1, 2. (a) Co widzi Jehowa, kiedy miliony ludzi spotykają się na Wieczerzy Pańskiej? (Zobacz ilustrację na stronie tytułowej). (b) Co zostanie omówione w tym artykule?

WYOBRAŹ sobie, co musi widzieć Jehowa, kiedy na całym świecie miliony ludzi spotykają się na obchodach Wieczerzy Pańskiej. Jehowa widzi nie tylko ogromną liczbę ludzi. Dostrzega każdego z osobna. Zauważa na przykład tych, którzy wiernie przychodzą na tę uroczystość co roku. Wśród nich mogą być osoby, które są obecne pomimo ciężkich prześladowań. Są też tacy, którzy nie przychodzą regularnie na zebrania, ale nie wyobrażają sobie, że mogliby nie przyjść na Pamiątkę. Jehowa widzi też osoby, które są na Pamiątce po raz pierwszy, być może z ciekawości.

² Jehowa na pewno cieszy się, że na Pamiątkę przychodzi tak wiele osób (Łuk. 22:19). Ale to nie liczba obecnych najbardziej Go interesuje. Ważniejszy dla Niego jest powód, dla którego przyszli. Jehowa zwraca uwagę na pobudki. W tym artykule omówimy niezwykle ważne zagadnienie: Dlaczego przychodzimy na coroczne obchody Pamiątki oraz na odbywające się każdego tygodnia zebrania, na które Jehowa zaprasza kochające Go osoby?

3, 4. (a) Dlaczego chodzimy na zebrania? (b) Co mówi o nas obecność na zebraniach? (c) Dlaczego w świetle słów z 1 Koryntian 11:23-26 zawsze powinniśmy być obecni na Pamiątce?

³ Przychodzimy na zebrania zborowe przede wszystkim dlatego, że wchodzą one w zakres wielbienia Boga. Jesteśmy  na nich obecni również dlatego, że na zebraniach Jehowa nas uczy. Dumni ludzie odrzucają myśl, że muszą się czegokolwiek nauczyć (3 Jana 9). W przeciwieństwie do nich my bardzo chcemy, żeby pouczał nas Jehowa oraz organizacja, którą się posługuje (Izaj. 30:20; Jana 6:45).

⁴ Nasza obecność na zebraniach pokazuje, że jesteśmy pokorni — że chcemy się uczyć. W wieczór Pamiątki spotykamy się nie tylko dlatego, że rozumiemy, jakie to ważne, ale też dlatego, że pokornie stosujemy się do polecenia Jezusa: „Czyńcie to na moją pamiątkę” (odczytaj 1 Koryntian 11:23-26). To spotkanie wzmacnia naszą nadzieję na przyszłość i przypomina nam, jak bardzo Jehowa nas kocha. Ale On wie, że potrzebujemy zachęt i wsparcia częściej — nie tylko raz do roku. Dlatego dba o to, żeby zebrania odbywały się każdego tygodnia, i zachęca nas, żebyśmy na nie przychodzili. Pokora skłania nas do posłuszeństwa. Każdego tygodnia poświęcamy szereg godzin na przygotowywanie się do zebrań i obecność na nich.

5. Dlaczego pokorne osoby reagują na zaproszenie Jehowy?

⁵ Jehowa zaprasza ludzi, żeby się od Niego uczyli, i każdego roku wiele pokornych osób przyjmuje to zaproszenie (Izaj. 50:4). Zazwyczaj najpierw przychodzą one na Pamiątkę, a potem zaczynają korzystać także z innych zebrań (Zach. 8:20-23). Ci z nas, którzy poznali już prawdę, oraz osoby nowe wspólnie korzystają na nich z pouczeń i wskazówek Jehowy, który jest ‛naszą pomocą i naszym wyzwolicielem’ (Ps. 40:17). Czy jest coś wspanialszego — albo ważniejszego — niż przyjęcie zaproszenia, żeby uczyć się od Jehowy i Jego ukochanego Syna, Jezusa? (Mat. 17:5; 18:20; 28:20).

