Biblia — podręcznik życia

„SŁOWO Boże jest żywe i oddziałuje z mocą, i jest ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny (...) i jest zdolne rozeznać myśli i zamiary serca” (Hebrajczyków 4:12). Powyższy opis tego, co może zdziałać Słowo Boże, niewątpliwie ukazuje, że Biblia to coś więcej niż tylko dobra książka.

„Zawarte w niej orędzie jest nam tak niezbędne do życia jak oddychanie” — zauważył zwięźle pewien autor artykułów o tematyce religijnej. Następnie dodał: „Kiedy się bierze pod uwagę nasze obecne pragnienie i potrzebę uzdrowienia i z tego punktu widzenia czyta Biblię, przynosi to zdumiewające rezultaty”. Pismo Święte niczym jasno świecąca lampa rzuca światło na wiele złożonych kwestii i problemów naszych czasów (Psalm 119:105).

Mądrość zawarta w Biblii rzeczywiście ma moc kształtować nasz sposób myślenia, pomaga nam w pokonywaniu kłopotów i ulepszaniu życia oraz wyposaża nas w umiejętności potrzebne do radzenia sobie z sytuacjami, na które nie mamy wpływu. Ale co ważniejsze, dzięki Biblii możemy poznać i pokochać Boga.

Księga, która nadaje życiu sens

Autor Biblii, Jehowa Bóg, ‛jest zapoznany ze wszystkimi naszymi drogami’. Zna nasze potrzeby fizyczne, emocjonalne i duchowe lepiej niż my sami (Psalm 139:1-3). Troskliwie zakreśla ludziom wyraźne granice (Micheasza 6:8). Warto starać się zrozumieć te ograniczenia i wskazówki i nauczyć się zgodnie z nimi żyć. Szczęśliwy jest człowiek, który ma „upodobanie w prawie Jehowy” — napisał psalmista. „Wszystko, co on uczyni, wypadnie pomyślnie” (Psalm 1:1-3). Taka perspektywa niewątpliwie zasługuje na szczegółowe rozważenie.

Maurice, emerytowany nauczyciel, zawsze wierzył, że Biblia ma jakąś wartość historyczną i literacką. Powątpiewał jednak w jej Boskie natchnienie. Kiedy mu wyjaśniono, w jakim celu Bóg dał ludziom swe spisane Słowo, przeanalizował różne proroctwa biblijne. W młodości studiował historię starożytną, literaturę, geografię i nauki ścisłe. Jak przyznaje, uważał się za zbyt mądrego, by uznać liczne dowody autentyczności Biblii. „Uganiałem  się za wygodami, bogactwem i przyjemnościami życia. Niestety, pozostałem niedouczony i nieświadomy piękna i prawdziwości najwspanialszej księgi wszech czasów”.

Obecnie Maurice jest już po siedemdziesiątce i nawiązując do relacji o ukazaniu się Jezusa apostołowi Tomaszowi, mówi z wdzięcznością: „Moja ręka została niejako nakierowana na ‚krwawiącą ranę’, która na zawsze przepędziła z mego umysłu wszelkie wątpliwości, czy Biblia zawiera prawdę” (Jana 20:24-29). Jak słusznie zauważył apostoł Paweł, Pismo Święte odsłania zamiary serca i nadaje życiu sens. Rzeczywiście jest podręcznikiem życia.

Pomoc w uporządkowaniu życia

Rady biblijne pomagają też ludziom wyzbyć się złych przyzwyczajeń. Daniel zdołał przezwyciężyć nieczysty nawyk palenia tytoniu oraz przestał uczestniczyć w hulankach i nadużywać alkoholu (Rzymian 13:13; 2 Koryntian 7:1; Galatów 5:19-21). W praktyce wykorzenienie takich zwyczajów i przyobleczenie się w „nową osobowość” wymaga usilnych starań (Efezjan 4:22-24). „Nie było to łatwe”, mówi Daniel, „ponieważ jesteśmy bardzo niedoskonali”. Odniósł jednak zwycięstwo. Teraz codziennie czyta Słowo Boże, dzięki czemu utrzymuje bliską więź z Jehową.

W okresie dorastania Daniel zawsze miał głęboki szacunek dla Biblii — choć nigdy jej nie czytał — i co wieczór modlił się do Boga. Ale czegoś mu brakowało. Szczęście było nieuchwytne. Punkt zwrotny nastąpił wówczas, gdy Daniel po raz pierwszy zobaczył w Piśmie Świętym imię Boże (Wyjścia 6:3; Psalm 83:18). Odtąd używał imienia Jehowa w swych modlitwach, które nabrały bardziej osobistego charakteru. „Jehowa stał się dla mnie najbliższą osobą i wciąż jest mym najserdeczniejszym przyjacielem”.

