Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Bóg uczyni wszystko nowe — zgodnie z obietnicą

Bóg uczyni wszystko nowe — zgodnie z obietnicą

Bóg uczyni wszystko nowe — zgodnie z obietnicą

„Zasiadający na tronie rzekł: ‚Oto czynię wszystko nowe’. Mówi też: (...) ‚Słowa te są wierne i prawdziwe’” (OBJAWIENIE 21:5).

1, 2. Dlaczego niejeden człowiek nie bez powodu boi się myśleć o przyszłości?

CZY zdarzyło ci się pomyśleć lub powiedzieć: „Kto wie, co przyniesie jutro?” Nietrudno zrozumieć, dlaczego ludzie nie kwapią się wybiegać w przyszłość i nieufnie odnoszą się do tych, którzy śmią twierdzić, że potrafią ją odgadnąć. Człowiek po prostu nie jest w stanie dokładnie przewidzieć, co się wydarzy w nadchodzących miesiącach bądź latach.

2 W jednym z numerów czasopisma Forbes ASAP, poświęconym zagadnieniu czasu, znany dziennikarz telewizyjny Robert Cringely napisał: „Czas w końcu uczy pokory każdego z nas, ale najdotkliwszą nauczkę daje futurologom. Próby przepowiadania przyszłości to gra, w której niemal zawsze przegrywamy. (...) Mimo to rzekomi eksperci dalej wygłaszają różne prognozy”.

3, 4. (a) Jakie optymistyczne przewidywania snują niektórzy w związku z nowym tysiącleciem? (b) Jakie realistyczne spojrzenie na przyszłość mają inni ludzie?

3 Być może zauważyłeś, że sporo uwagi poświęca się nowemu tysiącleciu i że teraz chyba więcej osób myśli o przyszłości. Na początku ubiegłego roku w czasopiśmie Maclean’s powiedziano: „Dla większości Kanadyjczyków rok 2000 zapewne będzie po prostu kolejnym rokiem kalendarzowym, ale niewykluczone, iż zbiegnie się z początkiem czegoś rzeczywiście nowego”. Profesor Chris Dewdney z Uniwersytetu York podał następujący powód do optymizmu: „Koniec milenium oznacza, że możemy umyć ręce po naprawdę przerażającym stuleciu”.

4 Czy nie są to tylko pobożne życzenia? W Kanadzie jedynie 22 procent respondentów pewnej ankiety „uznało, że rok 2000 okaże się dla świata nowym początkiem”. Za to niemal połowa spodziewa się w ciągu najbliższych 50 lat „nowego konfliktu na skalę światową”. Najwyraźniej więc większość ludzi nie uważa, by nadchodzące tysiąclecie mogło usunąć nasze problemy i uczynić wszystko nowym. Były prezes Londyńskiego Towarzystwa Królewskiego sir Michael Atiyah napisał: „Ogromne tempo zmian (...) oznacza, że w XXI wieku cała nasza cywilizacja będzie musiała stawić czoło poważnym wyzwaniom. Już dziś powinniśmy zająć się palącymi problemami wzrostu demograficznego, wyczerpywania się zasobów naturalnych, zanieczyszczenia środowiska i szerzenia się ubóstwa”.

5. Gdzie można znaleźć wiarogodne informacje o przyszłych wydarzeniach?

5 Może zapytasz: „Skoro ludzie nie są w stanie odgadnąć, co przyniesie jutro, czy warto sobie tym zaprzątać głowę?” Oczywiście, że warto. Wprawdzie dokładne przewidywanie przyszłych wydarzeń przekracza możliwości człowieka, ale nie należy sądzić, iż jest zupełnie niemożliwe. Któż więc to potrafi i dlaczego mielibyśmy z optymizmem spoglądać w przyszłość? Zadowalające odpowiedzi znajdziesz w czterech szczegółowych przepowiedniach. Zawiera je najpoczytniejsza i najbardziej rozpowszechniona księga świata, która też często bywa lekceważona i błędnie rozumiana. Chodzi o Biblię. Bez względu na to, co o niej sądzisz i jak dobrze ją znasz, dla własnego pożytku powinieneś przeanalizować te cztery ważne fragmenty. Przepowiadają one przyszłe czasy, które malują się w niezwykle jasnych barwach. Ponadto owe cztery doniosłe proroctwa wyjaśniają, jak może wyglądać przyszłość twoja i twoich najbliższych.

6, 7. Kiedy prorokował Izajasz i jakie zdumiewające urzeczywistnienie miały jego przepowiednie?

