1. Pod jakim względem chrześcijanie muszą przypominać drzewo? (Zobacz też ilustrację).

 „WIATR nie łamie drzewa, które się ugina”. To powiedzenie zwraca uwagę na ważną cechę, dzięki której drzewo jest w stanie przetrwać — elastyczność. Podobnie jest z chrześcijanami. Żeby rozwijać się duchowo, muszą być elastyczni, niejako gotowi się ugiąć. Co to obejmuje? Między innymi dostosowywanie się do zmian w życiu osobistym oraz szanowanie punktu widzenia i decyzji innych osób.

2. Jakie cechy pomogą nam dostosować się do zmieniających się okoliczności i co omówimy w tym artykule?

² Dzięki czemu słudzy Jehowy są w stanie okazywać rozsądek? Dzięki pokorze i współczuciu. W tym artykule omówimy, jak te cechy pomogły niektórym chrześcijanom poradzić sobie w zmieniających się okolicznościach. Dowiemy się też, jak mogą pomóc nam. Ale najpierw przeanalizujemy przykład Jehowy i Jezusa, którzy przejawiają rozsądek w doskonały sposób.

3. Co dowodzi, że Jehowa jest rozsądny?

³ Jehowę nazwano „Skałą”, bo jest niezłomny i niewzruszony (Powt. Pr. 32:4). Ale jest On też rozsądny. W miarę rozwoju wydarzeń Jehowa odpowiednio na nie reaguje, żeby realizować swoje zamierzenie. A ponieważ stworzył ludzi na swój obraz, my też potrafimy dostosowywać się do zmieniających się okoliczności. Dzięki zasadom  zawartym w Biblii możemy podejmować mądre decyzje bez względu na to, przed jakimi wyzwaniami stajemy. Zarówno przykład Jehowy, jak i zasady, które nam dał, dowodzą, że chociaż jest „Skałą”, jest też rozsądny.

4. Podaj przykład tego, jak Jehowa okazuje rozsądek (Kapłańska 5:7, 11).

⁴ Jehowa postępuje w sposób doskonały i rozsądny. Nie traktuje ludzi surowo. Rozważmy na przykład, jak okazywał rozsądek w stosunku do Izraelitów. Jak wynika z Biblii, pozwalał im składać ofiary dostosowane do ich możliwości (odczytaj Kapłańską 5:7, 11). Nie wymagał, żeby biedni i bogaci ofiarowywali to samo.

5. Jak Jehowa okazuje pokorę i współczucie? Podaj przykład.

⁵ Do okazywania rozsądku pobudzają Jehowę pokora i współczucie. Na przykład Jego pokora uwidoczniła się, gdy miał zniszczyć niegodziwych mieszkańców Sodomy. Za pośrednictwem aniołów polecił prawemu Lotowi, żeby uciekał w góry. Jednak Lot bał się tam iść. Prosił, żeby razem z rodziną mógł schronić się w Coarze. Jednak Jehowa zamierzał zniszczyć również to miasto. Mógł żądać od Lota, żeby zrobił dokładnie to, co mu polecił. Ale zamiast tego wysłuchał prośby Lota i oszczędził Coar (Rodz. 19:18-22). Wiele stuleci później Jehowa okazał współczucie mieszkańcom Niniwy. Wysłał do nich proroka Jonasza, żeby ogłaszał im nieuchronną zagładę. Kiedy jednak Niniwczycy okazali skruchę, Jehowa ich pożałował i nie zniszczył miasta (Jonasza 3:1, 10; 4:10, 11).

6. Podaj przykład, jak Jezus naśladował rozsądek Jehowy.

⁶ Rozsądek Jehowy naśladował Jezus. Był posłany z dobrą nowiną do „zaginionych owiec z narodu izraelskiego”. Ale wykonując to zadanie, przejawiał rozsądek. Pewnego razu kobieta niebędąca Izraelitką błagała go, żeby uzdrowił jej córkę, która ‛była opętana przez demona i okropnie cierpiała’. Jezus, kierując się współczuciem, spełnił jej prośbę (Mat. 15:21-28). Pomyślmy o innym przykładzie. We wcześniejszym okresie swojej działalności Jezus oświadczył: „Kto się mnie wyprze przed ludźmi, tego ja wyprę się przed swoim Ojcem” (Mat. 10:33). Ale czy zrobił tak w wypadku Piotra, który wyparł się go trzy razy? Nie. Wziął pod uwagę jego skruchę i wiarę. A po zmartwychwstaniu ukazał się mu i najprawdopodobniej zapewnił go o swojej miłości i przebaczeniu (Łuk. 24:33, 34).

