1, 2. (a) Jak niektórzy reagują na stwierdzenie, że Bóg ma organizację? (b) Co omówimy w tym artykule?

CZY Bóg ma organizację? Niektórzy mówią: „Nie trzeba należeć do żadnej organizacji. Wystarczy mieć osobistą więź z Bogiem”. Czy taki pogląd jest właściwy? Na co wskazują fakty?

² W tym artykule omówimy dowody na to, że Jehowa, Bóg porządku, jest doskonałym Organizatorem. Dowiemy się też, jak powinniśmy reagować na wskazówki podawane przez Jego organizację (1 Kor. 14:33, 40). Tak jak to było w I wieku n.e., obecnie Słowo Boże pomaga ziemskiej części organizacji Jehowy głosić dobrą nowinę na ogromną skalę. Kiedy stosujemy zasady biblijne i wskazówki organizacji Bożej, przyczyniamy się do zachowywania w zborach czystości, pokoju i jedności.

3. Co cię przekonuje, że Jehowa jest doskonałym Organizatorem?

³ Dzieło stwórcze dowodzi, że Jehowa jest doskonałym Organizatorem. W Biblii czytamy: „Jehowa założył fundamenty ziemi mądrością. Mocno utwierdził niebiosa  rozeznaniem” (Prz. 3:19). Ludzie znają jedynie ‛obrzeża Jego dróg, usłyszeli o Nim zaledwie szept’ (Hioba 26:14). Chociaż o planetach, gwiazdach i galaktykach wiemy tak niewiele, bez wątpienia przyznamy, że są zorganizowane w sposób zdumiewający (Ps. 8:3, 4). W każdej galaktyce są miliony gwiazd i wszystkie poruszają się według pewnego porządku. Planety w naszym Układzie Słonecznym krążą po orbitach wokół Słońca, jak gdyby posłusznie przestrzegały zasad ruchu drogowego. Zdumiewający porządek widoczny we wszechświecie uświadamia nam, że Jehowa, Stwórca niebios i ziemi, zasługuje na wysławianie, lojalność i cześć (Ps. 136:1, 5-9).

4. Dlaczego nauka nie udziela odpowiedzi na wiele pytań?

⁴ Dzięki nauce dużo dowiadujemy się o kosmosie i naszej planecie. Odnosimy z tego korzyści w różnych dziedzinach życia. Ale na wiele pytań naukowcy nie są w stanie udzielić odpowiedzi. Na przykład astronomowie nie wiedzą, jak dokładnie powstał wszechświat ani dlaczego tu jesteśmy — na tętniącej życiem Ziemi. Poza tym ludzie nie potrafią wyjaśnić, z jakiego powodu mamy silne pragnienie życia wiecznego (Kazn. 3:11). Dlaczego tak wiele ważnych pytań pozostaje bez odpowiedzi? Po części dlatego, że sporo naukowców i innych osób wyklucza istnienie Boga i propaguje teorię ewolucji. Tymczasem odpowiedzi na pytania nurtujące ludzi udziela Jehowa. Zostały one zapisane w Biblii.

5. Dlaczego można powiedzieć, że jesteśmy zależni od praw ustanowionych przez Jehowę?

⁵ Nasze życie zależy od niezmiennych praw ustanowionych przez Jehowę. Elektrycy, hydraulicy, inżynierowie, piloci i chirurdzy — wszyscy oni polegają na tych prawach podczas wykonywania swojej pracy. Na przykład chirurg nie musi szukać serca pacjenta, bo w ciele każdego człowieka narządy są rozmieszczone praktycznie tak samo. Poza tym każdy z nas podporządkowuje się prawom fizycznym. Zlekceważenie na przykład grawitacji mogłoby się skończyć śmiercią.

6. Dlaczego logiczny jest wniosek, że słudzy Jehowy mają być zorganizowani?

⁶ Wszechświat rzeczywiście jest przykładem doskonałego zorganizowania. Dlatego logiczny jest wniosek, że Jehowa chce, by Jego słudzy byli dobrze zorganizowani. Właśnie w tym celu dał nam wskazówki zawarte w Biblii. Bez pomocy organizacji Boga i znajomości Jego zasad bylibyśmy nieszczęśliwi.

7. Co świadczy o tym, że Biblia jest uporządkowana?

⁷ Biblia nie jest zbiorem przypadkowych fragmentów literatury żydowskiej i chrześcijańskiej. Przeciwnie, to Księga uporządkowana, natchnione przez Boga arcydzieło. Poszczególne części Biblii są wzajemnie powiązane. Od Księgi Rodzaju do Objawienia przewija się temat przewodni: Jak Królestwo na czele z Chrystusem, obiecanym „potomstwem”, wykaże słuszność władzy Jehowy i zrealizuje Jego zamierzenie co do ziemi (odczytaj Rodzaju 3:15; Mateusza 6:10; Objawienie 11:15).