6 Pierwsze z tych proroctw znajduje się w 65 rozdziale Księgi Izajasza. Zanim je przeczytamy, nakreślmy jego tło — ustalmy, kiedy zostało spisane i jakiej dotyczyło sytuacji. Słowa te utrwalił na piśmie prorok Boży Izajasz, który żył z górą 100 lat przed zagładą królestwa judzkiego. Dosięgła ona ten kraj, gdy Jehowa przestał ochraniać niewiernych Żydów i pozwolił Babilończykom spustoszyć Jerozolimę oraz uprowadzić jej mieszkańców do niewoli. Wszystko to Izajasz zapowiedział z ponadstuletnim wyprzedzeniem (2 Kronik 36:15-21).

7 Dla uzupełnienia tła historycznego przypomnijmy, iż pod kierownictwem Bożym Izajasz przepowiedział imię jeszcze wówczas nienarodzonego Persa, Cyrusa, który później zdobył Babilon (Izajasza 45:1). Cyrus umożliwił Żydom powrót do rodzinnego kraju w roku 537 p.n.e. Jest rzeczą zdumiewającą, że Izajasz zapowiedział tę repatriację, o czym donosi 65 rozdział jego księgi. Opisał w nim, czego Izraelici mogli się spodziewać po powrocie do ziemi przodków.

8. Jaką radosną przyszłość zapowiedział Izajasz i jakie wyrażenie jest szczególnie interesujące?

8 W Księdze Izajasza 65:17-19 czytamy: „Oto stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; i nie będzie się w umyśle wspominać rzeczy dawniejszych ani nie przyjdą one do serca. Lecz wielce się radujcie i weselcie na zawsze z tego, co stwarzam, bo oto ja stwarzam Jerozolimę jako powód do radości, a jej lud jako powód do radosnego uniesienia. I będę się weselił z Jerozolimy i wielce radował z mego ludu; i już nie będzie w niej słychać głosu płaczu ani głosu żałosnego krzyku”. Nie ulega wątpliwości, że Izajasz opisał tu warunki bez porównania lepsze niż te, w których Żydzi bytowali w Babilonie. Zapowiedział radość i wesele. Przyjrzyjmy się teraz wyrażeniu „nowe niebiosa i nowa ziemia”. Występuje ono w Biblii czterokrotnie — po raz pierwszy właśnie tutaj — i wszystkie zawierające je fragmenty mają bezpośredni związek z naszą przyszłością, wręcz ją przepowiadają.

9. Jak słowa z Księgi Izajasza 65:17-19 spełniły się na starożytnych Żydach?

9 Słowa z Księgi Izajasza 65:17-19 pierwotnie spełniły się na starożytnych Żydach, którzy — jak to bezbłędnie zapowiedział prorok — wrócili do swego rodzinnego kraju i wznowili czyste wielbienie (Ezdrasza 1:1-4; 3:1-4). Rzecz jasna ojczyzna, do której przybyli, leżała na naszej planecie, a nie w jakimś odległym zakątku wszechświata. Uświadomienie sobie tego pomoże nam pojąć, co Izajasz rozumiał przez nowe niebiosa i nową ziemię. W przeciwieństwie do entuzjastów mglistych przepowiedni Nostradamusa lub innych ludzkich wieszczbiarzy nie musimy snuć w tej sprawie żadnych domysłów. Biblia sama wyjaśnia, co miał na myśli Izajasz.

10. Co należy rozumieć pod pojęciem zapowiedzianej przez Izajasza „nowej ziemi”?

10 W Piśmie Świętym słowo „ziemia” nie zawsze odnosi się do naszej planety. Na przykład w Psalmie 96:1 czytamy według Biblii warszawskiej: „Śpiewaj Panu, cała ziemio!” Wiadomo przecież, że glob ziemski ze swymi lądami i rozległymi oceanami nie może śpiewać. Czynią to ludzie. A zatem ów werset dotyczy osób mieszkających na ziemi. * Ale w Księdze Izajasza 65:17 wspomniano też o „nowych niebiosach”. Skoro „ziemia” wyobraża nowe społeczeństwo ludzi w rodzinnym kraju Żydów, to czym są „nowe niebiosa”?

