1. Dlaczego Daniel zrobił wrażenie na Babilończykach?

 PROROK Daniel był młodym człowiekiem, gdy Babilończycy uprowadzili go do niewoli, daleko od jego rodzinnego kraju. Ale Daniel najwyraźniej zrobił na nich wrażenie. Dostrzegali „to, co jest widoczne dla oczu” — że ‛nie miał żadnej wady, dobrze się prezentował’ i pochodził z wpływowej rodziny (1 Sam. 16:7). Dlatego postanowili go wyszkolić, żeby dołączył do elity ich społeczeństwa (Dan. 1:3, 4, 6).

2. Co Jehowa myślał o Danielu? (Ezechiela 14:14).

² Jehowa kochał Daniela nie za jego wygląd czy status społeczny, ale za to, jakim postanowił być człowiekiem. Co ciekawe, Daniel mógł mieć około 20 lat, kiedy Jehowa wyraził się o nim z uznaniem i postawił go na równi z Noem i Hiobem — mężczyznami, którzy przez całe dziesięciolecia wyrabiali sobie dobrą opinię u Boga (Rodz. 5:32; 6:9, 10; Hioba 42:16, 17; odczytaj Ezechiela 14:14). A Jehowa kochał Daniela przez całe jego długie i bogate życie (Dan. 10:11, 19).

3. Co omówimy w tym artykule?

³ W tym artykule przeanalizujemy dwie cechy, za które Jehowa cenił Daniela. Najpierw omówimy każdą z nich i przypomnimy sytuacje, w których je przejawiał. Potem zobaczymy, co mu pomogło je rozwijać. Na koniec rozważymy, jak możemy go naśladować. Chociaż ten artykuł opracowano z myślą o młodych, to z przykładu Daniela może się czegoś nauczyć każdy z nas.

4. Jak Daniel okazywał odwagę? Podaj przykład.

⁴ Ludzie, którzy są odważni, mogą odczuwać strach, ale nie pozwalają, żeby powstrzymał ich od robienia tego, co właściwe. Daniel był bardzo odważnym młodym człowiekiem. Rozważmy dwie sytuacje, w których okazał odwagę. Pierwsza zdarzyła się prawdopodobnie jakieś dwa lata po zburzeniu Jerozolimy przez Babilończyków. Król Nabuchodonozor miał przerażający sen, w którym zobaczył ogromny posąg. Gdy się obudził, zagroził, że zabije wszystkich mędrców, w tym także Daniela, jeśli nie opowiedzą mu treści snu i nie wyjaśnią jego znaczenia (Dan. 2:3-5). Daniel musiał działać szybko; w przeciwnym razie zginęłoby mnóstwo ludzi. „Poszedł więc i poprosił króla, żeby dał mu czas na wyjaśnienie snu” (Dan. 2:16). Z całą pewnością wymagało to odwagi i wiary. Nic nie wskazuje na to, by Daniel już wcześniej objaśniał sny. Poprosił swoich przyjaciół, których babilońskie imiona brzmiały Szadrach, Meszach i Abed-Nego, żeby „modlili się do Boga niebios o miłosierdzie w związku z tą tajemnicą” (Dan. 2:18). Jehowa wysłuchał ich modlitw. Pomógł Danielowi wyjaśnić sen króla. Daniel i jego towarzysze ocaleli.

5. Jak jeszcze odwaga Daniela została wystawiona na próbę?

⁵ W jakiś czas po wyjaśnieniu snu o posągu odwaga Daniela znowu została wystawiona na próbę. Nabuchodonozor miał drugi przerażający sen. Zobaczył w nim ogromne drzewo. Daniel odważnie wyjaśnił mu znaczenie tego snu, między innymi zapowiedział, że król postrada zmysły i na pewien czas utraci tron (Dan. 4:25). Nabuchodonozor mógł uznać, że Daniel podżega do buntu przeciwko niemu, i skazać go na śmierć. Mimo to Daniel okazał odwagę i niczego nie przemilczał.

