Okazujmy wiarę w prorocze słowo Boże!

„Mamy więc słowo prorocze tym bardziej potwierdzone” (2 PIOTRA 1:19).

1, 2. Jak brzmiało pierwsze z zapisanych proroctw i jakie w związku z nim wyłoniło się pytanie?

JEHOWA wyrzekł pierwsze ze wszystkich zapisanych proroctw. Po grzechu Adama i Ewy oznajmił wężowi: „Wprowadzę nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę i między twoje potomstwo a jej potomstwo. On rozgniecie ci głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę” (Rodzaju 3:1-7, 14, 15). Musiały minąć całe wieki, nim te prorocze słowa stały się w pełni zrozumiałe.

² To pierwsze proroctwo dało grzesznej ludzkości prawdziwą nadzieję. Później w Piśmie Świętym zidentyfikowano Szatana Diabła jako „pradawnego węża” (Objawienie 12:9). A kto miał być Potomkiem obiecanym przez Boga?

Ustalenie tożsamości Potomka

3. Jak Abel dał dowód wiary w to pierwsze proroctwo?

³ W przeciwieństwie do swego ojca bogobojny Abel wierzył w to pierwsze proroctwo. Najwidoczniej zdawał sobie sprawę, że przebaczenie grzechów wymaga przelania krwi. Pobudzany wiarą złożył ofiarę zwierzęcą godną przyjęcia przez Boga (Rodzaju 4:2-4). Jednakże tożsamość obiecanego Potomka wciąż pozostawała tajemnicą.

4. Jaką obietnicę Bóg dał Abrahamowi i jaki związek miała ona z obiecanym Potomkiem?

⁴ Jakieś 2000 lat po czasach Abla Jehowa dał patriarsze Abrahamowi taką obietnicę: „Na pewno będę ci błogosławił i na pewno rozmnożę twoje potomstwo jak gwiazdy niebios (...) I poprzez twoje potomstwo na pewno będą sobie błogosławić wszystkie narody ziemi” (Rodzaju 22:17, 18). Słowa te wskazywały na związek Abrahama ze spełnieniem się pierwszego proroctwa. Wynikało z nich, że właśnie od niego wywodzić się będzie Potomek, który zniweczy dzieła Szatana (1 Jana 3:8). „Ze względu na obietnicę Bożą [Abraham] nie zachwiał się z braku wiary”, podobnie zresztą jak inni przedchrześcijańscy świadkowie na rzecz Jehowy, którzy „nie dostąpili spełnienia obietnicy” (Rzymian 4:20, 21; Hebrajczyków 11:39). Ale wszyscy oni wierzyli w prorocze słowo Boże.

5. Na kim spełniła się obietnica Boga dotycząca Potomka i dlaczego tak odpowiadasz?

⁵ Tożsamość Potomka obiecanego przez Boga wyjawił apostoł Paweł. Napisał on: „Obietnice oznajmiono Abrahamowi i jego potomkowi. Nie mówi: ‚I potomkom’, jak o wielu, lecz jak o jednym: ‚I twemu potomkowi’, którym jest Chrystus” (Galatów 3:16). Narody nie miały sobie błogosławić za sprawą wszystkich potomków Abrahama. Ludzkość nie dostąpiła błogosławieństw dzięki potomkom Ismaela oraz synom, których Abrahamowi urodziła  Ketura. Ów Potomek pojawił się za pośrednictwem jego syna Izaaka i wnuka Jakuba (Rodzaju 21:12; 25:23, 31-34; 27:18-29, 37; 28:14). Jakub zapowiedział, że „ludy” będą posłuszne Szilo z plemienia Judy, ale później jeszcze bardziej uściślono, że ten Potomek pojawi się w linii rodowej Dawida (Rodzaju 49:10; 2 Samuela 7:12-16). Żydzi w I wieku spodziewali się, że Mesjaszem, czyli Chrystusem, będzie jedna osoba (Jana 7:41, 42). Tak więc proroctwo dotyczące Potomka spełniło się na Synu Bożym, Jezusie Chrystusie.

Pojawia się Mesjasz!

