1, 2. (a) Jak spełniają się słowa z Izajasza 60:22? (b) Jakie są potrzeby w organizacji Jehowy?

„MALUTKI stanie się tysiącem, a niewielki — potężnym narodem” (Izaj. 60:22). Te prorocze słowa spełniają się na naszych oczach. W 2015 roku w służbie kaznodziejskiej wysilało się na całym świecie 8 220 105 głosicieli! W dalszych słowach tego proroctwa nasz Ojciec niebiański zapewnia: „Ja, Jehowa, przyśpieszę to w stosownym czasie”. Tak jak pasażerowie czują, gdy samochód przyśpiesza, tak my czujemy, że dzieło czynienia uczniów nabiera prędkości. Jak na to reagujemy? Czy robimy wszystko, na co nas stać, gorliwie uczestnicząc w służbie? Dużo braci i sióstr zostaje pionierami stałymi lub pomocniczymi. A wielu postanawia usługiwać tam, gdzie są większe potrzeby, lub brać udział w innych dziedzinach służby.

² Ale pracy wciąż przybywa. Co roku powstaje jakieś 2000 zborów. Gdyby w każdym miało usługiwać 5 starszych, każdego roku należałoby zamianować 10 000 nowych nadzorców. Oznacza to, że tysiące braci powinno zdobyć kwalifikacje, by usługiwać jako starsi, a kolejni jako  słudzy pomocniczy. Tak naprawdę wszyscy — i bracia, i siostry — mamy „mnóstwo pracy w dziele Pańskim” (1 Kor. 15:58).

3, 4. Co dla ciebie oznacza zmierzanie do celów duchowych?

³ Odczytaj 1 Tymoteusza 3:1. Zwrot ‛ubiegać się’ jest tłumaczeniem greckiego czasownika, który kryje w sobie myśl o sięganiu po coś, co może nie znajdować się w zasięgu ręki. Używając tego słowa, apostoł Paweł podkreślił, że robienie postępów duchowych wymaga wysiłku. Pomyślmy o bracie, który chce być bardziej przydatny w zborze. Zdaje sobie sprawę, że musi wypracować pewne przymioty duchowe. Stara się zdobyć kwalifikacje do usługiwania najpierw jako sługa pomocniczy, a z czasem jako starszy. Wie, że aby sprostać dodatkowym zadaniom, powinien podejmować ciągłe wysiłki.

⁴ Na wysiłek zdobywają się również osoby, które pragną usługiwać jako pionierzy, betelczycy albo ochotnicy na budowach. Zobaczmy, jak Słowo Boże zachęca do robienia postępów duchowych każdego z nas.

5. Jak młodzi mogą wykorzystywać siły w służbie dla Jehowy?

⁵ Młodzi mają siły fizyczne potrzebne do wykonywania wielu zadań w organizacji Jehowy (odczytaj Przysłów 20:29). Niektórzy pracują w Betel przy drukowaniu i oprawianiu Biblii oraz publikacji. Wielu młodych braci i sióstr wysila się przy budowie i konserwacji Sal Królestwa. Inni razem z bardziej doświadczonymi osobami biorą udział w akcjach niesienia pomocy ofiarom klęsk żywiołowych. A mnóstwo pionierów wspiera grupy lub zbory obcojęzyczne albo przeprowadza się na tereny oddalone.

6-8. (a) Co pomogło pewnemu bratu zmienić podejście do służby i z jakim skutkiem? (b) Jak możemy ‛skosztować i zobaczyć, że Jehowa jest dobry’?

⁶ Prawdopodobnie zdajesz sobie sprawę, jak ważne jest służenie Bogu całym sercem. A co jeśli czujesz się tak jak kiedyś brat o imieniu Aaron? Chociaż dorastał w chrześcijańskiej rodzinie, przyznał: „Nudziłem się na zebraniach i w służbie”. Nie był szczęśliwy i nie wiedział dlaczego, ale chciał to zmienić. Co zrobił?

⁷ Aaron zadbał o dobre zwyczaje duchowe — czytanie Biblii, przygotowywanie się do zebrań i branie w nich udziału. A przede wszystkim zaczął się regularnie modlić. W miarę jak jego miłość do Jehowy się pogłębiała, robił kolejne postępy. Został pionierem, brał udział w akcjach niesienia pomocy i głosił na terenie zagranicznym. Obecnie usługuje w Betel i jest starszym. Jak teraz ocenia swoje życie? „ ‛Skosztowałem i zobaczyłem, że Jehowa jest dobry’. Tak wiele dla mnie zrobił! Mam wobec Niego dług wdzięczności i pragnę tym bardziej wysilać się w służbie. A On wciąż mi błogosławi”.

