Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

ARTYKUŁ DO STUDIUM NR 48

Zachowuj trzeźwość umysłu, kiedy przechodzisz próby

Zachowuj trzeźwość umysłu, kiedy przechodzisz próby

„We wszystkim zachowuj trzeźwość umysłu” (2 TYM. 4:5).

PIEŚŃ 123 Lojalni wobec zasad teokratycznych

W SKRÓCIE a

1. Co to znaczy zachowywać trzeźwość umysłu? (2 Tymoteusza 4:5).

 RÓŻNE trudności mogą wystawiać na próbę naszą lojalność wobec Jehowy i Jego organizacji. Jak możemy je pokonywać? Powinniśmy zachowywać trzeźwość umysłu i czujność, a wtedy nasza wiara będzie silna (odczytaj 2 Tymoteusza 4:5). Trzeźwość umysłu przejawia się w tym, że zachowujemy spokój i zdrowy rozsądek, a także staramy się patrzeć na sprawy z punktu widzenia Jehowy. Jeśli tak robimy, nie damy się ponieść emocjom.

2. Co omówimy w tym artykule?

2 W poprzednim artykule omówiliśmy trzy próby, które mogą nadejść spoza zboru. W tym artykule przyjrzymy się trzem próbom, które mogą nas spotkać w zborze: 1) kiedy czujemy się skrzywdzeni przez współwyznawcę, 2) kiedy otrzymujemy skarcenie i 3) kiedy trudno jest nam pogodzić się ze zmianami organizacyjnymi. Co w takich sytuacjach pomoże nam zachowywać trzeźwość umysłu i lojalnie trwać przy Jehowie i Jego organizacji?

KIEDY CZUJEMY SIĘ SKRZYWDZENI PRZEZ WSPÓŁWYZNAWCĘ

3. Jak moglibyśmy zareagować, jeśli poczujemy się skrzywdzeni przez współwyznawcę?

3 Czy czułeś się kiedyś skrzywdzony przez współwyznawcę, być może nawet kogoś, kto ma odpowiedzialne zadania? Najprawdopodobniej brat nie chciał cię zranić (Rzym. 3:23; Jak. 3:2). Mimo to jego postępowanie pewnie wytrąciło cię z równowagi. Może nawet myślenie o tej sprawie odbierało ci sen. Niewykluczone, że w twojej głowie pojawiło się pytanie: „Skoro brat się tak zachował, to czy rzeczywiście jest to organizacja Boża?”. Właśnie do takiego negatywnego myślenia chce nas skłonić Szatan (2 Kor. 2:11). Mogłoby ono sprawić, że oddalimy się od Jehowy i Jego organizacji. Jeśli więc uważamy, że współwyznawca źle nas potraktował, to dzięki czemu zachowamy trzeźwość umysłu i odrzucimy takie szkodliwe myśli?

4. Co pomogło Józefowi zachować trzeźwość umysłu, kiedy został skrzywdzony, i czego się uczymy z jego przykładu? (Rodzaju 50:19-21).

4 Nie rozgoryczaj się. Kiedy Józef był nastolatkiem, jego starsi bracia bardzo go skrzywdzili. Znienawidzili go, a niektórzy nawet chcieli go zabić (Rodz. 37:4, 18-22). Ostatecznie sprzedali go do niewoli. W rezultacie Józef przez 13 lat przechodził ciężkie próby. Mógłby się zastanawiać, czy Jehowa naprawdę go kocha i czy go nie porzucił. Ale się nie rozgoryczył. Nie utracił trzeźwości umysłu i zachowywał spokój. Kiedy miał możliwość zemścić się na swoich braciach, nie zrobił tego, ale okazał im miłość i im przebaczył (Rodz. 45:4, 5). Pomogło mu w tym rozsądne myślenie. Zamiast skupiać się na swoich problemach, widział szerszy obraz — brał pod uwagę zamierzenie Jehowy (odczytaj Rodzaju 50:19-21). Czego się z tego uczymy? Jeśli zostałeś źle potraktowany, nie obrażaj się na Jehowę. Nie myśl, że cię porzucił. Rozmyślaj raczej nad tym, jak pomaga ci okazywać w tej próbie wytrwałość. Poza tym staraj się przykrywać niedoskonałość innych miłością (1 Piotra 4:8).

