Budujący wpływ miłości
Budujący wpływ miłości
„Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem” (MATEUSZA 22:37).
1. (a) Jakie przymioty pielęgnuje każdy chrześcijanin? (b) Jaki przymiot jest dla chrześcijan najważniejszy i dlaczego?
ŻEBY być dobrym kaznodzieją, chrześcijanin musi pielęgnować wiele przymiotów. Księga Przysłów podkreśla wartość wiedzy, mądrości i zrozumienia (Przysłów 2:1-10). Apostoł Paweł zwrócił uwagę na potrzebę przejawiania silnej wiary i nadziei (Rzymian 1:16, 17; Kolosan 1:5; Hebrajczyków 10:39). Istotną rolę odgrywa też wytrwałość i panowanie nad sobą (Dzieje 24:25; Hebrajczyków 10:36). Jest jednak przymiot, bez którego pozostałe tracą na znaczeniu, a nawet stają się bezwartościowe. Chodzi o miłość (1 Koryntian 13:1-3, 13).
2. Jak Jezus podkreślił znaczenie miłości i jakie to nasuwa pytania?
2 Jezus podkreślił wagę tego przymiotu, gdy powiedział: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość” (Jana 13:35). Skoro miłość stanowi znak rozpoznawczy prawdziwych naśladowców Chrystusa, warto zadać sobie pytania: Czym jest miłość? Dlaczego jest tak ważna, że w myśl słów Jezusa właśnie ona ma wyróżniać jego uczniów? Jak można ją pielęgnować? I kogo powinniśmy nią darzyć? Zastanówmy się nad tymi pytaniami.
Czym jest miłość?
3. Jak można opisać miłość i dlaczego obejmuje ona zarówno umysł, jak i serce?
3 Według pewnej definicji miłość to „serdeczna osobista więź z kimś lub głębokie przywiązanie do kogoś, serdeczna sympatia albo lubienie kogoś”. Uczucie takie pobudza do robienia czegoś dobrego dla innych, niekiedy z wielkim poświęceniem. Miłość opisana w Biblii obejmuje umysł i serce. Umysł jest ważny, bo dzięki niemu ktoś, kto kocha, rozumie, że on sam oraz ludzie darzeni przez niego tym uczuciem mają zarówno zalety, jak i wady. Poza tym kierując się rozumem, chrześcijanin okazuje miłość pewnym osobom — czasem może nawet wbrew naturalnym odczuciom — gdyż wie z Biblii, iż tego oczekuje od niego Bóg (Mateusza 5:44; 1 Koryntian 16:14). Ale miłość pochodzi głównie z serca. Prawdziwa miłość, o jakiej mówi Biblia, nigdy nie ogranicza się do rozumu. Wiąże się z zupełną szczerością i całkowitym oddaniem (1 Piotra 1:22).
4. W jakim sensie miłość jest mocną więzią?
4 Ludzie o samolubnym sercu rzadko potrafią okazywać prawdziwą miłość, gdyż ten, kto kocha, gotów jest przedkładać dobro innych ponad własne (Filipian 2:2-4). Słowa Jezusa: „Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania” sprawdzają się zwłaszcza wtedy, gdy dawanie jest przejawem miłości (Dzieje 20:35). Stanowi ona bardzo mocną więź (Kolosan 3:14). Często obejmuje przyjaźń, choć więzy miłości są silniejsze niż więzy przyjaźni. Miłością nazywamy też romantyczne uczucie łączące męża z żoną, ale miłość, do której zachęca Biblia, jest trwalsza niż pociąg fizyczny. Jeśli małżonkowie naprawdę się kochają, to pozostają razem nawet wtedy, gdy z powodu wieku lub ułomności jednego z nich więź fizyczna traci na znaczeniu.