11. Na co wskazuje wyrażenie „nowe niebiosa”?

11 Pewna encyklopedia biblijna podaje: „W scenerii, z jaką mamy do czynienia w proroczej wizji, niebo oznacza (...) ogół czynników rządzących, które (...) górują i panują nad poddanymi, podobnie jak fizyczny nieboskłon wznosi się i dominuje nad ziemią” (M’Clintock i Strong, Cyclopædia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature). O wyrażeniu „niebiosa i ziemia” w dziele tym powiedziano, że ‛w języku proroctw oznacza ono polityczne usytuowanie osób z różnych warstw. Niebiosa to zwierzchność, ziemia zaś to lud, czyli zwykli mieszkańcy podlegający władzy zwierzchniej’.

12. Jak na starożytnych Żydach ziściło się proroctwo o „nowych niebiosach i nowej ziemi”?

12 Po powrocie do ojczyzny Żydzi znaleźli się niejako w nowym systemie rzeczy. Pojawili się nowi zwierzchnicy — namiestnik Zerubbabel, który był potomkiem króla Dawida, oraz arcykapłan Jozue (Aggeusza 1:1, 12; 2:21; Zachariasza 6:11). Stanowili oni „nowe niebiosa”. A nad czym one górowały? Nad „nową ziemią”, czyli nad oczyszczoną społecznością ludzi, którzy wrócili do swego kraju, by odbudować Jerozolimę oraz świątynię służącą oddawaniu czci Jehowie. Kiedy więc proroctwo to spełniło się na ówczesnych Żydach, całkiem realnie pojawiły się nowe niebiosa i nowa ziemia.

13, 14. (a) Jaki inny fragment Biblii, w którym występuje wyrażenie „nowe niebiosa i nowa ziemia”, chcemy teraz rozpatrzyć? (b) Dlaczego proroctwo Piotra jest szczególnie interesujące w naszych czasach?

13 Nie zapominajmy o celu naszych rozważań. Nie chodzi nam o ćwiczenie się w interpretacji Biblii ani o zwykły przegląd starożytnych dziejów. Aby się o tym przekonać, przeanalizujmy inny werset zawierający wyrażenie „nowe niebiosa i nowa ziemia”. Znajdziesz je w 3 rozdziale Listu 2 Piotra i przekonasz się, że wchodzi tu w grę nasza przyszłość.

14 Apostoł Piotr napisał swój list przeszło 500 lat po powrocie Żydów do ojczyzny. Jako jeden z apostołów zwracał się do naśladowców Jezusa Chrystusa, którego w 2 wersecie tego rozdziału nazywa „Panem”. W wersecie 4 wspomina o jego „obiecanej obecności”, a więc proroctwo to staje się niezwykle aktualne właśnie dzisiaj. Mnóstwo dowodów wskazuje, iż od czasów I wojny światowej Jezus jest już obecny w tym sensie, że objął władzę w niebiańskim Królestwie Bożym (Objawienie 6:1-8; 11:15, 18). Okoliczność ta nabiera szczególnego znaczenia w świetle kolejnej zapowiedzi utrwalonej przez Piotra w tym rozdziale.

15. Jak spełnia się zapowiedź Piotra o „nowych niebiosach”?

15 W Liście 2 Piotra 3:13 czytamy: „Są jednak nowe niebiosa i nowa ziemia, których oczekujemy zgodnie z jego obietnicą, i w nich ma mieszkać prawość”. Być może już wiesz, że Władcą w tych „nowych niebiosach” jest Jezus, przebywający w niebie (Łukasza 1:32, 33). Jednakże różne wersety biblijne wskazują, iż nie będzie panował on w pojedynkę. Miejsce w niebie przyrzekł apostołom oraz innym uczniom. W Liście do Hebrajczyków apostoł Paweł nazwał takie osoby „uczestnikami powołania niebiańskiego”. Sam Jezus zaś oznajmił, że należący do tego grona będą razem z nim zasiadać w niebie na tronach (Hebrajczyków 3:1; Mateusza 19:28; Łukasza 22:28-30; Jana 14:2, 3). W skład nowych niebios wchodzą zatem jeszcze inni, mający sprawować władzę wespół z Jezusem. A co Piotr miał na myśli, wspominając o „nowej ziemi”?

