JAKA WSPANIAŁA PERSPEKTYWA! Stwórca obiecuje nam życie wieczne właśnie tutaj — na ziemi. Jednak wielu ludziom trudno w to uwierzyć. Mówią: „Każdy musi kiedyś umrzeć. To naturalna kolej rzeczy”. Inni uważają, że życie wieczne jest możliwe, ale nie na ziemi. Ich zdaniem człowiek może żyć wiecznie dopiero po śmierci, gdy pójdzie do nieba. A co ty o tym myślisz?

Zanim sobie odpowiesz, weź pod uwagę, jakich wyjaśnień udziela Biblia w następujących kwestiach: Co sposób stworzenia człowieka mówi nam o tym, jak długo miał on żyć? Jakie było pierwotne zamierzenie Boga co do ziemi i ludzkości? Dlaczego ludzie zaczęli umierać?

Ze wszystkich form życia, które Bóg stworzył na ziemi, człowiek jest wyjątkowy. Dlaczego? Z Biblii wynika, że tylko ludzie zostali stworzeni ‛na obraz i podobieństwo’ Boga (Rodzaju 1:26, 27). Oznacza to, że potrafią odzwierciedlać Jego przymioty, takie jak miłość i sprawiedliwość.

Poza tym ludzie mają wrodzoną zdolność myślenia i wyciągania wniosków oraz poczucie moralności i potrzeby duchowe. Właśnie dzięki temu możemy podziwiać wspaniałość wszechświata i cuda natury, a także zachwycać się sztuką, muzyką i poezją. A co najważniejsze, tylko ludzie odczuwają potrzebę oddawania czci Stwórcy. To wszystko tworzy ogromną przepaść między człowiekiem a innymi stworzeniami żyjącymi na ziemi.

Pomyśl: Gdyby Bóg zamierzył, że człowiek będzie żyć krótko, to czy obdarzyłby go tak wyjątkowymi cechami i nieograniczonym potencjałem rozwijania ich? Prawda jest taka, że Bóg dał ludziom te niezwykłe cechy i zdolności, by cieszyli się na ziemi życiem bez końca.

Niektórzy twierdzą, że Bóg nigdy nie chciał, żeby ludzie żyli na ziemi wiecznie. Ich zdaniem ziemia jest naszym tymczasowym domem i poligonem doświadczalnym służącym Bogu do sprawdzenia, kto zasługuje na życie wieczne w niebie. Ale gdyby tak było, czy nie oznaczałoby to, że Bóg ponosi odpowiedzialność za całe zło, które panuje na ziemi? Nie da się tego pogodzić z Jego osobowością. Biblia mówi o Bogu: „Sprawiedliwe  są wszystkie Jego drogi. Bóg wierny, któremu niesprawiedliwość jest obca, Bóg prawy i prostolinijny” (Powtórzonego Prawa 32:4).

Biblia wyraźnie wskazuje, jakie było pierwotne zamierzenie Boga względem ziemi: „Niebiosa należą do Jehowy, ale ziemię dał On ludziom” (Psalm 115:16). Bóg tak stworzył i wyposażył ziemię, żeby zawsze była dla ludzi pięknym domem i żeby mogli oni prowadzić na niej sensowne życie (Rodzaju 2:8, 9).

„Niebiosa należą do Jehowy, ale ziemię dał On ludziom” (Psalm 115:16)

Biblia jednoznacznie wypowiada się też o zamierzeniu Boga co do ludzkości. Polecił On pierwszej parze ludzkiej: „Napełnijcie ziemię i opanujcie ją. Panujcie nad (...) wszelkimi żywymi stworzeniami, które poruszają się po ziemi” (Rodzaju 1:28). Dbanie o ziemski raj i poszerzanie jego granic było dla Adama i Ewy prawdziwym zaszczytem! Jak widać, przed nimi oraz ich przyszłym potomstwem otworzyła się perspektywa życia wiecznego na ziemi, a nie w niebie.

Dlaczego zatem umieramy? Biblia wyjaśnia, że jedno ze stworzeń duchowych, nazwane później Szatanem Diabłem, zbuntowało się i próbowało zburzyć porządek ustanowiony przez Boga w Edenie. W jaki sposób?

Szatan namówił naszych prarodziców, Adama i Ewę, żeby przyłączyli się do jego buntu przeciwko Bogu. Twierdził, że Bóg odmawia im czegoś dobrego — prawa do samodzielnego decydowania, co jest dobre, a co złe. Adam i Ewa stanęli po stronie Szatana i odwrócili się od Stwórcy. Z jakim skutkiem? Zgodnie z ostrzeżeniem Boga po jakimś czasie umarli. Stracili perspektywę życia wiecznego w raju na ziemi (Rodzaju 2:17; 3:1-6; 5:5).

Skutki buntu Adama i Ewy do dzisiaj odczuwa cała ludzkość. Słowo Boże mówi: „Grzech pojawił się na świecie przez jednego człowieka [Adama], a przez grzech — śmierć. I w taki sposób śmierć rozprzestrzeniła się na wszystkich ludzi” (Rzymian 5:12). Umieramy, bo odziedziczyliśmy grzech i śmierć po naszych prarodzicach, a nie dlatego, że zostało to z góry zaplanowane przez Boga.

Bunt w Edenie nie udaremnił pierwotnego zamierzenia Boga co do ludzkości i ziemi. Bóg, kierując się doskonałą miłością i sprawiedliwością, umożliwił nam uwolnienie się od grzechu i śmierci. Apostoł Paweł wyjaśnił: „Zapłatą za grzech jest śmierć. Ale Bóg daje nam w darze życie wieczne przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana” (Rzymian 6:23). Z miłości Bóg „dał swojego jednorodzonego Syna [Jezusa Chrystusa], żeby nikt, kto w niego wierzy, nie zginął, ale mógł żyć wiecznie” (Jana 3:16). Jezus chętnie oddał swoje życie na okup, dzięki czemu odzyskał wszystko, co utracił Adam a.

Obietnica Boga dotycząca raju na ziemi już wkrótce się spełni. Ta wspaniała przyszłość może być również twoim udziałem, jeśli weźmiesz sobie do serca słowa Jezusa: „Wchodźcie przez ciasną bramę, bo szeroka jest brama i przestronna droga prowadząca do zagłady i wielu wchodzi właśnie tą bramą. Natomiast ciasna jest brama i wąska droga prowadząca do życia i niewielu ją znajduje” (Mateusza 7:13, 14). Twoja przyszłość jest w twoich rękach. Co więc zrobisz?