Miłość — istotny przymiot
5. Dlaczego miłość ma dla chrześcijan wielkie znaczenie?
5 Dlaczego miłość jest dla chrześcijan tak ważnym przymiotem? Po pierwsze dlatego, że Jezus polecił swym naśladowcom wzajemnie się miłować. Oświadczył: „Wy jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli czynicie to, co ja wam nakazuję. To wam nakazuję, żebyście się wzajemnie miłowali” (Jana 15:14, 17). Po drugie dlatego, że Jehowa jest uosobieniem miłości, a my jako Jego czciciele mamy Go naśladować (Efezjan 5:1; 1 Jana 4:16). W Biblii czytamy, że poznawanie Jehowy i Jezusa oznacza życie wieczne. A czy możemy powiedzieć, że znamy Boga, jeśli nie próbujemy Go naśladować? Apostoł Jan oznajmił: „Kto nie miłuje, nie poznał Boga, ponieważ Bóg jest miłością” (1 Jana 4:8).
6. Jak miłość pomaga zachowywać równowagę w różnych dziedzinach życia?
6 Miłość jest też istotna z innego powodu: Pomaga nam zachowywać równowagę w różnych dziedzinach życia i kierować się szlachetnymi pobudkami. Na przykład bardzo ważne jest nieustanne pogłębianie wiedzy z Biblii. Chrześcijanin powinien ją sobie przyswajać niczym pokarm. Dzięki niej będzie wzrastał ku dojrzałości i działał zgodnie z wolą Bożą (Psalm 119:105; Mateusza 4:4; 2 Tymoteusza 3:15, 16). Paweł ostrzegł jednak: „Wiedza nadyma, ale miłość buduje” (1 Koryntian 8:1). Nie ma nic złego w posiadaniu dokładnej wiedzy. Kłopot polega na tym, że w nas samych drzemią grzeszne skłonności (Rodzaju 8:21). Ktoś, komu zabrakłoby równoważącego wpływu miłości, mógłby się ‛nadąć’ wiedzą, uważając się za lepszego od innych. Uniknie tego, gdy będzie się kierował przede wszystkim miłością, bo ona „nie przechwala się, nie nadyma się” (1 Koryntian 13:4). Chrześcijanin pobudzany miłością nie wpadnie w pychę, nawet jeśli posiądzie rozległą wiedzę. Miłość pomoże mu przejawiać pokorę i powstrzyma go przed szukaniem poklasku (Psalm 138:6; Jakuba 4:6).
7, 8. Jak miłość pomaga nam koncentrować się na rzeczach ważniejszych?
7 Paweł napisał do Filipian: „O to wciąż się modlę, żeby wasza miłość coraz bardziej i bardziej obfitowała w dokładne poznanie i pełne rozeznanie — żebyście się upewniali co do rzeczy ważniejszych” (Filipian 1:9, 10). A zatem chrześcijańska miłość pobudzi nas również do usłuchania rady, by się upewniać co do rzeczy ważniejszych. Na przykład Paweł oznajmił Tymoteuszowi: „Jeżeli mężczyzna ubiega się o urząd nadzorcy, to pragnie wspaniałej pracy” (1 Tymoteusza 3:1). W roku służbowym 2000 liczba zborów na całym świecie wzrosła o 1502 i osiągnęła nową najwyższą — 91 487. Pilnie więc potrzebni są starsi, toteż każdy, kto się ubiega o ten przywilej, zasługuje na pochwałę.
8 Osoby takie powinny jednak zachowywać równowagę i pamiętać o celu tego przywileju. Sama władza czy pozycja nie ma większej wartości. Jehowie podobają się nadzorcy, którzy kierują się miłością do Niego i do współbraci. Tacy nie zabiegają o prestiż ani o wpływy. Apostoł Piotr zachęcił starszych do pielęgnowania właściwego nastawienia, po czym podkreślił potrzebę „uniżenia umysłu”. Wszystkim członkom zboru radził: „Ukorzcie się zatem pod potężną ręką Boga” (1 Piotra 5:1-6). Każdy, kto się ubiega o większe przywileje, powinien brać pod uwagę przykład wielu starszych na całej ziemi, którzy są błogosławieństwem dla zborów, gdyż ciężko pracują i przejawiają pokorę (Hebrajczyków 13:7).