5. Dzięki czemu Miqueasowi udało się zachować trzeźwość umysłu, kiedy czuł się źle traktowany?

5 Zobaczmy pewien współczesny przykład. Starszy z Ameryki Południowej o imieniu Miqueas b wspomina, że kiedyś czuł się źle traktowany przez niektórych braci mających odpowiedzialne zadania. Opowiada: „Nigdy wcześniej nie byłem tak zestresowany, wręcz przytłoczony. Nie mogłem spać w nocy i płakałem z bezsilności”. Mimo wszystko Miqueas zachował trzeźwość umysłu i bardzo starał się panować nad emocjami. Często się modlił i prosił Jehowę o ducha świętego i siły do wytrwania. Szukał też w naszych publikacjach czegoś, co mogłoby mu pomóc. Jakie wnioski z tego wyciągamy? Jeśli czujesz się skrzywdzony przez brata lub siostrę, zachowuj spokój i staraj się kontrolować negatywne uczucia. Możesz nie być świadomy rzeczywistych przyczyn, dla których dana osoba coś powiedziała czy zrobiła. Dlatego rozmawiaj z Jehową w modlitwie i proś Go, żeby pomógł ci lepiej zrozumieć jej sytuację. Dzięki temu łatwiej ci będzie założyć, że nie chciała cię skrzywdzić, i będziesz w stanie jej przebaczyć (Prz. 19:11). Pamiętaj, że Jehowa widzi, co przeżywasz, i da ci potrzebne siły (2 Kron. 16:9; Kazn. 5:8).

KIEDY OTRZYMUJESZ SKARCENIE

6. Dlaczego to ważne, żeby uważać skarcenie za wyraz miłości Jehowy? (Hebrajczyków 12:5, 6, 11).

6 Skarcenie bywa bardzo bolesne. Ale jeśli skupimy się tylko na tym, możemy zacząć pomniejszać jego wagę, uważając, że było niesprawiedliwe albo zbyt surowe. W rezultacie możemy przeoczyć coś bardzo ważnego — że karcenie jest wyrazem miłości Jehowy (odczytaj Hebrajczyków 12:5, 6, 11). Jeśli pozwolimy, żeby emocje przejęły nad nami kontrolę, Szatan będzie mógł to wykorzystać. Chce, żebyśmy odrzucili skarcenie, a nawet oddalili się od Jehowy i zboru. Jeśli zostałeś skarcony, co pomoże ci zachować trzeźwość umysłu?

Piotr pokornie przyjmował rady i skarcenie, dzięki czemu był jeszcze bardziej użyteczny dla Jehowy (zobacz akapit 7)

7. (a) Jak Jehowa posługiwał się Piotrem po tym, jak przyjął on skarcenie? (Zobacz też ilustrację). (b) Czego się uczymy od Piotra?

7 Przyjmuj karcenie i wprowadzaj niezbędne zmiany. Zdarzało się, że Jezus karcił Piotra przy innych apostołach (Marka 8:33; Łuk. 22:31-34). Piotr musiał być tym bardzo zawstydzony. Pozostał jednak lojalny wobec Jezusa. Przyjmował karcenie i wyciągał wnioski ze swoich błędów. Jehowa nagrodził jego lojalność i powierzył mu w zborze odpowiedzialne zadania (Jana 21:15-17; Dzieje 10:24-33; 1 Piotra 1:1). Czego uczymy się od Piotra? Odnosimy korzyści, jeśli nie koncentrujemy się na tym, jak bardzo czujemy się zawstydzeni, tylko przyjmujemy karcenie i wprowadzamy niezbędne zmiany. Jeśli tak robimy, staniemy się jeszcze bardziej użyteczni dla Jehowy i dla naszych braci.

8, 9. Jak Bernardo początkowo się czuł po tym, jak otrzymał skarcenie, ale co pomogło mu zmienić sposób myślenia?

8 Rozważmy, co przydarzyło się bratu z Mozambiku o imieniu Bernardo. W pewnym momencie podjęto decyzję, że nie będzie już usługiwał jako starszy. Jak się początkowo czuł? Mówi: „Byłem rozgoryczony, bo uważałem, że skarcenie jest nieuzasadnione”. Bernardo martwił się, co inni w zborze sobie o nim pomyślą. Przyznaje: „Potrzebowałem kilku miesięcy, żeby spojrzeć na sytuację z właściwej perspektywy i znowu zaufać Jehowie i Jego organizacji”. Co pomogło mu zmienić nastawienie?

9 Bernardo skorygował swój sposób myślenia. Wyjaśnia: „Kiedy usługiwałem jako starszy, używałem Listu do Hebrajczyków 12:7, żeby pomagać innym właściwie patrzeć na karcenie od Jehowy. Teraz zadałem sobie pytanie: ‚Kto powinien się stosować do tego wersetu?’. Wszyscy słudzy Jehowy — łącznie ze mną”. Następnie Bernardo podjął konkretne działania, żeby odbudować zaufanie do Jehowy i Jego organizacji. Częściej czytał Biblię i głęboko nad nią rozmyślał. Chociaż dalej się martwił, co myślą o nim bracia i siostry, współpracował z nimi w służbie i brał aktywny udział w zebraniach. Z czasem został ponownie zamianowany na starszego. Jeśli tak jak Bernardo zostałeś skarcony, nie koncentruj się na swoich uczuciach, tylko przyjmij rady i dokonaj niezbędnych zmian (Prz. 8:33; 22:4) c. Możesz być pewny, że Jehowa nagrodzi cię za lojalne trwanie przy Nim i Jego organizacji.