7. Jaką chcielibyśmy mieć opinię zgodnie z Filipian 4:5?

⁷ Przekonaliśmy się, że Jehowa Bóg i Jezus Chrystus są rozsądni. A co z nami?  Jak wynika z Listu do Filipian 4:5, Jehowa oczekuje, że też tacy będziemy (odczytaj). W pewnym przekładzie ten werset brzmi: „Miej opinię osoby rozsądnej”. Możemy się zastanowić: „Czy ludzie postrzegają mnie jako człowieka rozsądnego, ustępliwego i tolerancyjnego? Czy raczej uważają, że jestem surowy, szorstki i uparty? Czy nalegam, żeby inni postępowali zgodnie z tym, co ja uważam za słuszne? A może jestem skłonny ich wysłuchiwać i jeśli to stosowne, spełniać ich prośby?”. To, w jakiej mierze jesteśmy rozsądni, wskazuje, w jakim stopniu naśladujemy Jehowę i Jezusa. Rozważmy dwie dziedziny, w których rozsądek jest bardzo ważny — gdy zmieniają się nasze warunki oraz gdy punkt widzenia i decyzje innych różnią się od naszych.

8. Co pomaga nam przejawiać rozsądek, gdy zmieniają się okoliczności? (Zobacz też przypis).

⁸ Rozsądek obejmuje bycie elastycznym, gdy zmieniają się okoliczności. Takie zmiany mogą się wiązać z nieoczekiwanymi trudnościami. Na przykład mogą nas dotknąć niespodziewane problemy ze zdrowiem. Nasze życie może się wywrócić do góry nogami w wyniku nagłych zmian politycznych lub ekonomicznych (Kazn. 9:11; 1 Kor. 7:31). Próbą może być nawet zmiana przydziału służby. Bez względu na to, jakie napotkamy wyzwania, możemy się dostosować do nowych warunków, jeśli uwzględnimy cztery wskazówki: 1) zaakceptuj rzeczywistość; 2) patrz w przyszłość; 3) skupiaj się na tym, co pozytywne; 4) rób coś dla innych b. Przeanalizujmy kilka wziętych z życia przykładów, które pokazują, jakie korzyści możemy odnieść z tych rad.

9. Jak pewne małżeństwo misjonarzy radziło sobie z niespodziewanymi próbami?

⁹ Zaakceptuj rzeczywistość. Emanuele i Francesca zostali wysłani za granicę jako misjonarze. Kiedy tylko zaczęli uczyć się nowego języka i odnajdywać się w nowym zborze, wybuchła pandemia COVID-19 i musieli odizolować się od innych. Potem mama Franceski niespodziewanie zmarła. Francesca bardzo chciała być z rodziną, ale z powodu pandemii nie mogła do niej pojechać. Jak poradziła sobie z tą przygnębiającą sytuacją? Po pierwsze, razem z mężem modlili się o mądrość, żeby nie zamartwiać się o jutro. Jehowa odpowiedział na ich modlitwy, zapewniając im wskazówki we właściwym czasie. Na przykład zachętą były dla nich słowa pewnego brata, który w wywiadzie powiedział: „Im szybciej zaakceptujemy nową sytuację, tym szybciej odzyskamy radość i będziemy w stanie dobrze wykorzystać nowe możliwości” c. Po drugie, postanowili ulepszyć umiejętność głoszenia przez telefon. Udało im się nawet założyć studium biblijne. Po trzecie, z wdzięcznością przyjmowali zachęty i wsparcie miejscowych współwyznawców. Pewna życzliwa siostra przez cały rok codziennie wysyłała im wiadomość z wersetem biblijnym. Jeśli my też zaakceptujemy  nowe okoliczności, będziemy odczuwać satysfakcję ze wszystkiego, co jesteśmy w stanie robić.