⁸ Psalmista śpiewał: „Tym, którzy szukają Jehowy, nie zabraknie żadnego dobra” (odczytaj Psalm 34:8-10). Jehowa nigdy nie zawiedzie swoich gorliwych sług. Kiedy robimy wszystko, na co nas stać, możemy ‛skosztować  i zobaczyć, że On jest dobry’. Służba pełniona z całej duszy daje szczęście, które nie ma sobie równych.

9, 10. Dlaczego powinniśmy być cierpliwi?

⁹ Zmierzając do wyznaczonego celu, okazuj cierpliwość (Mich. 7:7). Jehowa zawsze wspiera swoich wiernych sług, chociaż niekiedy pozwala, żeby czekali na dodatkowe zadania lub zmianę sytuacji. Obiecał Abrahamowi syna, ale patriarcha ten musiał przejawiać wiarę i cierpliwość (Hebr. 6:12-15). Chociaż na narodziny Izaaka czekał wiele lat, nie stracił nadziei i Jehowa go nie rozczarował (Rodz. 15:3, 4; 21:5).

¹⁰ Czekanie nie jest łatwe (Prz. 13:12). Gdybyśmy rozpamiętywali niepowodzenia, moglibyśmy się zniechęcić. O wiele lepiej jest wykorzystać czas na rozwijanie usposobienia duchowego. Przeanalizujmy trzy sposoby, na jakie możemy to robić.

11. Jakie przymioty należy rozwijać i dlaczego są one ważne?

¹¹ Rozwijaj przymioty duchowe. Kiedy czytamy Słowo Boże i nad nim rozmyślamy, pogłębiamy wiedzę oraz nabywamy mądrości, wnikliwości, umiejętności myślenia i rozsądku. Przymioty te są niezbędne braciom, którzy przewodzą w zborach (Prz. 1:1-4; Tyt. 1:7-9). A oparte na Biblii publikacje pomagają nam wnikać w Boży sposób myślenia. Każdego dnia podejmujemy decyzje dotyczące rozrywki, wyglądu zewnętrznego, gospodarowania  pieniędzmi oraz kontaktów z innymi. Gdy uwzględniamy to, czego uczymy się z Biblii, cieszymy się uznaniem Jehowy.

12. Jak każdy członek zboru może okazać się godny zaufania?

¹² Okaż się godny zaufania. Wszyscy powinniśmy starać się jak najlepiej wywiązać z każdego zadania otrzymanego w zborze. Pomyślmy o Nehemiaszu. Komu powierzył obowiązki związane z wielbieniem Jehowy? Ludziom bogobojnym, godnym zaufania i wiernym (Nehem. 7:2; 13:12, 13). Również dzisiaj ma zastosowanie zasada: „Od szafarzy oczekuje się, żeby taki okazał się wierny” (1 Kor. 4:2). Dlatego przykładajmy się do wszystkich powierzanych nam zadań, pamiętając, że dobre uczynki nie zostaną niezauważone (odczytaj 1 Tymoteusza 5:25).

13. Jak możesz naśladować Józefa, gdy ktoś potraktuje cię niesprawiedliwie?

¹³ Pozwól, żeby Jehowa cię kształtował. Co mógłbyś zrobić, gdyby ktoś potraktował cię niesprawiedliwie? Być może uda ci się szybko wyjaśnić sprawę. Ale czasami, gdy za wszelką cenę się bronisz, tylko pogarszasz sytuację. Kiedy Józef został skrzywdzony przez swoich braci, nie nosił w sercu urazy. Potem został fałszywie oskarżony i niesłusznie uwięziony. W tym trudnym okresie polegał na Jehowie. Jaki był tego rezultat? W Biblii czytamy: „Oczyściła go wypowiedź Jehowy” (Ps. 105:19). Trudności, z którymi się zmierzył, ukształtowały go i później mógł wywiązać się z odpowiedzialnego zadania (Rodz. 41:37-44; 45:4-8). Jeśli przechodzisz bolesne próby, módl się o mądrość i siły oraz mów i działaj z łagodnością. Polegaj na Jehowie, a On cię wesprze (odczytaj 1 Piotra 5:10).

14, 15. (a) Dlaczego powinniśmy ‛stale zwracać uwagę’ na swoje metody głoszenia? (b) Co mógłbyś zrobić w obliczu zmieniających się warunków? (Zobacz ilustrację tytułową i ramkę „ Spróbuj innych metod głoszenia”).

¹⁴ Paweł zachęcał Tymoteusza: „Dalej przykładaj się do publicznego czytania, do usilnego zachęcania, do nauczania. Stale zwracaj uwagę na siebie i na swe nauczanie” (1 Tym. 4:13, 16). Tymoteusz był już wtedy doświadczonym głosicielem. Jednak aby pełnić służbę skutecznie, musiał ‛stale zwracać uwagę’ na swe nauczanie. Nie mógł zakładać, że ludzie zawsze będą pozytywnie reagować na te same sposoby prowadzenia rozmów. Jeśli chciał trafiać im do serc, musiał dostosowywać metody nauczania do potrzeb słuchaczy. My chcemy robić tak samo.