KIEDY TRUDNO JEST NAM POGODZIĆ SIĘ ZE ZMIANAMI ORGANIZACYJNYMI

10. Jaka zmiana organizacyjna mogła wystawić na próbę lojalność niektórych Izraelitów?

10 Naszą lojalność mogą wystawiać na próbę również zmiany organizacyjne. Jeśli nie bylibyśmy ostrożni, moglibyśmy z ich powodu oddalić się od Jehowy. Rozważmy, jak pewna zmiana organizacyjna mogła wpłynąć na niektórych Izraelitów. Przed ustanowieniem Prawa Mojżeszowego funkcję kapłanów sprawowali mężczyźni będący głowami rodzin. Budowali ołtarze i składali Jehowie ofiary za całą swoją rodzinę (Rodz. 8:20, 21; 12:7; 26:25; 35:1, 6, 7; Hioba 1:5). Ale kiedy Prawo Mojżeszowe weszło w życie, nie mogli już dłużej się tym zajmować. Do składania ofiar Jehowa wyznaczył kapłanów z rodu Aarona. Odtąd jeśli ktoś nie należał do jego potomków, a robił coś, co należało do zadań kapłana, mógł zostać uśmiercony (Kapł. 17:3-6, 8, 9) d. Czy ta zmiana była jednym z powodów, dla których Korach, Datan, Abiram oraz 250 naczelników zbuntowało się przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi? (Liczb 16:1-3). Tego nie wiemy. Jakkolwiek było, Korach i jego zwolennicy nie pozostali lojalni wobec Jehowy. Co możesz zrobić, jeśli zmiany organizacyjne wystawią na próbę twoją lojalność?

Kiedy Kehatyci otrzymali zmianę przydziału, chętnie usługiwali jako śpiewacy i odźwierni oraz zarządzali magazynami (zobacz akapit 11)

11. Czego uczymy się z przykładu niektórych Kehatytów?

11 W pełni popieraj zmiany organizacyjne. Podczas wędrówki Izraelitów po pustkowiu Kehatyci zajmowali się szczególnym zadaniem. Za każdym razem, gdy przenoszono obóz, niektórzy Kehatyci nieśli przed ludem Arkę Przymierza (Liczb 3:29, 31; 10:33; Joz. 3:2-4). Był to wielki zaszczyt! Jednak kiedy Izraelici osiedlili się w Ziemi Obiecanej, sytuacja się zmieniła. Arki nie trzeba było już przenosić. Do czasów panowania Salomona część Kehatytów wyznaczono na śpiewaków, inni zostali odźwiernymi, a jeszcze inni zarządzali magazynami (1 Kron. 6:31-33; 26:1, 24). Biblia nigdzie nie wspomina, żeby Kehatyci narzekali albo domagali się większych zaszczytów ze względu na to, że kiedyś zajmowali się szczególnym zadaniem. Jaki stąd wniosek? Całym sercem popieraj zmiany w organizacji Jehowy — również te, które dotyczą cię osobiście. Ciesz się każdym otrzymanym zadaniem. Pamiętaj, że to, czym się zajmujesz, nie decyduje o twojej wartości. Dla Jehowy o wiele większe znaczenie ma twoje posłuszeństwo (1 Sam. 15:22).

12. Jak czuła się Zaina, kiedy dostała zmianę przydziału służby?

12 Rozważmy przykład siostry z Bliskiego Wschodu o imieniu Zaina. Otrzymała ona zmianę przydziału służby — po przeszło 23 latach spędzonych w Betel miała usługiwać w terenie. Nie mogła już wykonywać zadania, które tak bardzo ceniła. Wspomina: „Ta zmiana bardzo mnie zaskoczyła. Czułam się bezużyteczna. Zastanawiałam się, co zrobiłam nie tak”. Niestety, niektórzy bracia i siostry jeszcze pogłębiali jej ból, mówiąc: „Gdybyś się sprawdzała, to pewnie nie wyjechałabyś z Betel”. Przez jakiś czas Zaina była tak przygnębiona, że płakała każdej nocy. Mówi jednak: „Nigdy nie straciłam zaufania do organizacji Jehowy ani nie zwątpiłam w Jego miłość”. Co pomogło Zainie zachować trzeźwość umysłu?