6. (a) Jak należy rozumieć proroctwo o 70 tygodniach? (b) Kiedy i jak Jezus ‛zgładził grzech’?

⁶ Prorok Daniel spisał niezwykle ważne proroctwo mesjańskie. W pierwszym roku panowania Dariusza Meda uświadomił sobie, że zbliża się koniec 70-letniego spustoszenia Jerozolimy (Jeremiasza 29:10; Daniela 9:1-4). Kiedy Daniel się modlił, przybył do niego anioł Gabriel i wyjawił, iż ‛ustalono siedemdziesiąt tygodni, aby zgładzić grzech’. W połowie siedemdziesiątego tygodnia Mesjasz miał być zgładzony. „Siedemdziesiąt tygodni lat” rozpoczęło się w 455 roku p.n.e., gdy perski król Artakserkses I ‛wypowiedział słowo o odbudowie Jerozolimy’ (Daniela 9:20-27, An American Translation; Nehemiasza 2:1-8). Mesjasz miał się pojawić po 7 i 62 tygodniach. Te 483 lata trwały od roku 455 p.n.e. do 29 n.e, kiedy to Jezus został ochrzczony i Bóg namaścił go na Mesjasza, czyli Chrystusa (Łukasza 3:21, 22). W 33 roku n.e. Jezus ‛zgładził grzech’, ofiarując swe życie na okup (Marka 10:45). Jakże ważkie zatem mamy powody, by okazywać wiarę w prorocze słowo Boże! *

7. Wykaż na podstawie Biblii, jak na Jezusie spełniły się proroctwa mesjańskie.

⁷ Wiara w prorocze słowo Boże pozwala nam rozpoznać Mesjasza. Pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich wiele z licznych proroctw mesjańskich utrwalonych w Pismach Hebrajskich odnieśli bezpośrednio do Jezusa. Oto przykłady: Jezus urodził się z dziewicy w Betlejem (Izajasza 7:14; Micheasza 5:2; Mateusza 1:18-23; Łukasza 2:4-11). Został wezwany z Egiptu, a po jego narodzinach pomordowano dzieci (Jeremiasza 31:15; Ozeasza 11:1; Mateusza 2:13-18). Jezus dźwigał nasze choroby (Izajasza 53:4; Mateusza 8:16, 17). Zgodnie z zapowiedzią wjechał do Jerozolimy na oślęciu (Zachariasza 9:9; Jana 12:12-15). Kiedy przybito go do pala, spełniła się też zapowiedź psalmisty, że żołnierze podzielą między siebie jego szaty i będą rzucać losy o jego odzienie (Psalm 22:18; Jana 19:23, 24). Zgodnie z innymi proroctwami nie złamano Jezusowi żadnej kości, a on sam został przebity (Psalm 34:20; Zachariasza 12:10; Jana 19:33-37). To tylko część proroctw mesjańskich, które natchnieni pisarze biblijni odnieśli do Jezusa. *

Witajcie mesjańskiego Króla!

8. Kim jest „Istniejący od Dni Pradawnych” i jak spełniło się proroctwo z Daniela 7:9-14?

⁸ W pierwszym roku panowania babilońskiego króla Belszaccara Jehowa dał swemu prorokowi Danielowi sen i niezwykłe wizje. Najpierw prorok zobaczył cztery olbrzymie bestie. Anioł Boży wyjaśnił, że te bestie to „czterej królowie” i że wyobrażają one następujące po sobie mocarstwa światowe (Daniela 7:1-8, 17). Potem Daniel ujrzał, jak Jehowa, „Istniejący od Dni Pradawnych”, majestatycznie zasiada na tronie. Wydaje na te bestie wyrok skazujący, po czym odbiera im władzę, a czwartą bestię unicestwia. Nadchodzi „ktoś podobny do syna człowieczego” i otrzymuje nieprzemijające panowanie nad „ludami, grupami narodowościowymi i językami” (Daniela 7:9-14). Jakież to cudowne proroctwo zapowiadające powierzenie „Synowi Człowieczemu”,  Jezusowi Chrystusowi, niebiańskiego tronu w 1914 roku! (Mateusza 16:13).

