolę w poznawaniu Jehowy?

¹⁴ Dobra komunikacja jest niezbędna, żeby utrzymać z kimś bliską relację. Dlatego często módl się do Boga i nie bój się dzielić z Nim najbardziej skrytymi myślami (Efez. 6:18). Krista, która mieszka w Turcji, mówi: „Za każdym razem, kiedy powiem o czymś Jehowie, a potem widzę, jak On mi pomaga, wzrasta moje zaufanie i miłość do Niego. Obserwowanie, jak Jehowa odpowiada na moje modlitwy, pomogło mi zobaczyć w Nim Ojca i Przyjaciela”.

15. Jak Jehowa opisał Dawida?

¹⁵ Dawid od urodzenia należał do narodu oddanego Jehowie. Ale służenie Bogu było dla niego czymś więcej niż tylko rodzinną tradycją. Zależało mu na bliskiej więzi z Bogiem. Jehowa bardzo go pokochał i opisał jako „człowieka  miłego [Jego] sercu” (Dzieje 13:22). Jak Dawid stał się tak bliskim przyjacielem Jehowy?

16. Czego Dawid nauczył się o Jehowie dzięki obserwowaniu Jego dzieł?

¹⁶ Dawid uczył się o Jehowie z dzieł stwórczych. W młodości spędzał dużo czasu, troszcząc się o owce swojego ojca. Możliwe, że to wtedy zaczął rozmyślać nad tym, co stworzył Jehowa. Na przykład patrząc nocą w niebo, widział tysiące gwiazd. Ale dostrzegał coś więcej — dostrzegał cechy Tego, który stworzył gwiazdy. Poruszony tym napisał: „Niebiosa oznajmiają chwałę Boga, przestworze opowiada o dziele Jego rąk” (Ps. 19:1, 2). Kiedy Dawid zastanawiał się nad tym, jak Jehowa stworzył ludzi, dostrzegał Jego niezwykłą mądrość (Ps. 139:14). Starając się poznać dzieła Jehowy, zrozumiał, jak niewiele w porównaniu z Nim znaczy (Ps. 139:6).

17. Czego możemy się nauczyć dzięki rozmyślaniu o dziełach stwórczych?

¹⁷ Czego nas to uczy? Interesuj się dziełami Boga. Zwracaj uwagę na cudowny świat, który stworzył, zachwycaj się nim! W codziennym życiu zastanawiaj się, czego otaczające cię dzieła stwórcze — rośliny, zwierzęta, ludzie — uczą cię o Jehowie. Wtedy każdego dnia będziesz się dowiadywał o swoim troskliwym Ojcu czegoś nowego (Rzym. 1:20). I z każdym dniem twoja miłość do Niego będzie stawać się coraz silniejsza.

18. Z czego zgodnie z Psalmem 18 zdawał sobie sprawę Dawid?

¹⁸ Dawid dostrzegał, że Jehowa mu pomaga. Kiedy Dawidowi udało się ochronić owce przed lwem i niedźwiedziem, wiedział, że to Jehowa pomógł mu w walce z tymi groźnymi drapieżnikami. Kiedy pokonał olbrzymiego Filistyna o imieniu Goliat, wyraźnie widział, że kieruje nim Jehowa (1 Sam. 17:37). Również kiedy zdołał uciec przed zawistnym królem Saulem, przyznał, że ocalił go Jehowa (Ps. 18, nagłówek). Ktoś dumny uznałby to wszystko za swoją zasługę. Ale Dawid był pokorny i dlatego potrafił dostrzec w swoim życiu rękę Jehowy (Ps. 138:6).

19. Czego uczymy się z przykładu Dawida?

¹⁹ Czego możemy się z tego nauczyć? Musimy robić coś więcej, niż tylko prosić Jehowę o pomoc. Powinniśmy starać się też zauważać, kiedy i w jaki sposób nam jej udziela. Jeśli pokornie przyznajemy się do swoich ograniczeń, będziemy wyraźnie dostrzegać, jak Jehowa pomaga nam robić rzeczy, które inaczej by nas przerastały. A za każdym razem, kiedy zobaczymy, jak On nam pomaga, nasza przyjaźń z Nim będzie się zacieśniać. Przekonał się o tym Isaac, mieszkający na Fidżi brat, który od wielu lat służy Jehowie. Mówi on: „Patrząc wstecz na swoje życie, widzę, jak Jehowa mi pomaga — od chwili, kiedy zacząłem studiować Biblię, po dziś dzień. Dzięki temu stał się dla mnie bardzo bliską osobą”.

20. Czego możemy się nauczyć z relacji łączących Boga z Dawidem?

²⁰ Dawid naśladował cechy Jehowy. Jehowa stworzył nas ze zdolnością naśladowania Jego cech (Rodz. 1:26). Im więcej się nauczymy o Jego osobowości, tym lepiej będziemy Go naśladować. Dawid dobrze poznał swojego niebiańskiego Ojca i dlatego potrafił przejawiać Jego cechy w kontaktach z innymi ludźmi.  Zwróćmy uwagę na jedną sytuację. Mimo że Dawid zgrzeszył, dopuszczając się cudzołóstwa z Batszebą i doprowadzając do śmierci jej męża, Jehowa postanowił okazać mu miłosierdzie (2 Sam. 11:1-4, 15). Wziął pod uwagę, że Dawid Go naśladował i sam okazywał miłosierdzie innym. Ponieważ Dawid miał taką więź z Jehową, naród bardzo go kochał, a Jehowa stawiał go za wzór innym królom Izraela (1 Król. 15:11; 2 Król. 14:1-3).

21. Co zgodnie z Efezjan 4:24 i 5:1 osiągamy, jeśli jesteśmy „naśladowcami Boga”?

²¹ Jaką wyciągamy z tego naukę? Powinniśmy być „naśladowcami Boga”. Nie tylko korzystnie to na nas wpłynie, ale też pozwoli nam lepiej poznać Jehowę. Kiedy kształtujemy swoją osobowość na wzór osobowości Jehowy, dowodzimy, że jesteśmy Jego dziećmi (odczytaj Efezjan 4:24; 5:1).

22, 23. Czego możemy się spodziewać, jeśli będziemy wprowadzać w życie to, co wiemy o Jehowie?

²² Jak się przekonaliśmy, możemy uczyć się o Jehowie z Jego dzieł oraz z Jego Słowa, Biblii. Ta wyjątkowa Księga jest pełna przykładów wiernych sług Boga, takich jak Mojżesz i Dawid, których możemy naśladować. Jehowa dał nam wszystko, czego potrzebujemy, żeby Go poznać. To od nas zależy, czy otworzymy swoje oczy, uszy i serca.

²³ Nigdy nie przestaniemy uczyć się o Jehowie (Kazn. 3:11). Ważne jest nie to, ile udało się nam o Nim dowiedzieć, ale to, co z tą wiedzą robimy. Jeśli wprowadzamy ją w życie i naśladujemy naszego kochającego Ojca, On będzie się do nas przybliżał (Jak. 4:8). W swoim Słowie zapewnia, że nigdy nas nie opuści.