1, 2. (a) Wyjaśnij, dlaczego chrzest jest poważnym krokiem. (b) O czym powinna być przekonana dana osoba, zanim przyjmie chrzest?

CZY jesteś młodą osobą, która zastanawia się nad przyjęciem chrztu? Jeśli tak, czeka cię największy przywilej dostępny człowiekowi. Jak jednak wspomniano w poprzednim artykule, chrzest to poważny krok. Symbolizuje twoje oddanie się Bogu — uroczystą obietnicę, w której przyrzekasz Jehowie, że będziesz Mu służyć na zawsze, przedkładając Jego wolę ponad wszystko inne w swoim życiu. To zrozumiałe, że powinieneś przyjąć chrzest tylko wtedy, gdy jesteś gotowy do podjęcia takiej decyzji, osobiście pragniesz to zrobić i rozumiesz znaczenie oddania się Bogu.

² A co, jeżeli nie masz pewności, czy jesteś gotowy do chrztu? Albo jeśli pragniesz go przyjąć, ale twoi rodzice uważają, że powinieneś poczekać, dopóki nie nabędziesz więcej doświadczenia w chrześcijańskim życiu? Tak czy inaczej, nie zniechęcaj się. Wykorzystaj raczej tę sytuację do robienia postępów, dzięki czemu wkrótce będziesz mógł zostać ochrzczony.  Mając takie nastawienie, zastanów się, jak możesz wytyczyć sobie cele dotyczące: 1) twoich przekonań, 2) twoich czynów i 3) twojej wdzięczności.

3, 4. Czego młode osoby mogą się nauczyć z przykładu Tymoteusza?

³ Zastanów się, jak byś odpowiedział na następujące pytania: Dlaczego wierzę, że Bóg istnieje? Co mnie przekonuje, że Biblia jest natchnionym Słowem Bożym? Dlaczego uważam, że trzymanie się Bożych norm moralnych jest lepsze niż przyjęcie stylu życia tego świata? Pytania te nie mają wzbudzić wątpliwości w twoim umyśle, lecz raczej pomóc ci zastosować się do rady apostoła Pawła, ‛aby samemu doświadczyć, co jest dobrą i miłą, i doskonałą wolą Bożą’ (Rzym. 12:2). Ale dlaczego powinieneś to zrobić?

⁴ Rozważmy przykład biblijny. Tymoteusz dobrze znał Pisma. Wiedzę tę „od najwcześniejszego dzieciństwa” przekazywała mu mama i babcia. Pomimo to Paweł zachęcał Tymoteusza: „Trwaj w tym, czego się nauczyłeś i w co po przekonaniu się uwierzyłeś” (2 Tym. 3:14, 15). Według pewnego dzieła greckie słowo oddane tu jako „przekonanie” znaczy „być pewnym, przeświadczonym o prawdziwości czegoś”. Tymoteusz uczynił prawdę swoją własnością. Przyjął ją nie dlatego, że jego mama i babcia poleciły mu to zrobić, ale dlatego, że po przeanalizowaniu argumentów sam się do niej przekonał (odczytaj Rzymian 12:1).

5, 6. Dlaczego to takie ważne, byś jak najwcześniej nauczył się korzystać ze „zdolności rozumowania”?

⁵ A co z tobą? Być może znasz nauki biblijne od dawna. Jeśli tak, to dlaczego nie miałbyś przyjrzeć się bliżej podstawom swoich wierzeń? Taka analiza umocni twoje przekonanie i pomoże ci opierać się presji otoczenia, świeckiej propagandzie, a także panować nad własnymi uczuciami.

⁶ Jeżeli już w młodości nauczysz się korzystać ze swej „zdolności rozumowania”, będziesz w stanie udzielić rówieśnikom sensownych odpowiedzi na pytania w rodzaju: „Skąd masz pewność, że Bóg istnieje? Dlaczego dopuszcza zło, skoro jest miłością? Jak to możliwe, że nie miał początku?”. Kiedy będziesz przygotowany, takie pytania nie osłabią twojej wiary, ale raczej cię zmotywują, byś więcej postudiował.

7-9. Wyjaśnij, jak dzięki internetowej kolekcji materiałów „Czego naprawdę uczy Biblia?” możesz umocnić się w swoich przekonaniach.

⁷ Prowadząc dogłębne studium osobiste, łatwiej znajdziesz odpowiedzi na pytania, z którymi możesz się zetknąć, rozwiejesz wątpliwości oraz umocnisz się w swoich przekonaniach (Dzieje 17:11). Mamy do dyspozycji wiele pomocnych narzędzi. Sporo osób przekonało się, że warto przeanalizować broszurę Pochodzenie życia — pięć pytań, które warto rozważyć oraz książkę Czy istnieje Stwórca, który się o ciebie troszczy? Ponadto wielu młodych chętnie korzysta z internetowych pomocy do studiowania z kolekcji „Czego naprawdę uczy Biblia?”. Można ją znaleźć w serwisie jw.org (patrz: NAUKI BIBLIJNE > NASTOLATKI). Materiały te mają na celu umocnić twoje przekonanie co do nauk biblijnych.