13. Dzięki czemu Zainie udało się pokonać negatywne uczucia?

13 Zainie udało się pokonać negatywne uczucia. Dzięki czemu? Czytała w naszych publikacjach artykuły, które miały związek z tym, co przechodziła. Bardzo pomógł jej artykuł „Możesz pokonać zniechęcenie!” ze Strażnicy z 1 lutego 2001 roku. Wyjaśniono w nim, że z podobnymi uczuciami mógł się zmagać pisarz biblijny Marek. Zaina wspomina: „Przykład Marka był dla mnie lekiem na zniechęcenie”. Zaina trzymała się również blisko swoich przyjaciół. Nie izolowała się ani się nad sobą nie użalała. Uświadomiła sobie, że decyzje w organizacji Jehowy są podejmowane pod wpływem ducha świętego i że bracia sprawujący przewodnictwo bardzo się o nią zatroszczyli. Ale zrozumiała też, że organizacja Boża musi robić to, co będzie najlepiej służyło spełnianiu woli Jehowy.

14. Jaka zmiana organizacyjna sprawiła, że Vlado zmagał się z negatywnymi uczuciami, i co mu pomogło?

14 Vlado, 73-letni starszy ze Słowenii, zmagał się z negatywnymi uczuciami, kiedy jego zbór połączono z innym, a Salę Królestwa, do której chodził, zamknięto. Mówi: „Nie rozumiałem, dlaczego nie możemy już korzystać z tak pięknej Sali Królestwa. Było mi przykro, bo dopiero co ją odnowiliśmy. Jestem stolarzem i zrobiłem do niej kilka mebli. Poza tym reorganizacja wymusiła wiele zmian, które nie były łatwe dla starszych wiekiem głosicieli”. Dzięki czemu Vlado poparł tę decyzję? Wyjaśnia: „Dostosowanie się do zmian w organizacji Jehowy zawsze wychodzi na dobre. Przygotowuje to nas na jeszcze większe zmiany w przyszłości”. Czy trudno ci się pogodzić z jakąś zmianą organizacyjną, taką jak łączenie zborów albo nowy przydział służby? Bądź pewny, że Jehowa cię rozumie. Jeśli popierasz takie decyzje i lojalnie trwasz przy Jehowie i Jego organizacji, na pewno zaznasz błogosławieństw (Ps. 18:25).

ZACHOWUJ TRZEŹWOŚĆ UMYSŁU WE WSZYSTKIM

15. Jak możemy zachowywać trzeźwość umysłu, kiedy w zborze spotykają nas próby?

15 Ponieważ zbliżamy się do końca tego systemu rzeczy, w zborze mogą pojawić się sytuacje, które wystawią na próbę naszą lojalność wobec Jehowy. Musimy więc zachowywać trzeźwość umysłu. Jeśli czujesz się skrzywdzony przez współwyznawcę, nie rozgoryczaj się. Jeśli otrzymałeś skarcenie, nie koncentruj się na tym, jak bardzo czujesz się zawstydzony, tylko je przyjmij i się do niego zastosuj. A jeśli w organizacji Jehowy zachodzą zmiany, które dotyczą cię osobiście, całym sercem je popieraj i okazuj posłuszeństwo.

16. Co pomoże ci zawsze ufać Jehowie i Jego organizacji?

16 Naprawdę możesz nie utracić zaufania do Jehowy i pozostać lojalny wobec Niego i Jego organizacji mimo różnych prób. Pomoże ci w tym trzeźwość umysłu — zachowywanie spokoju i zdrowego rozsądku oraz patrzenie na sprawy z punktu widzenia Jehowy. Studiuj o postaciach biblijnych, które pokonały podobne trudności, oraz rozmyślaj nad ich przykładem. Módl się do Jehowy o wsparcie. I nigdy nie odsuwaj się od zboru. Wtedy bez względu na to, co by się działo, Szatanowi nie uda się oddzielić cię od Jehowy ani Jego organizacji (Jak. 4:7).

PIEŚŃ 126 Stójmy mocno i czuwajmy!

a Czasami może nam być trudno zachowywać lojalność wobec Jehowy i Jego organizacji, szczególnie wtedy, gdy w zborze zdarzy się coś, co odbierze nam spokój. W tym artykule omówimy trzy takie próby. Zastanowimy się też, co pomoże nam wyjść z nich zwycięsko.

b Niektóre imiona zostały zmienione.

c Więcej pomocnych informacji możesz znaleźć w artykule „Czy mógłbyś znów usługiwać w zborze?”, zamieszczonym w Strażnicy z 15 sierpnia 2009 roku, strona 30.

d Prawo wymagało, żeby mężczyźni będący głowami rodzin, którzy chcieli zarżnąć jakieś zwierzę na mięso, przyprowadzali je do sanktuarium. Wyjątkiem były sytuacje, kiedy sanktuarium znajdowało się w znacznej odległości od ich miejsca zamieszkania (Powt. Pr. 12:21).