Absolwenci 108 klasy Gilead zachęceni do pełnienia świętej służby

WIELBIENIE Boga często jest określane w Biblii mianem „świętej służby”. Wyrażenie to pochodzi od greckiego słowa odnoszącego się do pełnienia służby dla Boga (Rzymian 9:4). W programie uroczystości zakończenia nauki przez 108 klasę Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead, którego wysłuchały 5562 osoby, udzielono absolwentom praktycznych rad, jak mają pełnić świętą służbę w sposób cieszący się uznaniem Jehowy Boga. *

Przewodniczącym programu był Teodor Jaracz, członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy. Uroczystość rozpoczęła się pieśnią numer 52, która nosi tytuł „Imię naszego Ojca”. Druga zwrotka tej pieśni zawiera słowa: „My też chcemy Cię wysławiać i uświęcać imię Twe”. Trafnie wyrażają one szczere pragnienie absolwentów tej klasy (pochodzących z 10 krajów), zdecydowanych wykorzystać nabyte wiadomości na terenach misjonarskich przydzielonych im w 17 państwach.

Na wstępie brat Jaracz zwrócił uwagę na intensywne pięciomiesięczne szkolenie biblijne, które przygotowało studentów do służby na terenie zagranicznym. Pomogło im ‛upewnić się o wszystkim’, to znaczy przeanalizować w świetle Słowa Bożego to, czego się nauczyli już wcześniej, oraz ‛mocno uchwycić się tego, co szlachetne’ (1 Tesaloniczan 5:21). Mówca zachęcił ich, by wiernie trzymali się Jehowy, Jego Słowa oraz zadań, do których ich przygotowano. Co im w tym pomoże?

Praktyczne rady pomocne w pełnieniu świętej służby

Lon Schilling, członek Komitetu Administracyjnego Betel, wygłosił przemówienie: „Czy okażecie się rozsądni?” Podkreślił znaczenie zachowywania rozsądku, będącego przejawem zbożnej mądrości (Jakuba 3:17). Człowiek rozsądny jest ustępliwy, bezstronny, powściągliwy, wyrozumiały i liczy się z innymi. Brat Schilling powiedział jeszcze: „W stosunkach z drugimi ludzie rozsądni zachowują równowagę. Nie popadają w skrajności”. Co pomoże misjonarzowi przejawiać rozsądek? Niewygórowane mniemanie o sobie, wykorzystywanie sposobności do słuchania i uczenia się od innych, a także chętne uwzględnianie cudzego zdania w kwestiach, w których nie wchodzą w grę zasady Boże (1 Koryntian 9:19-23).

 Kolejny punkt programu, przedstawiony przez innego członka Ciała Kierowniczego, Samuela Herda, nosił intrygujący tytuł: „Nie zapominajcie o jedzeniu!” Mówca podkreślił wartość odżywiania się właściwym pokarmem duchowym, umożliwiającym pełnienie świętej służby. Powiedział: „Wkrótce będziecie bardzo zajęci pod względem duchowym; na przydzielonych wam terenach będziecie mieli mnóstwo pracy związanej z głoszeniem i nauczaniem. Żeby mieć do tego siły, będziecie musieli zwiększyć ilość przyjmowanego pokarmu duchowego”. Takie regularne odżywianie pomoże misjonarzom uniknąć duchowej apatii oraz nostalgii. Przysporzy im zadowolenia i umocni w postanowieniu wytrwania w świętej służbie na przydzielonym terenie (Filipian 4:13).

Jeden z wykładowców Szkoły Gilead, Lawrence Bowen, skierował do absolwentów zachętę: „Wracajcie do początku”. Co miał na myśli? Poprosił wszystkich obecnych, by odszukali Księgę Przysłów 1:7, gdzie powiedziano: „Bojaźń przed Jehową jest początkiem poznania”. Następnie wyjaśnił: „Niczego, co odrzuca fundamentalną prawdę o istnieniu  Jehowy, nie można nazwać prawdziwą wiedzą ani kluczem do właściwego zrozumienia”. Brat Bowen przyrównał poszczególne myśli ze Słowa Bożego, Biblii, do puzzli. W miarę składania tych elementów powstaje kompletny obraz. Im więcej ułożono fragmentów, tym większy i wyraźniejszy jest obraz i tym lepsze zrozumienie. To bardzo pomaga w pełnieniu świętej służby dla Boga.