10. Jak pewna siostra przystosowała się do dużej zmiany życiowej?

¹⁰ Patrz w przyszłość i skupiaj się na tym, co pozytywne. Christina, siostra z Rumunii, która mieszka w Japonii, była rozczarowana, gdy jej anglojęzyczny zbór został rozwiązany. Zamiast jednak rozpamiętywać przeszłość, postanowiła w pełni zaangażować się w działalność miejscowego zboru japońskojęzycznego. Poprosiła swoją byłą współpracowniczkę, żeby pomogła jej podszkolić się w języku. Kobieta zgodziła się, żeby do nauki wykorzystywać Biblię i broszurę Już zawsze ciesz się życiem! W rezultacie Christina ulepszyła swoje umiejętności językowe, a jej znajoma zaczęła interesować się prawdą. Jeśli patrzymy w przyszłość z pozytywnym nastawieniem, niespodziewane zmiany mogą prowadzić do niespodziewanych błogosławieństw.

11. Jak pewne małżeństwo poradziło sobie z problemami finansowymi?

¹¹ Rób coś dla innych. Pewne małżeństwo mieszkające w kraju, gdzie nasza działalność jest zakazana, straciło źródło utrzymania w wyniku krachu gospodarczego. Jak przystosowali się do nowej sytuacji? Po pierwsze, podjęli działania, żeby uprościć życie. Po drugie, zamiast koncentrować się na własnych problemach, postanowili skupić się na pomaganiu innym, biorąc aktywny udział w służbie (Dzieje 20:35). Mąż powiedział: „Dzięki zaangażowaniu się w służbę odsuwaliśmy na bok negatywne myśli, a skupialiśmy się na spełnianiu woli Bożej”. Gdy nasze warunki się zmieniają, musimy pamiętać, jak ważne jest, by pomagać innym, szczególnie w służbie kaznodziejskiej.

12. Jak przykład apostoła Pawła pomaga nam dostosowywać się do nowych okoliczności w służbie?

¹² W służbie musimy być elastyczni. Spotykamy ludzi o różnych wierzeniach i pochodzeniu. Przykładem elastyczności jest dla nas apostoł Paweł. Jezus wyznaczył go na „apostoła dla narodów” (Rzym. 11:13). Wywiązując się z tej roli, Paweł głosił szerokiemu gronu słuchaczy — Żydom, Grekom, intelektualistom, skromnym mieszkańcom wsi, urzędnikom, a nawet królom. Żeby trafiać do ich serc, ‛stawał się wszystkim dla najróżniejszych ludzi’ (1 Kor. 9:19-23). Zwracał uwagę na kulturę, z jakiej się wywodzili, na ich pochodzenie oraz poglądy religijne i dostosowywał do tego swoje metody nauczania. My też będziemy skuteczniej pełnić służbę, jeśli jesteśmy pomysłowi i bierzemy pod uwagę potrzeby naszych słuchaczy.

13. Jakiego niebezpieczeństwa wspomnianego w 1 Koryntian 8:9 możemy uniknąć, gdy szanujemy punkt widzenia innych?

¹³ Rozsądek pomaga nam też szanować punkt widzenia innych. Na przykład niektóre siostry robią sobie makijaż, a inne nie. Niektórzy chrześcijanie lubią czasami napić się alkoholu, a inni się od niego powstrzymują. Wszyscy chcemy mieć dobre zdrowie, ale dbamy o nie na różne sposoby. Gdybyśmy tak mocno obstawali przy własnych decyzjach, że narzucalibyśmy je innym w zborze, moglibyśmy kogoś zgorszyć i doprowadzić do podziałów. Na pewno byśmy tego nie  chcieli! (Odczytaj 1 Koryntian 8:9; 10:23, 24). Rozważmy dwa przykłady tego, jak stosowanie się do zasad biblijnych może nam pomóc zachowywać równowagę i dbać o pokój.