Zanim Daniel zaczął poznawać Biblię, niechętnie wybiegał myślą w przyszłość. „Nie trzeba być zbytnio inteligentnym, by dostrzec, co się dzieje na świecie” — mówi. „Bałem się, więc starałem się być zawsze zajęty, by o tym nie myśleć”. Potem dowiedział się, że Bóg zapewni każdemu sprawiedliwość na oczyszczonej ziemi, na której posłuszni ludzie będą się cieszyć wiecznym pokojem i szczęściem (Psalm 37:10, 11; Daniela 2:44; Objawienie 21:3, 4). Teraz Daniel żywi niezawodną nadzieję. Dzięki stabilizującemu wpływowi Biblii zachowuje pozytywny stosunek do życia.

Pomoc w pokonywaniu problemów emocjonalnych

George miał siedem lat, gdy umarła mu matka. Bał się wieczorem iść spać, bo nie wiedział, czy nazajutrz się obudzi. Kiedyś jednak przeczytał wypowiedź Jezusa na temat śmierci i zmartwychwstania: „Nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego [Jezusa] głos i wyjdą”. Poruszyły go też inne słowa Jezusa: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, ten choćby nawet umarł, ożyje” (Jana 5:28, 29; 11:25). Brzmiało to rozsądnie, logicznie i tchnęło otuchą. „Prawda ta”, mówi George, „nie tylko przemawia do umysłu, ale też porusza serce”.

Obawy żywił także wspomniany wcześniej Daniel. Ponieważ matka nie była w stanie sama go wychowywać, dorastał w wielu rodzinach zastępczych. Zawsze czuł się obco i tęsknił za poczuciem bezpieczeństwa wynikającym z przynależenia do kochającej rodziny. W końcu dzięki studium Biblii znalazł to, czego szukał. Przyłączył się do chrześcijańskiego zboru Świadków Jehowy i został członkiem rodziny duchowej, w której czuje się akceptowany i kochany przez innych. Biblia rzeczywiście  przynosi praktyczne korzyści i zaspokaja potrzeby emocjonalne.

Pamiętajmy, że Jehowa widzi, co jest w naszych sercach, i wie, czego szukamy. Bóg „ocenia serca” i ‛każdemu oddaje według jego dróg’ (Przysłów 21:2; Jeremiasza 17:10).

Praktyczne rady co do życia rodzinnego

Biblia podaje również praktyczne wskazówki dotyczące stosunków międzyludzkich. Zdaniem George’a „do najbardziej stresowych sytuacji w życiu należą konflikty lub nieporozumienia wynikające z różnic osobowości”. Jak sobie z nimi radzi? „Jeżeli czuję, że ktoś ma coś przeciwko mnie, stosuję się do prostej rady z Ewangelii według Mateusza 5:23, 24: ‚Zawrzyj pokój ze swym bratem’. Porozmawianie o zaistniałym konflikcie daje dobre rezultaty. Odczuwam pokój Boży, o którym mówi Biblia. To się sprawdza i jest niezwykle praktyczne” (Filipian 4:6, 7).

Kiedy między mężem a żoną pojawia się różnica zdań, oboje muszą ‛być prędcy do słuchania, nieskorzy do mówienia, nieskorzy do srogiego gniewu’ (Jakuba 1:19). Wprowadzanie w czyn tej zachęty polepsza wymianę myśli. George dodaje: „Kiedy trzymam się rady, by miłować i traktować żonę jak samego siebie, dostrzegam natychmiastowe skutki. Łatwiej przychodzi jej okazywać mi respekt” (Efezjan 5:28-33). Istotnie, Biblia uczy nas, jak uznawać i przezwyciężać własne niedociągnięcia oraz jak radzić sobie z uchybieniami innych.

Rady o nieprzemijającej wartości

Mądry król Salomon powiedział: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu. Zważaj na niego na wszystkich swych drogach, a on wyprostuje twe ścieżki” (Przysłów 3:5, 6). Jakże proste, a zarazem głębokie słowa!

Biblia wywiera pozytywny wpływ. Osobom miłującym Boga pomaga zharmonizować życie z Jego wolą i znaleźć szczęście w ‛chodzeniu w prawie Jehowy’ (Psalm 119:1). Zawiera napomnienia i rady, których potrzebujemy niezależnie od swych osobistych warunków (Izajasza 48:17, 18). Codziennie czytaj, analizuj i wprowadzaj w czyn to, co mówi ta Księga. Dzięki temu twój umysł będzie jasny i skupiony na czystych i zdrowych rzeczach (Filipian 4:8, 9). Dowiesz się nie tylko tego, jak żyć i cieszyć się życiem, ale też jak pokochać Stwórcę życia.

Jeżeli będziesz tak postępować, Biblia stanie się dla ciebie — podobnie jak stała się dla milionów innych osób — czymś więcej niż tylko dobrą książką. Rzeczywiście okaże się podręcznikiem życia!

[Ilustracja na stronie 6]

Biblia może cię umocnić w postanowieniu zerwania ze szkodliwymi nawykami

[Ilustracja na stronie 7]

Biblia uczy, jak się zbliżyć do Boga