Obecnie nikt nie może jednoznacznie stwierdzić, jak wyglądał apostoł Paweł. Zamieszczane w naszych publikacjach ilustracje, które go przedstawiają, to wizje artystyczne, a nie podobizny oparte na dowodach archeologicznych.

Jednak istnieją informacje, które pozwalają wyciągnąć pewne wnioski dotyczące wyglądu Pawła. Na przykład w Strażnicy Syjońskiej z 1 marca 1902 roku wspomniano: „Co do aparycji Pawła: (...) W Dziejach Pawła i Tekli, (...) spisanych około roku 150 n.e., znajdujemy opis Pawła, który zapewne jest najdokładniejszy i zgodny z tradycją. Czytamy tam, że był on ‚niskiego wzrostu, miał łysą głowę, krzywe nogi, był dobrze zbudowany, brwi mu się zbiegały i miał orli nos’”.

W The Oxford Dictionary of the Christian Church (edycja z 1997 roku) tak powiedziano o tym starożytnym dziele: „Niewykluczone, że Dzieje zawierają pewne elementy zgodne z historią”. Dzieje Pawła i Tekli były wysoce cenione przez kilka stuleci po spisaniu, czego dowodzi fakt, że do dziś zachowało się 80 ich greckich manuskryptów oraz przekłady na inne języki. Wizje artystyczne zamieszczane w naszych publikacjach są więc zgodne ze starożytnymi opisami Pawła.

Jednak jest coś znacznie ważniejszego niż wygląd apostoła. Jeszcze kiedy Paweł pełnił służbę, pewni krytycy mówili, że jego „osobista obecność jest słaba, a mowa zasługuje na wzgardę” (2 Kor. 10:10). Ale pamiętajmy, że Paweł został chrześcijaninem po tym, jak w wizji ukazał mu się sam Jezus. Ponadto dużo zdziałał jako ‛naczynie wybrane, aby nieść imię Chrystusa do narodów’ (Dzieje 9:3-5, 15; 22:6-8). Pomyślmy też o korzyściach, które odnosimy, kiedy czytamy księgi biblijne spisane przez niego pod natchnieniem Bożym.

Paweł nie przechwalał się swoimi osiągnięciami sprzed poznania Chrystusa ani nie wspominał o swoim wyglądzie (Dzieje 26:4, 5; Filip. 3:4-6). Przyznał: „Jestem najmniejszym z apostołów i nie jestem godzien zwać się apostołem” (1 Kor. 15:9). Później napisał: „Mnie, człowieka mniejszego od najmniejszego ze wszystkich świętych, obdarzono tą niezasłużoną życzliwością, bym oznajmił narodom dobrą nowinę o niezgłębionym bogactwie Chrystusa” (Efez. 3:8). Ta dobra nowina jest bez wątpienia dużo ważniejsza niż rozważania na temat wyglądu Pawła.