9, 10. (a) Na co wskazywały poszczególne części posągu? (b) Jak byś wyjaśnił spełnienie się słów z Daniela 2:44?

⁹ Daniel wiedział, że Bóg „usuwa królów i ustanawia królów” (Daniela 2:21). Dzięki wierze w Jehowę, „który wyjawia tajemnice”, objaśnił znaczenie snu babilońskiego króla Nebukadneccara o wielkim posągu. Poszczególne części tego posągu zwracały uwagę na powstanie i upadek takich mocarstw światowych jak Babilon, Medo-Persja, Grecja i Rzym. Bóg posłużył się też Danielem, by wyjawić ogólny zarys wydarzeń światowych aż po nasze czasy, a nawet jeszcze dalej (Daniela 2:24-30).

¹⁰ „Za dni tych królów”, zapowiadało proroctwo, „Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone” (Daniela 2:44). Kiedy w roku 1914 skończyły się „wyznaczone czasy narodów”, Bóg ustanowił niebiańskie Królestwo pod władzą Chrystusa (Łukasza 21:24; Objawienie 12:1-5). Od „góry” wszechświatowego zwierzchnictwa Boga został Jego mocą odcięty „kamień” mesjańskiego Królestwa. W Armagedonie uderzy on w posąg i zetrze go w pył. Mesjańskie Królestwo, jako rząd wyobrażony przez górę obejmującą swym zasięgiem „całą ziemię”, pozostanie na zawsze (Daniela 2:35, 45; Objawienie 16:14, 16). *

11. Przedsmakiem czego było przemienienie Jezusa i jak ta wizja podziałała na Piotra?

¹¹ Mając na myśli swoje panowanie w Królestwie, Jezus oznajmił swym naśladowcom: „Wśród stojących tutaj są tacy, którzy na pewno nie zakosztują śmierci, dopóki wpierw nie ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w swoim królestwie” (Mateusza 16:28). Sześć dni później zabrał Piotra, Jakuba i Jana na wysoką górę i na ich oczach został przemieniony. Kiedy apostołów okrył jasny obłok, Bóg rzekł: „To jest mój Syn, umiłowany, którego darzę uznaniem; jego słuchajcie” (Mateusza 17:1-9; Marka 9:1-9). Jakiż to niezwykły przedsmak królewskiej chwały Chrystusa! Nic dziwnego, że w nawiązaniu do tej olśniewającej wizji Piotr powiedział: „Mamy więc słowo prorocze tym bardziej potwierdzone” (2 Piotra 1:16-19). *

12. Dlaczego właśnie teraz jest odpowiedni czas, by okazywać wiarę w prorocze słowo Boże?

¹² „Słowo prorocze” najwyraźniej obejmowało nie tylko proroctwa mesjańskie z Pism Hebrajskich, ale także zapewnienie Jezusa, że przybędzie „z mocą oraz wielką chwałą” (Mateusza 24:30). Przemienienie potwierdziło to prorocze słowo o przybyciu Chrystusa w charakterze Władcy Królestwa. Już niedługo jego objawienie się w chwale będzie oznaczać zagładę dla ludzi bez wiary, tym natomiast, którzy ją przejawiają, przyniesie błogosławieństwa (2 Tesaloniczan 1:6-10). Spełnianie się proroctw biblijnych wskazuje, że żyjemy w „dniach ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-5, 16, 17; Mateusza 24:3-14). Naczelny Wykonawca Wyroków Jehowy, Michał, którym jest Jezus Chrystus, stoi już gotowy do unicestwienia teraźniejszego niegodziwego systemu rzeczy podczas „wielkiego ucisku” (Mateusza 24:21; Daniela 12:1). Tak więc teraz jest odpowiedni czas, by okazywać wiarę w prorocze słowo Boże.

