1. Czego rodzice chcą być pewni, zanim ich dziecko zostanie ochrzczone?

„PRZEZ wiele miesięcy co rusz powtarzałam rodzicom, że pragnę zostać ochrzczona, więc często o tym rozmawialiśmy. Chcieli się zorientować, czy zdaję sobie sprawę z powagi tej decyzji. Wreszcie nadszedł 31 grudnia 1934 roku — dzień, w którym nastąpiło to doniosłe wydarzenie”. Tak Blossom Brandt wspominała okres poprzedzający jej chrzest. Również obecnie rodzice chcą pomagać dzieciom w podejmowaniu mądrych decyzji. Niepotrzebne odkładanie chrztu może spowodować problemy duchowe (Jakuba 4:17). Ale zanim dziecko zostanie ochrzczone, rozsądni rodzice chcą się upewnić, że jest gotowe wziąć na siebie odpowiedzialność związaną z byciem naśladowcą Chrystusa.

2. (a) Jaki problem zauważyli niektórzy nadzorcy obwodów? (b) Co omówimy w tym artykule?

² Niektórzy nadzorcy obwodów z niepokojem zauważają, że w zborach spotyka się młodych wychowanych w chrześcijańskich  domach, którzy mają około 20 lat i nie są jeszcze ochrzczeni. Najczęściej chodzą oni na zebrania oraz głoszą i uważają się za Świadków Jehowy. Jednak z jakichś powodów nie oddają swojego życia Jehowie i nie zgłaszają się do chrztu. Dlaczego? Czasami to rodzice zachęcają ich do odłożenia tej decyzji. W tym artykule omówimy cztery obawy, które mogą powstrzymywać rodziców od pomagania swoim dzieciom w zmierzaniu do chrztu.

3. Nad czym zastanawiali się rodzice Blossom?

³ Rodzice Blossom wspomnianej w pierwszym akapicie zastanawiali się, czy nie jest za mała, żeby zrozumieć znaczenie chrztu. I nie ma w tym nic dziwnego. A zatem jak rodzice mogą się upewnić, że dziecko jest gotowe oddać swoje życie Jehowie?

4. Jaką pomocą mogą być dla rodziców słowa Jezusa z Mateusza 28:19, 20?

⁴ Odczytaj Mateusza 28:19, 20. Jak zauważono w poprzednim artykule, Biblia nie podaje, w jakim wieku należy przyjąć chrzest. Jednak rodzice mogą odnieść korzyść z przemyślenia, co to znaczy „czynić uczniów”. Grecki odpowiednik tego zwrotu występujący w Ewangelii według Mateusza 28:19 odnosi się do pouczania kogoś z myślą o tym, żeby został uczniem. A uczniem jest ktoś, kto poznał i zrozumiał nauki Jezusa oraz jest zdecydowany zgodnie z nimi żyć. Celem wszystkich chrześcijańskich rodziców powinno być pouczanie dzieci od najwcześniejszego dzieciństwa z myślą o tym, żeby z czasem zostały ochrzczonymi uczniami Chrystusa. Oczywiście niemowlę nie spełnia wymagań stawianych kandydatom do chrztu. Ale Biblia pokazuje, że nawet stosunkowo młode osoby mogą zrozumieć i pokochać prawdę.

5, 6. (a) Jakie wnioski co do chrztu Tymoteusza można wyciągnąć z tego, co o tym chrześcijaninie mówi Biblia? (b) Jak rozsądni rodzice mogą skutecznie pomagać swoim dzieciom?

⁵ Przykładem ucznia Chrystusa, który pokochał prawdę w młodym wieku, jest Tymoteusz. Jak napisał apostoł Paweł, Tymoteusz znał nauki biblijne od najwcześniejszego dzieciństwa. Chociaż dorastał w rodzinie podzielonej pod względem religijnym, jego mama i babcia, które były Żydówkami, nauczyły go cenić Słowo Boże. Dzięki temu jego wiara była niezachwiana (2 Tym. 1:5; 3:14, 15). Kiedy miał około 20 lat, nadawał się do szczególnych zadań w zborze chrześcijańskim (Dzieje 16:1-3).

⁶ To prawda, że każde dziecko jest inne. Nie wszystkie dojrzewają w takim samym tempie. Niektóre już w młodym wieku są na tyle dojrzałe intelektualnie i emocjonalnie, że chcą przyjąć chrzest. Inne są gotowe na ten krok nieco później. Dlatego rozsądni rodzice nie wywierają na dzieci presji, żeby dały się ochrzcić. Starają się raczej pomagać każdemu indywidualnie robić postępy na miarę jego możliwości. I cieszą się, kiedy dziecko bierze sobie do serca słowa z Księgi Przysłów 27:11 (odczytaj). Nigdy jednak nie powinni tracić z oczu celu: pomóc dziecku zostać uczniem Chrystusa. Dlatego warto, żeby zadali sobie pytanie: „Czy  moje dziecko ma wystarczającą wiedzę biblijną, żeby oddać swoje życie Bogu i przyjąć chrzest?”.