14. Jakimi zasadami biblijnymi powinniśmy się kierować w związku z naszym ubiorem i wyglądem?

¹⁴ Ubiór i wygląd. Zamiast wyznaczać sztywne reguły dotyczące ubioru, Jehowa daje nam pewne zasady. Mamy ubierać się w sposób odpowiedni dla sług Bożych, świadczący o rozsądku, skromności i „trzeźwości umysłu” (1 Tym. 2:9, 10; 1 Piotra 3:3). Nie chcemy więc swoim ubiorem zwracać na siebie niestosownej uwagi. Poza tym zasady biblijne pomogą starszym unikać narzucania innym reguł dotyczących ubioru i fryzury. Starsi w pewnym zborze chcieli pomóc młodym braciom, którzy zaczęli nosić popularną fryzurę — krótką, ale bardzo rozczochraną. Jak mogli to zrobić bez ustanawiania jakiejś reguły? Nadzorca obwodu poradził im, żeby powiedzieli tym braciom: „Jeśli wychodzisz na scenę i słuchacze zwracają większą uwagę na to, jak wyglądasz, niż na to, co mówisz, to z twoim wyglądem jest coś nie tak”. To proste stwierdzenie pomogło rozwiązać problem bez ustalania reguły d.

15. Jakimi biblijnymi prawami i zasadami kierujemy się przy podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia? (Rzymian 14:5).

¹⁵ Dbanie o zdrowie. Każdy chrześcijanin musi sam zdecydować, jak dbać o zdrowie (Gal. 6:5). Biblia podaje jedynie kilka praw mających wpływ na wybór metody leczenia, takich jak nakaz powstrzymywania się od krwi i wystrzegania  się spirytyzmu (Dzieje 15:20; Gal. 5:19, 20). W innych obszarach związanych ze zdrowiem mamy swobodę wyboru. Jedni decydują się wyłącznie na konwencjonalne metody leczenia, a drudzy wolą metody alternatywne. Niezależnie od tego, jak bardzo jesteśmy przekonani o skuteczności określonych metod, musimy szanować prawo naszych współwyznawców do podejmowania osobistych decyzji. W związku z tym powinniśmy pamiętać o następujących kwestiach: 1) Jedynie Królestwo Boże całkowicie i na zawsze usunie problemy zdrowotne (Izaj. 33:24). 2) Każdy chrześcijanin musi być „w pełni przekonany” co do podejmowanych przez siebie decyzji (odczytaj Rzymian 14:5). 3) Nie chcemy osądzać innych ani ‛dawać im powodu do potknięcia’ (Rzym. 14:13). 4) Chrześcijanie okazują miłość i nie stawiają swojego prawa do osobistych decyzji ponad jedność między współwyznawcami (Rzym. 14:15, 19, 20). Jeśli o tym wszystkim pamiętamy, zachowamy bliskie relacje z naszymi braćmi i siostrami i będziemy się przyczyniać do pokoju w zborze.

16. Jak starszy może okazywać rozsądek, współpracując z innymi starszymi? (Zobacz też ilustrację).

¹⁶ Starsi muszą dawać wzór w okazywaniu rozsądku (1 Tym. 3:2, 3). Na przykład nadzorca nie powinien oczekiwać, że inni w gronie zawsze się z nim zgodzą tylko dlatego, że jest od nich starszy wiekiem. Rozumie, że duch Jehowy może pobudzić każdego ze starszych, żeby powiedział coś, co przyczyni się do podjęcia mądrej decyzji. A jeśli nie są łamane zasady biblijne, rozsądny starszy chętnie poprze decyzję większości, nawet gdyby sam wolał inne rozwiązanie.

17. Jakich błogosławieństw zaznajemy dzięki temu, że okazujemy rozsądek?

¹⁷ Dzięki okazywaniu rozsądku zaznajemy wielu błogosławieństw. Mamy lepsze relacje z braćmi i siostrami, a w zborze panuje pokój. Cieszymy się, że wśród zjednoczonych sług Jehowy jest taka różnorodność osobowości i zwyczajów. Przede wszystkim jednak czerpiemy radość ze świadomości, że naśladujemy naszego rozsądnego Boga, Jehowę.