CZY jesteś człowiekiem, który odczuwa i okazuje wdzięczność? Każdy z nas powinien się zastanowić nad tym pytaniem. W Biblii zapowiedziano, że w naszych czasach wielu ludzi będzie niewdzięcznych (2 Tym. 3:2). Pewnie spotkałeś osoby, które uważają, że wszystko im się należy. Zachowują się tak, jakby za nic nie musiały okazywać wdzięczności. Przebywanie w ich towarzystwie raczej nie należy do przyjemności, prawda?

Jednak słudzy Jehowy są zachęcani: „Okazujcie się wdzięczni” oraz „Za wszystko składajcie podziękowania” (Kol. 3:15; 1 Tes. 5:18). Kiedy tak robimy, wychodzi nam to na dobre. Jest tak z kilku powodów.

Ważnym powodem do pielęgnowania wdzięczności jest to, że pomaga nam ona nie tylko uszczęśliwiać innych, ale też lepiej myśleć o sobie. Dlaczego? Jeśli jesteśmy wdzięczni, będziemy dostrzegać, że inni nas cenią. Rozważmy przykład: Ktoś, kto chce dla ciebie coś zrobić, musiał wcześniej uznać, że na to zasługujesz. A to znaczy, że mu na tobie zależy. Kiedy to sobie uświadamiasz, twoje poczucie własnej wartości wzrasta. Pewnie tak było w wypadku Rut. Boaz był wobec niej bardzo hojny. Rut musiała więc być szczęśliwa, że ktoś się o nią troszczy (Rut 2:10-13).

Szczególnie wdzięczni powinniśmy być Bogu. Niewątpliwie już wiele razy myślałeś o duchowych i fizycznych darach, które od Niego otrzymujesz (Powt. Pr. 8:17, 18; Dzieje 14:17). Nie powinny to być jednak tylko przelotne myśli. Powinniśmy głęboko się zastanawiać nad wieloma błogosławieństwami, które zlał na nas i naszych bliskich. Dzięki rozmyślaniu o hojności Stwórcy będziemy jeszcze bardziej Go cenić. Wyraźniej też będziemy czuć, że On kocha i ceni nas (1 Jana 4:9).

Oczywiście powinniśmy nie tylko rozmyślać o tym, co Jehowa nam daje, ale też Mu za to dziękować (Ps. 100:4, 5). Wyrażanie wdzięczności bardzo przyczynia się do szczęścia.

Ponadto wdzięczność umacnia przyjacielskie relacje. Każdy potrzebuje czuć się doceniany. Kiedy szczerze dziękujesz komuś za jego życzliwy gest, stajecie się sobie bliżsi (Rzym. 16:3, 4). Co więcej, wdzięczni ludzie częściej pomagają innym. Zauważają, że ktoś wyświadczył im dobro, i starają się je odwzajemnić. A pomaganie drugim sprawia, że czujemy się szczęśliwsi. Jest tak, jak powiedział Jezus: „Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania” (Dzieje 20:35).

Robert Emmons, który prowadzi badania na Uniwersytecie Kalifornijskim dotyczące wdzięczności, powiedział: „Żeby być wdzięcznym, trzeba rozumieć sieć wzajemnych zależności między ludźmi, w której raz dajemy, a raz bierzemy”. Nasze życie i szczęście w dużej mierze zależą od innych. Mogą oni na przykład zapewniać nam żywność albo opiekę medyczną (1 Kor. 12:21). Osoba wdzięczna wyraźnie dostrzega, co inni dla niej robią. Czy masz więc zwyczaj dziękować za dobro, które ktoś ci wyświadczy?

Kolejnym powodem do rozwijania wdzięczności jest fakt, że pomaga nam ona skupiać się na tym, co pozytywne. W pewnym sensie nasz umysł działa jak filtr. Pozwala nam skupiać się na niektórych aspektach naszego otoczenia, a inne ignorować. Dzięki wdzięczności zwracasz większą uwagę na pozytywne rzeczy, a mniejszą na problemy. Im bardziej jesteś wdzięczny, tym więcej dobra dostrzegasz, co z kolei sprawia, że jesteś jeszcze bardziej wdzięczny. Wdzięczność pomoże ci robić to, do czego zachęcał apostoł Paweł — ‛zawsze radować się w Panu’ (Filip. 4:4).

Bycie wdzięcznym zapobiega negatywnemu myśleniu. Bardzo trudno jest odczuwać wdzięczność, a jednocześnie zazdrość, smutek albo złość. Wdzięczni ludzie na ogół nie są też materialistami. Cenią to, co mają, i nie skupiają się na tym, żeby mieć więcej (Filip. 4:12).

Jako chrześcijanin wiesz, że Szatan chciałby, żebyś był przygnębiony i zniechęcony z powodu problemów związanych z życiem w dniach ostatnich. Byłby zachwycony, gdybyś zaczął wszystko negować i rozwinął w sobie ducha narzekania. Taki duch osłabiłby skuteczność twojej służby w charakterze głosiciela dobrej nowiny. My jednak chcemy wydawać owoce ducha Bożego, między innymi radość z powodu dobrych rzeczy otrzymanych od Boga oraz wiarę w Jego obietnice. Owoce ducha mają bliski związek z wdzięcznością (Gal. 5:22, 23).

Ponieważ należysz do ludu Jehowy, pewnie zgadzasz się z tym, co na temat wdzięczności powiedzieliśmy do tej pory. Ale wiesz, że nie jest łatwo przejawiać tę cechę i zachowywać optymizm. Niech cię to nie zniechęca. Naprawdę możesz wypielęgnować wdzięczność. W jaki sposób? Każdego dnia poświęć trochę czasu na zastanowienie się, za co możesz być wdzięczny. Stopniowo odczuwanie wdzięczności będzie się stawało dla ciebie coraz bardziej naturalne. Dzięki temu będziesz o wiele szczęśliwszy niż osoby, które skupiają się na problemach życiowych. Myśl o dobrych rzeczach, które robią Bóg oraz inni, żeby cię zachęcić i żeby sprawić ci przyjemność. Może nawet zaczniesz je spisywać — na przykład dwie, trzy rzeczy każdego dnia, które sprawiły, że poczułeś się wdzięczny.

Naukowcy odkryli, że częste dziękowanie innym może zmienić sposób funkcjonowania mózgu, dzięki czemu łatwiej nam odczuwać radość z życia. Człowiek wdzięczny jest szczęśliwszy. Dlatego dostrzegaj błogosławieństwa, ciesz się dobrymi rzeczami w swoim życiu i zawsze bądź wdzięczny! Zamiast uważać to, co dobre, za oczywiste, ‛dziękuj Jehowie, bo jest dobry’, i ‛za wszystko składaj podziękowania’ (1 Kron. 16:34; 1 Tes. 5:18).