7. Czy przed chrztem trzeba szczegółowo znać każdą naukę biblijną? Objaśnij to.

⁷ Oczywiście rodzice chcą, żeby dzieci przed oddaniem się Bogu zdobyły gruntowną wiedzę. Nie oznacza to jednak, że przed chrztem dziecko musi szczegółowo znać każdą naukę biblijną. Po chrzcie wszyscy chrześcijanie powinni ‛wzrastać w dokładnym poznaniu’ (odczytaj Kolosan 1:9, 10). Jaki zakres wiedzy jest więc potrzebny, żeby móc zgłosić się do chrztu?

8, 9. Czego uczymy się z relacji o dozorcy więziennym z Filippi?

⁸ Zobaczmy, czego rodzice mogą się nauczyć z przeżyć pewnej rodziny z I wieku (Dzieje 16:25-33). Podczas drugiej podróży misjonarskiej, około 50 roku n.e., Paweł zawitał do Filippi. Razem z towarzyszącym mu Sylasem został aresztowany na podstawie fałszywych zarzutów. W nocy nastąpiło trzęsienie ziemi i wszystkie drzwi w więzieniu się otworzyły. Strażnik przestraszył się, że więźniowie uciekli, i chciał popełnić samobójstwo. Paweł go przed tym powstrzymał, a potem razem z Sylasem dał jemu i jego domownikom dokładne świadectwo o Jezusie. Co ci ludzie zrobili, kiedy uwierzyli w to, czego się dowiedzieli? Niezwłocznie dali się ochrzcić. Jakie wnioski możemy z tego wyciągnąć?

⁹ Dozorca więzienny prawdopodobnie był emerytowanym żołnierzem rzymskim i nie znał świętych Pism. Żeby zostać chrześcijaninem, musiał poznać podstawowe prawdy biblijne, zrozumieć, co to znaczy być sługą Bożym, i zapragnąć przestrzegać nauk Jezusa. To, czego w stosunkowo krótkim czasie się dowiedział, skłoniło go do przyjęcia chrztu. Nie ulega wątpliwości, że po chrzcie dalej zdobywał wiedzę. Co więc możesz zrobić, kiedy twoje dziecko mówi, że kocha Jehowę, chce być Mu posłuszne i przyjąć chrzest? Może dojdziesz do wniosku, że warto porozmawiać o tym ze starszymi, by mogli ustalić, czy nadaje się do chrztu *. Tak jak inni ochrzczeni słudzy Jehowy będzie zdobywało wiedzę o Nim przez całe życie — nawet przez całą wieczność (Rzym. 11:33, 34).

10, 11. (a) Co uważają niektórzy rodzice? (b) Na czym przede wszystkim powinno zależeć rodzicom?

¹⁰ Niektórzy rodzice uważają, że ich dziecko powinno poczekać z chrztem, dopóki nie zdobędzie dobrego wykształcenia i pracy. Mogą chcieć dla dziecka tego, co najlepsze, ale czy w ten sposób pomagają mu osiągnąć prawdziwy sukces? I co ważniejsze, czy taki pogląd jest zgodny z Biblią? Do czego zachęca Jehowa? (Odczytaj Kaznodziei 12:1).

¹¹ Powinniśmy pamiętać, że ten świat i ‛wszystko, co na nim’, kłóci się ze sposobem myślenia Jehowy (1 Jana 2:15-17; 5:19; Jak. 4:7, 8). Bliska więź z Bogiem  jest dla dziecka najlepszą ochroną przed Szatanem, jego światem i świeckim sposobem myślenia. Jeśli rodzice przykładają dużą wagę do wykształcenia i pracy, dziecko może uznać te rzeczy za najważniejsze w życiu. Czy kochający chrześcijańscy rodzice naprawdę chcieliby, żeby to świat kształtował pogląd ich dziecka na sukces? Przecież prawdziwą satysfakcję odczuwamy tylko wtedy, kiedy pierwsze miejsce w naszym życiu zajmuje Jehowa (odczytaj Psalm 1:2, 3).

12. Dlaczego niektórzy rodzice zniechęcają dzieci do chrztu?

¹² Pewna chrześcijanka tak wyjaśniła, dlaczego zniechęcała córkę do chrztu: „Wstyd się przyznać, ale główną przyczyną był strach przed wykluczeniem”. Niektórzy rodzice dochodzą do wniosku, że lepiej będzie, jeśli dziecko zostanie ochrzczone dopiero wtedy, kiedy przestanie zachowywać się niedojrzale (Rodz. 8:21; Prz. 22:15). Mogą myśleć: „Dopóki nie jest ochrzczone, nie można go wykluczyć”. Ale dlaczego takie rozumowanie jest zwodnicze? (Jak. 1:22).