8. Dlaczego można powiedzieć, że Izraelici byli dobrze zorganizowani?

⁸ Wzorem dobrego zorganizowania jest starożytny naród izraelski, którego  życie regulowały przepisy Prawa Mojżeszowego. Na przykład niektóre Izraelitki „pełniły zorganizowaną służbę przy wejściu do namiotu spotkania” (Wyjścia 38:8). Przenoszenie obozu i przybytku również przebiegało w sposób uporządkowany. Później król Dawid zorganizował lewitów i kapłanów w oddziały (1 Kron. 23:1-6; 24:1-3). Dopóki Izraelici byli posłuszni Jehowie, dzięki Jego błogosławieństwu cieszyli się porządkiem, pokojem i jednością (Powt. Pr. 11:26, 27; 28:1-14).

9. Co dowodzi, że zbór w I wieku był zorganizowany?

⁹ Zorganizowany był również zbór chrześcijański w I wieku n.e. Jego członkowie korzystali ze wskazówek ciała kierowniczego, początkowo składającego się z apostołów (Dzieje 6:1-6). Z czasem do tego grona zaczęli dołączać też inni bracia (Dzieje 15:6). Ponadto rady i wskazówki były przekazywane w natchnionych listach pisanych przez członków ciała kierowniczego lub przez ich bliskich współpracowników (1 Tym. 3:1-13; Tyt. 1:5-9). Jaki pożytek zbory odnosiły z przewodnictwa ciała kierowniczego?

10. Jaki był rezultat wprowadzania w życie postanowień ciała kierowniczego? (Zobacz ilustrację tytułową).

¹⁰ Odczytaj Dzieje Apostolskie 16:4, 5. Przedstawiciele ciała kierowniczego „przekazywali miejscowym do przestrzegania postanowienia powzięte przez apostołów i starszych, którzy byli w Jerozolimie”. Kiedy zbory wprowadzały te postanowienia w życie, „utwierdzały się w wierze i dzień w dzień wzrastały liczebnie”. Czego uczymy się z tej relacji?

11. Jak nadzorcy powinni reagować na wskazówki otrzymywane od organizacji Bożej?

¹¹ Co powinni robić członkowie Komitetów Oddziałów, nadzorcy obwodów i starsi w zborach, gdy otrzymują wskazówki od organizacji Jehowy? W Słowie Bożym czytamy, że wszyscy powinniśmy być posłuszni i ulegli (Powt. Pr. 30:16; Hebr. 13:7, 17). W organizacji Bożej nie ma miejsca na krytyczną czy buntowniczą postawę, która mogłaby zagrozić miłości, pokojowi i jedności. Żaden lojalny chrześcijanin nie chciałby upodobnić się do Diotrefesa, który lekceważył rady podawane przez apostołów (odczytaj 3 Jana 9, 10). Warto zadać sobie pytania: „Czy pozytywnie wpływam na usposobienie duchowe osób ze swojego otoczenia? Czy chętnie przyjmuję i wprowadzam w czyn wskazówki otrzymywane od braci, którzy sprawują przewodnictwo?”.

12. Jaką zmianę wprowadzono w sposobie mianowania starszych i sług pomocniczych?

¹² Pomyślmy o decyzji podjętej niedawno przez Ciało Kierownicze. W „Pytaniach czytelników” ze Strażnicy z 15 listopada 2014 roku opisano zmianę w sposobie mianowania starszych i sług pomocniczych. Jak zauważono, w I wieku do dokonywania takich zamianowań ciało kierownicze upoważniło nadzorców podróżujących. Dlatego od 1 września 2014 roku starszych i sług pomocniczych mianują nadzorcy obwodów. Starają się poznać kandydatów do zamianowania, w miarę możliwości współpracując z nimi w służbie. Przyglądają się też ich rodzinom (1 Tym. 3:4, 5). Zarówno miejscowe grona starszych, jak i nadzorcy  obwodów dokładnie analizują biblijne kwalifikacje braci polecanych na starszych i sług pomocniczych (1 Tym. 3:1-10, 12, 13; 1 Piotra 5:1-3).

13. Jak możemy pokazać, że popieramy działania starszych?

¹³ Powinniśmy słuchać opartych na Biblii wskazówek przekazywanych przez starszych. Ci lojalni pasterze kierują się „zdrowymi słowami” i mają na celu nasze dobro (1 Tym. 6:3). Rozważmy radę Pawła dotyczącą osób postępujących nieporządnie. Niektórzy członkowie zboru ‛nie pracowali, lecz mieszali się w to, co ich nie dotyczyło’. Starsi najwyraźniej udzielali im rad, ale oni uparcie je lekceważyli. Jak zbór miał traktować kogoś, kto się tak zachowywał? Paweł polecił: „Miejcie go za naznaczonego, przestańcie z nim obcować”. Jednocześnie przestrzegł braci, żeby nie uważali takiej osoby za nieprzyjaciela (2 Tes. 3:11-15). Obecnie starsi mogą wygłosić przemówienie ostrzegawcze, jeśli ktoś uporczywie trwa w postępowaniu, które negatywnie wpływa na zbór. Może na przykład chodzić o umawianie się z osobą niebędącą Świadkiem Jehowy (1 Kor. 7:39). Jak reagujesz, gdy starsi uznają, że konieczne jest takie przemówienie? Jeżeli wiesz, o kim jest mowa, czy będziesz unikać kontaktów towarzyskich z taką osobą? Swoją zdecydowaną postawą pokażesz, że zależy ci na kimś takim, i być może zachęcisz go do zmiany postępowania ^[1].

