1. Jak Piotr zareagował na cudowny połów ryb?

 PIOTR spędził całą noc na łowieniu ryb, ale na darmo. Musiał być zaskoczony, kiedy Jezus powiedział: „Wypłyń na głębię i zapuśćcie sieci” (Łuk. 5:4). Piotr wątpił, czy cokolwiek to zmieni, ale zastosował się do tej wskazówki. Nagle sieci zaczęły się rwać pod ciężarem ryb. Piotr i inni, którzy z nim pracowali, uświadomili sobie, że właśnie zobaczyli cud, i ‛ogarnęło ich zdumienie’. Piotr powiedział: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym” (Łuk. 5:6-9). Najwyraźniej nie czuł się godny nawet przebywać w obecności Jezusa.

2. Dlaczego przykład Piotra może nam pomóc?

² Piotr miał rację, był „człowiekiem grzesznym”. Z Biblii wynika, że niekiedy mówił i robił rzeczy, których później żałował. Czy czasami czujesz się podobnie? Czy od długiego czasu walczysz z jakąś wadą charakteru lub grzeszną skłonnością? Jeśli tak, to przykład Piotra doda ci otuchy. W jaki sposób? Pomyśl: Niedociągnięcia Piotra wcale nie musiały być opisane w Biblii. Jednak znalazły się tam pod natchnieniem, żebyśmy wyciągali z nich wnioski (2 Tym. 3:16, 17). Gdy więcej się o nim dowiemy — o jego słabościach i uczuciach, które są podobne do naszych — łatwiej nam będzie zrozumieć, że Jehowa nie oczekuje od nas doskonałości. Chce, żebyśmy mimo naszych słabości się nie poddawali i nie przestawali nad sobą pracować.

3. Dlaczego nie możemy się poddawać?

 ³ Dlaczego nie możemy się poddawać? Jest takie powiedzenie: „Praktyka czyni mistrza”. Wyobraźmy sobie muzyka, który od wielu lat ćwiczy na swoim instrumencie. W tym czasie z pewnością popełnił wiele błędów, ale im częściej ćwiczył, tym lepiej mu szło. A nawet jeśli został umiejętnym muzykiem, to od czasu do czasu dalej popełnia błędy. Ale się nie poddaje i stara się robić postępy. Podobnie może być z nami. Nawet jeśli wydaje się, że pokonaliśmy jakąś słabość, to możemy znowu się potknąć. Jednak nie przestajemy nad sobą pracować. Każdy z nas mówi i robi rzeczy, których później żałuje. Ale jeśli jesteśmy zdecydowani się nie poddawać, Jehowa pomoże nam robić postępy (1 Piotra 5:10). Zobaczmy, jak to było w wypadku Piotra. Współczucie, które Jezus mu okazał mimo jego błędów, zachęci nas do dalszego służenia Jehowie.

4. Jak Piotr nazwał samego siebie, ale o czym zapewnił go Jezus? (Łukasza 5:5-10).

⁴ Biblia nie mówi, dlaczego Piotr nazwał siebie „człowiekiem grzesznym” ani jakie grzechy miał na myśli (odczytaj Łukasza 5:5-10). Ale możliwe, że popełnił jakieś poważne błędy. Jezus znał jego obawy, które mogły wynikać z niskiego poczucia własnej wartości. Ale wiedział też, że Piotr może dochować wierności. Dlatego życzliwie powiedział mu, żeby ‛przestał się bać’. Zaufanie, jakim Jezus obdarzył Piotra, wywarło na niego trwały wpływ. Później razem ze swoim bratem Andrzejem porzucili rybołówstwo i cały swój czas poświęcili na współpracę z Mesjaszem. Dzięki tej decyzji zaznali wspaniałych błogosławieństw (Marka 1:16-18).

5. Jakie błogosławieństwa otrzymał Piotr dzięki pokonaniu obaw i przyjęciu zaproszenia od Jezusa?

⁵ Jako naśladowca Chrystusa Piotr przeżył wiele wspaniałych chwil. Widział, jak Jezus uzdrawia chorych, wypędza demony, a nawet wskrzesza zmarłych (Mat. 8:14-17; Marka 5:37, 41, 42) b. Otrzymał również wizję, w której zobaczył Jezusa w przyszłej królewskiej chwale, co wywarło na niego ogromny wpływ (Marka 9:1-8; 2 Piotra 1:16-18). Piotr doświadczył rzeczy, których nigdy  by się nie spodziewał. Musiał być bardzo szczęśliwy, że nie dopuścił, by negatywne uczucia pozbawiły go tych błogosławieństw!