⁸ Zapewne znasz już treść Biblii i na niektóre z pytań zamieszczonych w tych materiałach potrafiłbyś szybko odpowiedzieć. Ale dlaczego jesteś pewny swoich odpowiedzi? Wspomniane pomoce zachęcają do rozważenia kilku wersetów biblijnych oraz zapisania osobistych przemyśleń. Dzięki nim łatwiej ci będzie obmyślić sposób wyjaśniania innym na podstawie Biblii, w co wierzysz. Internetowe materiały z serii „Czego naprawdę uczy  Biblia?” pomagają wielu młodym ugruntować się w swych przekonaniach. Jeżeli masz dostęp do tych materiałów, czy nie mógłbyś uwzględnić ich w studium osobistym?

⁹ Umacniając swe przekonania, robisz ważny krok na drodze do chrztu. Pewna nastoletnia siostra powiedziała: „Zanim zdecydowałam się na chrzest, przestudiowałam Biblię i dostrzegłam, że znalazłam religię prawdziwą. Z każdym dniem moje przekonanie staje się coraz silniejsze”.

10. Dlaczego rozsądnie jest oczekiwać, że ochrzczony chrześcijanin będzie postępował zgodnie ze swoją wiarą?

¹⁰ W Biblii czytamy: „Wiara, jeśli nie ma uczynków, sama w sobie jest martwa” (Jak. 2:17). Jeżeli jesteś utwierdzony w swoich przekonaniach, rozsądnie jest oczekiwać, że będziesz to potwierdzać czynami. Jakimi? Biblia mówi o „świętych postępkach i czynach zbożnego oddania” (odczytaj 2 Piotra 3:11).

11. Wyjaśnij sformułowanie „święte postępki”.

¹¹ Jeżeli twoje postępowanie ma być święte, musisz pozostawać czysty pod względem moralnym. Czy ci się to udaje? Pomyśl na przykład o ostatnich sześciu miesiącach. Jak pokazałeś, że masz „władze poznawcze” wyćwiczone w odróżnianiu dobra od zła? (Hebr. 5:14). Czy przypominasz sobie jakieś konkretne sytuacje, w których oparłeś się pokusie albo presji otoczenia? Czy to, jak się zachowujesz w szkole, dobrze świadczy o twojej wierze? Czy zamiast dopasowywać się do kolegów szkolnych, aby uniknąć drwin, bronisz swoich przekonań? (1 Piotra 4:3, 4). To prawda, że nikt nie jest doskonały. Nawet długoletnim sługom Jehowy może czasem brakować śmiałości, by publicznie stanąć w obronie swej wiary. Jednak osoba oddana Jehowie będzie dumna, że nosi Jego imię, i dowiedzie tego swoim postępowaniem.

12. Co obejmują „czyny zbożnego oddania” i jak powinieneś się na nie zapatrywać?

¹² A co z „czynami zbożnego oddania”? Obejmują one twoją aktywność w zborze, taką jak obecność na zebraniach i udział w służbie. Zaliczają się do nich również zajęcia, których inni mogą nie widzieć, na przykład twoje osobiste modlitwy i studium. Ktoś, kto oddał swe życie Jehowie, nie będzie traktować tych czynów jako uciążliwych obowiązków. Będzie raczej przejawiać nastawienie króla Dawida, który powiedział: „Znalazłem upodobanie w wykonywaniu twej woli, Boże mój, a twoje prawo jest w moim wnętrzu” (Ps. 40:8).

13, 14. Jakie materiały pobudzą cię do „czynów zbożnego oddania” i jaką korzyść odnieśli z tych pomocy niektórzy młodzi?

¹³ W wyznaczaniu sobie celów może ci pomóc materiał ćwiczeniowy zamieszczony w drugim tomie książki Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, na stronach 308 i 309. Zachęcono tam do zapisania odpowiedzi na pytania w rodzaju: „Czy twoje modlitwy dotyczą konkretnych spraw i co mówią o twojej miłości do Jehowy? Co analizujesz podczas studium osobistego? Czy wyruszasz do służby również bez rodziców?”. Pod każdym z tych pytań jest miejsce na wpisanie celów, do których chciałbyś zmierzać w związku z modlitwą, studium osobistym czy służbą.

¹⁴ Te materiały ćwiczeniowe okazały się cennym narzędziem dla wielu młodych, którzy zastanawiali się nad chrztem. Na przykład siostra o imieniu Tilda powiedziała: „Korzystałam z tych materiałów ćwiczeniowych do wyznaczania sobie celów. Osiągałam je jeden po drugim i rok  później byłam gotowa do chrztu”. Podobne korzyści odniósł młody brat o imieniu Patryk: „Miałem już sprecyzowane cele, ale dzięki przelaniu ich na papier jeszcze bardziej starałem się je osiągnąć”.