Szlachetne pobudki pomagają wytrwać
9. Dlaczego chrześcijanie rozmyślają o błogosławieństwach obiecanych przez Jehowę?
9 Kierowanie się miłością jest istotne jeszcze z innych względów. Tym, którzy z miłości starają się okazywać zbożne oddanie, Biblia obiecuje obfite błogosławieństwa już teraz oraz niewyobrażalne dobrodziejstwa w przyszłości (1 Tymoteusza 4:8). Chrześcijanin głęboko wierzący w te obietnice i przekonany, iż Jehowa „nagradza tych, którzy go pilnie szukają”, może liczyć na pomoc w zachowywaniu niezłomnej wiary (Hebrajczyków 11:6). Większość z nas tęsknie wyczekuje spełnienia obietnic Bożych i może powtórzyć za apostołem Janem: „Amen! Przyjdź, Panie Jezusie” (Objawienie 22:20). Rozmyślanie o błogosławieństwach, które nas czekają, jeśli dochowamy wierności, rzeczywiście dodaje nam sił do wytrwania, tak jak Jezusowi pomogła wytrwać „zgotowana mu radość” (Hebrajczyków 12:1, 2).
10, 11. Jak miłość pomaga nam przejawiać wytrwałość?
10 Do czego by jednak doszło, gdyby jedyną pobudką do służenia Jehowie była chęć znalezienia się w nowym świecie? Wtedy w obliczu trudności, niespełnionych oczekiwań lub innego rozwoju wypadków, niż się spodziewaliśmy, łatwo moglibyśmy popaść w zniecierpliwienie albo niezadowolenie. Poważnie zagroziłoby nam niebezpieczeństwo uniesienia z prądem (Hebrajczyków 2:1; 3:12). Paweł wspomniał o swym byłym towarzyszu, Demasie, który go opuścił. Dlaczego? Ponieważ „umiłował obecny system rzeczy” (2 Tymoteusza 4:10). To samo grozi każdemu, kto służy Bogu z czysto samolubnych względów. Osoby takie, skuszone doraźnymi korzyściami oferowanymi przez świat, mogłyby utracić gotowość do ponoszenia dziś niezbędnych ofiar w nadziei na przyszłe błogosławieństwa.
11 Chociaż wrodzone pragnienie dostąpienia przyszłych błogosławieństw oraz uwolnienia od trudności jest stosowne i naturalne, miłość pomaga nam zrozumieć, co w naszym życiu powinno być najistotniejsze. Otóż najważniejsza jest wola Jehowy, a nie nasza (Łukasza 22:41, 42). Miłość rzeczywiście wpływa na nas budująco. Sprawia, że cierpliwie i z radością czekamy na Boga, cieszymy się błogosławieństwami od Niego i jesteśmy pewni, że w wyznaczonym przezeń czasie otrzymamy wszystko, co obiecał, a nawet jeszcze więcej (Psalm 145:16; 2 Koryntian 12:8, 9). Na razie jednak miłość pomaga nam niesamolubnie trwać w służbie, gdyż „miłość (...) nie szuka własnych korzyści” (1 Koryntian 13:4, 5).
Kogo chrześcijanie powinni miłować?
12. Kogo w myśl słów Jezusa powinniśmy miłować?
12 Podając ogólną zasadę, kogo powinniśmy miłować, Jezus zacytował dwie wypowiedzi z Prawa Mojżeszowego. Oświadczył: „Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem” oraz „Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie” (Mateusza 22:37-39).