Tę część programu zakończył Wallace Liverance, sekretarz Szkoły Gilead. Rozwinął temat: „Składajcie Bogu w ofierze dziękczynienie”. Omówił relację o uzdrowieniu przez Jezusa dziesięciu trędowatych (Łukasza 17:11-19). Tylko jeden z nich wrócił, by oddać chwałę Bogu i podziękować Jezusowi. „Pozostali niewątpliwie też byli zachwyceni oczyszczeniem. Cieszyli się z tego, ale najwyraźniej zależało im tylko na tym, żeby kapłani uznali ich za czystych” — powiedział brat Liverance. Duchowe oczyszczenie wynikające z poznania prawdy oraz wdzięczność powinny pobudzać nas do dziękowania Bogu za dobroć. Studentów 108 klasy Szkoły Gilead zachęcono, by rozmyślali nad dziełami Boga i Jego dobrocią, wtedy bowiem ich służba i ofiarność staną się wyrazem wdzięczności dla Boga (Psalm 50:14, 23; 116:12, 17).

Przeżycia ze służby i wywiady

W kolejnym punkcie programu, przedstawionym przez innego wykładowcę, Marka Noumaira, przypomniano przeżycia studentów ze służby polowej w okresie nauki w Gilead. Przed przyjściem do tej szkoły studenci spędzili w służbie pełnoczasowej przeciętnie około 12 lat. W czasie pobytu w Gilead założyli wiele studiów biblijnych z przedstawicielami różnych środowisk, czym dowiedli, że potrafią ‛stać się wszystkim dla ludzi wszelkiego pokroju’ (1 Koryntian 9:22).

W następnym punkcie Charles Molohan i William Samuelson przeprowadzili wywiady z kilkoma członkami rodziny Betel i nadzorcami podróżującymi, będącymi absolwentami Szkoły Gilead. Jeden z nich, Robert Pevy, po ukończeniu 51 klasy usługiwał na Filipinach. Do studentów powiedział między innymi: „Gdy wyłania się problem, każdy proponuje jakieś rozwiązanie. I zawsze znajdzie się ktoś bystrzejszy od was, ktoś, kto ma lepszy pomysł. Ale jeśli zaglądacie do Biblii i próbujecie ustalić, jak Bóg się zapatruje na sprawy, to nikt nie wymyśli nic lepszego. Zawsze znajdziecie właściwą odpowiedź”.

Na zakończenie tego pięknego programu duchowego John Barr, członek Ciała Kierowniczego, wygłosił przemówienie: „Pełnijcie świętą służbę cieszącą się uznaniem Jehowy”. Wykazał, że święta służba obejmuje działalność kaznodziejską, której celem jest pomaganie szczerym osobom w oddawaniu czci Bogu zgodnie z Jego wolą. Po odczytaniu słów Jezusa z Ewangelii według Mateusza 4:10 brat Barr powiedział: „Jeśli chcemy czcić tylko Jehowę, musimy wystrzegać się wszelkich zawoalowanych form bałwochwalstwa, takich jak zachłanność, pożądanie bogactwa i kierowanie uwagi na własną osobę. Jakże cieszymy się z tego, że od początku lat czterdziestych nasi misjonarze dają pod tym względem wspaniały przykład! Jesteśmy pewni, że również wy, absolwenci 108 klasy Szkoły Gilead, będziecie naśladować ten piękny wzór. Będziecie pełnić świętą służbę dla Jehowy, a tylko On jest tego godzien”.

Był to zachęcający finał tego budującego programu. Potem przekazano pozdrowienia z całego świata, rozdano absolwentom dyplomy i odczytano list, w którym wyrazili oni wdzięczność za otrzymane szkolenie. Absolwentów gorąco zachęcono do trwania na przydzielonych im terenach i do wiernej służby dla Jehowy. Na zakończenie programu wszyscy obecni, w tym goście z 25 krajów, zaśpiewali pieśń i zjednoczyli się w modlitwie.

[Przypis]

[Ramka na stronie 23]

NIEKTÓRE DANE STATYSTYCZNE

Liczba reprezentowanych krajów: 10

Liczba przydzielonych krajów: 17

Liczba studentów: 46

Średnia wieku: 34

Średnia lat w prawdzie: 16

Średnia lat w służbie pełnoczasowej: 12

[Ilustracja na stronie 24]

Absolwenci 108 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead

W poniższym wykazie rzędy ponumerowano od przodu do tyłu, a nazwiska osób w każdym rzędzie podano od strony lewej do prawej.

1) E. Amadori, O. Cook, M. Byrne, A. Lee; 2) D. Newsome, A. Pederzolli, H. Bigras, T. Kato, D. Gatewood; 3) D. Eade, J. Eade, S. Wells, J. Jamison, M. Gonzales, J. Gonzales; 4) T. Kato, D. Lohn, Y. Niklaus, S. Preiss, P. Foster, J. Ibarra; 5) M. Amadori, M. Manning, M. James, A. Boström, B. Gatewood, D. Newsome; 6) B. Foster, R. Jamison, A. Hifinger, C. Koffel, T. Koffel, G. Byrne; 7) K. Hifinger, C. Manning, J. Cook, J. Boström, E. Lohn, A. Pederzolli; 8) A. James, L. Wells, D. Preiss, E. Niklaus, M. Lee, P. Ibarra, Y. Bigras