¹⁵ Kiedy głosimy od domu do domu, nie zastajemy wielu ludzi. Często nie możemy wejść do strzeżonych budynków lub na osiedla zamknięte. Jeżeli tak jest na twoim terenie, czy nie mógłbyś spróbować innych metod głoszenia?

16. Jak można skutecznie głosić w miejscach publicznych?

¹⁶ Świetną metodą dzielenia się dobrą nowiną jest głoszenie w miejscach publicznych. Wielu braci i sióstr z przyjemnością bierze w nim udział. Rozmawiają z ludźmi na przystankach, dworcach, targowiskach czy w parkach. Kierując się rozeznaniem, głosiciel może nawiązać do jakiegoś wydarzenia lub do zajęcia wykonywanego przez rozmówcę albo pochwalić jego  dziecko. Następnie może skierować uwagę na jakąś myśl biblijną. Jeśli dana osoba reaguje pozytywnie, głosiciel kontynuuje rozmowę.

17, 18. (a) Dzięki czemu będzie ci łatwiej głosić w miejscach publicznych? (b) Do czego cię zachęca postawa Dawida?

¹⁷ Jeżeli głoszenie w miejscach publicznych nie przychodzi ci łatwo, nie poddawaj się. Podobny problem miał Eddie, pionier z Nowego Jorku. Z czasem jednak nabrał pewności siebie. Co mu pomogło? Opowiada: „Podczas rodzinnego wielbienia razem z żoną przygotowaliśmy się, żeby odpowiednio reagować na różne wypowiedzi ludzi. Poprosiliśmy również o wskazówki innych głosicieli”. Teraz Eddie chętnie uczestniczy w tej formie głoszenia.

¹⁸ Kiedy doskonalisz umiejętności w służbie i nabierasz pewności siebie, twoje postępy stają się widoczne (odczytaj 1 Tymoteusza 4:15). Co więcej, wysławiasz niebiańskiego Ojca — tak jak Dawid, który śpiewał: „Błogosławić będę Jehowę w każdym czasie; chwała jego wciąż będzie na moich ustach. Dusza moja będzie się chlubić Jehową; potulni usłyszą i się rozradują” (Ps. 34:1, 2). Również dzięki twojej służbie potulne osoby mogą przyłączyć się do prawdziwego wielbienia.

19. Dlaczego słudzy Jehowy mogą być szczęśliwi, nawet jeśli sytuacja życiowa ich ogranicza?

¹⁹ Dawid śpiewał: „Sławić cię będą, Jehowo, wszystkie twoje dzieła i błogosławić cię będą lojalni wobec ciebie. Opowiadać będą o chwale twej władzy królewskiej i mówić będą o twej potędze, by oznajmić synom ludzkim jego potężne czyny i chwałę wspaniałości jego władzy królewskiej” (Ps. 145:10-12). Podobne odczucia mają wszyscy lojalni słudzy Jehowy. A co jeśli ogranicza cię choroba albo podeszły wiek? Pamiętaj, że możesz wysławiać naszego wspaniałego Boga, dzieląc się dobrą nowiną z lekarzami, pielęgniarkami czy innymi osobami, z którymi masz styczność. Jeżeli ze względu na wiarę jesteś uwięziony, zapewne wykorzystujesz okazje do rozmawiania o prawdzie, czym rozweselasz serce Jehowy (Prz. 27:11). A może żyjesz w domu podzielonym pod względem religijnym. Ty także możesz sprawiać radość Bogu, nie zaniedbując zwyczajów duchowych (1 Piotra 3:1-4). Nawet w niesprzyjających okolicznościach można robić postępy i sławić tym Jehowę.

20, 21. Jaki wpływ na innych mogą mieć twoje postępy duchowe?

²⁰ Jehowa z pewnością ci pobłogosławi, jeśli dalej będziesz robić postępy duchowe. Czy nie wystarczyłoby kilka zmian w planie zajęć lub stylu życia, żebyś mógł w większej mierze dzielić się cenną nadzieją od Boga z tymi, którzy jej potrzebują? Poza tym twoje postępy i ofiarność mogą mieć niebagatelny wpływ na braci i siostry. Gdy będziesz pokornie usługiwać w zborze, zaskarbisz sobie miłość i wdzięczność tych, którzy kochają Jehowę.

²¹ Bez względu na to, czy służymy Jehowie od wielu lat, czy od kilku miesięcy, wszyscy możemy robić postępy. A jak dojrzali chrześcijanie mogą w tym pomóc nowym członkom zboru? Omówimy to w następnym artykule.