13. Co nam pomaga pokochać Jehowę, choć nie możemy Go zobaczyć?
13 Ze słów Jezusa jasno wynika, że przede wszystkim powinniśmy miłować Jehowę. Ale nie rodzimy się z ukształtowaną w pełni miłością do Niego. Musimy ją rozwinąć. Kiedy po raz pierwszy o Nim usłyszeliśmy, zdobyte informacje zaczęły nas pociągać. Dowiedzieliśmy się, jak przygotował ziemię dla ludzi (Rodzaju 2:5-23). Usłyszeliśmy, jak potraktował rodzinę ludzką, gdy pojawił się grzech — nie odrzucił jej, lecz poczynił kroki, by ją wybawić (Rodzaju 3:1-5, 15). Życzliwie obchodził się z tymi, którzy byli Mu wierni, a w końcu wydał swego jednorodzonego Syna, by umożliwić nam przebaczenie naszych grzechów (Jana 3:16, 36). W miarę zdobywania tej wiedzy odczuwaliśmy coraz większą wdzięczność dla Jehowy (Izajasza 25:1). Król Dawid wyznał, iż miłuje Jehowę za Jego troskliwą opiekę (Psalm 116:1-9). W naszych czasach Jehowa troszczy się o nas, wzmacnia nas i zachęca oraz zapewnia nam kierownictwo. Im lepiej Go poznajemy, tym większą darzymy Go miłością (Psalm 31:23; Sofoniasza 3:17; Rzymian 8:28).
Jak okazywać miłość?
14. Jak możemy pokazać, że nasza miłość do Boga jest szczera?
14 Wiele osób na całym świecie zapewnia, że kocha Boga, ale ich życie zadaje kłam temu twierdzeniu. Jak zatem możemy dowieść, że naprawdę miłujemy Jehowę? Możemy się do Niego modlić i mówić Mu o swoich uczuciach. Ponadto możemy je okazać swym postępowaniem. Apostoł Jan powiedział: „Kto zachowuje jego słowo, w tym istotnie miłość do Boga została wydoskonalona. Stąd wiemy, że jesteśmy w jedności z nim” (1 Jana 2:5; 5:3). Słowo Boże nakazuje nam między innymi wspólnie się zgromadzać i prowadzić czyste, moralne życie. Dlatego wystrzegamy się obłudy, mówimy prawdę i dbamy o czystość myśli (2 Koryntian 7:1; Efezjan 4:15; 1 Tymoteusza 1:5; Hebrajczyków 10:23-25). Z miłości pomagamy pod względem materialnym osobom będącym w potrzebie (1 Jana 3:17, 18). I nie powstrzymujemy się od opowiadania drugim o Jehowie. W zakres tego wchodzi udział w ogólnoświatowym dziele głoszenia dobrej nowiny o Królestwie (Mateusza 24:14; Rzymian 10:10). Posłuszeństwem wobec nakazów Słowa Bożego w powyższych dziedzinach dowodzimy, że nasza miłość do Jehowy jest szczera.
15, 16. Jaki wpływ na życie wielu ludzi wywarła w zeszłym roku miłość do Jehowy?
15 Miłość do Jehowy pomaga ludziom w podejmowaniu właściwych decyzji. W ubiegłym roku pobudziła ona 288 907 osób do oddania swego życia Bogu i usymbolizowania tego chrztem w wodzie (Mateusza 28:19, 20). Ten akt ma dla nich doniosłe znaczenie. Oznacza wielką zmianę w życiu. Na przykład Gazmend należał do gwiazd albańskiej koszykówki. Przez kilka lat on i jego żona studiowali Biblię i w końcu pomimo przeszkód zostali głosicielami Królestwa. Gazmend znalazł się wśród 366 osób ochrzczonych w Albanii w roku służbowym 2000. W pewnej gazecie poświęcono mu artykuł, w którym powiedziano: „Jego życie nabrało sensu, dlatego on i jego rodzina przeżywają teraz najradośniejsze chwile. Za najważniejsze uznaje już nie to, ile można z życia brać, lecz ile można dawać, żeby pomóc innym”.