6. Czy Piotr szybko przezwyciężył swoje słabości? Wyjaśnij to.

⁶ Piotr, pomimo tego, co widział i słyszał, nadal zmagał się ze swoimi słabościami. Przyjrzyjmy się kilku sytuacjom. Kiedy Jezus wyjaśnił, że zgodnie z proroctwami będzie musiał cierpieć i umrzeć, Piotr go zganił (Marka 8:31-33). On i inni apostołowie wielokrotnie spierali się o to, kto z nich jest ważniejszy (Marka 9:33, 34). W noc przed śmiercią Jezusa Piotr pod wpływem impulsu odciął ucho pewnemu mężczyźnie (Jana 18:10). Tej samej nocy uległ strachowi i trzy razy zaparł się swojego przyjaciela (Marka 14:66-72). W rezultacie zaczął gorzko płakać (Mat. 26:75).

7. Jaką możliwość Jezus dał Piotrowi po swoim zmartwychwstaniu?

⁷ Jezus nie spisał swojego przygnębionego apostoła na straty. Po zmartwychwstaniu dał Piotrowi możliwość, żeby dowiódł miłości do niego. Powierzył mu też zadanie pokornego pasienia swoich owiec (Jana 21:15-17). Piotr chętnie się go podjął. Był w Jerozolimie podczas Pięćdziesiątnicy i znalazł się wśród pierwszych osób namaszczonych duchem świętym.

8. Jaki poważny błąd Piotr popełnił w Antiochii?

⁸ Nawet po tym, jak Piotr został namaszczony duchem, musiał zmagać się ze swoimi słabościami. W 36 roku n.e. był świadkiem tego, jak na Korneliusza, nieobrzezanego człowieka z innego narodu, został wylany duch święty. Było to wyraźnym dowodem, że Bóg nie jest stronniczy i że poganie mogą wejść w skład zboru chrześcijańskiego (Dzieje 10:34, 44, 45). Po tym wydarzeniu Piotr nie miał oporów przed spożywaniem posiłków z poganami, co wcześniej było dla niego nie do pomyślenia (Gal. 2:12). Ale chrześcijanie pochodzenia żydowskiego uważali, że Żydzi nie powinni tego robić. Gdy osoby o takich poglądach przybyły do Antiochii, Piotr najwyraźniej bał się je urazić i przestał jadać z braćmi z innych narodów. Apostoł Paweł dostrzegł tę hipokryzję i publicznie go zganił (Gal. 2:13, 14). Mimo tego błędu Piotr się nie poddał. Co mu pomogło?

9. Jak słowa z Jana 6:68, 69 podkreślają lojalność Piotra?

⁹ Piotr był lojalny i nie pozwolił, żeby cokolwiek powstrzymało go przed podążaniem za Jezusem. Dowiódł tego, gdy przy pewnej okazji Jezus powiedział coś, czego jego uczniowie nie rozumieli (odczytaj Jana 6:68, 69). Zamiast czekać na wyjaśnienie, wielu opuściło Jezusa. Ale nie Piotr. Wiedział, że tylko Jezus ‛naucza o życiu wiecznym’.

10. Jak Jezus pokazał, że ufa Piotrowi? (Zobacz też ilustrację).

¹⁰ Jezus nie zrezygnował z Piotra. W ostatnią noc swojego ziemskiego życia wiedział, że Piotr i inni apostołowie go zostawią. Mimo to wyraził przekonanie, że Piotr się otrząśnie i pozostanie wierny (Łuk. 22:31, 32). Rozumiał, że „duch (...) jest ochoczy, ale ciało słabe” (Marka 14:38). Nawet kiedy Piotr zaparł się Jezusa, on go nie odrzucił. Po zmartwychwstaniu ukazał mu się — zapewne  wtedy, gdy Piotr był sam (Marka 16:7; Łuk. 24:34; 1 Kor. 15:5). Musiało go to bardzo podnieść na duchu!

11. Jak Jezus zapewnił Piotra, że Jehowa będzie go wspierał?

¹¹ Jezus zapewnił Piotra o wsparciu Jehowy. Gdy zmartwychwstał, za sprawą cudu ponownie zapewnił apostołom obfity połów ryb (Jana 21:4-6). Musiało to upewnić Piotra, że Jehowa bez trudu zapewni mu wszystko, czego będzie potrzebował pod względem materialnym. Być może Piotr przypomniał sobie wtedy, jak Jezus powiedział, że Jehowa zadba o tych, którzy ‛szukają najpierw Królestwa’ (Mat. 6:33). W związku z tym na pierwszym miejscu w życiu postawił służbę, a nie łowienie ryb. W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. odważnie dał świadectwo i pomógł tysiącom ludzi przyjąć dobrą nowinę i zostać naśladowcami Jezusa (Dzieje 2:14, 37-41). Później pomógł w tym Samarytanom i ludziom z innych narodów (Dzieje 8:14-17; 10:44-48). Jehowa w zdumiewający sposób posługiwał się Piotrem, żeby najróżniejsi ludzie przyłączyli się do zboru.