13. Czy osoba zwlekająca z chrztem ponosi mniejszą odpowiedzialność przed Jehową? Wyjaśnij.

¹³ Oczywiście rodzice chcieliby, żeby dziecko zostało ochrzczone dopiero wtedy, gdy będzie wystarczająco dojrzałe, by oddać swoje życie Bogu. Ale to nieprawda, że dopóki nie jest ochrzczone, nie ponosi żadnej odpowiedzialności przed Jehową. Dziecko staje się przed Nim odpowiedzialne, kiedy zaczyna rozumieć, co z Bożego punktu widzenia jest dobre, a co złe (odczytaj Jakuba 4:17). Dlatego mądrzy rodzice nie zniechęcają dziecka do chrztu, ale starają się swoim przykładem zaszczepić mu miłość do wzniosłych zasad Jehowy (Łuk. 6:40). Taka miłość jest najlepszą ochroną, ponieważ będzie dla niego motywacją, żeby robić to, co podoba się Bogu (Izaj. 35:8).

14. Jak starsi mogą wspierać rodziców, którzy pomagają swoim dzieciom zmierzać do chrztu?

¹⁴ Jako duchowi pasterze, starsi wspierają rodziców, kiedy mówią pozytywnie o celach duchowych. Pewna siostra dobrze zapamiętała rozmowę, którą przeprowadził z nią brat Charles Russell, kiedy miała sześć lat. Wspominała: „Poświęcił mi 15 minut, żeby porozmawiać o moich celach duchowych”. Później siostra ta została pionierką i pełniła tę służbę ponad 70 lat! Słowa zachęty rzeczywiście mogą mieć duży wpływ na czyjeś życie (Prz. 25:11). Poza tym starsi mogą uwzględniać rodziny przy pracach w Sali Królestwa i przydzielać młodym zadania odpowiednie do ich wieku i umiejętności.

15. Jak młodych mogą zachęcać członkowie zboru?

¹⁵ A jak mogą pomóc inni członkowie zboru? Przez okazywanie młodym stosownego zainteresowania. Warto na przykład zwracać uwagę na postępy duchowe, jakie robi młoda osoba. Może udzieliła przemyślanej, płynącej z serca odpowiedzi na zebraniu albo przedstawiła zadanie podczas zebrania  w tygodniu? A może pomyślnie przeszła próbę lojalności lub wykorzystała okazję, żeby dać świadectwo w szkole? Jeśli tak, szczerze ją pochwal. Mógłbyś postanowić, że — przed zebraniem lub po nim — porozmawiasz z kimś młodym, okazując mu prawdziwe zainteresowanie. W taki lub inny sposób możemy sprawić, że młodzi poczują się częścią „wielkiego zboru” (Ps. 35:18).

16, 17. (a) Dlaczego chrzest jest tak ważny? (b) Jakiej radości chcą zaznać wszyscy rodzice? (Zobacz ilustrację tytułową).

¹⁶ ‛Ukierunkowywanie umysłów dzieci zgodnie z myślami Jehowy’ to jeden z największych przywilejów chrześcijańskich rodziców (Efez. 6:4; Ps. 127:3). Obecnie dzieci sług Bożych — w przeciwieństwie do dzieci w starożytnym Izraelu — nie są od urodzenia członkami narodu oddanego Jehowie. Co więcej, miłości do Boga i do prawdy nie można odziedziczyć. Od dnia narodzin rodzice powinni mieć przed oczami cel: pomóc dziecku oddać swoje życie Jehowie i zostać Jego ochrzczonym sługą. Czy może być coś ważniejszego? Przecież oddanie się Jehowie, chrzest i wierna służba są niezbędne, żeby ocaleć z wielkiego ucisku (Mat. 24:13).

¹⁷ Kiedy Blossom Brandt chciała przyjąć chrzest, rodzice postanowili się upewnić, że jest gotowa na ten najważniejszy krok w życiu. Gdy się o tym przekonali, poparli tę decyzję. Wieczorem przed jej chrztem tata zrobił coś wspaniałego. Blossom napisała: „Powiedział, żebyśmy wszyscy uklękli, a potem się pomodlił. Wyznał Jehowie, jak bardzo się cieszy, że jego córeczka postanowiła Mu się oddać”. Przeszło 60 lat później Blossom wspominała: „Możecie być pewni, iż nigdy w życiu nie zapomnę tamtego wieczoru!”. Oby wszyscy rodzice mogli zaznać radości i satysfakcji wynikającej z tego, że dziecko oddaje się Jehowie i przyjmuje chrzest.