Zachowuj wiarę w prorocze słowo Boże

13. Co pomoże nam pielęgnować miłość do Boga i zachowywać żywą wiarę w Jego słowo?

¹³ Z pewnością byliśmy zachwyceni, gdy po raz pierwszy usłyszeliśmy o urzeczywistnianiu się proroczego słowa Bożego. Ale czy od tego czasu nasza wiara nie osłabła, a miłość nie oziębła? Obyśmy nigdy nie upodobnili się do chrześcijan w Efezie, którzy ‛odstąpili od  miłości, którą przejawiali pierwotnie’ (Objawienie 2:1-4). Może się to przydarzyć nawet komuś, kto już od dawna służy Jehowie, lecz nie ‛szuka stale najpierw królestwa Bożego oraz Jego prawości’ i nie gromadzi sobie w ten sposób skarbów w niebie (Mateusza 6:19-21, 31-33). Pilne studium Biblii, regularny udział w zebraniach chrześcijańskich i gorliwe uczestniczenie w dziele głoszenia o Królestwie pomoże nam pielęgnować miłość do Jehowy i Jego Syna oraz do Pisma Świętego (Psalm 119:105; Marka 13:10; Hebrajczyków 10:24, 25). Dzięki temu nasza wiara w słowo Boże będzie wciąż żywa (Psalm 106:12).

14. Jakiej nagrody za swą wiarę w prorocze słowo Jehowy dostępują namaszczeni chrześcijanie?

¹⁴ Prorocze słowo Boże spełniało się już w przeszłości, możemy więc wierzyć, że urzeczywistni się również wszystko, co ono zapowiada na przyszłość. Na przykład obecność Chrystusa w chwale Królestwa jest dziś faktem, a chrześcijanie namaszczeni duchem, którzy dochowali wierności aż do śmierci, doczekali spełnienia się następującej proroczej obietnicy: „Zwyciężającemu dam jeść z drzewa życia, które jest w raju Bożym” (Objawienie 2:7, 10; 1 Tesaloniczan 4:14-17). Jezus udostępnia tym zwycięzcom przywilej ‛jedzenia z drzewa życia’ w niebiańskim „raju Bożym”. Przy zmartwychwstaniu otrzymują za pośrednictwem Jezusa Chrystusa nieśmiertelność i nieskażoność — dary od Jehowy, „Króla Wieczności, niezniszczalnego, niewidzialnego, jedynego Boga” (1 Tymoteusza 1:17; 1 Koryntian 15:50-54; 2 Tymoteusza 1:10). Cóż za wspaniała nagroda za bezgraniczną miłość do Boga i niewzruszoną wiarę w Jego słowo prorocze!

15. W związku z kim został założony fundament „nowej ziemi” i kim są ich towarzysze?

¹⁵ Wkrótce po wskrzeszeniu zmarłych pomazańców do niebiańskiego „raju Bożego” ziemski ostatek Izraela duchowego został oswobodzony z niewoli „Babilonu Wielkiego”, ogólnoświatowego imperium religii fałszywej (Objawienie 14:8; Galatów 6:16). W związku z nimi Bóg założył fundament „nowej ziemi” (Objawienie 21:1). W ten sposób powstał „kraj”, który stanowi dzisiaj na całej ziemi kwitnący raj duchowy (Izajasza 66:8). Właśnie teraz, „pod koniec dni”, napływają do niego tłumy przyrównanych do owiec towarzyszy Izraela duchowego (Izajasza 2:2-4; Zachariasza 8:23; Jana 10:16; Objawienie 7:9).

 Przyszłość ludzi przepowiedziana w proroczym słowie Bożym

16. Co czeka tych, którzy lojalnie wspierają pomazańców?

¹⁶ Co czeka tych, którzy lojalnie wspierają pomazańców? Oni także wierzą w prorocze słowo Boże i spodziewają się wejść do ziemskiego raju (Łukasza 23:39-43). Będą tam pić z „rzeki wody życia” i zostaną uzdrowieni przez „liście drzew” zasadzonych wzdłuż owej rzeki (Objawienie 22:1, 2). Jeżeli ty również żywisz taką cudowną nadzieję, to nie ustawaj w okazywaniu szczerej miłości do Jehowy oraz wiary w Jego prorocze słowo. Obyś razem z innymi czerpał bezgraniczną radość z życia wiecznego na rajskiej ziemi.

