Przeciwnicy krytykowali Jezusa i jego uczniów między innymi za to, że nie myli rąk przed posiłkiem. Prawo Mojżeszowe zawierało wiele wytycznych dotyczących czystości ceremonialnej. Człowiek stawał się nieczysty w wyniku wycieku, trądu, a także dotknięcia ludzkich zwłok lub martwego zwierzęcia. Prawo mówiło też, co zapewnia oczyszczenie — składanie ofiar, pranie odzieży, kąpiel oraz pokropienie wodą (Kapł., rozdz. 11-15; Liczb, rozdz. 19).

Rabini żydowscy tworzyli drobiazgowe przepisy dotyczące tych praw. Jak wyjaśniono w pewnym dziele, dla każdego przypadku nieczystości trzeba było „określić, w jakich okolicznościach mogło do niej dojść, jak i w jakim stopniu można było ją przekazać innym, które naczynia i przedmioty mogły stać się nieczyste, a które nie, i na koniec metody i procedury oczyszczania”.

Przeciwnicy Jezusa zapytali go: „Czemu twoi uczniowie nie postępują zgodnie z tradycją mężów z dawniejszych czasów, lecz jedzą posiłek skalanymi rękami?” (Marka 7:5). Nie chodziło im o zasady higieny. Rabini wymagali przestrzegania rytuału, który polegał na tym, że przed jedzeniem polewano ręce wodą. W cytowanym wcześniej dziele czytamy: „Ustalano, jakich naczyń można użyć do polewania rąk, jaki rodzaj wody jest odpowiedni, kto powinien ją polewać oraz jaka powierzchnia rąk ma być obmyta”.

Co Jezus myślał o tych ludzkich przepisach? Przywódcom religijnym powiedział wprost: „Izajasz trafnie prorokował o was, obłudnikach, jak jest napisane: ‚Lud ten okazuje mi [Jehowie] szacunek swoimi wargami, ale ich serca są ode mnie bardzo oddalone. Lecz na próżno mnie czczą, gdyż jako nauk uczą nakazów ludzkich’. Odstępujecie od przykazań Bożych, a mocno się trzymacie tradycji ludzkiej” (Marka 7:6-8).