Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Jehowa — Bóg pełen werwy w swej mocy

Jehowa — Bóg pełen werwy w swej mocy

Jehowa — Bóg pełen werwy w swej mocy

„Dzięki obfitości dynamicznej energii — jako że jest również pełen werwy w swej mocy — ani jednej z nich nie brak” (IZAJASZA 40:26).

1, 2. (a) Od jakiego literalnego źródła energii wszyscy jesteśmy zależni? (b) Wyjaśnij, dlaczego Praźródłem wszelkiej energii jest Jehowa.

ENERGIĘ czy też moc wielu z nas uważa za coś oczywistego. Na przykład rzadko zastanawiamy się nad tym, że dzięki energii elektrycznej mamy oświetlenie i ogrzewanie lub z łatwością możemy włączyć każde urządzenie elektryczne. Dopiero niespodziewana przerwa w dopływie prądu uprzytamnia nam, iż bez elektryczności miasta w zasadzie przestałyby funkcjonować. Większa część energii, od której jesteśmy tak uzależnieni, pochodzi pośrednio z jej najbardziej niezawodnego źródła — ze Słońca. * Co sekunda reaktor ten zużywa pięć milionów ton paliwa jądrowego i wypromieniowuje ku Ziemi energię podtrzymującą życie.

2 Skąd się bierze cała ta energia słoneczna? Kto skonstruował tę kosmiczną elektrownię? Uczynił to Jehowa Bóg. Do Niego skierowano słowa Psalmu 74:16: „Tyś przygotował źródło światła, słońce”. Jehowa jest Praźródłem wszelkiej energii, podobnie jak jest Źródłem wszelkiego życia (Psalm 36:9). Nigdy nie powinniśmy uważać Jego mocy za coś oczywistego. Przez proroka Izajasza Jehowa każe nam spojrzeć na ciała niebieskie, takie jak Słońce i gwiazdy, i zastanowić się, skąd one się wzięły. „Podnieście oczy ku górze i popatrzcie. Kto stworzył te rzeczy? Ten, który ich zastęp wyprowadza według liczby, wszystkie je woła po imieniu. Dzięki obfitości dynamicznej energii — jako że jest również pełen werwy w swej mocy — ani jednej z nich nie brak” (Izajasza 40:26; Jeremiasza 32:17).

3. W jaki sposób korzystamy z przejawów mocy Jehowy?

3 Ponieważ Jehowa jest pełen werwy w swej mocy, możemy być pewni, że Słońce dalej będzie dostarczać nam światła i ciepła, niezbędnych dla podtrzymywania naszego życia. Ale nasza zależność od mocy Bożej nie dotyczy wyłącznie podstawowych potrzeb fizycznych. Z przejawami mocy Jehowy ściśle wiąże się wykupienie nas z niewoli grzechu i śmierci, nasza nadzieja na przyszłość i nasze zaufanie do Niego (Psalm 28:6-9; Izajasza 50:2). W Biblii znajdujemy mnóstwo przykładów potwierdzających, że Jehowa ma moc stwarzać i wybawiać, ocalić swój lud i zniszczyć swych wrogów.

Moc Boża widoczna w dziełach stwórczych

4. (a) Jak na Dawida podziałało obserwowanie nocnego nieba? (b) Co ciała niebieskie mówią o mocy Bożej?