6. Co pomogło Danielowi okazywać odwagę?

⁶ Dzięki czemu Daniel przez całe życie okazywał odwagę? Od dzieciństwa z pewnością uczył się z dobrego przykładu swoich rodziców. Bez wątpienia stosowali się oni do wskazówek, jakich Jehowa udzielił izraelskim ojcom i matkom,  i uczyli go Prawa Bożego (Powt. Pr. 6:6-9). Daniel znał nie tylko podstawowe prawa, takie jak Dziesięć Przykazań, ale też szczegółowe przepisy dotyczące tego, co Izraelici mogli, a czego nie mogli jeść b (Kapł. 11:4-8; Dan. 1:8, 11-13). Ponadto Daniel poznał historię ludu Bożego i wiedział, co spotkało jego rodaków, gdy przestali być posłuszni Jehowie (Dan. 9:10, 11). Pod wpływem własnych przeżyć nabrał przekonania, że zawsze może liczyć na wsparcie Jehowy i Jego potężnych aniołów (Dan. 2:19-24; 10:12, 18, 19).

7. Co jeszcze pomogło Danielowi okazywać odwagę? (Zobacz też ilustrację).

⁷ Daniel wnikliwie badał pisma proroków Bożych, w tym także proroctwa Jeremiasza. Dzięki takiej analizie zrozumiał, że długi pobyt Żydów w niewoli babilońskiej wkrótce się skończy (Dan. 9:2). Obserwowanie, jak spełniają się natchnione proroctwa, niewątpliwie umocniło zaufanie Daniela do Jehowy, a ludzie, którzy zawsze polegają na Bogu, potrafią być niezwykle odważni (por. Rzymian 8:31, 32, 37-39). Co najważniejsze, Daniel często modlił się do swojego niebiańskiego Ojca (Dan. 6:10). Wyznawał grzechy i mówił o swoich uczuciach. Prosił też o pomoc (Dan. 9:4, 5, 19). Był takim samym człowiekiem jak my, więc odwaga nie była jego cechą wrodzoną. Musiał ją rozwijać dzięki studium i modlitwom oraz poleganiu na Jehowie.

8. Co pomoże nam rozwijać odwagę?

⁸ A co my musimy robić, żeby przejawiać odwagę? Rodzice mogą nas zachęcać do okazywania tej cechy, ale nie mogą nam jej przekazać w dziedzictwie. Nabywanie odwagi przypomina nabywanie jakiejś nowej umiejętności. Jeden ze sposobów polega na uważnym obserwowaniu instruktora i naśladowaniu tego, co robi. Podobnie możemy uczyć się odwagi, obserwując, jak inni ją przejawiają, i potem biorąc z nich przykład. Czego więc nauczyliśmy się od Daniela? Powinniśmy tak jak on dobrze poznać Słowo Boże. Musimy nawiązać z Jehową bliską więź przez swobodne i częste rozmawianie z Nim. I musimy ufać Jehowie, przekonani, że zawsze będzie nas wspierał. Dzięki temu będziemy odważni, kiedy nasza wiara zostanie wystawiona na próbę.

9. Jakie korzyści odnosimy z okazywania odwagi?

⁹ Okazywanie odwagi przynosi wiele korzyści. Rozważmy przykład Bena z Niemiec. W jego szkole każdy wierzył w ewolucję i uważał biblijne sprawozdanie o stwarzaniu za mit. Pewnego dnia Ben miał okazję przed całą klasą wyjaśnić, dlaczego wierzy, że życie zostało stworzone. Odważnie przedstawił swoje poglądy. Jaki był rezultat? Ben opowiada: „Nauczyciel uważnie słuchał, a potem skserował materiał, z którego korzystałem, i rozdał go wszystkim w klasie”. A jak zareagowali koledzy Bena? Wspomina on: „Wielu słuchało z otwartym umysłem i powiedziało, że mnie podziwia”. Jak pokazuje to przeżycie, odważni ludzie często zyskują szacunek drugich. Mogą też pomóc szczerym osobom poznać Jehowę. Mamy więc ważne  powody, by wypracowywać w sobie odwagę.

10. Czym jest lojalność?

¹⁰ Użyte w Biblii hebrajskie słowo tłumaczone na „lojalność” i „lojalna miłość” zawiera myśl o serdecznym przywiązaniu i często odnosi się do miłości, jaką Bóg darzy swoich sług. To samo słowo bywa też używane w odniesieniu do miłości, jaką Jego słudzy okazują sobie nawzajem (2 Sam. 9:6, 7). Ale Jehowa oczekuje, że lojalność będziemy przejawiać również wobec Niego. W miarę upływu czasu może się ona stawać coraz silniejsza. Zobaczmy, jak przekonał się o tym Daniel.