15. Wyjaśnij, dlaczego oddanie się Bogu powinno być osobistą decyzją.

¹⁵ Jedno z najbardziej skłaniających do myślenia pytań, zawartych we wspomnianych materiałach, brzmi: „Czy służyłbyś Jehowie nawet wtedy, gdyby przestali to robić twoi rodzice lub przyjaciele?”. Pamiętaj, że jako oddany i ochrzczony chrześcijanin osobiście staniesz przed Jehową. Swojej służby dla Niego nie powinieneś uzależniać od innych osób — nawet swoich rodziców. Twoje „święte postępki i czyny zbożnego oddania” dowodzą, że żyjesz prawdą i rozwijasz się pod względem duchowym, zmierzając do chrztu.

16, 17. (a) Co powinno pobudzać daną osobę do zostania chrześcijaninem? (b) Jaki przykład ilustruje to, że okup powinien skłaniać do wdzięczności?

¹⁶ Kiedy pewien człowiek dobrze obeznany z Prawem Mojżeszowym zapytał Jezusa: „Które przykazanie w Prawie jest największe?”, ten mu odpowiedział: „Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem” (Mat. 22:35-37). Jezus wskazał tutaj, z czego powinny wynikać chrześcijańskie uczynki, między innymi chrzest — chodzi o wypływającą z serca miłość do Jehowy. Jednym z najlepszych sposobów na rozwinięcie jej w sobie jest rozmyślanie o najwspanialszym darze, który otrzymaliśmy od Jehowy — Jezusowej ofierze okupu (odczytaj 2 Koryntian 5:14, 15; 1 Jana 4:9, 19). Jeśli będziesz się zastanawiać nad okupem i tym, jakie ma on dla ciebie znaczenie, wzbudzi to w tobie wdzięczność.

¹⁷ Okup rzeczywiście powinien skłaniać cię do wdzięczności. Zilustrujmy to przykładem: Wyobraź sobie, że jakiś człowiek uratował cię przed utonięciem. Czy po prostu poszedłbyś do domu, wysuszył się i zapomniał o tym, co dla ciebie zrobił? Oczywiście, że nie! Na pewno czułbyś się dłużnikiem tej osoby. Przecież zawdzięczałbyś jej życie! Jehowie Bogu i Jezusowi Chrystusowi zawdzięczamy dużo więcej. Gdyby nie ofiara okupu, każdy z nas w pewnym sensie utonąłby w grzechu i śmierci. Ale dzięki temu wspaniałemu aktowi miłości mamy niezrównaną perspektywę życia wiecznego w ziemskim raju.

18, 19. (a) Dlaczego należenie do Jehowy nie powinno budzić twoich obaw? (b) W jaki sposób służba dla Boga zmienia twoje życie na lepsze?

 ¹⁸ Czy doceniasz to, co uczynił dla ciebie Jehowa? Jeśli tak, byłoby stosowne, żebyś Mu się oddał i przyjął chrzest. W zakres takiego oddania wchodzi złożenie Jehowie uroczystej obietnicy, że Jego wolę będziesz spełniać już zawsze, bez względu na to, co się wydarzy. Czy powinieneś się obawiać wzięcia na siebie takiego zobowiązania? W żadnym razie. Pamiętaj, że Jehowie leży na sercu twoje dobro i że On „nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebr. 11:6). Gdy się oddasz Bogu i zgłosisz do chrztu, twoje życie wcale nie zmieni się na gorsze. Wręcz przeciwnie, dzięki służbie dla Niego stanie się lepsze. Pewien 24-letni brat, który przyjął chrzest w bardzo młodym wieku, powiedział: „Gdybym zdecydował się oddać Jehowie, będąc starszy, pewnie miałbym głębsze zrozumienie, ale podjęcie tej decyzji w tamtym czasie uchroniło mnie przed świeckimi dążeniami”.

¹⁹ Jehowa bardzo się różni od Szatana, który interesuje się tobą wyłącznie z samolubnych pobudek. Swoim zwolennikom nie oferuje on trwałej nagrody. No bo skąd miałby ją wziąć? Przecież sam nie ma dobrych wieści ani perspektyw. Jak mógłby dać coś, czego nie posiada? Może ci zaoferować jedynie widoki na ponurą przyszłość, która czeka jego samego (Obj. 20:10).

20. Dzięki czemu młoda osoba może zrobić postępy, by oddać się Bogu i przyjąć chrzest? (Zobacz też ramkę „ Co pomoże ci wzrastać duchowo”).

²⁰ Oddanie życia Jehowie to z pewnością właściwa decyzja. Czy jesteś na nią gotowy? Jeżeli tak, to nie powstrzymuj się przed tym krokiem. Jeśli natomiast potrzebujesz więcej czasu, skorzystaj z podpowiedzi podanych w tym artykule i nie stój w miejscu. Apostoł Paweł napisał do Filipian: „W jakim stopniu zrobiliśmy postępy, dalej idźmy dokładnie według tego samego ustalonego porządku” (Filip. 3:16). Gdy posłuchasz tej rady, wkrótce zapragniesz oddać swe życie Jehowie i przyjąć chrzest.