4 Apostoł Paweł wyjaśnił, że „wiekuista moc” naszego Stwórcy jest ‛wyraźnie widoczna w tym, co uczynił’ (Rzymian 1:20). Setki lat wcześniej psalmista Dawid, który jako pasterz zapewne często spoglądał nocą w niebo, dostrzegał wspaniałość wszechświata i potęgę jego Twórcy. Napisał: „Gdy widzę twe niebiosa, dzieła twoich palców, księżyc i gwiazdy, któreś ty przygotował, czymże jest śmiertelnik, że o nim pamiętasz, i syn ziemskiego człowieka, że się o niego troszczysz?” (Psalm 8:3, 4). Chociaż Dawid posiadał stosunkowo ograniczoną wiedzę o ciałach niebieskich, zdawał sobie sprawę, że w porównaniu ze Stwórcą naszego ogromnego wszechświata on znaczy bardzo niewiele. Dzisiaj astronomowie wiedzą znacznie więcej o rozmiarach wszechświata i o mocy, która go utrzymuje. Na przykład twierdzą, że co sekunda nasze Słońce wysyła energię równą energii wybuchu 100 miliardów megaton trotylu. * Do Ziemi dociera maleńka cząstka tej energii, która jednak wystarcza do podtrzymywania wszelkiego życia na naszej planecie. A Słońce nie jest przecież najpotężniejszą gwiazdą w kosmosie. Niektóre gwiazdy w ciągu sekundy emitują tyle energii, ile Słońce wypromieniowuje w ciągu całego dnia. Wyobraź sobie zatem, jaką mocą musi dysponować Stwórca takich ciał niebieskich! Elihu słusznie wykrzyknął: „Jeśli chodzi o Wszechmocnego, nie zgłębiliśmy go; wzniosły jest w mocy” (Hioba 37:23).

5. Jaki dowód siły Jehowy znajdujemy w Jego dziełach?

5 Jeżeli wzorem Dawida będziemy ‛szukać dzieł Boga’, to wszędzie dostrzeżemy przejawy Jego mocy — w wichrze i falach, w burzy i błyskawicach, w potężnych rzekach i majestatycznych górach (Psalm 111:2; Hioba 26:12-14). Jehowa przypomniał Hiobowi, że również zwierzęta dowodzą Jego siły. Należy do nich Behemot, czyli hipopotam. Jehowa powiedział do Hioba: „Jego moc jest w jego biodrach (...) Jego mocne kości są jak drągi z kutego żelaza” (Hioba 40:15-18). W czasach biblijnych dobrze znano też przerażającą moc dzikiego byka, dlatego Dawid modlił się, aby mógł uniknąć ‛paszczy lwa i rogów dzikich byków’ (Psalm 22:21; Hioba 39:9-11).

6. Co w Piśmie Świętym wyobraża byk i dlaczego? (Zobacz przypis).

6 Ze względu na swą siłę byk symbolizuje w Biblii moc Jehowy. * W wizji tronu Jehowy apostoł Jan ujrzał cztery żywe stworzenia, z których jedno miało oblicze byka (Objawienie 4:6, 7). Wszystko przemawia za tym, że jednym z czterech głównych przymiotów Jehowy wyobrażonych przez te cheruby jest moc. Pozostałe to miłość, mądrość i sprawiedliwość. Skoro moc jest tak ważną cechą Boga, wyraźne zrozumienie, czym ona jest i jak On się nią posługuje, przybliży nas do Niego i pomoże nam naśladować Jego przykład przez właściwe wyzyskiwanie wszystkich swych sił i możliwości (Efezjan 5:1).

„Jehowa Zastępów, Mocarz”

7. Skąd można mieć pewność, że dobro zatryumfuje nad złem?

7 Pismo Święte nazywa Jehowę „Bogiem Wszechmocnym”; tytuł ten przypomina nam, że nigdy nie powinniśmy bagatelizować Jego mocy ani wątpić, czy zdoła rozgromić swych wrogów (Rodzaju 17:1; Wyjścia 6:3). Niegodziwy szatański system rzeczy może się wydawać solidnie obwarowany, ale w oczach Jehowy „narody są jak kropla z wiadra i są uważane za warstewkę pyłu na szalach” (Izajasza 40:15). Nie ulega wątpliwości, że dzięki takiej Boskiej mocy dobro zatryumfuje nad złem. W czasach, gdy szerzy się niegodziwość, możemy czerpać pociechę ze świadomości, iż „Jehowa Zastępów, Mocarz Izraela”, usunie zło na wieki (Izajasza 1:24; Psalm 37:9, 10).

