1, 2. (a) Czym jest jubileusz? (Zobacz ramkę „ Czym był Jubileusz w Izraelu?”). (b) O czym mówił Jezus w Łukasza 4:16-18?

W NIEKTÓRYCH krajach organizuje się specjalne uroczystości, żeby uczcić 50-lecie panowania króla lub królowej. Często nazywa się taką rocznicę jubileuszem. Obchody jubileuszu mogą trwać dzień, tydzień albo nawet dłużej, jednak dobiegają końca i radość z nimi związana szybko mija.

² W starożytnym Izraelu co 50 lat obchodzono święto, które trwało cały rok. Nazywano je Jubileuszem. W roku jubileuszowym Izraelici odzyskiwali wolność. Dlaczego warto się o nim czegoś dowiedzieć? Ponieważ przypomina nam o wspanialszym jubileuszu — postanowieniu Jehowy, z którego odnosimy korzyść już teraz. Dotyczy ono odzyskania wolności, która będzie trwać wiecznie. O tej wolności mówił kiedyś Jezus (odczytaj Łukasza 4:16-18).

3. Jaką korzyść odnosili Izraelici z Jubileuszu zgodnie z Kapłańską 25:8-12?

³ Żeby lepiej zrozumieć, co Jezus miał na myśli, mówiąc o wyzwoleniu, trzeba najpierw przeanalizować, czym był Jubileusz w starożytnym Izraelu. Jehowa powiedział do Izraelitów: „Rok 50 ma być dla was święty. W całym kraju ogłosicie wolność dla wszystkich mieszkańców. Będzie to dla was Jubileusz. Każdy wróci do swojego domu i swojej rodziny” (odczytaj Kapłańską 25:8-12). W poprzednim artykule mówiliśmy o tym, jaką korzyść Izraelici  odnosili z cotygodniowego szabatu. A jaką korzyść odnosili z Jubileuszu? Wyobraź sobie, że jakiś Izraelita zadłużył się i dlatego musiał sprzedać swoją ziemię. W roku jubileuszowym ją odzyskiwał. Właśnie dlatego można powiedzieć, że ‛wracał do swojego domu’. Później mógł przekazać dziedzictwo dzieciom. Mogło się też zdarzyć, że w celu spłacenia długu ktoś musiał sprzedać siebie albo swoje dziecko w niewolę. W roku jubileuszowym niewolnik ‛wracał do swojej rodziny’. Dzięki temu nikt nie musiał pozostać w niewoli na zawsze, bez nadziei na uwolnienie. Jubileusz dowodził, że Jehowa bardzo troszczy się o swój lud!

4, 5. Dlaczego powinniśmy interesować się Jubileuszem, który obchodzili starożytni Izraelici?

⁴ Z Jubileuszu wynikała jeszcze inna korzyść. Jehowa przez Mojżesza powiedział: „Nikt wśród was nie powinien (...) popaść w ubóstwo, bo Jehowa na pewno będzie wam błogosławił w ziemi, którą Jehowa, wasz Bóg, daje wam na własność jako dziedzictwo” (Powt. Pr. 15:4). Bardzo różni się to od sytuacji w dzisiejszym świecie, w którym bogaci stają się coraz bogatsi, a biedni coraz biedniejsi.

⁵ Jako chrześcijanie nie podlegamy Prawu Mojżeszowemu. Nie dotyczy nas więc prawo związane z Jubileuszem obejmujące uwalnianie niewolników, umarzanie długów i zwracanie dziedzicznych gruntów (Rzym. 7:4; 10:4; Efez. 2:15). Powinniśmy jednak interesować się Jubileuszem. Dlaczego? Ponieważ możemy zyskać wolność podobną do tej, jaką Jehowa umożliwiał kiedyś Izraelitom.

6. Jakiego uwolnienia potrzebuje ludzkość?

⁶ Wszyscy potrzebujemy uwolnienia, ponieważ w pewnym sensie jesteśmy niewolnikami — niewolnikami grzechu. I jako ludzie grzeszni, starzejemy się, chorujemy i umieramy. Wielu z nas uświadamia sobie skutki grzechu na przykład wtedy, gdy patrzy w lustro lub musi iść do lekarza. Możemy być też zniechęceni, kiedy popełniamy błędy. Apostoł Paweł  przyznał, że ‛prawo grzechu, będące w jego ciele, prowadziło go jak swojego jeńca’. I dodał: „Biedny ze mnie człowiek! Kto mnie uwolni od ciała podlegającego śmierci?” (Rzym. 7:23, 24).