14. Jak możemy przyczyniać się do czystości zboru?

¹⁴ Możemy przyczyniać się do duchowej czystości zboru, gdy będziemy stosować wskazówki ze Słowa Bożego. Przyjrzyjmy się sytuacji w starożytnym Koryncie. Paweł gorliwie głosił w tym mieście i bardzo kochał tamtejszych braci (1 Kor. 1:1, 2). Na pewno nie było mu łatwo, gdy się okazało, że w zborze tolerowana jest niemoralność. Polecił starszym ‛wydać grzesznika Szatanowi’, czyli go wykluczyć. Żeby zachować czystość zboru, musieli ‛usunąć zakwas’ (1 Kor. 5:1, 5-7, 12). Kiedy popieramy decyzję starszych o wykluczeniu nieokazującego skruchy grzesznika, pomagamy zachować czystość zboru. W ten sposób możemy też skłonić daną osobę do zabiegania o przebaczenie Jehowy.

15. Jak możemy dbać o pokój w zborze?

¹⁵ W Koryncie pojawił się jeszcze inny problem. Niektórzy pozywali współwyznawców do sądu. Paweł zadał im trzeźwiące pytanie: „Dlaczego raczej nie pozwalacie się skrzywdzić?” (1 Kor. 6:1-8). Podobne sytuacje zdarzają się obecnie. Czasami pokój między braćmi zostaje zburzony, gdy ktoś traci pieniądze w nieudanym przedsięwzięciu i być może padają oskarżenia o popełnienie oszustwa. Niektórzy pozywają wtedy braci do sądu. Ale Słowo Boże pomaga nam zrozumieć, że lepiej jest ponieść stratę niż ściągnąć hańbę na imię Jehowy i zakłócić pokój w zborze ^[2]. Jeśli chcemy wyjaśnić poważne nieporozumienie, powinniśmy zastosować się do rad Jezusa (odczytaj Mateusza 5:23, 24; 18:15-17). Kiedy tak postępujemy, dbamy o jedność w rodzinie sług Jehowy.

16. Skąd wiemy, że słudzy Jehowy mieli być zjednoczeni?

¹⁶ Słowo Jehowy pokazuje, że Jego słudzy mieli być zjednoczeni. Psalmista  śpiewał: „Jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności!” (Ps. 133:1). Kiedy Izraelici słuchali Jehowy, byli zorganizowani i zjednoczeni. Bóg tak opisał przyszłą sytuację swoich sług: „Przywiodę ich do jedności jak trzodę w zagrodzie” (Mich. 2:12). A przez proroka Sofoniasza zapowiedział, że Jego słudzy będą zjednoczeni dzięki poznaniu prawdy z Biblii: „Dokonam wśród ludów zmiany na czystą mowę, aby wszystkie wzywały imienia Jehowy i służyły mu ramię przy ramieniu [„jednomyślnie”, Biblia Tysiąclecia]” (Sof. 3:9). Służenie Jehowie w jedności jest dla nas wielkim zaszczytem!

17. Jak starsi powinni rozpatrywać wykroczenia, żeby w zborze panowała jedność i czystość?

¹⁷ Żeby w zborze panowała jedność i czystość, starsi muszą rozpatrywać sprawy sądownicze szybko i z miłością. Paweł wiedział, że Jehowa nie daje się zaślepić uczuciom ani nie przymyka oczu na zło (Prz. 15:3). Dlatego apostoł ten napisał stanowczy, a zarazem życzliwy list — List 1 do Koryntian. Kilka miesięcy później napisał List 2 do Koryntian, który świadczy o tym, że starsi zastosowali się do jego wskazówek i sytuacja w zborze się poprawiła. Jeśli chrześcijanin „uczyni fałszywy krok, zanim to sobie uświadomi”, mężczyźni mający kwalifikacje duchowe powinni starać się „skorygować takiego w duchu łagodności” (Gal. 6:1).

18. (a) Jak rady z Biblii pomogły chrześcijanom w I wieku? (b) Co omówimy w następnym artykule?

¹⁸ Wyraźnie widać, że natchnione rady z Biblii pomogły Koryntianom, a także innym chrześcijanom, dbać o czystość, pokój i jedność (1 Kor. 1:10; Efez. 4:11-13; 1 Piotra 3:8). Dzięki temu byli w stanie wiele zdziałać w służbie dla Boga. Dlatego Paweł mógł napisać, że dobrą nowinę „głoszono wszelkiemu stworzeniu pod niebem” (Kol. 1:23). Również dziś osoby należące do organizacji Boga są zjednoczone i na całej ziemi głoszą o Jego wspaniałym zamierzeniu. W następnym artykule omówimy, dlaczego jeszcze można powiedzieć, że słudzy Boży bardzo cenią Biblię i chcą przynosić cześć Wszechwładnemu Panu, Jehowie (Ps. 71:15, 16).