8. Jakie niebiańskie zastępy ma do swej dyspozycji Jehowa i co świadczy o ich mocy?

8 Wyrażenie „Jehowa Zastępów”, które występuje w Biblii 285 razy, jest kolejnym przypomnieniem mocy Bożej. Wspomniane tu „zastępy” to armia stworzeń duchowych, którymi dysponuje Jehowa (Psalm 103:20, 21; 148:2). W ciągu zaledwie jednej nocy pewien anioł zabił 185 000 żołnierzy asyryjskich, którzy zagrażali Jerozolimie (2 Królów 19:35). Jeśli uzmysłowimy sobie moc niebiańskich wojsk Jehowy, nie damy się łatwo zastraszyć wrogom. Prorok Elizeusz zachował spokój, gdy został otoczony przez całą armię nastającą na jego życie, ponieważ w przeciwieństwie do swego sługi oczami wiary widział potężny zastęp wojsk niebiańskich zapewniających mu ochronę (2 Królów 6:15-17).

9. Dlaczego wzorem Jezusa powinniśmy ufać w Bożą ochronę?

9 Również Jezus był świadom wsparcia aniołów, kiedy w ogrodzie Getsemani stanął oko w oko z motłochem uzbrojonym w miecze i kije. Poleciwszy Piotrowi włożyć miecz z powrotem na swoje miejsce, wyjaśnił, że w razie potrzeby mógłby poprosić Ojca o „więcej niż dwanaście legionów aniołów” (Mateusza 26:47, 52, 53). Jeżeli podobnie zapatrujemy się na niebiańskie wojska, którymi posługuje się Bóg, to będziemy bez zastrzeżeń polegać na Jego ochronie. Apostoł Paweł napisał: „Co więc na to powiemy? Jeśli Bóg jest za nami, któż będzie przeciwko nam?” (Rzymian 8:31).

10. Dla czyjego dobra Jehowa korzysta ze swej mocy?

10 Mamy zatem wszelkie powody, by ufać w ochronę Jehowy. On zawsze korzysta ze swej mocy w dobrych celach i zgodnie ze swoimi innymi przymiotami — sprawiedliwością, mądrością i miłością (Hioba 37:23; Jeremiasza 10:12). Chociaż możni ludzie dla samolubnych zysków ciemiężą biednych i uniżonych, Jehowa ‛podnosi maluczkiego nawet z prochu’ i „obfituje w moc, by wybawić” (Psalm 113:5-7; Izajasza 63:1). Maria, skromna i pokorna matka Jezusa, rozumiała, że „Mocarny” niesamolubnie korzysta ze swej potęgi dla dobra tych, którzy się Go boją — wywyższa maluczkich, a wyniosłych upokarza (Łukasza 1:46-53).

Jehowa objawia swą moc swoim sługom

11. Świadkami jakich dowodów mocy Bożej byli Izraelici w 1513 roku p.n.e.?

11 Jehowa nieraz pokazywał swym sługom, jaką dysponuje mocą. Uczynił to na przykład w 1513 roku p.n.e. na górze Synaj. Izraelici widzieli już tego roku przejawy mocy Bożej. Dziesięć niszczycielskich plag stanowiło dowód, że ręka Jehowy jest potężna, a bogowie egipscy są bezsilni. Wkrótce potem kolejnym dowodem siły Boga było cudowne przeprowadzenie Izraelitów przez Morze Czerwone i zagłada wojsk faraona. Trzy miesiące później u stóp góry Synaj Jehowa zaproponował Izraelitom, żeby stali się Jego „szczególną własnością spośród wszystkich ludów”. Obiecali oni wówczas: „Wszystko, co rzekł Jehowa, jesteśmy gotowi czynić” (Wyjścia 19:5, 8). Wtedy Jehowa w dynamiczny sposób ukazał swą moc. Pośród grzmotów i błyskawic oraz donośnego głosu rogu góra Synaj dymiła i drżała. Ludzie stali w odpowiedniej odległości i byli przerażeni. Ale Mojżesz powiedział im, że wydarzenie to powinno ich nauczyć zbożnej bojaźni — bojaźni, która miała ich pobudzić do słuchania wszechpotężnego i jedynego prawdziwego Boga, Jehowy (Wyjścia 19:16-19; 20:18-20).

12, 13. Jakie okoliczności spowodowały, że Eliasz porzucił swoje zadanie, ale jak Jehowa go wzmocnił?