7. Co przepowiedział Izajasz?

⁷ Na szczęście Jehowa postanowił uwolnić nas od grzechu. Kluczową rolę odegrał w tym Jezus. W VIII wieku p.n.e. prorok Izajasz przepowiedział wyzwolenie na wielką skalę, do którego dojdzie w przyszłości. Miało ono przynieść o wiele więcej korzyści niż rok jubileuszowy, który obchodzili Izraelici. Izajasz napisał: „Wszechwładny Pan, Jehowa, dał mi swojego ducha, bo Jehowa mnie namaścił, żebym głosił dobrą nowinę potulnym. Posłał mnie, żebym opatrywał mających złamane serce, żebym oznajmiał jeńcom wyzwolenie” (Izaj. 61:1). Kogo dotyczy to proroctwo?

8. Do kogo odnoszą się słowa dotyczące wyzwolenia zapisane w proroctwie Izajasza?

⁸ To ważne proroctwo dotyczące wyzwolenia zaczęło się spełniać po tym, jak Jezus rozpoczął służbę. Kiedy w Nazarecie, swoim rodzinnym mieście, poszedł do synagogi, odczytał zebranym tam Żydom właśnie to proroctwo. Odniósł do siebie słowa: „Jehowa dał mi swojego ducha, bo mnie namaścił, żebym głosił dobrą nowinę biednym. Posłał mnie, żebym oznajmiał jeńcom wyzwolenie, a niewidomym odzyskanie wzroku, żebym zdruzgotanym niósł wolność, żebym ogłaszał czas przychylności Jehowy” (Łuk. 4:16-19). W jaki sposób Jezus spełnił to proroctwo?

9. Jakiego uwolnienia spodziewało się wiele osób żyjących w czasach Jezusa?

⁹ Przepowiedzianą przez Izajasza wolność, o której mówił też Jezus, ludzie zaczęli odzyskiwać w I wieku n.e. Jezus potwierdził to, kiedy powiedział: „Dzisiaj spełnił się fragment Pism, który właśnie usłyszeliście” (Łuk. 4:21). Wiele osób słuchających wtedy tych słów być może spodziewało się jakichś zmian politycznych i uwolnienia od rządów Rzymian. Ludzie ci mogli myśleć podobnie do dwóch mężczyzn, którzy powiedzieli: „Mieliśmy nadzieję, że właśnie ten człowiek wyzwoli Izraela” (Łuk. 24:13, 21). Wiemy jednak, że Jezus nie zachęcał swoich uczniów do buntu przeciw surowym rządom Rzymian. Wręcz przeciwnie. Polecił im: „To,  co Cezara, spłacajcie Cezarowi” (Mat. 22:21). W jaki więc sposób Jezus uwolnił żyjących wtedy ludzi?

10. Od czego Jezus uwolnił ludzi?

¹⁰ Syn Boży przyszedł, żeby pomóc ludziom uwolnić się od dwóch rzeczy. Po pierwsze, umożliwił ludziom uwolnienie od ciężaru nauk głoszonych przez przywódców religijnych. Wielu Żydów żyjących w czasach Jezusa było w niewoli tradycji i fałszywych nauk (Mat. 5:31-37; 15:1-11). Osoby, które miały przewodzić ludowi, były w sensie duchowym ślepe. Odrzuciły Mesjasza i głoszone przez niego nauki, przez co pozostały w duchowym mroku, a ich grzechy nie zostały przebaczone (Jana 9:1, 14-16, 35-41). Ponieważ Jezus uczył prawdy i dawał dobry przykład, pokazał osobom potulnym, jak mogą uwolnić się od fałszywych nauk (Marka 1:22; 2:23 do 3:5).

11. Jakie jeszcze wyzwolenie umożliwił ludziom Jezus?

¹¹ Po drugie, Jezus umożliwił ludziom wyzwolenie z niewoli odziedziczonego grzechu. Na podstawie okupu Bóg może przebaczyć grzechy osobom, które wierzą w tę ofiarę i pokazują to swoimi czynami (Hebr. 10:12-18). Jezus powiedział: „Jeśli więc Syn da wam wolność, to będziecie naprawdę wolni” (Jana 8:36). Taka wolność jest bez wątpienia o wiele wspanialsza od tej, którą odzyskiwali Izraelici w roku jubileuszowym. Na przykład człowiek, który został uwolniony w roku jubileuszowym, mógł znowu stać się niewolnikiem, a w końcu i tak musiał umrzeć.