16. W jakim sensie „nowa ziemia” już istnieje?

16 Podobnie jak to było w starożytności, gdy ziściły się proroctwa o powrocie Żydów do ich ojczyzny, również nowożytne spełnienie słów z Listu 2 Piotra 3:13 dotyczy ludzi podlegających zwierzchnictwu nowych niebios. Obecnie już miliony osób chętnie podporządkowuje się temu panowaniu. Odnoszą one pożytek z jego programu wychowawczego i starają się przestrzegać jego praw wyłuszczonych w Biblii (Izajasza 54:13). Stanowią trzon „nowej ziemi”, tworzą bowiem ogólnoziemską społeczność, złożoną z przedstawicieli wszystkich narodów, języków i ras, którzy zgodnie współpracują ze sobą jako poddani już panującego Króla Jezusa Chrystusa. Na uwagę zasługuje fakt, że i ty możesz do nich należeć! (Micheasza 4:1-4).

17, 18. Dlaczego słowa z Listu 2 Piotra 3:13 stanowią podstawę do ufnego spoglądania w przyszłość?

17 Nie koniec na tym, istnieje bowiem znacznie więcej szczegółów dotyczących przyszłych wydarzeń. W 3 rozdziale Listu 2 Piotra znajdujemy jeszcze informacje o nadchodzących ogromnych zmianach. W wersetach 5 i 6 apostoł przypomina o potopie, który za dni Noego położył kres ówczesnemu nikczemnemu światu. Z kolei w wersecie 7 Piotr oznajmia, że „teraźniejsze niebiosa i ziemię” — czyli zarówno władców, jak i ich poddanych — zachowano na „dzień sądu i zagłady ludzi bezbożnych”. Stanowi to potwierdzenie, iż sformułowanie „teraźniejsze niebiosa i ziemia” nie odnosi się do materialnego wszechświata, lecz do ludzi oraz ich władców.

18 Następnie Piotr wyjaśnia, że nadciągający dzień Jehowy doprowadzi do wielkiego oczyszczenia i utoruje drogę nowym niebiosom i nowej ziemi, wspomnianym w wersecie 13. Przy końcu tego wersetu nadmieniono, że „w nich ma mieszkać prawość”. Czyż nie jest to zapowiedź jakichś zasadniczych zmian na lepsze? Czyż nie należy oczekiwać czegoś zupełnie nowego — czasów, gdy życie będzie sprawiać ludziom o wiele więcej przyjemności niż dzisiaj? Jeżeli to dostrzegasz, to należysz do stosunkowo nielicznego grona osób, które potrafiły wnikliwie spojrzeć na prorocze zapowiedzi zawarte w Piśmie Świętym.

19. W jakim kontekście Księga Objawienia zapowiada nadejście „nowych niebios i nowej ziemi”?

19 Idźmy jednak dalej. Wyrażenie „nowe niebiosa i nowa ziemia” napotkaliśmy już w 65 rozdziale Księgi Izajasza oraz w 3 rozdziale Listu 2 Piotra. Zajrzyjmy teraz do 21 rozdziału Księgi Objawienia, w którym też występuje to sformułowanie. W zrozumieniu tego fragmentu znowu pomoże nam uwzględnienie kontekstu. Dwa rozdziały wcześniej, czyli w rozdziale 19, opisano w wymownych symbolach wojnę, ale nie jest to wojna między wrogimi sobie narodami. Po jednej stronie jest „Słowo Boga”. W postaci noszącej ten tytuł zapewne rozpoznajesz Jezusa Chrystusa (Jana 1:1, 14). Przebywa on w niebie i został tu ukazany na czele zastępów niebiańskich. Z kim toczy bitwę? W rozdziale tym wymieniono „królów”, „dowódców wojskowych” oraz ludzi „małych i wielkich” z różnych warstw społecznych. Bitwa ta ma związek z nadciągającym dniem Jehowy, z unicestwieniem wszelkiego zła (2 Tesaloniczan 1:6-10). Na początku następnego rozdziału opisano usunięcie „pradawnego węża, którym jest Diabeł i Szatan”. Możemy więc teraz przystąpić do rozważenia 21 rozdziału Księgi Objawienia.

20. Na jaką doniosłą zmianę w przyszłości wskazuje Księga Objawienia 21:1?

20 Apostoł Jan rozpoczyna ten opis pasjonującymi słowami: „Ujrzałem nowe niebo i nową ziemię; bo poprzednie niebo i poprzednia ziemia przeminęły i morza już nie ma”. Z dotychczasowej analizy 65 rozdziału Księgi Izajasza oraz 3 rozdziału Listu 2 Piotra wiemy już, że nie chodzi tu o zastąpienie czymś innym literalnych niebios i naszej planety wraz z jej wodnymi głębinami. Jak wynika z wcześniejszych rozdziałów Objawienia, usunięci zostaną niegodziwi ludzie oraz ich zwierzchności, nie wyłączając niewidzialnego władcy — Szatana. W powyższych słowach obiecano więc nowy system rzeczy z udziałem mieszkańców ziemi.