12 Kilka stuleci później, za czasów Eliasza, góra Synaj stała się świadkiem innego przejawu potęgi Bożej. Prorok ten widział już, jak Bóg posługuje się swą mocą. Z powodu odstępstwa narodu izraelskiego Bóg ‛zamknął niebiosa’ na trzy i pół roku (2 Kronik 7:13). W czasie tej suszy Eliasza karmiły kruki w dolinie potoku Kerit, a później w cudowny sposób były powiększane skromne zapasy mąki i oliwy pewnej wdowy, dzięki czemu prorok miał co jeść. Co więcej, Jehowa uzdolnił Eliasza, by wskrzesił syna tej wdowy. Wreszcie w dramatycznym sprawdzianie Boskości na górze Karmel spadł z nieba ogień i strawił ofiarę Eliasza (1 Królów 17:4-24; 18:36-40). Ale gdy wkrótce potem Jezebel zaczęła nastawać na jego życie, Eliasz wystraszył się i uległ zniechęceniu (1 Królów 19:1-4). Uznał, że jego służba w charakterze proroka dobiegła końca, i uciekł z kraju. Aby dodać mu otuchy i go wzmocnić, Jehowa życzliwie pokazał mu dowód swej Boskiej potęgi.

13 Eliasz, ukryty w jaskini, ujrzał zdumiewający przejaw trzech spośród wielu sił pozostających we władaniu Jehowy: potężny wiatr, trzęsienie ziemi i wreszcie ogień. Ale zwracając się do Eliasza, Jehowa mówił „spokojnym, cichym głosem”. Powierzył mu dodatkowe zadania i poinformował, że w kraju jest jeszcze 7000 wiernych czcicieli Jehowy (1 Królów 19:9-18). Gdybyśmy podobnie jak Eliasz poczuli się zniechęceni brakiem owoców w naszej służbie kaznodziejskiej, możemy prosić Jehowę o „moc wykraczającą poza to, co normalne” — moc, która potrafi dodać sił do nieustannego głoszenia dobrej nowiny (2 Koryntian 4:7).

Moc Jehowy gwarancją spełnienia się Jego obietnic

14. Na co wskazuje imię Jehowy i jaki to ma związek z Jego mocą?

14 Moc Jehowy jest też ściśle związana z Jego imieniem i z urzeczywistnieniem się Jego woli. Jedyne w swoim rodzaju imię Jehowa, które znaczy „On powoduje, że się staje”, wskazuje, że spełnia On swoje obietnice. Nikt i nic nie może przeszkodzić Bogu w zrealizowaniu Jego zamierzeń, bez względu na to, jak nieprawdopodobne byłyby w oczach sceptyków. Jezus zapewnił kiedyś swych apostołów, że „u Boga wszystko jest możliwe” (Mateusza 19:26).

15. Jak Abrahamowi i Sarze przypomniano, że dla Jehowy nie ma rzeczy zbyt niezwykłych?

15 Rozważmy przykład. Jehowa obiecał Abrahamowi i Sarze, że ich potomstwo stanie się wielkim narodem. Przez wiele lat nie mieli jednak dzieci. Gdy Jehowa oznajmił im, że niebawem spełni tę obietnicę, oboje byli już bardzo starzy, toteż Sara się roześmiała. Wówczas anioł zapytał: „Czy jest coś zbyt niezwykłego dla Jehowy?” (Rodzaju 12:1-3; 17:4-8; 18:10-14). Czterysta lat później, gdy na równinach moabskich Mojżesz w końcu zgromadził potomków Abrahama — tworzących już wtedy wielki naród — przypomniał im, że Bóg spełnił swą obietnicę. Mojżesz rzekł: „Dalej żyjesz, gdyż [Jehowa] umiłował twoich praojców, tak iż wybrał ich potomstwo po nich i pod swoim okiem wyprowadził cię z Egiptu swą wielką mocą, by przed tobą wypędzić narody większe i potężniejsze od ciebie, aby cię wprowadzić i by ci dać ich ziemię jako dziedzictwo, jak w dniu dzisiejszym” (Powtórzonego Prawa 4:37, 38).