6. Jak pokora pomogła pewnemu mężczyźnie przyjść na Pamiątkę?

⁶ Każdego roku staramy się zaprosić tak wiele osób, jak to tylko możliwe, do przyjścia na Pamiątkę śmierci Jezusa. Z tego zaproszenia skorzystało mnóstwo szczerych ludzi. Oto przykład. Kilka lat temu pewien mężczyzna otrzymał zaproszenie, ale powiedział bratu, który mu je wręczył, że nie będzie mógł przyjść. Jednak ku zaskoczeniu brata w wieczór Pamiątki mężczyzna ten przyszedł do Sali Królestwa. Bracia serdecznie go przywitali, co wywarło na nim takie wrażenie, że zaczął chodzić na cotygodniowe zebrania. W ciągu roku tylko trzy razy zdarzyło się, że nie był obecny. Co pomogło temu mężczyźnie zacząć chodzić na zebrania? Był gotowy zmienić zdanie. Brat, który go zaprosił, powiedział: „To bardzo pokorny człowiek”. Bez wątpienia Jehowa pociągnął tego mężczyznę, który jest już naszym ochrzczonym bratem (2 Sam. 22:28; Jana 6:44).

7. Jak to, czego uczymy się na zebraniach i w trakcie czytania Biblii, pomaga nam przejawiać pokorę?

⁷ To, czego uczymy się na zebraniach i podczas czytania Biblii, pomaga nam przejawiać pokorę. W tygodniach przed Pamiątką głównym tematem zebrań często jest wzór pozostawiony przez Jezusa oraz pokora, jaką okazał, oddając życie na okup za nas. Oprócz tego jesteśmy zachęcani, żeby kilka dni przed Pamiątką zacząć czytać zawarty w Biblii opis wydarzeń towarzyszących śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. To, czego uczymy się na zebraniach oraz z tych sprawozdań biblijnych, pogłębia naszą wdzięczność za złożoną przez Jezusa ofiarę. Czujemy się zmotywowani do naśladowania jego pokory  i wykonywania woli Jehowy nawet wtedy, kiedy jest to trudne (Łuk. 22:41, 42).

8. Co świadczy o odwadze Jezusa?

⁸ Staramy się też naśladować odwagę Jezusa. Pomyśl o jego postawie w dniach poprzedzających śmierć. Doskonale wiedział, że wrogowie wkrótce będą go upokarzać, bić i ostatecznie go zabiją (Mat. 20:17-19). Mimo to odważnie stawił czoła śmierci. Kiedy nadszedł czas, powiedział do towarzyszących mu wiernych apostołów: „Wstańcie, chodźmy. Nadchodzi mój zdrajca” (Mat. 26:36, 46). Na widok uzbrojonej zgrai, która przyszła go aresztować, wysunął się naprzód, śmiało powiedział, kim jest, i polecił żołnierzom, żeby pozwolili apostołom odejść (Jana 18:3-8). Czy nie wymagało to niezwykłej odwagi? Obecnie pomazańcy oraz drugie owce starają się naśladować odwagę Jezusa. W jaki sposób?

9. (a) Dlaczego możemy potrzebować odwagi, żeby regularnie chodzić na zebrania? (b) Jak nasz przykład może wpływać na braci więzionych za wiarę?

⁹ Żeby regularnie być na zebraniach, nieraz musimy odważnie zmierzyć się z trudnościami. Niektórzy przychodzą na zebrania, mimo że są pogrążeniu w smutku, zmagają się ze zniechęceniem albo problemami zdrowotnymi. Inni odważnie przychodzą, chociaż sprzeciwiają się temu krewni czy władze. Pomyśl przez chwilę o tym, jak nasz przykład wpływa na braci więzionych za wiarę (Hebr. 13:3). Kiedy słyszą, że bez względu na próby dalej służymy Jehowie, dodaje im to sił do odważnego trwania oraz zachowywania wiary i nieskazitelności. Coś podobnego spotkało apostoła Pawła. Kiedy był więziony w Rzymie, cieszył się, słysząc, że jego współwyznawcy wiernie służą Bogu (Filip. 1:3-5, 12-14). Krótko przed uwolnieniem albo zaraz po Paweł napisał List do Hebrajczyków. Zachęcił w nim wiernych chrześcijan, żeby ‛nadal okazywali sobie miłość braterską’ i nigdy nie opuszczali zebrań (Hebr. 10:24, 25; 13:1).

10, 11. (a) Kogo powinniśmy zaprosić na Pamiątkę? (b) Dlaczego zgodnie z Efezjan 1:7 chcemy to robić?

¹⁰ Wyrazem odwagi jest to, że zapraszamy na Pamiątkę krewnych, współpracowników i sąsiadów. Dlaczego to robimy? Jesteśmy tak wdzięczni za to, co zrobili dla nas Jehowa i Jezus, że zależy nam na tym, by inni też byli na Pamiątce. Chcemy, żeby dowiedzieli się, w jaki sposób oni również mogą odnieść pożytek z „niezasłużonej życzliwości Boga”, której wyrazem jest okup (odczytaj Efezjan 1:7; Obj. 22:17).