12. O czym przypomina nam przykład Piotra, jeśli zmagamy się z jakąś słabością przez długi czas?

¹² Jehowa pomoże nam się nie poddawać. Nie zawsze jest to łatwe, zwłaszcza gdy z jakąś słabością zmagamy się przez długi czas. Niekiedy nasze słabości mogą się nam wydawać większym wyzwaniem niż te, z którymi musiał sobie radzić Piotr. Ale Jehowa może dodać nam sił (Ps. 94:17-19). Na przykład pewien brat, zanim poznał prawdę, przez lata dopuszczał się praktyk homoseksualnych. Chociaż je porzucił, nadal zdarzało mu się walczyć ze złymi pragnieniami. Co pomogło mu im nie ulec? Wyjaśnił: „Jehowa dodaje nam sił. (...) Z pomocą Jego ducha (...) możemy dalej chodzić drogą prawdy. (...) Jehowa się mną posługuje i mimo moich niedoskonałości w dalszym ciągu mnie umacnia”.

13. Jak możemy naśladować przykład Piotra zgodnie z Dziejami 4:13, 29, 31? (Zobacz też ilustrację).

¹³ Jak się przekonaliśmy, Piotr niejeden raz uległ strachowi przed człowiekiem. Ale dzięki temu, że modlił się o śmiałość, był w stanie postępować odważnie  (odczytaj Dzieje 4:13, 29, 31). My też możemy pokonać strach. Rozważmy przykład młodego brata o imieniu Horst, który żył w nazistowskich Niemczech. Wielokrotnie uległ presji w szkole i powiedział „Heil Hitler!”. Jego rodzice, zamiast go zganić, modlili się z nim i prosili Jehowę, żeby dodał mu odwagi. Dzięki ich pomocy i poleganiu na Jehowie Horst w końcu zyskał siły, żeby zająć zdecydowane stanowisko. Później powiedział: „Jehowa nigdy mnie nie opuścił” c.

14. Jak troskliwi pasterze mogą wspierać zniechęconych?

¹⁴ Jehowa i Jezus z nas nie zrezygnują. Po tym, jak Piotr zaparł się Jezusa, stanął na rozdrożu. Czy go opuści, czy raczej pozostanie jego uczniem? Jezus błagał Jehowę, żeby Piotr nie stracił wiary. Powiedział mu o tej modlitwie i wyraził przekonanie, że będzie on w stanie wzmacniać swoich braci (Łuk. 22:31, 32). Wspominanie tych słów Jezusa musiało być dla Piotra bardzo zachęcające! Gdy i my stajemy w życiu na rozdrożu, Jehowa może posłużyć się troskliwymi pasterzami, którzy nas pokrzepią i pomogą nam zachować wierność (Efez. 4:8, 11). Długoletni starszy o imieniu Paul stara się tak właśnie robić. Pyta tych, którzy są zniechęceni, czy pamiętają, jak Jehowa pociągnął ich do prawdy. Następnie zapewnia ich, że Jehowa kieruje się lojalną miłością i nigdy z nich nie zrezygnuje. Stwierdza: „Widziałem wiele zniechęconych osób, które z pomocą Jehowy się nie poddały”.

15. Jak przykład Piotra oraz brata Horsta dowodzą prawdziwości słów z Mateusza 6:33?

 ¹⁵ Tak jak Jehowa zadbał o Piotra i innych apostołów pod względem materialnym, tak samo zadba o nas, jeśli na pierwszym miejscu w życiu postawimy służbę dla Niego (Mat. 6:33). Po II wojnie światowej wspomniany wcześniej Horst zastanawiał się, czy nie podjąć służby pionierskiej. Był bardzo biedny i nie miał pewności, czy będzie w stanie się w niej utrzymać. Co zrobił? Postanowił wypróbować Jehowę i w trakcie wizyty nadzorcy obwodu spędzić w służbie cały tydzień. Pod koniec wizyty nadzorca obwodu wręczył mu kopertę od anonimowego darczyńcy. Znajdowała się w niej wystarczająca kwota, żeby Horst przez kilka miesięcy mógł utrzymywać się w służbie pionierskiej. Uznał ten prezent za zapewnienie ze strony Jehowy, że będzie się o niego troszczył. Horst przez resztę życia stawiał sprawy Królestwa na pierwszym miejscu (Malach. 3:10).

16. Dlaczego przeżycia Piotra oraz jego listy zasługują na naszą uwagę?

¹⁶ Piotr musiał być szczęśliwy, że Jezus jednak od niego nie ‛odstąpił’! Dalej go szkolił, dzięki czemu Piotr stał się lojalnym apostołem i pięknym przykładem dla chrześcijan. Z opisu tego szkolenia płynie wiele cennych lekcji. Sam Piotr podzielił się niektórymi z nich w swoich dwóch natchnionych listach, które napisał do zborów w I wieku. W następnym artykule omówimy kilka zawartych w nich przypomnień i zastanowimy się, jak dzisiaj możemy się do nich stosować.