16. Dlaczego saduceusze błądzili, zaprzeczając zmartwychwstaniu umarłych?

16 Wiele stuleci później Jezus potępił saduceuszy, którzy nie wierzyli w zmartwychwstanie. Dlaczego odrzucali daną przez Boga obietnicę wskrzeszenia umarłych? Jezus powiedział im: „Nie znacie ani Pism, ani mocy Bożej” (Mateusza 22:29). Pismo Święte zapewnia, że ‛wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą głos Syna Człowieczego i wyjdą’ (Jana 5:27-29). Jeżeli wiemy, co Biblia mówi o zmartwychwstaniu, nasza ufność w moc Bożą przekona nas, że umarli zostaną wskrzeszeni. Bóg „pochłonie (...) śmierć na zawsze (...), bo tak rzekł Jehowa” (Izajasza 25:8).

17. Kiedy zaufanie do Jehowy nabierze szczególnego znaczenia?

17 W bliskiej przyszłości dojdzie do tego, że każdy z nas będzie musiał w szczególny sposób zawierzyć zbawczej mocy Boga. Szatan Diabeł przypuści atak na lud Boży, który będzie jakoby pozbawiony ochrony (Ezechiela 38:14-16). Wówczas Bóg okaże dla naszego dobra swą wielką moc i wszyscy będą musieli poznać, że On jest Jehowa (Ezechiela 38:21-23). Aby nie zachwiać się w tym decydującym momencie, już teraz powinniśmy budować swą wiarę i zaufanie do Boga Wszechmocnego.

18. (a) Jakie korzyści odnosimy z rozmyślania nad mocą Jehowy? (b) Jakie zagadnienie będzie omówione w następnym artykule?

18 Niewątpliwie mamy wiele powodów, by rozmyślać nad mocą Jehowy. Gdy zastanawiamy się nad Jego dziełami, pobudza to nas do pokornego wysławiania Wspaniałego Stwórcy i dziękowania Mu, że korzysta ze swej mocy w tak mądry i miłosierny sposób. Jeśli ufamy Jehowie Zastępów, nigdy nie damy się zastraszyć. Nasza wiara w Jego obietnice będzie niezachwiana. Pamiętajmy jednak, że zostaliśmy stworzeni na podobieństwo Boga. A zatem również my dysponujemy mocą, chociaż w ograniczonym zakresie. Jak przy korzystaniu z niej możemy naśladować naszego Stwórcę? Omówimy to w następnym artykule.

[Przypisy]

^ ak. 1 Powszechnie przyjmuje się, że źródłem energii zmagazynowanej w paliwach kopalnych, takich jak ropa i węgiel — głównych surowcach energetycznych wykorzystywanych w elektrowniach — jest Słońce.

^ ak. 4 Dla porównania, najpotężniejsza bomba jądrowa, jaką do tej pory zdetonowano, miała moc równą 57 megatonom trotylu.

^ ak. 6 Dzikim bykiem, o którym mówi Biblia, mógł być tur (po łacinie urus). Dwa tysiące lat temu zwierzęta te spotykano między innymi w Galii (obecnie Francja), a Juliusz Cezar opisał je następująco: „Te uri są niewiele mniejsze od słoni, ale jeśli chodzi o naturę, umaszczenie i budowę, są bykami. Wielka jest ich siła i wielka ich szybkość — jeśli już spostrzegą człowieka albo zwierzę, nie oszczędzą ich”.

Czy potrafisz odpowiedzieć?

Jak dzieło stwórcze świadczy o mocy Jehowy?

Z jakich zastępów Jehowa może korzystać, by wspierać swój lud?

Między innymi przy jakich okazjach Jehowa demonstrował swą moc?

Jaką mamy gwarancję, że Jehowa dotrzyma swych obietnic?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 10]

„Podnieście oczy ku górze i popatrzcie. Kto stworzył te rzeczy?”

[Prawa własności]

Zdjęcie: Malin, © IAC/RGO 1991

[Ilustracje na stronie 13]

Rozmyślanie nad przejawami mocy Jehowy wzmacnia wiarę w Jego obietnice