11. Z jaką próbą lojalności spotkał się sędziwy Daniel? (Zobacz ilustrację na stronie tytułowej).

¹¹ Daniel przechodził próby lojalności przez całe życie. Ale jedną z największych prób przeżył, kiedy miał ponad 90 lat. W tym czasie Babilon znajdował się już pod panowaniem Medów i Persów, a władcą był w nim król Dariusz. Członkowie dworu królewskiego nienawidzili Daniela i nie odnosili się z szacunkiem do Boga, któremu oddawał cześć. Uknuli więc spisek na jego życie. Sprytnie doprowadzili do ogłoszenia dekretu, który miał wykazać, czy Daniel będzie lojalny wobec swojego Boga, czy wobec króla. Żeby dowieść lojalności wobec króla i niejako wtopić się w tłum, wystarczyło, by Daniel na 30 dni przestał modlić się do Jehowy. On jednak nie poszedł na kompromis. Wrzucono go za to do lwiej jamy. Ale Jehowa nagrodził Daniela za lojalność i go uratował (Dan. 6:12-15, 20-22). Co pomoże nam przejawiać taką samą niezłomną lojalność?

12. Jak Daniel rozwinął niezłomną lojalność wobec Jehowy?

¹² Jak już wspomniano, do okazywania lojalności pobudza głęboka miłość. Daniel przejawiał niezłomną lojalność wobec Jehowy, bo bardzo Go kochał. Niewątpliwie rozwinął taką miłość przez rozmyślanie o tym, jakie przymioty ma Jehowa i jak je przejawia (Dan. 9:4). Daniel z wdzięcznością rozmyślał też  o wszystkich dobrych rzeczach, których Jehowa dokonał dla niego i dla swojego ludu (Dan. 2:20-23; 9:15, 16).

13. (a) Z jakimi próbami lojalności spotykają się młodzi Świadkowie Jehowy? Podaj przykład. (Zobacz też ilustrację). (b) Co zgodnie ze wskazanym filmem możemy odpowiedzieć, kiedy ktoś nas zapyta, jak Świadkowie Jehowy zapatrują się na ludzi, którzy prowadzą homoseksualny styl życia?

¹³ Podobnie jak Daniel, również obecnie młode osoby żyją wśród ludzi, którzy nie mają szacunku dla Jehowy i Jego zasad. Tacy ludzie często są negatywnie nastawieni do każdego, kto mówi, że kocha Boga. Niektórzy nawet próbują zastraszać młodych i w ten sposób zmusić ich do nielojalności wobec Jehowy. Zobaczmy na przykład, co spotkało młodego Australijczyka o imieniu Graeme. W szkole średniej znalazł się w trudnej sytuacji. Nauczycielka zapytała uczniów, jak by zareagowali, gdyby któryś z przyjaciół zwierzył się im, że jest homoseksualistą. Następnie powiedziała, żeby wszyscy, którzy poparliby taki styl życia przyjaciela, stanęli po jednej stronie klasy, a reszta — po przeciwnej stronie. Graeme opowiada: „Cała klasa oprócz mnie i drugiego Świadka stanęła po stronie popierającej taki styl życia”. To, co się wydarzyło później, było prawdziwą próbą jego lojalności wobec Jehowy. Wspomina: „Do końca tej lekcji inni uczniowie, a nawet nauczycielka, wyśmiewali się z nas i nas obrażali. Starałem się bronić swoich przekonań spokojnie i rozsądnie, ale oni w ogóle mnie nie słuchali”. Jak ta próba lojalności wpłynęła na Graema? Mówi: „Nie było mi przyjemnie tego wszystkiego słuchać, ale czułem niesamowitą satysfakcję, że potrafiłem bronić tego, w co wierzę, i nie uległem presji” c.