¹¹ Kiedy odważnie spotykamy się na zebraniach, przejawiamy jeszcze inny przymiot, którym odznaczają się Bóg i Jego Syn.

12. (a) Jak zebrania pogłębiają naszą miłość do Jehowy i Jezusa? (b) Do czego zachęca nas 2 Koryntian 5:14, 15, jeśli chodzi o naśladowanie przykładu Jezusa?

¹² Miłość do Jehowy i Jezusa przymusza nas do przychodzenia na zebrania. Z kolei to, czego się na nich uczymy, jeszcze bardziej tę miłość pogłębia. Na zebraniach regularnie przypominamy sobie o tym, co Jehowa i Jezus dla nas zrobili (Rzym. 5:8). Szczególnie Pamiątka pomaga nam dostrzec, jak głęboka jest Ich miłość i że okazują ją nawet osobom, które jeszcze nie zdają sobie sprawy z wartości okupu. Przepełnieni wdzięcznością staramy się każdego dnia naśladować Jezusa (odczytaj 2 Koryntian 5:14, 15). Serce pobudza nas też do wysławiania Jehowy za to, że dostarczył okup. Robimy to między innymi, kiedy dajemy na zebraniach płynące z serca komentarze.

13. Jak możemy wyrazić głębię naszej miłości do Jehowy i Jezusa? Wyjaśnij.

¹³ Wyrazem naszej głębokiej miłości do Jehowy i Jego Syna jest też gotowość do wyrzeczeń ze względu na Nich. Często, żeby być na zebraniach, musimy zdobywać się na różne ofiary. Wiele zborów organizuje jedno z zebrań późnym popołudniem, kiedy pewnie jesteśmy po męczącym dniu pracy. A drugie zebranie odbywa się w weekend, kiedy większość ludzi odpoczywa. Czy Jehowa zauważa, że mimo zmęczenia jesteśmy obecni? Z całą pewnością! Tak naprawdę im więcej nas kosztuje przybycie na zebranie, tym bardziej Jehowa ceni ten wyraz miłości (Marka 12:41-44).

14. Jak Jezus dał nam wzór ofiarnej miłości?

¹⁴ Jezus pozostawił nam wzór ofiarnej miłości. Był gotowy nie tylko oddać życie za swoich uczniów, ale też na co dzień przedkładać ich potrzeby ponad własne. Na przykład był z nimi i udzielił im ważnej lekcji, nawet kiedy był zmęczony i przygnębiony (Łuk. 22:39-46). Skupiał się na tym, co mógł innym dać, a nie na tym, co mógł od nich otrzymać (Mat. 20:28). Jeśli darzymy Jehowę i naszych braci równie silną miłością, to robimy, co w naszej mocy, żeby być na Wieczerzy Pańskiej oraz na pozostałych zebraniach.

15. Komu w szczególności chcemy pomóc?

 ¹⁵ Należymy do jedynej prawdziwej chrześcijańskiej społeczności braterskiej. Z radością poświęcamy tyle czasu, ile tylko możemy, na zapraszanie nowych osób, żeby do nas dołączyły. Jednak szczególnie zależy nam na pomaganiu tym, którzy „są z nami spokrewnieni w wierze”, ale stali się nieczynni (Gal. 6:10). Dowodzimy miłości do nich, zachęcając ich do chodzenia na zebrania, a w szczególności do przyjścia na Pamiątkę. Tak jak Jehowa i Jezus jesteśmy do głębi poruszeni, kiedy osoba nieczynna wraca do naszego kochającego Ojca i Pasterza (Mat. 18:14).

16. (a) Jak możemy się nawzajem zachęcać i w czym pomogą nam zebrania? (b) Dlaczego o tej porze roku warto pamiętać o słowach Jezusa z Jana 3:16?

¹⁶ W nadchodzących tygodniach zaproś jak najwięcej osób, żeby 19 kwietnia przybyły na Pamiątkę (zobacz ramkę „ Czy ich zaprosisz?”). Ponadto zawsze zachęcajmy się nawzajem, chodząc na wszystkie zebrania, które przygotował dla nas Jehowa. Zbliża się koniec tego systemu, więc bardzo potrzebujemy zebrań, żeby pielęgnować pokorę, odwagę i miłość (1 Tes. 5:8-11). Niech serce pobudza nas do wyrażania tego, co czujemy do Jehowy i Jezusa w związku ze wszystkim, co dla nas zrobili! (Odczytaj Jana 3:16).