16 W podobnej sytuacji znalazła się ochrzczona niedawno siostra z wyspy Guam, która pracowała w przedsiębiorstwie naftowym i otrzymała kuszącą ofertę. Po wielu latach wspinania się po szczeblach kariery mogła zostać pierwszą w historii firmy kobietą na stanowisku wiceprezesa. Ale krótko przedtem oddała swe życie Jehowie. Przeanalizowała więc z mężem tę propozycję i ją odrzuciła, postanowiła bowiem pracować w niepełnym wymiarze godzin, by móc podjąć stałą służbę pionierską. Z miłości do Jehowy wolała służyć Mu w charakterze pioniera, niż zabiegać o dobra materialne tego świata. W roku służbowym 2000 na całej ziemi taka miłość pobudziła do udziału w różnych gałęziach służby pionierskiej 805 205 osób. Jakże piękny dowód miłości i wiary dali ci pionierzy!
Miłość do Jezusa
17. Jaki piękny przykład miłości dał Jezus?
17 Wspaniałym przykładem osoby kierującej się miłością jest Jezus. W swym bycie przedludzkim kochał swego Ojca, a także ludzi. Oto jego słowa jako uosobionej mądrości: „Byłam obok niego [Jehowy] mistrzowskim wykonawcą i byłam kimś, kogo dzień w dzień szczególnie miłował, ja zaś wciąż się przed nim weseliłam, weseląc się żyzną krainą jego ziemi, a rzeczy, które miłowałam, były u synów ludzkich” (Przysłów 8:30, 31). Jezus, pobudzany miłością, zrezygnował z życia w niebie i zgodził się narodzić jako bezradne niemowlę. Z cierpliwością i życzliwością traktował potulnych i uniżonych oraz znosił cierpienia ze strony wrogów Jehowy. W końcu poniósł na palu męki śmierć za rodzaj ludzki (Jana 3:35; 14:30, 31; 15:12, 13; Filipian 2:5-11). Cóż za piękny przykład właściwych pobudek!
18. (a) Jak możemy pielęgnować miłość do Jezusa? (b) Jak pokazujemy, że miłujemy Jezusa?
18 Jeśli mamy odpowiedni stan serca, to czytanie sprawozdań ewangelicznych o życiu Jezusa i rozmyślanie nad licznymi błogosławieństwami, jakie zawdzięczamy jego wiernej służbie, pogłębia naszą miłość do niego. Naśladujemy wtedy chrześcijan, do których Piotr napisał: „Chociaż nigdy go [Jezusa] nie widzieliście, miłujecie go” (1 Piotra 1:8). Miłości tej możemy dowieść okazywaniem wiary w niego i naśladowaniem jego ofiarnego życia (1 Koryntian 11:1; 1 Tesaloniczan 1:6; 1 Piotra 2:21-25). O tym, dlaczego powinniśmy miłować Jezusa, przypomniano nam 19 kwietnia 2000 roku. Z okazji dorocznej uroczystości Pamiątki jego śmierci zebrało się wtedy w sumie 14 872 086 osób. Jakże wielka to liczba! I jakże krzepi nas świadomość, że tyle ludzi jest zainteresowanych wybawieniem na podstawie ofiary Jezusa! Miłość, którą nas darzą Jehowa i Jezus, oraz nasza miłość do Nich rzeczywiście wywiera na nas budujący wpływ.
19. Jakie pytania dotyczące miłości zostaną omówione w następnym artykule?
19 Jezus powiedział, że powinniśmy miłować Jehowę całym sercem i umysłem, całą duszą i siłą. Ale powiedział też, że mamy miłować swego bliźniego jak samego siebie (Marka 12:29-31). O kogo chodzi? I w jaki sposób miłość do bliźnich pomaga nam zachowywać równowagę i kierować się właściwymi pobudkami? Zagadnienia te zostaną omówione w następnym artykule.
Czy zapamiętałeś?
• Dlaczego miłość jest bardzo ważnym przymiotem?
• Jak możemy rozbudzać w sobie miłość do Jehowy?
• Jak nasze postępowanie dowodzi, że miłujemy Jehowę?
• Jak możemy wyrażać miłość do Jezusa?
[Pytania do studium]
[Ilustracje na stronach 10, 11]
Miłość pomaga cierpliwie czekać na uwolnienie od trudności
[Ilustracja na stronie 12]
Wielka ofiara Jezusa pobudza nas do darzenia go miłością