12. Kto jako pierwszy odniósł korzyść z zapowiedzianego przez Jezusa wyzwolenia?

¹² W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Jehowa namaścił duchem świętym apostołów oraz innych wiernych mężczyzn i kobiety. Uznał ich za swoje dzieci, w związku z czym mieli w przyszłości zmartwychwstać do życia w niebie, żeby razem z Jezusem sprawować władzę (Rzym. 8:2, 15-17). Mieli więc jako pierwsi zaznać wyzwolenia, o którym Jezus mówił w synagodze w Nazarecie. Ci mężczyźni i kobiety nie byli już niewolnikami fałszywych nauk i niebiblijnych praktyk żydowskich przywódców religijnych. Bóg uznał ich także za wyzwolonych od grzechu, którego konsekwencją jest śmierć. Symboliczny jubileusz, który rozpoczął się, kiedy w 33 roku n.e. naśladowcy  Chrystusa zostali namaszczeni, będzie trwał do końca Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Co dobrego wydarzy się w tym okresie?

13, 14. Kto oprócz pomazańców może zaznać zapowiedzianego przez Jezusa wyzwolenia?

¹³ Miliony żyjących obecnie szczerych ludzi ze wszystkich narodów należy do „drugich owiec” (Jana 10:16). Bóg nie powołał ich, żeby razem z Jezusem sprawowali władzę w niebie. Z Biblii dowiadujemy się, że mają oni możliwość żyć wiecznie na ziemi. Czy ty również masz taką nadzieję?

¹⁴ Już teraz w pewnej mierze zaznajesz takich błogosławieństw jak pomazańcy. Na podstawie wiary w przelaną krew Chrystusa możesz prosić Jehowę o wybaczenie grzechów. Dzięki temu możesz cieszyć się uznaniem Boga i mieć czyste sumienie (Efez. 1:7; Obj. 7:14, 15). Pomyśl też o błogosławieństwach związanych z uwolnieniem od fałszywych poglądów religijnych. Jezus powiedział: „Poznacie prawdę, a dzięki prawdzie staniecie się wolni” (Jana 8:32). Taka wolność to coś wspaniałego!

15. Od czego zostaniemy uwolnieni w przyszłości?

¹⁵ Ale jeszcze wspanialsze uwolnienie dopiero nas czeka. W niedalekiej przyszłości  Jezus podejmie zdecydowane działania, żeby usunąć religię fałszywą i niegodziwe rządy. Bóg ochroni „wielką rzeszę ludzi”, którzy Mu służą, i umożliwi im życie w raju na ziemi (Obj. 7:9, 14). Mnóstwo osób zmartwychwstanie i będzie mogło zostać uwolnionych od wszystkich konsekwencji grzechu Adama (Dzieje 24:15).

16. Jakie wspaniałe wyzwolenie czeka ludzkość?

¹⁶ Podczas Tysiącletniego Panowania Jezus i jego współwładcy pomogą ludzkości odzyskać doskonałe zdrowie fizyczne i duchowe. Czas ten będzie przypominał starożytny Jubileusz — nastąpi odrodzenie i odzyskanie wolności. Wszyscy ludzie, którzy lojalnie służą Jehowie, staną się w pełni doskonali i nie będą już więcej grzeszyć.

17. Co zostało przepowiedziane w Izajasza 65:21-23? (Zobacz ilustrację na stronie tytułowej).

¹⁷ Proroczy opis przyszłego życia na ziemi znajdujemy w Księdze Izajasza 65:21-23 (odczytaj). Nie będzie to życie bezczynne. Biblia wskazuje, że słudzy Boga będą wykonywać wartościową i dającą satysfakcję pracę. Możemy być pewni, że kiedy skończy się Tysiącletnie Panowanie, „stworzenie (...) zostanie uwolnione z niewoli zepsucia i zazna wspaniałej wolności dzieci Bożych” (Rzym. 8:21).

18. Dlaczego możemy być pewni, że czeka nas wspaniała przyszłość?

¹⁸ W starożytności Jehowa dał Izraelitom prawo dotyczące szabatu, żeby mieli czas i na pracę, i na odpoczynek. Podobnie będzie podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Z pewnością będziemy mieli czas na zajęcia duchowe. Oddawanie czci Bogu jest niezbędne do szczęścia, a w nowym świecie będziemy mogli to robić bez przeszkód. Mamy naprawdę wiele powodów, żeby wyczekiwać czasu, kiedy wierni Bogu ludzie będą się cieszyć Tysiącletnim Panowaniem Chrystusa.