21, 22. O jakich błogosławieństwach zapewnia nas Jan i co oznacza otarcie łez?

21 Wniosek ten potwierdza dalsza część owego cudownego proroctwa. Pod koniec wersetu 3 opisano czasy, gdy Bóg będzie z ludzkością i dobrotliwie zajmie się tymi, którzy spełniają Jego wolę (Ezechiela 43:7). W wersetach 4 i 5 Jan zaznaczył, iż Jehowa „otrze z ich oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło. I Zasiadający na tronie rzekł: ‚Oto czynię wszystko nowe’. Mówi też: ‚Napisz, ponieważ słowa te są wierne i prawdziwe’”. Jakże pokrzepiające proroctwo!

22 Podelektujmy się chwilę tą biblijną zapowiedzią. Bóg „otrze z ich oczu wszelką łzę”. Rzecz jasna nie chodzi tu o normalne łzy zwilżające nasze wrażliwe oczy ani też o łzy radości. Bóg otrze inne łzy — wywoływane cierpieniem, smutkiem, rozczarowaniem, bólem i udręką. Dlaczego możemy być tego pewni? Bo niezwykłej obietnicy o otarciu przez Boga naszych łez towarzyszy poręczenie, iż nie będzie już ‛śmierci, żałości, krzyku ani bólu’ (Jana 11:35).

23. Usunięcie jakich warunków gwarantuje proroctwo Jana?

23 Czyż nie wynika stąd, że nikt już nie dostanie raka, udaru mózgu, ataku serca, a nawet nie umrze? Któż z nas nie stracił kogoś bliskiego wskutek choroby, wypadku czy jakiegoś kataklizmu? Bóg obiecuje położyć kres śmierci, co oznacza, iż dzieci, które mogą się wówczas urodzić, nie będą miały przed sobą perspektywy starości i rozstania się z życiem. Zapowiedź ta zwiastuje również koniec dolegliwości często trapiących ludzi w starszym wieku — choroby Alzheimera, osteoporozy, włókniaków, jaskry czy zaćmy.

24. Jak ‛nowe niebo i nowa ziemia’ okażą się błogosławieństwem i co jeszcze rozważymy?

24 Zapewne przyznasz, że gdy zniknie śmierć, starość oraz choroby, mniej będzie powodów do żałości i gorzkiego płaczu. Co jednak z nędzą, wykorzystywaniem dzieci i krzywdzącą dyskryminacją ze względu na kolor skóry lub pochodzenie? Gdyby te powszechne dziś zjawiska nie zostały zlikwidowane, na pewno nie pierzchnęłaby żałość ani nie ucichł krzyk. Tak więc życie po nastaniu „nowych niebios i nowej ziemi” będzie wolne od tego, co teraz napełnia nas smutkiem. Cóż za cudowna zmiana! Ale przeanalizowaliśmy dopiero trzy z czterech miejsc w Biblii, gdzie występuje wyrażenie „nowe niebiosa i nowa ziemia”. Pojawia się ono w jeszcze jednym wersecie, który wiąże się z naszymi rozważaniami i podkreśla, dlaczego możemy ufnie oczekiwać, kiedy i jak Bóg spełni swą obietnicę i ‛uczyni wszystko nowe’. Proroctwo to oraz jego związek z naszym szczęściem omawia następny artykuł.

[Przypis]

^ ak. 10 W Przekładzie Nowego Świata tak oddano Psalm 96:1: „Śpiewajcie Jehowie, wszyscy ludzie na ziemi”. Podobnie brzmi on w kilku innych przekładach (The New English Bible, The Contemporary English Version). Harmonizuje to z poglądem, iż mianem „nowej ziemi” Izajasz określił lud Boży osiedlony w swym kraju.

Co zapamiętałeś?

• W jakich trzech miejscach w Biblii zapowiedziano „nowe niebiosa i nową ziemię”?

• Jak proroctwo o „nowych niebiosach i nowej ziemi” spełniło się na starożytnych Żydach?

• Jak się urzeczywistnia zapowiedź Piotra dotycząca „nowych niebios i nowej ziemi”?

• Jak 21 rozdział Księgi Objawienia wskazuje na wspaniałą przyszłość?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 10]

Zgodnie z zapowiedzią Jehowy Cyrus umożliwił Żydom powrót do rodzinnego kraju w roku 537 p.n.e.