17. Jakich błogosławieństw dostąpią ludzie w ziemskim raju?

¹⁷ Wprawdzie niedoskonali ludzie nie potrafią w pełni opisać, jak będzie wyglądało życie w nadchodzącym ziemskim raju, to jednak prorocze słowo Boże pomaga nam wyobrazić sobie błogosławieństwa czekające posłuszną ludzkość. Kiedy niepodzielnie zapanuje Królestwo Boga, a na ziemi, podobnie jak w niebie, będzie spełniana Jego wola, żaden okrutny człowiek — ani nawet zwierzę — ‛nie będzie wyrządzać szkody ani przywodzić do zguby’ (Izajasza 11:9; Mateusza 6:9, 10). Ziemię odziedziczą potulni „i naprawdę będą się wielce rozkoszować obfitością pokoju” (Psalm 37:11). Znikną głodujące rzesze ludzi, gdyż „mnóstwo zboża będzie na ziemi; nadmiar będzie na wierzchu gór” (Psalm 72:16). Nie popłyną już nigdy łzy smutku. Do przeszłości należeć będą choroby, a nawet śmierć (Izajasza 33:24; Objawienie 21:4). Czy możesz sobie wyobrazić świat bez lekarzy, leków, szpitali, zakładów psychiatrycznych i pogrzebów? Jakież to wspaniałe widoki na przyszłość!

18. (a) Jakie zapewnienie otrzymał Daniel? (b) Jaki będzie „los” Daniela?

¹⁸ Nawet powszechny grób ludzkości zostanie opróżniony, gdyż ludzie nie będą umierać, lecz zmartwychwstawać. Taką właśnie nadzieję żywił prawy Hiob (Hioba 14:14, 15). Podzielał ją również Daniel, który otrzymał od anioła Jehowy pokrzepiające zapewnienie: „A ty podążaj ku końcowi; i spoczniesz, ale powstaniesz do swego losu z końcem dni” (Daniela 12:13). Daniel do końca życia wiernie służył Bogu. Teraz spoczywa w śmierci, ale ‛powstanie’ przy „zmartwychwstaniu prawych” podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa (Łukasza 14:14). Jaki „los” czeka Daniela? Otóż jak wynika z proroctwa Ezechiela, w raju znajdzie się miejsce dla wszystkich sług Jehowy — w sposób bezstronny i uporządkowany każdemu zostanie przydzielony jakiś kawałek ziemi (Ezechiela 47:13 do 48:35). Tak więc Daniel będzie mieć swoje miejsce w raju, ale przypadnie mu w udziale coś więcej niż tylko ziemia. Chodzi także o jego rolę w zamierzeniu Jehowy.

19. Co trzeba robić, by żyć w ziemskim raju?

¹⁹ A co można powiedzieć o twoim losie? Jeżeli wierzysz w Słowo Boże, Biblię, zapewne gorąco pragniesz żyć w ziemskim raju. Może nawet widzisz oczyma wyobraźni, jak korzystasz z licznych błogosławieństw, do których należy troszczenie się o ziemię i radosne witanie zmarłych. Przecież rodzina ludzka została stworzona do życia w raju. W takich właśnie warunkach Bóg umieścił pierwszą parę ludzi (Rodzaju 2:7-9). I pragnie On, by posłuszna ludzkość żyła w raju po wieczne czasy. Czy zechcesz postępować zgodnie z Pismem Świętym, by znaleźć się wśród miliardów tych, którzy zamieszkają wreszcie na rajskiej ziemi? Możesz tego dostąpić, jeśli głęboko miłujesz naszego niebiańskiego Ojca, Jehowę, i żywisz niewzruszoną wiarę w prorocze słowo Boże.

[Przypisy]

Jak byś odpowiedział?

• Jak brzmiało pierwsze proroctwo i kto się okazał obiecanym Potomkiem?

• Jakie proroctwa mesjańskie spełniły się na Jezusie?

• W jaki sposób urzeczywistnią się słowa z Daniela 2:44, 45?

• Jaką przyszłość zapowiada prorocze słowo Boże dla posłusznej ludzkości?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 18]

Czy spodziewasz się żyć w ziemskim raju?