Czy sobie przypominasz?
Czy sobie przypominasz?
Czy podobały ci się przeczytane ostatnio numery Strażnicy? Spróbuj więc odpowiedzieć na poniższe pytania:
• Co sprzyjało przejęciu świąt Bożego Narodzenia przez Koreańczyków?
W Korei i kilku innych krajach wierzono, że w grudniu patron kuchni przychodzi przez komin i przynosi prezenty. A po II wojnie światowej żołnierze rozdawali prezenty i dary w tamtejszych kościołach (15.12, strony 4, 5).
• Jakim „strażnikiem” zgodnie z zapowiedzią z Księgi Izajasza 21:8 posługuje się obecnie Bóg?
Chrześcijanie namaszczeni duchem, usługujący jako klasa strażnika, zwracają uwagę ludzi na znaczenie wydarzeń światowych spełniających proroctwa zapisane w Biblii. Osobom zainteresowanym tą Księgą pomagają również w rozpoznaniu i wystrzeganiu się niebiblijnych nauk oraz zwyczajów (1.1, strony 8, 9).
• Kim byli bracia polscy?
Było to niewielkie ugrupowanie religijne istniejące w XVI i XVII wieku w Polsce. Nawoływało do ścisłego trzymania się Biblii i dlatego odrzucało poglądy rozpowszechnione w Kościele, dotyczące nauki o Trójcy, chrztu niemowląt i piekła. Z czasem braci polskich zaczęto okrutnie prześladować i zmuszono do opuszczenia kraju (1.1, strony 21 do 23).
• Dlaczego należy ufać proroctwom biblijnym, a nie przepowiedniom futurologów lub astrologów?
Ci rzekomi prorocy okazują się zawodni, gdyż lekceważą Jehowę i Biblię. Tylko proroctwa zawarte w tej Księdze pomogą ci ustalić, jaki związek z zamierzeniem Bożym mają rozgrywające się wydarzenia, a to przyniesie trwały pożytek zarówno tobie, jak i twojej rodzinie (15.1, strona 3).
• Co między innymi dowodzi, że naprawdę żyjemy w dniach ostatnich?
Widzimy skutki wyrzucenia Szatana z nieba (Objawienie 12:9). Żyjemy w okresie istnienia ostatniego „króla” wspomnianego w Księdze Objawienia 17:9-11. Maleje liczba prawdziwych chrześcijan namaszczonych duchem, a niektórzy najwidoczniej wciąż będą na ziemi, gdy rozpocznie się wielki ucisk (15.1, strony 12, 13).
• Kiedy spisano Księgę Habakuka i dlaczego powinniśmy się nią interesować?
Napisano ją około 628 roku p.n.e. Zawiera wyroki Jehowy skierowane przeciw Judzie i Babilonowi. Zapowiada też wykonanie Boskiego wyroku na obecnym niegodziwym systemie (1.2, strona 8).
• Gdzie w Biblii można znaleźć mądrą matczyną radę dla dzielnych żon?
Wyśmienitym źródłem takich wskazówek jest ostatni, 31 rozdział Księgi Przysłów (1.2, strony 30, 31).
• Dlaczego powinniśmy być wdzięczni Jehowie, że objawił nam „umysł Chrystusowy”? (1 Koryntian 2:16).
Za pośrednictwem sprawozdań ewangelicznych Jehowa umożliwia nam poznanie myśli, uczuć, czynów i hierarchii wartości Jezusa. Możemy go naśladować, szczególnie jeśli chodzi o gorliwość w ogłaszaniu życiodajnego orędzia (15.2, strona 25).
• Czy dziś Bóg odpowiada na modlitwy?
Oczywiście. Chociaż, jak wynika z Biblii, nie spełnia wszystkich próśb, współczesne przeżycia poświadczają, że często wysłuchiwał ludzi błagających Go o pociechę i pomoc w rozwiązywaniu na przykład problemów małżeńskich (1.3, strony 3 do 7).
• Jak możemy czerpać siły od Boga?
Możemy prosić o nie w modlitwie, szukać ich w Biblii i korzystać ze wsparcia naszej chrześcijańskiej społeczności (1.3, strony 15, 16).
• Jak rodzice mogą pomagać dzieciom odnosić więcej korzyści z zebrań chrześcijańskich?
Mogą dopilnować, by dzieci nie spały — zadbają o to, żeby się zdrzemnęły przed zebraniem. Warto też zachęcić je do „notowania”, na przykład by za każdym razem, gdy usłyszą znajome słowo lub imię, zaznaczały to na kartce (15.3, strony 17, 18).
• Czego możemy się nauczyć z przeżyć Hioba?
Dla niego najważniejsza była więź z Bogiem, poza tym sprawiedliwie traktował bliźnich, był lojalny wobec żony, troszczył się o zaspokajanie potrzeb duchowych swej rodziny i wiernie wytrwał w próbach (15.3, strony 25 do 27).
• Czy Biblia zawiera jakieś zaszyfrowane orędzie, które można odczytać za pomocą specjalnego kodu?
Nie. Istnienie domniemanego kodu równie dobrze można by przypisać rozmaitym książkom świeckim. Doszukiwanie się takiego kodu w Biblii jest bezcelowe ze względu na różnice w pisowni między poszczególnymi hebrajskimi rękopisami (1.4, strony 30, 31).