14. Między innymi w jaki sposób możemy rozwijać niezłomną lojalność wobec Jehowy?

¹⁴ Możemy rozwinąć niezłomną lojalność wobec Jehowy, jeśli podobnie jak Daniel będziemy Go z całego serca kochać. Żeby tak było, musimy coraz lepiej poznawać naszego Boga. Na przykład możemy analizować wszystko, co stworzył (Rzym. 1:20). W pogłębianiu miłości i szacunku do Niego mogą ci pomóc artykuły i filmy z serii „Czy to nie zostało zaprojektowane?”. Możesz też zapoznać się z materiałem z broszur Czy życie zostało stworzone? oraz Pochodzenie życia — pięć pytań, które warto rozważyć. Zauważ, co o tych publikacjach powiedziała młoda siostra z Danii o imieniu Esther: „Podane tam argumenty są fantastyczne. Te broszury nie mówią ci, w co masz wierzyć. Po prostu przedstawiają fakty, a decyzję pozostawiają tobie”. Wspomniany wcześniej Ben mówi: „Ten materiał bardzo umocnił moją wiarę. Przekonał mnie, że życie zostało stworzone przez Boga”. Gdy sam przeanalizujesz te materiały, na pewno zgodzisz się z zawartym w Biblii stwierdzeniem: „Nasz Boże, Jehowo, Tobie należy się chwała, szacunek i moc, bo to Ty stworzyłeś wszystko” (Obj. 4:11) d.

15. Co jeszcze pomaga nam umacniać swoją więź z Jehową?

¹⁵ Inny sposób pogłębiania miłości do Jehowy polega na analizowaniu życia Jego Syna, Jezusa. Przekonała się o tym  młoda siostra z Niemiec o imieniu Samira. Mówi: „Poznałam Jehowę lepiej dzięki Jezusowi”. W dzieciństwie Samira nie potrafiła pojąć, że Jehowa może mieć uczucia. Potrafiła jednak zrozumieć, że różne emocje przeżywał Jego Syn. „Lubiłam Jezusa, bo był przyjazny i kochał dzieci” — dodaje. Im lepiej go poznawała, tym bliższy stawał się jej Jehowa. Dlaczego? Ona sama tak to wyjaśnia: „Powoli dotarło do mnie, że Jezus doskonale wzoruje się na swoim Ojcu. Jest do Niego bardzo podobny. Zrozumiałam, że Jehowa chciał, żeby ludzie mogli lepiej Go poznać, i że między innymi właśnie dlatego posłał na ziemię swojego Syna” (Jana 14:9). Jeżeli pragniesz umocnić swoją więź z Jehową, poświęcaj czas na to, by jak najwięcej dowiedzieć się o Jezusie. Pogłębi to twoją miłość do Jehowy i lojalność wobec Niego.

16. Jakie korzyści odnosimy z okazywania lojalności? (Psalm 18:25; Micheasza 6:8).

¹⁶ Osoby lojalne często zawierają zażyłe i trwałe przyjaźnie (Rut 1:14-17). A ludzie lojalni wobec Jehowy mają wszelkie powody, żeby odczuwać wewnętrzny spokój. Dlaczego? Ponieważ On obiecuje, że będzie lojalny wobec nich (odczytaj Psalm 18:25; Micheasza 6:8). Pomyśl tylko: wszechmocny Stwórca jest gotowy nawiązać z nami silną więź emocjonalną! A gdy już ją nawiąże, nie zerwie jej żadna próba, żaden przeciwnik ani nawet sama śmierć (Dan. 12:13; Łuk. 20:37, 38; Rzym. 8:38, 39). Jakie to więc ważne, żebyśmy wzorem Daniela pozostawali lojalni wobec Jehowy!

17, 18. Czego dowiemy się z następnego artykułu?

¹⁷ W tym artykule przeanalizowaliśmy jedynie dwie cechy Daniela. Ale możemy się od niego nauczyć o wiele więcej. Na przykład Jehowa dał mu szereg wizji i snów oraz obdarzył go umiejętnością wyjaśniania takich proroczych zapowiedzi. Wiele tych proroctw już się spełniło. Inne zawierają informacje o przyszłych wydarzeniach, które będą miały wpływ na każdą osobę na ziemi.

¹⁸ W następnym artykule przeanalizujemy dwa proroctwa zapisane przez Daniela. Zrozumienie ich pomoże nam wszystkim — młodszym i starszym — podejmować mądre decyzje już teraz. Proroctwa te mogą też dodać nam odwagi i umocnić naszą lojalność, żebyśmy byli przygotowani na próby, które czekają nas w najbliższej przyszłości.